Özgürlüğün savunucuları olarak kendilerini lanse etseler de, liberallerin klasik liberalizm anlayışlarının değişmediği, mülkiyetin peniden dağılımını sağlayacağı ya da rekabet halindeki çeşitli amaçlar için piyasa mekanizmasını değiştirilebileceği dolayısıyla yasamanın alanını daraltmaya, geçersiz kılmaya ya da güvensizlik ortamı oluşturmaya çalışmalarından anlaşılmaktadır. 20.yy başlarında çeşitli kapitalist ülke mahkemelerinin-ABD mahkemeleri gibi-sosyal refah ve iş yasalarının alanlarını daralttığı ile kanıtlıdır bu 21.yy başlarında ise bu yardım arayan azgelişmiş ülkelere borç karşılığında dayatılan neoliberal reform paketlerinde belirgindir. Özgürlüğün ifadesi olan demokrasiyi arayan herkes için, liberalizmin bu tarafı siyasal özgürlüğü hukuk devleti olgusunu kullanarak sınırlamasında da belirgindir. Yani bu hukuk devletinin liberalizm dâhilindeki diğer yüzüdür. Bu makalede liberalizmin hukuk devleti ile çıkarcı bir ilişki içine girdiği ve bu ilişkinin zaman içinde çeşitli formlara girdiği -amaçta aynı, şekilde farklı- ve mülkiyet haklarının korunması pahasına liberalizmin ne kadar anti-demokratik olabileceği öne sürülecektir.