Kadınlar, uzun süre birçok bilgi alanlarında görünmez kılınmışlardır. 1970lerin başında ortaya çıkan feminist felsefe bu görünülmezliği ortadan kaldırmayı amaçlamıştır. Başta, çok da imkânına ihtimal verilmeyen bir proje gibi algılanmış olsa da kadınları ve onların deneyimlerini felsefi araştırmaya eklemleme kararlılığı kadınların birçok bilgi alanında olduğu gibi felsefe alanında da çok büyük çapta katkılarda bulunması ve eserler vermesi ile sonuçlanmıştır. Bu çalışmalar felsefe ve diğer dallarda eski çağlardaki ataerkil paradigmanın değiştirilmesi ve dönüştürülmesini sağlamıştır. Ataerkil paradigma; Aristoteles, Augustinus, Kant, Hegel, Sartre, ve genel olarak Batı felsefesinde de açıkça görüldüğü üzere, kadınları felsefe tarihinden silmiştir. Bu durumda, doğal bir sonuç olarak, felsefe metinlerinin neredeyse hepsinin erkek filozoflar tarafından kaleme alındığı/ üretildiği gerçeğinin şaşırtıcı bir yanı olmayacaktır. Filozofların tamamı erkektir! Ancak, kadınlar felsefe kanonlarından uzak tutulsa da, filozofların; kadınları tam hedef alarak analiz etmeleri, tanımlamaları ve yargılamaları dikkate alınmaya değer bir noktadır. Bu çalışma spesifik olarak felsefe tarihinin bir uzantısı ve parçası olması bağlamında Antik Felsefedeki ataerkil önyargıları ortaya koymayı amaç edinir ve konuyu eleştirel düzlemde tartışmanın yanı sıra felsefi söylemlerin ne cinsiyetten ve ne de önyargıdan uzak olduğunu göstermeyi hedefler. Dolayısıyla; Kanon görünmez kılınmış olanı görünür kılmak için yeniden yazılmalıdır. Bu soruşturma onun yalnızca ilk adımıdır.