Yıl: 2019 Cilt: 18 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 257 - 317 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 10-04-2020

MEDENÎ USÛL HUKUKUNDA KEŞFE KATLANMA ZORUNLULUĞU

Öz:
Bu çalışmanın amacı, keşfe katlanma zorunluluğunun hukukî temellerini ortaya koyarak, bu temeller çerçevesinde Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 291. ve 292. maddelerindeki düzenlemelerin daha doğru anlaşılmasına ve böylelikle doktrinde süregelen tartışmalara ve uygulamaya mütevazi bir katkı sağlamaktır. Mezkûr amaç doğrultusunda, çalışmada öncelikle keşif hakkında genel bilgiler verilmiştir. Özellikle keşfin delil niteliği ve konusu üzerinde durulmuştur. Ardından keşif için gerekli olan, keşif kararının verilmesi, keşfin mahkeme tarafından icrası ve keşif giderlerinin ödenmesi hususları ele alınmıştır. Ayrıca keşfe katlanma zorunluluğu, “genel katlanma zorunluluğu” (HMK m.291) ve “özel katlanma zorunluluğu” (HMK m.292) olarak iki ayrı konu şeklinde ele alınmıştır. Özel katlanma zorunluluğunun düzenlenmiş olduğu Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 292. maddesi incelenirken, bu hususta önem arz eden Türk Medenî Kanunu’nun 284. maddesi de değerlendirilmiştir.
Anahtar Kelime:

Konular: Hukuk

The Obligation to Bearing of Jury View (Inspection) in Civil Procedure Law

Öz:
The aim of this study is to present the legal fundamentals of the obligation to bearing of jury view so that the regulations in Articles 291 and 292 of the Code of Civil Procedure could be better understood, and thus to make a modest contribution to the ongoing discussions and practices in the doctrine. In line with the stated purpose, first of all, general information is given about the jury view institution. The evidential value of jury view is particularly addressed within this context. Then procedures of jury view such as the issuance of a jury view decision, execution of the jury view decision by the court and payment of the jury view expenses are elaborated on. In addition, the obligation to bearing of jury view is examined as two separate subject matters as “general obligation to bearing” (CoCP a. 291) and “private obligation to bearing” (CoCP a. 292). Article 292 of the Civil Procedure Law, which regulates private obligation to bearing is examined in reference to Article 284 of the Turkish Civil Code, which is important in this regard.
Anahtar Kelime:

Konular: Hukuk
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • ABAY, D.; Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Tatbikatı, Ankara 2014.
  • ACABEY, M. B.; Soybağı, İstanbul 2002.
  • AKBIYIK, C. / AYDIN, G. S.; Hukuk Muhakemeleri Kanunu m.292 Uyarınca Kişilerden Soybağı Tespiti Amacıyla Zor Kullanılarak Kan veya Doku Alınmasının Kişilik Hakkını İhlal Edip Etmediği Sorunu, İKÜHFD, S. 13-1, Y. 2014, İstanbul 2014, s. 7-31.
  • AKINTÜRK, T. / ATEŞ, D.; Türk Medenî Hukuku, C. II, Aile Hukuku, İstanbul 2017.
  • AKKAN, M.; Medeni Usul Hukukunda Etkin Hukuki Koruma, MİHDER, C. 3, S. 6, Y. 2007, s. 29-68.
  • AKSOY-DURSUN, S.; Soybağının Belirlenmesi Bakımından MK m.284 ve HMK m.292’nin Değerlendirilmesi, KHAD, C. 8, S. 95-96, Y. 2012, İstanbul 2012, s. 109- 124.
  • AKSOY-İPEKÇİOĞLU, P.; Ceza Muhakemesi Hukukunda Beden Muayenesi ve Vücuttan Örnek Alma, İÜHFM, C. LXX, S. 1, Y. 2012, s. 19-38.
  • AKTEPE-ARTIK, S.; Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Yürürlüğe Girmesiyle Medeni Yargılama Hukukunda Neler Değişiyor?, İTÜSBD, Y. 10, S. 20, Güz 2011, s. 145- 177.
  • AKTEPE-ARTIK, S.; Medeni Usul Hukukunda Adil Yargılanma Hakkı, Ankara 2014.
  • AKYOL, Ş.; Dürüstlük Kuralı ve Hakkın Kötüye Kullanılması Yasağı, 2. Bası, İstanbul 2006, s. 10).
  • AKYOL-ASLAN, L.; Medenî Usûl Hukukunda Davadan Feragat, Ankara 2011.
  • ALANGOYA, Y. / YILDIRIM, M. K. / DEREN-YILDIRIM, N.; Hukuk Muhakemeleri Kanunu Tasarısı Değerlendirme ve Önerileri, İstanbul 2006.
  • ALANGOYA, Y. / YILDIRIM, M. K. / DEREN-YILDIRIM, N.; Medenî Usul Hukuku Esasları, 8. Bası, İstanbul 2011 (Medenî Usul).
  • ALBAYRAK, Z.; Medeni Yargıda İnsan Bedeni Üzerinde İnceleme, TAAD, 2018/33, s. 721-750.
  • ANSAY, S. S.; Hukuk Yargılama Usulleri, 7. Bası, Ankara 1960.
  • ARENS, P.; Zur Aufklärungspflicht der nicht beweisbelasteten Partei im Zivilprozess, ZZP 96. Band, Heft 1, 1993, s. 1-24.
  • ARSLAN, A. S.; Medeni Usul Hukukunda Delillerin Toplanması ve Doğrudanlık İlkesi, Ankara 2012 (Doğrudanlık İlkesi).
  • ARSLAN, R. / YILMAZ, E. / TAŞPINAR-AYVAZ, S. / HANAĞASI, E.; Medenî Usul Hukuku, 4. Bası, Ankara 2018.
  • ARSLAN, R.; Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Medenî Usul Hukukuna Getirdiği Başlıca Yenilikler, Prof. Dr. Gürgân Çelebican’a Armağan, Ankara 2011, s. 439- 457.
  • ARSLAN, R.; Medeni Usul Hukukunda Dürüstlük Kuralı, Ankara 1989 (Dürüstlük Kuralı).
  • ASLAN, K.; Medenî Usul Hukukunda Davanın Geri Alınması, Ankara 2016.
  • AŞIK, İ.; Medenî Usul Hukukunda Keşif, Ankara 2019.
  • ATALAY, O.; Delil Kavramı Üzerine, Hâluk Konuralp’e Armağan, C. I, Ankara 2009 (Delil Kavramı).
  • ATALAY, O.; Emare İspatı, MBD, S. 70, Y. 1999, s. 7-8.
  • ATALAY, O.; Medeni Usul Hukukunda Menfi Vakıaların İspatı, İzmir 2001 (Menfi Vakıaların İspatı).
  • ATALAY, O.; Pekcanıtez Usûl Medenî Usûl Hukuku, 15. Bası, İstanbul 2017 (Pekcanıtez Usûl).
  • ATALI, M. / ERMENEK, İ. / ERDOĞAN, E.; Medenî Usûl Hukuku Ders Kitabı, Ankara 2018.
  • ATALI, M.; Tarihi Bir Tesadüf: İsviçre’de ve Türkiye’de Yeni Hukuk Muhakemeleri Kanunu Tasarıları Temel Yapıdaki Benzerlikler ve Farklılıklar, HPD, Eylül 2006, s. 111-113.
  • BAĞDATLI, S.; Hukuk Sözlüğü, İstanbul 2002.
  • BAUMBACH, A. / LAUTERBACH, W. / ALBERS J. / HARTMANN, P.; Zivilprozessordnung, 76. Aufl., München 2018.
  • BAYGIN, C.; Soybağı Hukuku, İstanbul 2010.
  • BELGESAY, M. R.; Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu Şerhi, C. II, İstanbul 1939 (Şerh).
  • BELGESAY, M. R.; İspat Teorisi, 3. Bası, İstanbul 1950.
  • BERBEROĞLU-YENİPINAR, F.; Hukuk Mahkemelerinde Keşif, Ankara 2018.
  • BERKİ, Ş.; Hukuk Muhakemeleri Usulü, Ankara 1959.
  • BERKİN, N.; Medenî Usul Hukuku Esasları, İstanbul 1969.
  • BERKİN, N.; Tatbikatçılara Medenî Usul Hukuku Rehberi, İstanbul 1981 (Usul Hukuku Rehberi).
  • BİLGE, N. / ÖNEN, E.; Medenî Yargılama Hukuku Dersleri, 3. Bası, Ankara 1978.
  • BOLAYIR, N.; Hukuk Yargılamasında Delillerin Toplanmasında Tarafların ve Hâkimin Rolü, İstanbul 2014.
  • BRUNNER, A. / GASSER, D. / SCHWANDER, I.; Schweizerische Zivilprozessordnung (ZPO) Kommentar, 2. Aufl., Zürich/St. Gallen 2016 (Yazar, DIKE-Komm-ZPO).
  • BUDAK, A. C. / KARAASLAN, V.; Medenî Usul Hukuku, 2. Bası, Ankara 2018.
  • BUDAK, A. C.; Türk Medeni Usul Hukukunda Tıbbi Deliller, YÜHFD, 2006/2, Özel Sayı: Türk-Alman Tıp Hukuku Sempozyumu, s. 337-356.
  • CENTEL, N. / HAMİDE, Z.; Ceza Muhakemesi Hukuku, 15. Bası, İstanbul 2018.
  • CENTEL, N. / ZAFER, H.; Ceza Muhakemesi Hukuku, İstanbul 2003.
  • ÇAĞA, T.; Özel Hüküm Genel Hükmü Daima Bertaraf Eder mi?, TBBD, 1991/3, s. 366-375).
  • ÇİFTÇİ, P.; Medenî Yargılama Hukukunda İspat Hakkı ve Sınırlamaları, Ankara 2018.
  • DEREN YILDIRIM, N.; Aile Mahkemelerinin Görevi ve Uygulamaları, Prof. Dr. Zahit İmre’ye Armağan, İstanbul 2009.
  • DURAL, M. / ÖĞÜZ, T. / GÜMÜŞ, M. A.; Türk Özel Hukuku, Aile Hukuku, 13. Bası, İstanbul 2018.
  • EGE, Ö.; Medeni Usul Hukukunda Keşif, Ankara 2014.
  • ERDÖNMEZ, G.; Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na Göre Delillerin Gösterilmesi ve İbrazı, İstanbul Barosu Dergisi, Y. 2013, C. 87, S. 5, İstanbul 2013 (Delillerin Gösterilmesi).
  • ERDÖNMEZ, G.; Medenî Usûl Hukukunda Belgelerin İbrazı Mecburiyeti, 2. Bası, İstanbul 2014.
  • ERDÖNMEZ, G.; Pekcanıtez Usûl Medenî Usûl Hukuku, 15. Bası, İstanbul 2017 (Pekcanıtez Usûl).
  • ERMENEK, İ.; Medenî Usul Hukukunda Davayı Kabul, Ankara 2009.
  • ERSOY, R.; Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu, Ankara 1976.
  • ERTEN, R. / ACIR, B. / TAŞVEREN, S.; Gen (DNA) Testinin İspat hukuku Açısından Değerlendirilmesi, AÜHFD, 1996/45, s. 573-588.
  • FEYZİOĞLU, F. N.; Aile Hukuku, 2. Bası, İstanbul 1979.
  • GASSER, D. / RICKLI, B.; Schweizerische Zivilprozessordnung Kurzkommentar, 2. Aufl., Zürich/St. Gallen 2014.
  • GEHRI, M. A. / JENT-SØRENSEN, I. / SARBACH, M.; ZPO Kommentar, Schweizerische Zivilprozessordnung, 2. Aufl., Zürich 2015 (Yazar, OFK-ZPO).
  • GÖKSU, M.; Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Tadili İhtiyacı ve Bu Konudaki Tasarı Taslağının Değerlendirilmesi, TAAD, 2017/32, Ankara, s. 61-93.
  • GÖRGÜN, L. Ş. / BÖRÜ, L. / TORAMAN, B. / KODAKOĞLU, M.; Medenî Usûl Hukuku, 7. Bası, Ankara 2018.
  • HANAĞASI, E.; Medenî Yargılama Hukukunda Silahların Eşitliği, Ankara 2016.
  • HATEMİ, H. / SEROZAN, R.; Aile Hukuku, İstanbul 1993.
  • HATEMİ, H. / KALKAN OĞUZTÜRK, B.; Aile Hukuku Ders Kitabı, 5. Bası, İstanbul 2016.
  • HAUSHEER, H. / WALTER, H. P.; Schweizerische Zivilprozessordnung, Band II, Bern 2012 (BK ZPO-Yazar).
  • İNCİ, Z. Ö.; Şüpheli ve Sanığa Rağmen Bir Ceza Muhakemesi Hukuku mu? Şüpheli ve Sanığın Ceza Muhakemesi İşlemlerine Katlanma Yükümlülüğü ve Bu Yükümlülüğün Sınırları Hakkında Düşünceler, Hacettepe ÜHFD, 2017/7-2, s. 140-141.
  • JAUERNIG, O. / HESS, B.; Zivilprozessrecht, 30. Aufl., München 2011.
  • KARAFAKİH, İ. H.; Hukuk Muhakemeleri Usulü, Ankara 1952.
  • KARSLI, A.; Medeni Muhakeme Hukuku, 4. Bası, İstanbul 2014.
  • KERN, C. / DIEHM, D.; ZPO, Berlin 2017 (Kern/Diehm/Yazar).
  • KILIÇOĞLU, A.; Aile Hukuku, 2. Bası, Ankara 2016.
  • KILIÇOĞLU, A.; Medenî Kanun’umuzun Aile-Miras-Eşya Hukukuna Getirdiği Yenilikler, 3. Bası, Ankara 2014 (Yenilikler).
  • KİRAZ, T. Ö.; 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu ile Getirilen Yenilikler, 2. Bası, Ankara 2012.
  • KONURALP, H.; Medenî Usul Hukukunda İspat Kurallarının Zorlanan Sınırları, Ankara 2009.
  • KÖPRÜLÜ, B. / KANETİ, S.; Aile Hukuku, 2. Bası, İstanbul 1989.
  • KRÜGER, W. / RAUSCHER, T.; Münchener Kommentar zur Zivilprozessordnung, Band 2, 5. Auflage, München 2016 (MüKoZPO/Yazar).
  • KURT, KONCA N.; Medenî Usûl Hukukunda Tarafların Doğruyu Söyleme Yükümlülüğü, Ankara 2016.
  • KURU, B. / ARSLAN, R. / YILMAZ, E.; Medenî Usul Hukuku, 25. Bası, Ankara 2014.
  • KURU, B. / ARSLAN, R. / YILMAZ, R.; Medenî Usul Hukuku, 21. Bası, Ankara 2010.
  • KURU, B.; Hukuk Muhakemeleri Usulü El Kitabı, İstanbul 1995 (El Kitabı).
  • KURU, B.; Hukuk Muhakemeleri Usulü, 6. Bası, C. II, III, İstanbul 2001 (Şerh).
  • KURU, B.; Medenî Usul Hukuku Ders Kitabı, 2. Bası, Ankara 2018 (Ders Kitabı).
  • KURU, B.; Nizasız Kaza, Ankara 1961.
  • LÜKE, G.; Der Informationsanspruch im Zivilrecht, JuS 1986, s. 2-7.
  • MAHMUTOĞLU, F. S.; Beden Muayenesi ve Vücuttan Örnek Alınması, http://fsmahmutoglu.av.tr (Erişim: 01.02.2019), s. 1-25.
  • MEIER, I.; Schweizerisches Zivilprozessrecht, Zürich 2010.
  • MEMİŞ, T. / YILDIRIM, M. F.; Soybağının Belirlenmesinde Gen Analizlerinin Kullanılması ve Yarattığı Hukuki Sorunlar, AÜEHFD, C. VIII, S. 1-2, Y. 2004, s. 283- 306.
  • MUSIELAK, H. / BORTH, H.; Familiengerichtliches Verfahren, 6. Aufl., München 2018.
  • MUSIELAK, H. / VOIT, W. B.; Zivilprozessordnung, 16. Aufl., München 2019 [(Musielak/Voit, (Yazar)].
  • MUŞUL, T.; Medenî Usul Hukuku, 3. Bası, Ankara 2012.
  • MUTLU, L.; Hukuk Sözlüğü, İstanbul 2004.
  • OBERHAMMER, P. / DOMEJ, T. / HAAS, U.; Schweizerische Zivilprozessordnung, 2. Aufl., Basel 2013 (KUKO ZPO-Yazar).
  • OĞUZMAN, K. / DURAL, M.; Aile Hukuku, İstanbul 1998.
  • OĞUZMAN, M. K. / BARLAS, N.; Medenî Hukuk Giriş Kaynaklar Temel Kavramlar, 24. Bası, İstanbul, 2018.
  • ÖNEN, E.; Medeni Yargılama Hukuku, Ankara 1979.
  • ÖNEN, E.; Medenî Yargılama Hukukunda Sulh, Ankara 1972.
  • ÖZBAY, İ.; Hukuk Muhakemeleri Kanunu Neler Getirdi?, 2. Bası, Ankara 2013.
  • ÖZBEK, M. S.; Hukuk Yargılama Usûlünde Gider Avansı, 3. Bası, Ankara 2018.
  • ÖZBEK, V. Ö. / DOĞAN, K. / BACAKSIZ, P. / TEPE, İ.; Ceza Muhakemesi Hukuku, 11. Bası, İstanbul 2018.
  • ÖZBEK, V. Ö.; Tıbbî Deliller ve Yeni Ceza Muhakemesi Hukuku, YÜHFD, C. 3, S. 2, Y. 2006, s. 357-406.
  • ÖZEKES, M.; HMK Değerlendirmesi (Yargıtay Başkanı, Yargıtay Hukuk Daire Başkanları, Kanunu Hazırlayan Akademisyenlerden), Ankara 2012.
  • ÖZEKES, M.; Hukuk Muhakemeleri ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı Taslağı Üzerinde Değerlendirme ve Görüş, İzmir 2017.
  • ÖZEKES, M.; Hukuk Muhakemeleri Kanunu Hukuk Yargılamamıza Ne Getiriyor?, İzmir 2011.
  • ÖZEKES, M.; Medeni Usul Hukukunda Hukuki Dinlenilme Hakkı, Ankara 2003 (Hukuki Dinlenilme Hakkı).
  • ÖZEKES, M.; Pekcanıtez Usûl Medenî Usûl Hukuku, 15. Bası, İstanbul 2017.
  • ÖZKAYA-FERENDECİ, H. Ö.; Yeni Hukuk Muhakemeleri Kanunu’ndaki Belge Terimi ve İspat Hukukundaki Yeri, DEÜHFD 2014, C. XVI, Özel Sayı: Prof. Dr. Hakan Pekcanıtez’e Armağan, C. I, İzmir 2015, s. 813-830.
  • ÖZMUMCU, S.; 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu ile 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Delillerin İkamesi Hakkındaki Hükümlerine Mukayeseli Bir Bakış, KHAD, 2013/101, s. 42-66.
  • ÖZTAN, B.; Aile Hukuku, 6. Bası, Ankara 2015.
  • ÖZTEK, S.; Tanık, Bilirkişi İncelemesi, Keşif, Uzman Görüşü, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Tasarısı’nın Getirdiği Yenilikler ve Bu Yeniliklerin Değerlendirilmesi (22- 29 Mart Tarihlerinde Kadir Has Üniversitesi’nde Düzenlenen Toplantı), İstanbul 2008, s. 179-189.
  • PEKCANITEZ, H. / ATALAY, O. / ÖZEKES, M.; Medenî Usûl Hukuku Ders Kitabı, 6. Bası, İstanbul 2018.
  • PEKCANITEZ, H. / ATALAY, O. / ÖZEKES, M.; Medenî Usûl Hukuku, 9. Bası, Ankara 2010 (Medenî Usûl Hukuku, 9. Bası).
  • PEKCANITEZ, H.; Elektronik Ticaretin Türk İspat Hukukuna Getirdiği Sorunlar ve Çözüm Önerileri, Makaleler, C. I, İstanbul 2016, s. 723-769.
  • PEKCANITEZ, H.; Genel Olarak Hukuk Muhakemeleri Kanunu Tasarısı, HPD, Eylül 2006, s. 69-78.
  • PEKCANITEZ, H.; Grundlinien der Reform der Zivilprozessordnung in der Türkei, Makaleler, C. II, İstanbul 2016, s. 619-638.
  • PEKCANITEZ, H.; HMK Hakkında Genel Değerlendirme, Makaleler, C. II, İstanbul 2016, s. 587-600.
  • PEKCANITEZ, H.; Hukuk Muhakemeleri Kanunu Tasarısı’nın Tanıtımı, Medenî Usûl ve İcra-İflas Hukukçuları Toplantısı-V, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Tasarısı Değerlendirmesi, Ankara 2007, s. 3-33.
  • PETERS, E.; Auf dem Weg zu einer allgemeinen Prozeßförderungspflicht der Parteien?, Festschrift für Karl Heinz Schwab, München 1990, s. 399-408.
  • PETERS, E.; Beweisvereitlung und Mitwirkungspflicht des Beweisgegners, in: ZZP 82 (1969), s. 200-224.
  • POSTACIOĞLU, İ. E. / ALTAY, S.; Medenî Usûl Hukuku Dersleri, 7. Bası, İstanbul 2015.
  • POSTACIOĞLU, İ. E.; Medeni Usul Hukuku Dersleri, 6. Bası, İstanbul 1975.
  • PRÜTTING, H. / GEHRLEIN, M.; ZPO Kommentar, 10. Aufl., Köln 2018 (Prütting/Gehrlein/Yazar).
  • PÜSKÜLLÜOĞLU, A.; Türkçe Sözlük, Ankara 2002.
  • ROSENBERG, L. / SCHWAB, K. H. / GOTTWALD, P.; Zivilprozessrecht, 18. Aufl., München 2018.
  • SAENGER, I.; ZPO Handkommentar, 8. Aufl., Baden-Baden 2019 (Saenger/Yazar).
  • SARISÖZEN, M. S.; Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Medeni Usul Hukukumuza Getirdiği Yeni Düzenlemeler, TBBD, 2011/96, s. 331-382.
  • SİMİL, C.; Belirsiz Alacak Davası, İstanbul 2013.
  • SPÜHLER, K. / TENCHIO, L. / INFANGER, D.; Basler Kommentar, 3. Aufl., Basel 2017 (BSK ZPO-Yazar).
  • STEIN, F. / JONAS, M.; Kommentar zur Zivilprozessordnung, Band 2, 23. Aufl., Tübingen 2016; Band 5, 23. Aufl., Tübingen 2015 (Stein/Jonas/Yazar).
  • STÜRNER, R.; Die Aufklärungspflicht der Parteien des Zivilprozesses, Tübingen 1976.
  • STÜRNER, R.; Parteipflichten bei der Sachverhaltsaufklärung im Zivilprozeß, ZZP 98. Band, 1985, s. 237-256.
  • SUNGURTEKİN-ÖZKAN, M.; Türk Medeni Yargılama Hukuku, İzmir 2013.
  • SUTTER-SOMM, T. / HASENBÖHLER, F. / LEUENBERGER, C.; Kommentar zur Schweizerischen Zivilprozessordnung, 3. Aufl., Zürich 2016.
  • ŞAHİN C. / GÖKTÜRK N.; Ceza Muhakemesi Hukuku, C. II, 7. Bası, Ankara 2018.
  • ŞAHİN, C.; Ceza Muhakemesi Hukuku, C. I, 9. Bası, Ankara 2018.
  • TANRIVER, S.; 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Revizyonu Üzerine Bazı Düşünceler, TBBD, 2012/99, s. 16-34.
  • TANRIVER, S.; İlâmlı İcra Takibinin Dayanakları ve İcranın İadesi, Ankara 1996.
  • TANRIVER, S.; Medenî Usûl Hukuku, C. I, 2. Bası, Ankara 2018.
  • TANRIVER, S.; Türk Aile Mahkemeleri, Ankara 2014.
  • TANRIVER, S.; Türk Medenî Usul Hukuku Bağlamında Hukuka Aykırı Yollardan Elde Edilen Delillerin Durumunun İrdelenmesi, TBBD, 2006/65, s. 368-377.
  • TEKİNAY, S. S.; Türk Aile Hukuku, 7. Bası, İstanbul 1990.
  • TERCAN, E.; Medeni Usul Hukukunda Gerçeği Söyleme Yükümlülüğü, SÜHFD, 1996/1-2, Prof. Dr. Şakir Berki’ye Armağan, s. 181-212.
  • THOMAS, H. / PUTZO, H.; Zivilprozessordnung, 40. Aufl., München 2019 (Thomas/Putzo/Yazar).
  • TORAMAN, B.; Medeni Usul Hukukunda Bilirkişi İncelemesi, Ankara 2017.
  • TURHAN, F.; Ceza Muhakemesinde Beden Muayenesi ve Tıp Hukuku (Özellikle İHAM Kararları Işığında Şüpheli veya Sanığın Zorla Müdahalesi), Tıp Ceza Hukukunun Güncel Sorunları, V. Türk-Alman Tıp Hukuku Sempozyumu, Ankara 2008, s. 1025- 1075.
  • TUTUMLU, M. A.; Medeni Usul Hukuku Sorunları, C. III, Ankara 2014.
  • TÜZÜNER, Ö.; Soybağının Tespiti Davasında Genetik Analize İlişkin Hükümlerin Değerlendirilmesi, AÜHFD, C. 62, S. 4, Y. 2013, s. 1139-1166.
  • ULUKAPI, Ö.; Medenî Usûl Hukuku, 3. Bası, Konya 2015.
  • UMAR B. / YILMAZ E.; İspat Yükü, 2. Bası, İstanbul 1980.
  • UMAR, B.; Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, 2. Bası, Ankara 2014 (Şerh).
  • UMAR, B.; Hukuk Muhakemeleri Kanunu Tasarısı’na Katkı, Medenî Usûl ve İcra-İflâs Hukukçuları Toplantısı V, Ankara 2007, s. 87-130.
  • UYUMAZ M.; Soybağı Davalarında Usule İlişkin Hükümler, Ankara 2015.
  • ÜNVER, Y. / HAKERİ, H.; Ceza Muhakemesi Hukuku, 14. Bası, Ankara 2018.
  • ÜSTÜNDAĞ, S.; Medeni Yargılama Hukuku, C. I-II, 7. Bası, İstanbul 2000.
  • VELİDEDEOĞLU, H. V.; Türk Medeni Hukuku, C. II, Aile Hukuku, 5. Bası, İstanbul 1965.
  • VORWERK, V. / WOLF, C.; Beck’scher Online-Kommentar ZPO, 32. Edition, München 2016 (Vorwerk/Wolf/Yazar).
  • WIECZOREK, B. / SCHÜTZE, R. A.; Zivilprozessordnung und Nebengesetze, Band 3, 4. Aufl., Berlin 2013; Band 6, 4. Aufl., Berlin 2014 (Wieczorek/Schütze/Yazar).
  • YENERER-ÇAKMUT, Ö.; Soybağının Belirlenmesi ve Ceza Hukukunda Çocuğun Soybağını Değiştirme Suçu, İstanbul 2008.
  • YENİSEY, F. / NUHOĞLU, A.; Ceza Muhakemesi Hukuku, 6. Bası, Ankara 2018.
  • YILDIRIM M. K.; Medeni Yargılama Hukukunda Hâkimin Rolü, Prof. Dr. Cevdet Yavuz’a Armağan, İstanbul 2012, s. 3027-3044.
  • YILDIRIM, M. K.; Medeni Usul Hukukunda Delillerin Değerlendirilmesi, İstanbul 1990.
  • YILDIZ, A. K.; Ceza Muhakemesi Hukukunda Keşif ve Yer Gösterme, İÜHFM, C. LXV, S. 1, Y. 2007, s. 127-173.
  • YILMAZ, E.; Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, C. II, III, 3. Bası, Ankara 2017 (Şerh).
  • YILMAZ, E.; Hukuk Muhakemeleri Kanununun Getirdikleri, ABD, 2011/2, s. 213-253.
  • YILMAZ, E.; Hukuk Sözlüğü, Ankara 2002.
  • YILMAZ, E.; Usul Ekonomisi, AÜHFD, C. 57, S. 1, Y. 2008, s. 243-274.
  • YILMAZ, O.; Hukukta Keşif, 2. Bası, İstanbul 1988.
  • YURTBAŞI, F.; Medeni Usul Hukukunda Keşif, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi- Galatasaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü), İstanbul 2015.
  • ZIMMERMANN, W.; Zivilprozessordnung, 10. Aufl., Bonn 2016.
  • ZÖLLER, R.; Zöller ZPO Zivilprozessordnung, 32. Aufl., Köln 2018 (Zöller/Yazar).
APA Direnisa E (2019). MEDENÎ USÛL HUKUKUNDA KEŞFE KATLANMA ZORUNLULUĞU. , 257 - 317.
Chicago Direnisa Efe MEDENÎ USÛL HUKUKUNDA KEŞFE KATLANMA ZORUNLULUĞU. (2019): 257 - 317.
MLA Direnisa Efe MEDENÎ USÛL HUKUKUNDA KEŞFE KATLANMA ZORUNLULUĞU. , 2019, ss.257 - 317.
AMA Direnisa E MEDENÎ USÛL HUKUKUNDA KEŞFE KATLANMA ZORUNLULUĞU. . 2019; 257 - 317.
Vancouver Direnisa E MEDENÎ USÛL HUKUKUNDA KEŞFE KATLANMA ZORUNLULUĞU. . 2019; 257 - 317.
IEEE Direnisa E "MEDENÎ USÛL HUKUKUNDA KEŞFE KATLANMA ZORUNLULUĞU." , ss.257 - 317, 2019.
ISNAD Direnisa, Efe. "MEDENÎ USÛL HUKUKUNDA KEŞFE KATLANMA ZORUNLULUĞU". (2019), 257-317.
APA Direnisa E (2019). MEDENÎ USÛL HUKUKUNDA KEŞFE KATLANMA ZORUNLULUĞU. İstanbul Kültür Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 18(2), 257 - 317.
Chicago Direnisa Efe MEDENÎ USÛL HUKUKUNDA KEŞFE KATLANMA ZORUNLULUĞU. İstanbul Kültür Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 18, no.2 (2019): 257 - 317.
MLA Direnisa Efe MEDENÎ USÛL HUKUKUNDA KEŞFE KATLANMA ZORUNLULUĞU. İstanbul Kültür Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, vol.18, no.2, 2019, ss.257 - 317.
AMA Direnisa E MEDENÎ USÛL HUKUKUNDA KEŞFE KATLANMA ZORUNLULUĞU. İstanbul Kültür Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 2019; 18(2): 257 - 317.
Vancouver Direnisa E MEDENÎ USÛL HUKUKUNDA KEŞFE KATLANMA ZORUNLULUĞU. İstanbul Kültür Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 2019; 18(2): 257 - 317.
IEEE Direnisa E "MEDENÎ USÛL HUKUKUNDA KEŞFE KATLANMA ZORUNLULUĞU." İstanbul Kültür Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 18, ss.257 - 317, 2019.
ISNAD Direnisa, Efe. "MEDENÎ USÛL HUKUKUNDA KEŞFE KATLANMA ZORUNLULUĞU". İstanbul Kültür Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 18/2 (2019), 257-317.