Yıl: 2020 Cilt: 15 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 195 - 222 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.21612/yader.2020.010 İndeks Tarihi: 09-10-2020

Yaratıcı Drama Yönteminin HIV/AIDS’e İlişkin Farkındalığa Etkisi

Öz:
Bu araştırmada, yaratıcı drama yönteminin öğretmen adaylarında HIV/AIDS’e ilişkin farkındalığa etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Ankara’daki bir devlet üniversitesinde öğrenim gören 19 öğretmen adayı ile yürütülen araştırmanın uygulamaları yedi oturumda ve 21 saatte geçekleştirilmiştir. Karma yöntem desenlerinden iç içe desenin kullanıldığı araştırmanın nicel verileri anket, nitel verileri ise yarı yapılandırılmış görüşme formu ve öğretmen adayları tarafından tutulan günlükler ile toplanmıştır. Nicel verilerin analizinde, frekans analizi kullanılmıştır. Nitel veriler, tümevarımsal içerik analizi yöntemi ile çözümlenmiştir. Araştırmada, öğretmen adaylarının HIV/AIDS bulaşma yollarına, hastalıktan korunma ve tedavi yollarına ilişkin farkındalıklarının arttığı belirlenmiştir. Öğretmen adaylarının HIV/AIDS’li kişilere karşı genel olarak olumlu bir tutum sergiledikleri sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmen adaylarının, HIV/AIDS’in bulaşma yolları ile fark ettikleri doğru bildikleri yanlışlar olduğu, yaratıcı drama eğitimiyle güvenli davranışları öğrendikleri belirlenmiştir. HIV/AIDS’in bulaşma yollarının yaratıcı drama yöntemi ile verilmesi önerilmiştir.
Anahtar Kelime:

The Effect of the Creative Drama Method on the Awareness of HIV/AIDS

Öz:
The aim of this study was to determine the effect of the creative drama method on pre-service teachers’ awareness of HIV/AIDS. In a state university in Ankara, seven different sessions blended with creative drama program for 21 hours were implemented with the participation of 19 pre-service teachers. Employing the embedded design, one of the mixed method designs, the quantitative data were collected through an achievement test and the qualitative data were collected through semi-structured interviews and participants’ daily journals. In the analysis of the quantitative data, frequency analysis was used whereas the qualitative data were analyzed by using the inductive content analysis. As a result of the analyses, it was determined that the pre-service teachers had improved their knowledge and awareness on the ways of transmission, prevention and treatment of the disease. It was also concluded that the pre-service teachers generally have a positive attitude towards people infected with HIV/AIDS. It was also found that at the end of the program the pre-service teachers admitted that they had some wrong information about the ways of transmission of HIV/AIDS and learned secure behaviors through the drama education. Thus, it can be suggested that the ways of transmission of HIV/AIDS can be taught with the creative drama method.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Adıgüzel, H. Ö. (2006). Yaratıcı drama kavramı, bileşenleri ve aşamaları. Yaratıcı Drama Dergisi, 1, 17-31.
  • Avcıkurt, A. (2014). Balıkesir üniversitesi öğrencilerinin HIV/AIDS hakkındaki bilgi düzeyi ve tutumlarının değerlendirilmesi. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi,3(2), 79-86.
  • Aydın, Ö., & Aykaç, N. (2016). Yaratıcı drama yöntemi ile verilen eğitimin okul öncesi öğrencilerinin çevre farkındalığına etkisi. Yaratıcı Drama Dergisi, 11(1), 1-16.
  • Aykaç, N. (2011). Hayat bilgisi dersi öğretim programında kullanılan yöntem ve tekniklerin öğretmen görüş-lerine göre değerlendirilmesi (Sinop ili örneği). Hayat, 19(1), 113-126.
  • Babaoğlu, Ü. T., Demir, G. & Biçer, S. (2018). Hemşirelik bölümü öğrencilerinin HIV/AIDS hakkındaki bilgi düzeyleri ve tutumlarının değerlendirilmesi. Bozok Tıp Dergisi, 8(1), 18-24.
  • Burkholder, G. J, Harlow, L. L. & Washkwich (1999). Social stigma, HIV/AIDS knowledge, and sexual risk. Journal of Applied Biobehavioral Research, 4(1), 27-44.
  • Choudhary, H. A., Ali, R. A. & Altaf, S. (2015). Knowledge, behaviour and attıtudes regarding HIV/AIDS among undergraduate students in an Irish university. International Journal of Surgery and Medicine, 1(2), 58-66.
  • Creswell, J. W. (2003). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Çok, F., Ersever, H. & Gray, L. A. (1998). Bir grup üniversite öğrencisinde cinsel davranış HIV/AIDS. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1(1), 23-29.
  • Çok, F., Gray, L. A. & Ersever, H. (2001). Turkish university students’ sexual behaviour, knowledge, attitudes and perceptions of risk related to HIV/AIDS. Cult Health Sex, 3(1), 81-99.
  • Duyan, V. (2001a). HIV/AIDS’in psikolojik boyutu. Toplum ve Sosyal Hizmet, 12(2), 61-76.
  • Duyan, V. (2001b). Sosyal hizmet öğrencilerinin HIV/AIDS konusundaki bilgileri ve HIV/AIDS’li kişilere yönelik tutumları. Toplum ve Sosyal Hizmet, 12(3), 81-92.
  • Ergene, T., Çok, F., Tümer, A., & Ünal, S. (2005). A controlled-study of preventive effects of peer educati-on and single-session lectures on HIV/AIDS knowledge and attitudes among university students in Tur-key. AIDS Education & Prevention, 17(3), 268-278.
  • Fourreau, P. Ö. & Sunar, D. (1999). Cultural and psychological factors predicting condom use ın Turkish young men: A comparison of heterosexual and homosexual samples. Boğaziçi Journal, 13, 157-180.
  • Fulford, J., Hutchings, M., Ross, A. & Schmitz, H. (2001). İlköğretimde drama (Çev. Küçükahmet, L., Borç-bakan, H.,& Karamanoğlu, S.S.). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Gözütok, D., Alkın, S., & Ulubey, Ö. (2010). Eğitim programları ve öğretim alanının amaçlarının gerçekleş-tirilmesini etkileyen sorunların belirlenmesi. 1. Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresinde sözlü olarak sunulmuştur. Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
  • Herek, G.M., Capitanio, J.P. & Widaman, K. F. (2002). HIV-related stigma and knowledge in the United States: Prevalence and trends, 1991-1999. American Journal of Public Health, 92(3), 371-377.
  • Johnson, B. & Onwuegbuzie, A. (2004). Mixed methods resarch: A research paradigm whose time has come. Educational Researcher, 33(7), 14-26.
  • Kaf, Ö. (2000). Hayat bilgisi dersinde bazı sosyal becerilerin kazandırılmasında yaratıcı drama yönteminin etkisi. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(6), 173–184.
  • Katz, R . C., Mills, K., Singh, N. N. & Best, A. M. (1995). Knowledge and attitudes about AIDS: A comparison of public high school students, incarcerated delinquents, and emotionally disturbed adolescents. Journal of Youth and Adolescence, 24(1), 117-13.
  • Kelly, J. A. (1995). Advances in HIV/AIDS education and prevention. Family Relations, 44 (4), 345-352.
  • Korkut, F. (2004). Okul temelli önleyici rehberlik ve psikolojik danışma. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Krahnke, H. (1992). AIDS’ten böyle korunurum 300 soru 300 yanıt. (Çev. A.Y. Namal), İstanbul: AIDS Sava-şım Derneği.
  • Kurt, A. S. & Yılmaz, S. D. (2012). Sağlık yüksekokulu öğrencilerinin HIV/AIDS hakkındaki bilgi düzeyleri ve bilgi kaynakları. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 9(3), 47-52.
  • Levy, S. R., Perhats, C., Weeks, K., Handler, A. S., Zhu, C., & Flay, B. R. (1995). Impact of a schoolbased AIDS prevention program on risk and protective behavior for newly sexually active students. Journal of School Health, 65(4), 145-151.
  • Lincoln, Y. S. & Guba, G. (1985). Naturalistic inquiry. California: Sage Publication.
  • Martich, F. A. & Abbruzzese, B. J. (2000). Behavioral interventions and research branch resource book. At-lanta: CDC.
  • Meriam, S. B. (2009). Oualitative research: A guide to desing and implementation. San Francisco, CA: Jos-sey-Bass.
  • Özcebe, H. (2002). Üniversite gençliğinde güvenli cinsel yaşam. HIV/AIDS, 5(2),51-57.
  • Özcebe, H., L. Akın & Aslan D., (2004). A peer education example on HIV/AIDS at a high school in Ankara. The Turkish Journal of Pediatrics. 45, 54-59
  • Özgür, G. (2001). AIDS tanısı almış bireylerin aileleri, eşleri ve arkadaşları. AIDS, 9(15), 16- 40.
  • Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (S. Çelik-F. Ö. Karataş, Çev.). Ankara: Pegem Akademi (2002).
  • Radzik, M. & Sherer, S. (2002). High risk and out of control behavior. neinstein l. (ed). adolescent health care practical guide book. 4. Edition Okdokey. 630-637.
  • Sağlık Bakanlığı. (2019). Türkiye HIV/AIDS kontrol programı, (2019-2024).
  • San, İ. (2002). Eğitimde yaratıcı drama, yaratıcı drama.1985–1995, Yazılar, (1. cilt). Ankara: Naturel Yayıncılık
  • Shively, M., Smith, T. L., Bormann, J. & Gifford, A. L. (2002). Evaluating self-eficacy for HIV disease mana-gement skills. AIDS and Behavior, 6(4), 371-379.
  • Tashakkori, A. & Teddlie, C. (1998). Mixed methodology: Combining qualitative and quantitative approaches. London: SAGE.
  • Toraman, Ç., & Ulubey, Ö. (2016). Yaratıcı drama yönteminin derse yönelik tutuma etkisi: Bir meta analiz çalışması. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(1), 87-115.
  • Tung, W. C., Hu, J., Davis, C., Tung, W. K. & Lin, Y. M. (2008). Knowledge, attitudes and behaviors related to HIV and AIDS among female college students in Taiwan. Journal of Human Behavior in the Social Environment, 17(3/4), 361-375.
  • Turhan, O., Şenol, Y., Baykul, T., Saba, R. & Yalçın, A.N. (2010). Knowledge, attitudes and behaviour of stu-dents from a medicine faculty, dentistry faculty, and medical technology vocational training school toward HIV/AIDS. Int J Occup Med Environ Health. 23, 153-60.
  • Ulubey, Ö. (2018). The effect of creative drama as a method on Skills: A Meta-analysis Study. Journal of Edu-cation and Training Studies, 6(4), 63-78.
  • Ulubey, Ö., & Aykaç, M. (2016). Effects of human rights education using the creative drama method on the attitudes of pre-service teachers. The Anthropologist, 23(1-2), 267-279.
  • Ulubey, Ö., & Gözütok, F. D. (2016). Yaratıcı drama ve diğer etkileşimli öğretim yöntemleri ile geleceğin vatandaşlık, demokrasi ve insan hakları eğitimi. Eğitim ve Bilim, 40(182), 87-109.
  • Ulubey, Ö., & Toraman, Ç. (2015). Yaratıcı drama yönteminin akademik başarıya etkisi: Bir meta-analiz çalış-ması Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(32), 195-220.
  • Ural, B. (2005). Kırmızı kurdele. Yayınlanmamış yaratıcı drama liderlik projesi. Çağdaş Drama Derneği, Ankara
  • Yazganoğlu, K. D., Özarmağan, G., Tozeren, A. & Özgülnar, N. (2012). Üniversite öğrencilerinin cinsel yolla bulaşan infeksiyonlar hakkında bilgi, tutum ve davranışları. Türkderm. 46, 20-25.
  • Yıldırım, A. & Şimşek H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Zeren, Ş. G. (2006). HIV/AIDS’e yönelik psiko-eğitim programının üniversiteye yeni başlayan ergenlerin HIV/ AIDS’e yönelik tutumlarına etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Zorlu, M. & Çalım, S. I. (2012). İşyerinde damgalama ve ayrımcılık faktörü olarak HIV/AIDS. Çalışma ve Toplum, 4, 165-188.
APA Yılmaz S, Ulubey Ö (2020). Yaratıcı Drama Yönteminin HIV/AIDS’e İlişkin Farkındalığa Etkisi. , 195 - 222. 10.21612/yader.2020.010
Chicago Yılmaz Simge,Ulubey Özgür Yaratıcı Drama Yönteminin HIV/AIDS’e İlişkin Farkındalığa Etkisi. (2020): 195 - 222. 10.21612/yader.2020.010
MLA Yılmaz Simge,Ulubey Özgür Yaratıcı Drama Yönteminin HIV/AIDS’e İlişkin Farkındalığa Etkisi. , 2020, ss.195 - 222. 10.21612/yader.2020.010
AMA Yılmaz S,Ulubey Ö Yaratıcı Drama Yönteminin HIV/AIDS’e İlişkin Farkındalığa Etkisi. . 2020; 195 - 222. 10.21612/yader.2020.010
Vancouver Yılmaz S,Ulubey Ö Yaratıcı Drama Yönteminin HIV/AIDS’e İlişkin Farkındalığa Etkisi. . 2020; 195 - 222. 10.21612/yader.2020.010
IEEE Yılmaz S,Ulubey Ö "Yaratıcı Drama Yönteminin HIV/AIDS’e İlişkin Farkındalığa Etkisi." , ss.195 - 222, 2020. 10.21612/yader.2020.010
ISNAD Yılmaz, Simge - Ulubey, Özgür. "Yaratıcı Drama Yönteminin HIV/AIDS’e İlişkin Farkındalığa Etkisi". (2020), 195-222. https://doi.org/10.21612/yader.2020.010
APA Yılmaz S, Ulubey Ö (2020). Yaratıcı Drama Yönteminin HIV/AIDS’e İlişkin Farkındalığa Etkisi. Yaratıcı Drama Dergisi, 15(1), 195 - 222. 10.21612/yader.2020.010
Chicago Yılmaz Simge,Ulubey Özgür Yaratıcı Drama Yönteminin HIV/AIDS’e İlişkin Farkındalığa Etkisi. Yaratıcı Drama Dergisi 15, no.1 (2020): 195 - 222. 10.21612/yader.2020.010
MLA Yılmaz Simge,Ulubey Özgür Yaratıcı Drama Yönteminin HIV/AIDS’e İlişkin Farkındalığa Etkisi. Yaratıcı Drama Dergisi, vol.15, no.1, 2020, ss.195 - 222. 10.21612/yader.2020.010
AMA Yılmaz S,Ulubey Ö Yaratıcı Drama Yönteminin HIV/AIDS’e İlişkin Farkındalığa Etkisi. Yaratıcı Drama Dergisi. 2020; 15(1): 195 - 222. 10.21612/yader.2020.010
Vancouver Yılmaz S,Ulubey Ö Yaratıcı Drama Yönteminin HIV/AIDS’e İlişkin Farkındalığa Etkisi. Yaratıcı Drama Dergisi. 2020; 15(1): 195 - 222. 10.21612/yader.2020.010
IEEE Yılmaz S,Ulubey Ö "Yaratıcı Drama Yönteminin HIV/AIDS’e İlişkin Farkındalığa Etkisi." Yaratıcı Drama Dergisi, 15, ss.195 - 222, 2020. 10.21612/yader.2020.010
ISNAD Yılmaz, Simge - Ulubey, Özgür. "Yaratıcı Drama Yönteminin HIV/AIDS’e İlişkin Farkındalığa Etkisi". Yaratıcı Drama Dergisi 15/1 (2020), 195-222. https://doi.org/10.21612/yader.2020.010