Türkiye'de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programı Bağlamında Bir Değerlendirme

KAYMAKCAN, Recep

Türkiye'de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programı Bağlamında Bir Değerlendirme

Recep KAYMAKCAN (Sakarya Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi, Din Eğitimi Anabilim Dalı, Sakarya, Türkiye)

Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri

174 0

Yıl: 2007 Cilt: 7 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 177 - 210 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Türkiye'de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programı Bağlamında Bir Değerlendirme

Öz:

Okullarda din derslerinde geleneksel din eğitimi yaklaşımlarının günümüz ihtiyaçlarını karşılama konusunda yetersiz kaldığı iddia edilmektedir. Bu nedenle de çoğulcu din eğitimi yaklaşımları daha fazla kabul görmektedir. Türkiye'de, diğer branşlardaki program değişimine paralel olarak 2005'te ortaöğretim din kültürü ve ahlak bilgisi öğretim programı yapılandırmacı anlayış göz önüne olarak hazırlanmıştır. Din dersindeki değişim ihtiyacına somut bir cevap olarak adlandırılabilecek yeni DKAB dersi programı kapsamında eski programla bağlantılı olarak din eğitiminde çoğulculukla ilintili üç konu irdelenmeye çalışılacaktır. Bu konular; (i) Din eğitimi ve yapılandırmacı yaklaşım (ii) Aleviliğin öğretimi (iii) İslam dışı dinlerin öğretimi. DKAB'nin eski programına göre yeni programlarında öğretim alanlarının teorik olarak değerlendirilmesi değerlendirmede bulunulan üç konuda da çoğulculuk yönünden olumlu bir gelişmedir. Fakat yine de bunun yeterli olduğu söylenemez.

Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları Müzik Eğitim, Özel

Pluralism and Constructivism in Turkish Religious Education: Evaluation of Recent Curriculum of Religious Culture and Ethical Knowledge Lesson

Öz:

It is argued that a traditional approach to religious education is not sufficient to meet the necessities of contemporary world. For this reason, pluralistic approaches to religious education receive a particular attention in the recent years. In line with the other school subjects, the curriculum of secondary religious education was changed in Turkey. It is stated that the new curriculum was prepared taking the constructivist learning theory into consideration. The new curriculum may be accepted as a response to the demand for change in religious education. In this article, the following three issues related to pluralism are examined in terms of the new religious education curriculum: (i) Religious education and constructivist approach, (ii) the teaching of Alawism and (iii) the teaching of non-Islamic religions. An analysis of the curriculum indicates that some improvements have been made in line with pluralism.

Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları Müzik Eğitim, Özel

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Bibliyografik

Ayd›n, M. (2005). Paradigman›n yeni ad›: Dinsel ço¤ulculuk. M. Ayd›n (Ed.),Dinsel ço¤ulculuk ve mutlakl›k iddialar› içinde (s. 15-49), Ankara: Ankara Oku-lu.
Ayhan, H. (1999). Türkiye’de din de¤itimi, ‹stanbul: Marmara Üniversitesi‹FAV Yay›nlar›.
Brelsford, T. (2005). Lessons for religious education from cognitive science ofreligion. Religious Education, 100(2), 175-191.
Estep, J.R. (2002). Spiritual formation as social: Toward a Vygotskyan develop-mental perspective. Religious Education, 97(1), 141-164.
Fox, R. (2001). Constructivism examined.Oxford Review of Education, 27(1),23-34.
Genç, K. (2005, Haziran). Zorunlu din derslerinin kalkmas› için verilen hukuk-sal mücadele.Pir Sultan Abdal Kültür ve Sanat Dergisi, 4(42), 1-42.
Gömleksiz, M.N. (2005). Yeni ilkö¤retim program›n›n etkilili¤inin de¤erlendi-rilmesi. Kuram ve Uygulamada E¤itim Bilimleri, 5(2), 339-384.
Grimmet, M. (2000). Pedagogies of religious education. Essex: McCrimmons.
Hull, J. (2004). Ço¤ulcu demokratik toplumlarda din ö¤retimi üzerine genel de-¤erlendirmeler. Din Ö¤retiminde Yeni Yöntem Aray›fllar› Uluslararas› Sempoz-yum Bildiri ve Tart›flmalar içinde (s. 43-51). Ankara: MEB Yay›nlar›.
Jackson, R. (2004). Rethinking religious education and plurality. New York: Ro-utledge & Falmer.
Jackson, R. (2006). European institutions and the contribution of studies of reli-gious diversity to education for democratic citizenship. Paper presented at the In-ternational Seminar on Religious Education and Values. Driebergen, Holland.
Johnson, J.R. (2003). Dewey and Vygotsky: A comparison of their view on socialconstructivism in education.Unpublished doctoral dissertation, The State Uni-versity of New Jersey, New Jersey.
Kara, M. (1999). Tasavvuf ve tarikatlar tarihi.‹stanbul: Dergah Yay›nlar›.
Kaymakcan, R. (1996). Religious education in the multi-party period in Tur-key. East/West Education, 17(1-2), 91-107.
Kaymakcan, R. (1999). Christianity in Turkish religious education. Islam andMuslim Christian Relation, 10(3), 279-293.
Kaymakcan, R. (2006a). Turkish adolescents: High islamic faith in secular sta-te. In (Ed.) H. G. Ziebertz, & W. Kay (Ed.),Religion and youth in Europe.Münster, & London: Lit Verlag.
Kaymakcan, R. (2006b). Yeni ortaö¤retim din kültürü ve ahlak bilgisi ö¤retimprogram› inceleme ve de¤erlendirme raporu. Yay›nlanmam›fl rapor, Sabanc› Üni-versitesi E¤itim Reform Giriflimi, ‹stanbul.
Kaymakcan, R. (2007). Religious education culture in modern Turkey. M. deSouza, et al. (Eds.), International handbook of religious, spiritual and moral di-mensions of education(pp. 449-460). Secauces: Springer.
Kodelja, Z., & Bassler, T. (2004). Religion and schooling in open society, a fra-mework for informed dialogue.Ljubljana: Open Society Institute.
MEB. (1967). Lise ve bunlara muadil ö¤retim kurumlar› ile lise derecesindekidin dersi program›. Tebli¤ler Dergisi, 30(1475).
MEB. (1976). Lise din bilgisi program›. Tebli¤ler Dergisi, 39(1900).
MEB. (1992). ‹lkö¤retim ve ortaö¤retim din kültürü ve ahlak bilgisi dersi prog-ram›. Tebli¤ler Dergisi, 2356.
MEB. (2005). Orta ö¤retim din kültürü ve ahlak bilgisi dersi ö¤retim program›.‹stanbul: Devlet Kitaplar› Müdürlü¤ü.
Race, A. (1983). Christians and religious pluralism. London: SCM Pres.
Rivard, J. & Amodi, M. (2003). Education and religion: The paths of tolerance,teaching time allocated to religious education in official timetables, Prospects,33(2), 211-217.
Skeie, G. (2002). The concept of plurality and its meaning for religious educa-tion. British Journal of Religious Education, 25(1), 47-59.
Terwel, J. (1999). Constructivism and its implication for curriculum theory andpractice. Curriculum Studies, 31(2), 195-199.Tosun, C. (2005). Din kültürü ve ahlak bilgisi derslerinde Alevilik. Türk Yur-du, 25(210), 37-41.
Y›ld›z, S. (2002). Türkiye’de Alevilerin din e¤itiminden beklentileri. Yay›nlanma-m›fl Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ziebertz, H. (2003). Religious education in a plural western society. Hamburg &London: Lit Verlag

APA	KAYMAKCAN R (2007). Türkiye'de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programı Bağlamında Bir Değerlendirme. , 177 - 210.
Chicago	KAYMAKCAN Recep Türkiye'de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programı Bağlamında Bir Değerlendirme. (2007): 177 - 210.
MLA	KAYMAKCAN Recep Türkiye'de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programı Bağlamında Bir Değerlendirme. , 2007, ss.177 - 210.
AMA	KAYMAKCAN R Türkiye'de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programı Bağlamında Bir Değerlendirme. . 2007; 177 - 210.
Vancouver	KAYMAKCAN R Türkiye'de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programı Bağlamında Bir Değerlendirme. . 2007; 177 - 210.
IEEE	KAYMAKCAN R "Türkiye'de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programı Bağlamında Bir Değerlendirme." , ss.177 - 210, 2007.
ISNAD	KAYMAKCAN, Recep. "Türkiye'de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programı Bağlamında Bir Değerlendirme". (2007), 177-210.

APA	KAYMAKCAN R (2007). Türkiye'de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programı Bağlamında Bir Değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7(1), 177 - 210.
Chicago	KAYMAKCAN Recep Türkiye'de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programı Bağlamında Bir Değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri 7, no.1 (2007): 177 - 210.
MLA	KAYMAKCAN Recep Türkiye'de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programı Bağlamında Bir Değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, vol.7, no.1, 2007, ss.177 - 210.
AMA	KAYMAKCAN R Türkiye'de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programı Bağlamında Bir Değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 2007; 7(1): 177 - 210.
Vancouver	KAYMAKCAN R Türkiye'de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programı Bağlamında Bir Değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 2007; 7(1): 177 - 210.
IEEE	KAYMAKCAN R "Türkiye'de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programı Bağlamında Bir Değerlendirme." Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7, ss.177 - 210, 2007.
ISNAD	KAYMAKCAN, Recep. "Türkiye'de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programı Bağlamında Bir Değerlendirme". Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri 7/1 (2007), 177-210.