Veri Tabanı: Fen
Amaç: Bağışıklık sistemini baskılayıcı ilaç tedavilerindeki ilerlemelere rağmen asemptomatik rejeksiyon, kalp nakli alıcılarında olumsuz
sonlanımla ilişkili önemli bir sorundur. T dalgası tepe-sonu mesafesi, T dalgası tepe-sonu /QT ve T dalgası tepe-sonu/QTc oranı gibi elektrokardiyografik repolarizasyon anormalliklerinin, birçok klinik durumda prognostik değere sahip olduğu gösterilmiştir. Ancak daha önce
kalp nakli alıcılarıNda bu parametrelerin asemptomatik rejeksiyonla arasındaki ilişki değerlendirilmemiştir. Bu çalışmada T dalgası tepesonu, T dalgası tepe-sonu/QT oranı, T dalgası tepe-sonu/QTc oranının asemptomatik rejeksiyon ile ilişkisini değerlendirmeyi amaçladık.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya dışlama kriterleri olmayan ve asemptomatik rejeksiyon öyküsü olan toplam 47 kalp nakli alıcısı dahil edilmiştir. Tıbbi kayıtlar, ekokardiyografik bulgular retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Elektrokardiyografik ölçümler çalışmaya kör olan
bir kardiyolog tarafından elle yapılmıştır.
Bulgular: Hastaların rejeksiyon saptanan biyopsiden önceki elektrokardiyografik rejeksiyon saptanmayan biyopsiden önce çekilen
elekt rokardiyografilerle karşılaştırıldığında QT, QTc ve T dalga genliğinde anlamlı bir farklılık gözlenmedi. T dalgası tepe-sonu mesafesi
(116,7 ± 18,9 ile 82,9 ± 22,1, p = 0,001), T dalgası tepe-sonu / QT (0,33 ± 0,09 ile 0,23 ± 0,07, p=0,001) ve T dalgası tepe-sonu /QTc oranının (0,27 ± 0,1 ; 0,19±0,05, p<0,001) asemptomatik rejeksiyon döneminde anlamlı olarak değiştiği saptanmıştır.
Sonuç: T dalgası tepe-sonu mesafesi, T dalgası tepe-sonu/QT oranı ve T dalgası tepe-sonu/QTc oranı, rejeksiyon olmayan dönemdeki
elektrokardiyografiklerle karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı derecede artmıştır