Çalışmanın amacı, kurum yöneticilerinin yıllık raporlar kapsamında yer alan mektuplarını incelemek ve bu
mektuplardaki halkla ilişkiler anlatısının nasıl yapılandırıldığını değerlendirmektir. Bu kapsamda, 2018 yılında Brand Finance tarafından yapılan araştırma sonucunda belirlenen Türkiye’nin En Değerli Markaları
Raporu’nda ilk 12 içerisinde yer alan Arçelik, Garanti Bankası, Migros ve Turkcell’in 2018 yıllık faaliyet raporlarında yer alan genel müdür/CEO mesajı bölümleri analiz birimi olarak seçilerek söylem analizi ile incelenmiştir. CEO mektuplarında en sık işlenen temaların sırasıyla “çevresel faktörler”, “sosyal sorumluluk”, “finansal
raporlama”, “ödüller/başarılar”, “altyapı ve büyüme” ile “pazarlama karması” olduğu görülmüştür. Beyanlar
topluluğu olan CEO mektuplarının, söylem analizi çerçevesinde dil ve bağlam arasındaki ilişkiyi “birinci çoğul
şahıs” (biz) üzerinden kurduğu ortaya çıkmıştır. CEO’lar tarafından “çevresel faktörler” teması altında küresel
gelişmelerin yakından izlendiği, kurumsal yaşamın başarılar/ödüller üzerinden aktarıldığı belirlenmiştir. CEO
mektuplarında kurumsal sosyal sorumluluk temasının genellikle son bölümde sponsorluklar, kamu faydası
ve girişimcilik kodlarında oluştuğu, geçmişe ve şimdiki zamana ait cümlelerin belirgin bir şekilde çoğunlukta
olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
|
Araştırma, Facebook’un çeşitli afetler için dünya çapında devreye koyduğu Safety Check (Güvenlik Durumu
Kontrolü) uygulamasının Türkiye’deki terör saldırıları esnasında kullanımına ilişkin algı ve düşünceleri ortaya
koymayı amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda, 2018-2019 tarihleri arasında uygulamayı kullanan iki
(2) ve kullanmayan sekiz (8), toplam 10 kişi ile görüşmeler gerçekleştirilmiş ve ayrıca uygulama hakkında
Ekşi Sözlük’te yapılmış olan yorumlar metin analizi aracılığı ile analiz edilmiştir. Araştırma sonuçları, Safety
Check uygulamasının kullanımının, iletişim kurma gibi işlevsel amaçlarının yanı sıra sosyal medya üzerinden
kimlik inşa etme, trende uyma, paylaşım yapma pratiğini yerine getirme gibi amaçlara hizmet ettiğini ortaya
koymuştur. Araştırmadan elde edilen en önemli sonuç ise güvenlik bildirimi amacıyla devreye konulan bu
uygulamanın kendisinin ve kullanımının başlı başına bir güvensizlik, korku üretme ve tetikleme aygıtı olarak
görülmesidir.
|
Teknoloji bağımlılığının artması ile kişinin yüz yüze iletişimle sağlanan sosyal yaşamından, sosyal ilişkilerinden koptuğunu, yalnızlaştığını, bununla birlikte iş ve eğitim yaşantısında da performansının düştüğünü
ileri süren önemli sayıda çalışmaya rastlanmaktadır. İletişim teknolojilerinin birey üzerindeki olumsuz etkilerinin yaygın olarak tartışılması sonucu, konu ile ilgili farkındalık seviyesi ve teknoloji kullanımını sınırlandırmaya yönelik yaklaşımlar ve uygulamalar artmaya başlamıştır. Dijital teknoloji araçlarının kullanım sürelerini sınırlandırmayı ve azaltmayı niteleyen dijital detoks davranışı, bu çerçevede ortaya çıkmıştır. Özellikle
genç yetişkinler arasında popüler olmaya başlayan dijital detoks davranışı ile ilgili sınırlı sayıda araştırma
bulunmaktadır. Bu çalışmanın amacı, genç yetişkinlerin dijital detoks davranışlarını incelemek ve kendilerini bu davranışa iten nedenleri ortaya çıkarmaktır. Bu amaç doğrultusunda nitel araştırma yöntemlerinden
yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile veriler toplanmıştır. Çalışmanın sonuçlarına göre, yaygın olarak görülen dijital detoks davranışı, uygulamaları silmek, tüm bildirimleri sessize almak ve yapılan paylaşımlarda
kontrollü olmaktır. Katılımcıları dijital detoksa iten sebepler ise sosyal medyanın bireylerarası iletişim üzerindeki olumsuz etkisi, güvenlik kaygıları ve odaklanma problemidir.
|
Kolektif toplumsal hareketlerin dijital medya aracılığıyla örgütlenmeye başlaması, “dijital aktivizm” kavramını ortaya çıkartmıştır. Akademik yazında, dijital medyanın katılımcı demokrasiyi, kamusal alan çeşitliliğini, toplumsal eylem olanaklarını arttırdığına ve çevrimiçi vatandaşlık (netizen) kavramını güçlendirdiğine
dair görüşlerin yanında, politik katılıma yönelik olumsuz ve bireyi atalete yönlendiren etkileri olduğunu
belirten yaklaşımlar da mevcuttur. Bu araştırmada, kavramsal çerçeve olarak dijital aktivizm hakkındaki
tekno-kötümser ve tekno-iyimser bakış açıları, dijital aktivizme dair sosyal psikolojik bir arka planla birlikte
ele alınmıştır. Araştırmanın evrenini çevrimiçi imza toplama platformu olan Change.org’un Türkiyeli kullanıcıları oluşturmaktadır. Kullanıcıların çevrimiçi imza kampanyalarına katılım davranışlarını, tutum ve motivasyonlarını ölçmek amacıyla tesadüfi olmayan örneklem yöntemiyle bir çevrimiçi anket çalışması yürütülmüştür. Çevrimiçi imza kampanyalarına katılımın birey açısından ne ifade ettiği, katılım sonrası çevrimiçi
imza kampanyasının farklı dijital ortamlara ve fiziki ortamlara taşınıp taşınmadığı anlaşılmaya çalışılmıştır.
Araştırmanın sonuçlarına göre Change.org üzerinden çevrimiçi imza kampanyalarına katılmak, bireylerin
bir sonraki çevrimiçi ya da çevrimdışı sivil eylemlilik kararını etkilemekte ve bireylerde “sosyal kaytarmacı”
bir davranış şekli ortaya çıkarmaktadır
|
Bu makale, günümüzde İstanbul Fatih ilçesinde yer alan Fincancılar Yokuşu özelinde, 19. ve 20. yüzyılda
Osmanlı matbaacılarını ve matbaacılık faaliyetlerini inceleyecektir. Yokuşta 19. yüzyılda Amerikalı Protestan misyonerleri tarafından inşa edilmiş olan Amerikan Hanı / Bible House da aynı bağlamda değerlendirecektir. Makale, matbaacılık mesleğindekilerin Amerikan misyonerleri, Osmanlı Ermenileri (özelikle de
Protestan Ermenileri) ve Osmanlı Müslümanları olduğunu gösterecektir. Fincancılar Yokuşu’nda nelerin
basıldığına dair detaylar vererek dönemin bazı okuma alışkanlıklarını ve Osmanlı Protestan Ermenilerinin
olası yeni tahayyüllerini örneklendirecektir. Son olarak, matbaacıların, Avrupa’ya hangi alanlarda bağımlı
olduklarını ve bu bağımlılığı neyin kırdığına dair bazı analizler yapacaktır. Kısacası, bu makalenin amacı,
Fincancılar Yokuşu’ndaki matbaacılık faaliyetlerini incelemek ve böylece 19. ve 20. yüzyıl Osmanlı İmparatorluğundaki okuma alışkanlıklarına, imparatorluk içi ve imparatorluk ötesi ilişkileri ağlarına, Amerikan
misyonerlerine ve özellikle de Osmanlı Protestan Ermenilerine dair bazı realiteleri yakalamaktır.
|
Social network sites have changed the ways that all institutions, including municipalities, communicate
and engage with their constituents. Also wanting to make use of their many advantages, municipalities
use social media as an engagement tool. This study examines how municipalities in Turkey use their Facebook pages to engage with the public and how their engagement differs based on political party, region,
and size. The descriptive results reveal that municipalities in Turkey only make use of half of the advantages offered by social media. Statistical analyses indicate there to be a significant difference by political
party, geographical region, size of municipalities. One of the more significant findings of the study is that
the more municipalities employ engagement strategies, the more followers on Facebook they attract.
Moreover, metropolitan municipalities are more efficient at managing their Facebook page, sharing news
links and press releases more often than other municipalities. Based on the findings, the study suggests
that managing a Facebook page requires greater professional insight and public relations knowledge.
|
Yeni Alman sineması auteur yönetmenlerinden Werner Herzog, özellikle bazı filmlerinde sıklıkla yerli
imgelerini kullanır: Tanrının Gazabı, Aguirre (The Wrath of God, Aguirre) (1972), Herkes Kendi Başına ve Tanrı Herkese Karşı, (Enigma of Kasper Hauser) (1974), Fitzcarraldo (1982), Düşlerin Ağırlığı (Burden of Dreams)
(1982), Küçük Askerin Şarkısı (Ballad of the Little Soldier) (1984), Yeşil Karıncaların Düş Gördüğü Yer (Where
the Green Ants Dream) (1984), Yeşil Kobra (Cobra Verde) (1987). Bu filmlerdeki yerli imgelerin ortaya çıktığı
coğrafyalar, Avrupa’nın ekonomik ve kültürel sömürüsüne maruz kalan eski sömürge topraklarıdır. Herzog
filmlerindeki yerli imgeler, bu çalışmada, kolonyal ve postkolonyal yaklaşımlar perspektifinde incelenecektir. Bu doğrultuda temel amaç, Herzog filmlerindeki yerli imgelerinin toplumsal bellekte nasıl bir yeri
olduğunu tartışmaktır. Çalışmanın temel argümanı ise bölgelerin sömürge tarihinin yönetmenin filmlerinin
merkezinde yer aldığı iddiasıdır. Ayrıca Alman kolonyal tarihinde önemli bir popüler imge olan Karl May’in
Winnetou karakteri, “soylu vahşi” (noble savage) kavramına atıfla irdelenecektir. Sözü edilen filmler, metin
çözümlemesi yöntemi ile analiz edilecektir. Çalışmanın temel bulgusu, yönetmenin filmlerinde yarattığı
imgelerin sömürge tarihini dışlamaktan çok bu tarihi içerdiği yönündedir
|
Bu makale, Senem Tüzen’in Ana Yurdu (2015) filminin festival gösterimleri bağlamında yazılmış basın eleştirilerinde, filmin hangi tema ve söylemlerle çerçevelendiğini incelemeyi amaçlamaktadır. Çeşitli film festivallerinde gösterilen ve eleştirmenlerin dikkatini çeken Ana Yurdu, romanını bitirmek için İstanbul’dan anneannesinin köy evine gelen Nesrin’in, annesi ile olan gerilimli ilişkisini konu edinir. Film, olaydan çok karakterlere odaklanması, anlatısal belirsizliği, açık uçlu sonu, geçişli bir anlatıya sahip olması gibi özellikleriyle sanat filmi olarak değerlendirilebilir. Ancak festival gösterimleri ve film eleştirileri de bir filmin sanat filmi olarak tanımlanmasında önemli bir rol oynar. Bu amaçla makalede 12 film eleştirisi tematik olarak analiz edilmiş ve filmin “Türkiye’nin metaforu”, “kadın öyküsü” ve “kuşak çatışması” olarak çerçevelendiği saptanmıştır. Elde edilen veriler, sanat filmi ve film festivalleri literatürü çerçevesinde tartışılmıştır.
|
Bu çalışmada geçmişe sinema mekânları, sinema hatıraları, sinemaya gitme eylemi ve seyir deneyimleri aracılığıyla bakmayı esas alan Yeni Sinema Tarihi yaklaşımından hareketle, Sait Faik Abasıyanık’ın
hikâyeleri üzerinden Beyoğlu sinemalarının 1930–1955 dönemi ve sinemasal deneyimlerin hikâyelerde
nasıl yer aldığı soruşturulmaktadır. Abasıyanık’ın hikâyeleri sinema tarihimize bakmak için insani deneyimlerin detaylı örneklerini içeren edebi eserlerin de kullanılabileceği yeni bağlamlar sunmaktadır. Çalışma kapsamında Abasıyanık’ın 1936–1954 yılları arasında, henüz kendisi hayattayken yayımlanan on
kitabıyla beraber, ölümünden sonra 1954–1956 yılları arasında derlenen ve yayımlanan üç kitabında yer
alan 217 hikâyesindeki seyir deneyimleriyle bu hikâyelerdeki karakterlerin sinema salonları ve filmlerle
kurdukları etkileşimler araştırılmış ve Beyoğlu’nda yaşanan dönüşümlerle birlikte irdelenmiştir. Çalışma
için Abasıyanık’ın hikâyeleri on iki kod (sinema, film/filim, yönetmen, aktör, aktris, yıldız, matine, suare,
fuaye, salon, balkon ve loca) ve dört kategori (sinemalar ve filmler, seyirciler ve seyir deneyimi, sinema
mekânlarının deneyimlenmesi ve yaşamın sinema deneyimiyle anlamlandırılması) bağlamında taranmış,
sınıflandırılmış ve “toplumsal dönüşümler ve sinemasal deneyim” üst teması bağlamında yorumlanarak
çıktılar oluşturulmuştur.
|
Kâzım Nami Duru; Harbiye’de askeri eğitim almış, orduda yüzbaşılığa kadar yükselmiş, İttihat ve Terakki
Cemiyeti’nin oluşumuna doğrudan katılmıştır. II. Meşrutiyet döneminde (1908-1918) askeri kariyerinden
vazgeçerek kendisini öncelikle halk ve gençlik terbiyesine adamış bir pedagog, siyasetçi, Fransızca çevirmen, edebiyatçı, yazar ve gazeteci olarak bilinmektedir. Sinemayı sanat olarak değil de salt eğitim ve
propaganda vasıtası olarak yani “halk ruhu üzerinde büyük tesir yapan kudretli bir telkin vasıtası” olarak
peşinen kabul eden bu angaje aydın acaba Türkiye’de sinema tarihyazımı düşünüldüğünde bir proto-sinema tarihçisi olarak kabul edilebilir mi? Bu çalışmanın amacı, Duru’nun, Türkiye’de henüz bilinmeyen,
1932 yılında Fransızca yayımlanmış “Le cinématographe en Turquie” adlı kısa makalesinin tarihyazımsal
çözümlenmesine odaklanmaktır. Duru’nun tarihsel söylemini hakkaniyetli şekilde tahlil edebilmek için kullanılacak olan yöntem Fransız tarihçi Michel de Certeau’nun tarih yazıcılığını “tarihyazımsal işlem” olarak
ele alıp çözümlemesine yarayan “üçlü yapı” uygulamasıdır. Duru’nun Türk sinema tarihini ilgilendiren tarihçi
söylemi bu yöntembilimsel çerçevede bağlamsallaştırılarak ve tarihselleştirilerek incelenecektir.
|
