• ÖZ

Aile şirketleri hem ülkemizde hem de dünyada önemli bir yere sahiptir. Aile şirketlerine ilişkin literatürde yapılan akademik çalışmaların çoğunda konu iktisat, işletme, vergi, finans gibi alanlar bakımından ele alarak disiplinlerarası bir yaklaşım ile incelenmiştir. Bu yaklaşım türü, uygulamada aile üyeleri ile şirket arasındaki ilişkileri ele alan aile anayasalarının düzenlenmesinde faydalı olsa da tek başına yeterli olmamaktadır. Çünkü genel olarak, tek başına bu alanlarda hazırlanan bir düzenlemenin hukuki bağlayıcılığı zayıf olmaktadır. Bu bağlamda bir çözüm olarak; aile anayasalarının hukuki bağlayıcılık kazanması için anonim şirket esas sözleşmesinde düzenlenebilecek hususlar önem kazanmaktadır. Çalışmamızda aile şirketlerinde özellikle şirketin sonraki nesillere aktarılması sırasında yaşanan prob- lemlerle ilgili 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu (TTK)’nda bulunan çözüm yolları ve bu kapsamda hukuki araçlar ince- lenmektedir. İnceleme konusu olan hukuki araçların hepsi bir bütün halinde ve ihtiyaca uygun şekilde kullanıldığında aile anayasası ile güdülen amaç tam olarak gerçekleştirilebilecek, bu bağlamda şirketin kurumsallaşması sağlanarak aile şirketlerinin sürdürülebilirliği konusunda çok önemli bir adım atılm

• ÖZ

Günümüzde insanların bir araya gelip sosyalleşmesi, uyuşmazlıkların çıkma ihtimalini doğurmuştur. Türk yargı siste- mine uyuşmazlık oranlarını azaltmak, hem usul ekonomisini sağlamak hem de mahkemelerde yoğun dosya karma- şıklığını önlemek amacıyla dava öncesi tarafların karşılıklı mutabakata varma usulü getirilmiştir. Buna arabuluculuk denir. Arabuluculuk süreci uzman ve eğitimli bir arabulucu tarafından yönetilmelidir. Tarafın başvurusu ile bu süreç başlayacaktır. Bu işlemlerle mahkemelerdeki dosya yoğunluğunun azaltılması hedeflense de dava açmak isteyenler tarafından hangi davanın arabuluculuk kapsamında olacağı konusunda toplumda ve hukuk camiasında kafa karışıklığı olduğu görülmektedir. Ancak iş hukukunda arabuluculuk bir alternatif değil zorunluluk haline gelmiştir. Özellikle işçi-işveren arasındaki anlaşmazlıkların çözümü zorunlu arabuluculukla etkili bir hal almıştır fakat bu konu pek çok kişi tarafından da eleştirilmiştir. Bu süreç 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun yürürlüğe girmesi ile başlamıştır. Kanun yürürlüğe girmeden önce ihtiyari nitelikte olan arabuluculuk süreci iş hukukunda doğan belirli problemler için zorunlu hale getirilmiştir. Bu çalışmada arabuluculuk, iş hukukunda arabuluculuğun neden zorunlu olduğu ve önemi tartışılacaktır.

• ÖZ

Adi ortaklıklar iktisadi amaçla kurulduklarından, şirketin faaliyeti sonucunda elde edilen kazançtan her ortak pay alma hakkına sahiptir. Bunun yanı sıra adi ortaklıkta her ortak ortaklığın zararına katılmak zorundadır. Kural olarak kazancın paylaşılmasına ve zarara katılmaya ilişkin hususlar sözleşme ile düzenlenebilir. Ortaklar genellikle ortaklık sözleşmesinde kazanç paylaşma oranını belirlerler. Bu halde sözleşme ile belirlenen kazanç paylaşma oranı aynı zamanda zarara katılma oranı olarak uygulanır. Ortaklık sözleşmesi veya ortakların kazancın paylaşılmasına ve/veya zarara katılmaya ilişkin esasları düzenledikleri ayrı bir sözleşme ile kazancın paylaşılması ve zarara katılmaya ilişkin özel bir düzenleme yapılmamışsa, tüm ortaklar kazancın paylaşılması ve zarara katılma bakımından eşit işleme tabi tutulurlar.

• ÖZ

7392 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun ile Kat Mülkiyeti Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’la1 tüketici hakem heyetlerinin oluşumu, görev sınırı ve hakem heyeti kararlarına itiraz davasında yargılama giderlerinin yükletilmesi bakımından yeni ve değişik düzenlemeler getirilmiştir. Bu makalede söz konusu değişikliklerin madde metinlerini, gerekçelerini değerlendirmelerimizle birlikte sunmayı amaçlıyoruz.

• ÖZ

Otel işletmecileri, Türk Borçlar Kanunu’nun 580. maddesi uyarınca müşterilerinden olan alacaklarının güvence altına alınması için müşterilerinin otel işletmesine getirmiş oldukları taşınır eşyaları üzerinde hapis hakkını kullanabilir. Otel işletmecilerinin hapis hakkını kullanmasında ayrıca kiraya verenin hapis hakkına ilişkin hükümler uygun düştüğü ölçüde uygulanır. Bunun yanı sıra, 23.03.1983 tarihli Turizm İşletmelerinin Bakanlıkla, Birbirleriyle ve Müşterileriyle İlişkileri Hakkında Yönetmelik’te, otel işletmecilerinin, faturasını ödemeyen müşterilerine karşı hapis hakkını kullanabileceği düzenlenmiştir. Fakat otel işletmecisinin, bu özel düzenlemenin lafzı doğrultusunda hapis hakkını kullanması halinde, Türk Borçlar Kanunu ve İcra ve İflas Kanunu’nda yer alan kurallara aykırı sonuçlar doğabilir. Bu nedenle, çalışmamızda hem Yönetmelik hem de Türk Borçlar Kanunu’nda yer alan özel düzenlemelerin amacı doğrultusunda, kiraya verenin hapis hakkına ilişkin ayrıntılı hükümler uygun düştüğü ölçüde uygulanarak otel işletmecisinin hapis hakkının konusunu, kapsamını ve bu hakkın nasıl kullanılacağının belirlenmesi amaçlanmıştır.