Elektrik mühendisliği için çözümü büyük bir öneme sahip ve literatürde birçok çalışmada ele alınan çevresel-ekonomik güç dağıtımı
problemi, sistem tarafından talep edilen gücü, sistem kısıtları altında en düşük yakıt maliyeti ve emisyon miktarı ile karşılamak olarak
tanımlanır. Elektrik enerjisi ihtiyacının karşılanması için genellikle tükenebilir fosil kaynaklı yakıtların kullanılması hem yakıt
maliyetini hem de çevreye salınan emisyon miktarlarını ciddi oranda artırmaktadır. Bu maliyet ve emisyon değerlerini azaltmanın
diğer bir yolu da elektrik enerjisi üretimi için yakıt maliyeti ve emisyon miktarı sıfır olan yenilenebilir enerji üretim sistemlerinin
kullanılmasıdır. Bu sistemlerden en önemli ikisi rüzgâr ve güneş enerjisi üretim sistemleridir. Günümüzde rüzgâr ve güneş enerjisi
üretim sistemlerinin kullanımı giderek artsa da bu sistemler birçok uygulamada yerel yükü beslemektedir. Bu çalışmada termik üretim
birimleri bulunan bir güç sistemine, rüzgâr ve güneş enerjisi üretim birimleri eklenerek sistemin aynı yük talebi için maliyet, emisyon
ve iletim hattı kayıpları hesaplanmıştır. Çalışmada çevresel-ekonomik güç dağıtım probleminin optimizasyonu yüklü sistem arama
(CSS) algoritmasıyla yapılmıştır. Örnek sistem olarak belirlenen IEEE 30-bara 6-generatörlü güç sistemi, CSS algoritması ile iki kez
çözülmüştür. İlk çözümde sistemdeki güç talebi sadece termik üretim birimleri tarafından karşılanırken, ikinci çözümde ise sistemdeki
iki yük barasına, o baralardaki yükü besleyecek rüzgâr ve güneş enerjisi üretim birimi eklenmiştir. Problemin çözümünde birbirinden
farklı birimdeki hem yakıt maliyeti hem de emisyon miktarının aynı anda minimizasyonu yer aldığından, bu iki amaç ağırlıklı toplam
metodu ile tek bir amaç fonksiyonunda birleştirilmiştir. Örnek güç sisteminin iletim hattı kayıpları B-kayıp matrisleri kullanılarak
yaklaşık hesaplanmıştır. Her iki çözüm içinde bulunan maliyet değerleri, emisyon miktarları ve iletim hattı kayıpları karşılaştırılmış
ve sonuçlar tartışılmıştır.
|
Biyokütle enerjisi, günümüzün artan enerji taleplerini karşılamakta kaçınılmaz bir görev yürüten yenilenebilir bir enerjidir.
Biyoyakıtların aksine, mikrobiyal yakıt hücreleri organik malzemelerde toplanan enerjiyi doğrudan biyoelektrikliğe dönüştürür.
Mikrobiyal yakıt hücreleri, kalkınma odaklı ve çok yönlü bir yenilenebilir enerji teknolojisidir. Mikrobiyal yakıt hücresi (MYH),
çeşitli organik malzemelerden (substratlardan) elektrik enerjisi üretimi için kullanılan çevre dostu bir teknolojidir. Mikrobiyal yakıt
hücreleri, doğrudan elektrik enerjisi üretimi için alternatif bir enerji dönüşüm sistemi olarak büyük ilgi görmektedir. Mikrobiyal yakıt
hücreleri (MYH’ler), atık ortamda yakıt kaynağı olarak düşük dereceli organik karbonları kullanabilir. Mikrobiyal yakıt hücrelerinin,
yakıt kaynağı olarak düşük dereceli biyokütle veya hatta atık su kullanabilmesinden dolayı belirgin faydaları vardır. Mikrobiyal yakıt
hücrelerinde elektrik üretiminin temeli, organik malzemelerin mikroorganizmalar tarafından katalize edilmesidir. Çünkü mikrobiyal
yakıt hücreleri, organik maddeleri (substrat) oksitlemek için biyokatalizörler olarak mikroorganizmaları kullanır. Bir mikrobiyal yakıt
hücresinde, organik maddeler (substratlar) elektron vericileridir. Organik malzemelerin oksidasyon (biyokataliz) çalışmalarından
sonra anodik biyofilm bakterileri tarafından açığa çıkarılan elektronlar ilk önce anoksik koşullar altında anot elektrota aktarılır. Bu
işlemleri yapan bakterilere elektrojen denir. Anot elektrot, elektrojenik biyofilm bakterileri tarafından anaerobik solunum için elektron
alıcısı olarak kullanılır. Yani, anot ve mikroorganizma arasında bir elektron transfer işlemi gerçekleşir. Mikroorganizma ve elektrotlar
arasındaki elektron transferi, doğrudan elektron transferi ve dolaylı (aracılı) elektron transferi olmak üzere iki mekanizmada
gerçekleşir. Bu makalede, elektrojenik mikroorganizmalardan anot elektroduna elektron transfer mekanizması ayrıntılı olarak
tartışılmıştır. Saf mikroorganizma kültürlerinin mikrobiyal yakıt hücrelerinde kullanımı anlatılmıştır. Bu makalenin sonuçlarına göre,
yüksek elektrokimyasal aktivitelere sahip elektrojenik mikroorganizmaların keşfi, muhtemelen gelecekteki pratik sistem çalışmaları
için mikrobiyal yakıt hücrelerinin gelişimini teşvik etmek için olağanüstü bir durum olacaktır.
|
Bu araştırmanın amacı, ortaokul matematik ders kitaplarını öğretmen görüşlerine göre değerlendirmektir. Bu genel amaç
doğrultusunda çalışmada, ders kitaplarının Liselere Giriş Sınavı (LGS)’ye uygunluğu, öğretim sürecinde aktif kullanımı, okullarda
uygulanan eğitim müfredatına uygunluğu ve eğitim faaliyetlerindeki ekstra kaynak ihtiyacı da araştırılmıştır. Dolayısıyla araştırmada
durum çalışması yapılmıştır. Veriler analiz edilirken içerik analizi yöntemi tercih edilmiş, frekanslara göre kodlar, kodlara göre
kategoriler ve kategorilere göre frekanslar oluşturulmuştur. Araştırmanın örneklemini, Türkiye’nin Doğu Anadolu bölgesinde bulunan
orta büyüklükteki bir ildeki yedi farklı ortaokulda görev yapan yirmi dört ortaokul matematik öğretmeni oluşturmaktadır. Örneklem
seçiminde öncelikle okullar tespit edilmiş, daha sonra bu okullardan hizmet deneyimi en az 5 yıl olan öğretmenler tercih edilmiştir. Bu
örneklemi oluşturan öğretmenler gönüllülük esasına göre belirlenmiştir. Ayrıca örneklem belirlenirken zaman ve işgücü koşulları göz
önünde bulundurulmuştur. Dolayısıyla araştırma örneklemi seçilirken uygun örnekleme yöntemi tercih edilmiştir. Çalışmada veri
toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilmiş beş adet açık uçlu sorudan oluşan yapılandırılmış görüşme formu
kullanılmıştır. Bu form geliştirilirken üç adet matematik eğitimi alanında uzman akademisyenin görüşü alınmıştır. Formun güvenirliği
için KAPPA değeri 0,922 olarak hesaplanmış, güvenilir olduğuna karar verilmiştir. Araştırmada elde edilen bulgulara göre
öğretmenlerin büyük çoğunluğu ders kitaplarının LGS’ye uygun olmadığını düşünmektedirler. Bir kısmı ise mevcut kitapların
birtakım özellikleri gözden geçirilerek geliştirilebileceği düşüncesindedir. Ayrıca öğretmenlerin büyük çoğunluğu ders kitaplarını
derste aktif bir şekilde kullanmayı tercih etmezken, ders kitaplarını daha çok öğrencilere ödev vermek amacıyla kullanmaktadır.
Bununla birlikte öğretmenlerin ders kitaplarının yetersiz olduğunu düşündükleri için öğrencileri ek kaynak kitaplara yönlendirdikleri
tespit edilmiştir. Araştırmada elde edilen bulgular çerçevesinde ileride bu alanda çalışmak isteyen araştırmacılara ortaokul matematik
ders kitaplarının kullanımına ve geliştirilmesine ilişkin birtakım önerilerde bulunulmuştur.
|
Bu çalışmada birçok mikro-elektro-mekanik- sistemin (MEMS) temelini oluşturan mikro kirişin tasarımı ve deformasyon analizi
gerçekleştirilmiştir. Mikro kiriş içerisinden geçen akım, termal genleşme ile ısı enerjisini dağıtmaktadır. Bu genleşme, kiriş içerisinden
geçen akım ve yayılan sıcaklığa bağlı olarak değişmektedir. COMSOL yazılımı kullanılarak tasarlanan model için polikristalin silikon
malzeme ataması gerçekleştirilerek gerekli analizler yapılmıştır. Bu malzeme, önemli fiziksel ve elektriksel özellikleri nedeniyle MEMS
alanında çok sık kullanılan bir malzeme türüdür. Modellenen mikro kirişin iki ucundaki destek noktaları bir substrata sıkıca bağlanır.
Bu destek noktalarından modele 10V giriş potansiyeli uygulanarak mikro kirişte ortaya çıkan deformasyon ve sıcaklık verileri
incelenmiştir. Deneysel çalışmalarda polikristalin malzeme atanan mikro kirişin uzunluğu değiştirilerek ortaya çıkan deformasyonlar
rapor edilmiştir. Dört farklı kiriş uzunluğu (50 µm, 100 µm, 150 µm ve 200 µm) girilerek oluşturulan modellerde ortaya çıkan
deformasyon verileri arasında ciddi bir artış gözlemlenirken; sıcaklık değerleri birbirine yakın çıkmıştır. Polikristalin silikon malzeme
için en yüksek deformasyon 200 µm uzunluğundaki mikro kirişte 2.01 µm iken; en düşük deformasyon 50 µm uzunluğunda 0.6 µm
olarak ölçülmüştür. 100 µm ve 150 µm mikro kiriş uzunlukları için deformasyon değerleri ise sırasıyla 0.93 µm ve 1.41 µm olarak
ölçülmüştür. Sıcaklık verileri ise en düşük 4890 K iken; en yüksek 4940 K olarak ölçülmüştür. Sonuç olarak, mikro kiriş tasarımında
kiriş uzunluğu değişiminin deformasyon özelliklerini ciddi bir biçimde etkilediği gözlemlenmiştir.
|
Bu çalışma Şam çörekotu (Nigella damascena L.) bitkisine farklı sıvı gübre çeşitlerinin (organik, vermikompost ve sentetik gübre)
farklı konsantrasyonlarda (yarısı, öneri, iki katı) uygulanmasının bitkinin çıkış süresi, çiçeklenme süresi ve vejetasyon süresi üzerine
olan etkileri incelenmiştir. Çalışma tesadüfi deneme desenine göre 2018-2019 döneminde Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi
Araştırma Serası’nda saksılarda gerçekleştirilmiştir. Kontrol grubu ile birlikte 9 farklı uygulama grubu oluşturularak analizler 4 tekrarlı
olarak yapılmıştır. Gübreler ekim öncesinde tohumlara, filizlendikten sonra (10-15cm uzunluğunda iken) ve çiçeklenme dönemi olmak
üzere 3 kez uygulanmıştır. Elde edilen bulgulara göre gübre uygulama grupları içerisinde en hızlı çıkış ve çiçeklenmeyi sağlama ve ilk
hasat organik iki katı (600-1200mL/da) grubunda görülmüştür. En geç çıkış ve çiçeklenmenin kimyasal (sentetik) öneri (2-3L/da)
grubunda, en uzun vejetasyon süresinin (son hasat) ise kimyasal iki katı (4-6L/da) uygulamasında olduğu görülmüştür. Kontrol grubuna
kıyasla tüm gübre uygulamalarının bitkinin fenolojik özellikleri üzerinde sürelerin kısalmasına etki ettiği gözlemlenmiştir.
|
Günümüzde birçok araştırmacı regresyon analizinde hata teriminin dağılışının Gausyan (Normal) olduğunu varsaymakta ve regresyon
parametrelerinin tahminini yaparken için En Küçük Kareler (EKK) yöntemini kullanmaktadır. Ancak uygulamada normal dağılış
varsayımı kabul edilse bile artıklar genellikle normal dağılıştan farklı bir dağılış göstermektedirler. Özellikle veri setinde bulunan sapan
gözlemler veya sapan gözlem olduğundan şüphelenilen gözlemler, verilerin normallik varsayımını bozmakta ve EKK yöntemi ile
yapılan parametre tahminleri hatalı (sapmalı) olmaktadır. Araştırmacılar böyle durumların üstesinden gelebilmek için son yıllarda
sıklıkla kullanılan dayanıklı (robust) yöntemleri kullanmaktadırlar. Bu yöntemlerin arasında en çok kullanılan M- tahminciler (En
Yüksek Olabilirlik tipi) gelmektedir. M- tahminleme yöntemi, En Çok Olabilirlik (MLE) yönteminin genelleştirilmiş bir versiyonudur
ve EKK yöntemi de bir M- tahminci olarak bilinmektedir. M- tahminleme yöntemi, eldeki veri setine uygun bir amaç fonksiyonunu
minimize ederek parametre tahminlerini iteratif olarak elde etmektedir. Bu çalışmada farklı senaryolar ele alınarak EKK yöntemi, Huber
M- tahminleme yöntemi ve Tukey Bisquare M- tahminleme yöntemi karşılaştırılmıştır. Ayrıca bu yöntemlerin amaç, etki ve ağırlık
fonksiyonları incelenmiştir. Regresyon parametreleri tahminlenirken İteratif Olarak Tekrar Ağırlıklandırılan En Küçük Kareler
(IRWLS) yöntemi kullanılmıştır. IRWLS yönteminde bir başlangıç çözümü uygun bir tahminleme yöntemiyle seçilir (Örn: EKK) ve
M- tahminleme yöntemlerinin ağırlık fonksiyonları kullanılarak Ağırlıklı EKK yöntemiyle iteratif olarak parametre tahminleri elde
edilir. Elde edilen parametre tahminleri Ortalama Karesel Hata (MSE), Sapma ve R2 kriterleri açısından karşılaştırılmıştır. Eğer veri seti
normal ise en kullanışlı yöntem EKK iken veri setinde kirlenme (contaminated) veya sapan gözlem olduğunda EKK yönteminin
etkinliğini kaybettiği görülmüştür. Özellikle açıklanan değişken Y yönünde sapan gözlem olduğunda Huber ve Tukey M- tahminleme
yöntemleri EKK’ya göre daha iyi sonuçlar vermektedir.
|
Octopus vulgaris oldukça geniş bir dağılım alanına sahip ve Akdeniz’de yaygın bir ahtapot türüdür. Ahtapot gibi ekonomik potansiyele
sahip su ürünlerinin besinsel içeriklerinin belirlenmesi gerek bu türün besinsel kalitesinin ortaya konulması, gerekse de tüketiciler için
besleyici potansiyellerinin ortaya konulması açısından önem arz etmektedir. Bu çalışmada Mersin Körfezi’nden avlanan O. vulgaris
türü ahtapotun manto ve kol dokularındaki yağ asidi profilleri ve düzeylerindeki değişimlerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Ahtapot
örnekleri Aralık 2018 - Ağustos 2019 döneminde üç mevsim boyunca (kış, ilkbahar ve yaz) Mersin Körfezi’nde çalışan ticari balıkçı
teknelerinden tedarik edilmiştir. Temin edilen ahtapot örnekleri enstrümental analizler yapılana kadar -18 oC’de muhafaza edilmiştir.
Yağ asidi analizleri Gaz kromatografisi (GC) cihazı kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Analizler sonucunda incelenen örneklerdeki
maksimum toplam doymuş yağ asidi (SFA), toplam tekli doymamış yağ asidi (MUFA) ve toplam çoklu doymamış yağ asidi (PUFA)
düzeyleri sırasıyla, manto dokularında % 35.80, % 11.73 ve % 44.20 olarak belirlenmişken, ahtapot kol dokularında % 38.76, % 11.78
ve % 44.71 olarak belirlenmiştir. Çalışma sonucunda, manto ve kol dokularında üç mevsim boyunca tespit edilen temel yağ asitlerinin
palmitik asit (C16:0), stearik asit (C18:0), oleik asit (C18:1 n 9), vaksenik asit (C18:1 n 7), eikosapentaenoik asit (EPA, 20:5 n 3),
araşidonik asit (20:4 6) ve dekosaheksaenoik asit (DHA, 22:6 n 3) olduğu belirlenmiştir. Özellikle EPA ve DHA düzeyleri açısından
Mersin Körfezi’ nden üç mevsim boyunca avlanan O. vulgaris türü ahtapotların oldukça önemli bir doymamış yağ asidi kaynağı olduğu
tespit edilmiştir. Elde edilen bulgular O. vulgaris türü ahtapotların yağ asidi düzeyleri açısından önemli bir su ürünleri türü olduğunu
teyit eder niteliktedir.
|
Bu çalışma Diyarbakır ekolojik şartlarında bazı melez mısır çeşitlerinde verim ve bazı tarımsal karakterler ile tarımsal karakterler
arasındaki ilişkileri saptamak amacıyla, Diyarbakır ili Ergani ilçesi gülerce köyünde 2004 yılı II. ürün yetiştirme sezonunda
yürütülmüştür. Araştırma, tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Denemede 12 farklı mısır çeşidi
kullanılmıştır. Bu çalışmada materyal olarak özel tohumculuk firmalarından temin edilen DK.585 (Dekalp), Progen 1595 (Özbuğday
Tohum), Rx.770 (May), Trebia (May), Bora (May), Sele (May), Goldfrenk (Polen Tohumculuk), Folkner (Polen Tohumculuk),
Goldeclat (Polen Tohumculuk), P.3394 (Pioneer), P.35P12 (Pioneer) ve P.33J56 (Pioneer) ticari melez mısır çeşitleri kullanılmıştır.
Çalışmada, tepe püskülü çiçeklenme süresi, bitki boyu, ilk koçan yüksekliği, bitki sap kalınlığı, koçan boyu, koçan çapı, koçanda tane
sayısı, koçanda tanae ağılrığı, tane verimi parametreleri incelenmiştir. Araştırmada, tane verimleri 1137.67-1489.67 kg/da arasında
değişim göstermiştir. Dk-585, RX-770, BORA ve GOLDECLAT çeşitleri yüksek verim vermiştir.
|
Büyük veri görselleştirme, büyük veri kümelerinin önemini daha iyi ifade etmek ve veriler içindeki gizli desenleri ortaya çıkarmak için
görsel öğelerin kullanımını tanımlar. Veri görselleştirme; grafikler, çizgeler, haritalar, tablolar veya çeşitli öğeler şeklinde olabilir.
İnteraktif görselleştirme ise birden çok görsel arasında bağlantı kurmak ve bir görsel üzerinde direkt işlem yapılmasını sağlar. Veri
görselleştirme; karar vericilerin özellikle istatistiksel analiz veya bilgisayar biliminde geçmişi olmayanların, analitik verileri hızlı ve
etkili bir şekilde kavramasını mümkün kılar. Bu çalışmada 2018-2019 Bahar döneminde Kocaeli Üniversitesi Bilgisayar Mühendisliği
Bölümü’nde verilen “Büyük Veri Analizine Giriş” dersi kapsamında yapılan Tableau kullanarak büyük verilerin interaktif olarak
görselleştirilmesi durum çalışmasından bahsedilmiştir. Farklı veri kümeleri üzerinde değerli bilgilerin çıkarılması, görsellerin
birbirleriyle ilişkilendirilmesi, grafikler üzerinde gruplama, filtreleme ve aksiyon gerçekleme, pano üzerinde birden fazla görsel
yerleştirme ve etkileşimli özgeçmiş hazırlama gibi tecrübeler elde edilmiştir. Ders sonrası yapılan tartışmaya göre bazı öğrencilerin iş
zekâsı alanında çalışma yönelimleri oluştuğu görülmüştür.
|
BACKGROUND: Mechanical ventilation is a useful supportive treatment for patients with respiratory failure who are not able to
maintain the level of ventilation required to maintain the oxygenation and carbon dioxide elimination. Mechanical ventilation is often
life-saving, but it also has risks. Thermodynamic analyses are used to test the feasibility of processes leading to a better understanding
of the system’s overall performance. Energy losses (entropy) and the destruction of maximum useful work (exergy) leading to reduced
respiratory work of breathing efficiency, can be calculated by thermodynamic analysis of the respiratory muscles.
OBJECTIVE: To determine the entropy generation, exergy destruction, and glucose consumption during and after weaning from
mechanical ventilation in patients with respiratory failure by thermodynamic analysis.
METHODS: In this study, a human respiratory system during and after weaning from mechanical ventilation modeled
thermodynamically using the first and second laws of thermodynamics. The work of breathing data adapted from the literature. Mass
and energy analyzes are carried out according to the 1st law of thermodynamics, while entropy generation is calculated according to the
2nd law of thermodynamics which enables us to measure energy losses. In this thermodynamic model, the body temperature was
considered at 37 °C, and the surrounding air condition was taken at 25 °C.
RESULTS: Exergy destructions during and after weaning from mechanical ventilation were calculated as 2.23x10-2
and 1.75x10-2
kJ/min, respectively. Entropy generation by the patients through the breathing cycle was 7.48x10-5
(kJ/K)/min during mechanical
ventilation while 5.89x10-5
(kJ/K)/min after weaning from mechanical ventilation, respectively. The glucose consumed for work of
breathing in patients during and after weaning from mechanical ventilation was calculated as 0.58-0.45 mmol/min, respectively.
CONCLUSION: After weaning from mechanical ventilation, the patients have significantly decreased entropy generation, exergy
destruction, and glucose consumption, indicating to the improvements in the structure of respiratory mechanics and diaphragm
perfusion. The reductions in entropy generation and exergy destruction after weaning from mechanical ventilation also indicates an
increase in the mechanical efficiency of the respiratory muscles. According to the results of the energy balance analysis, the decrease
in muscle energy requirement, was determined and the calculations found that the patient used 1.3 times more glucose during mechanical
ventilation than after weaning from mechanical ventilation for work of breathing. In this study, the thermodynamic approach was used
to determine the benefit of mechanical ventilation. More powerful work and multidisciplinary data are needed to progress reliable
procedures.
|
