• ÖZ

Amaç: Çekimli ve çekimsiz ortodontik tedavinin alt kesici stabilitesine etkisinin uzun dönem sonuçlarının sayısal modeller üzerinde değerlendirilmesidir. Bireyler ve Yöntem: İÜtanbııl Üniversitesi Dişhekimligi Fakültesi Ortodonti Anabilim Dalı arşivinden seçilen Î4'ü çekimli (yaş ortalaması 14 yıl 9 ay) 12'si çekimsiz (yaş ortalaması 13 yıl 2 ay) tedavi edildiği belirlenen 26 olgunun (K: 15, Ur II) tedavi öncesi (T1), tedavi sonrası (T2) ve pekiştirme tedavisi bitiminden en az 5 yıl sonraki döneme (T3) ilişkin sayısal modelleri üzerinde kanin-kanin arası ve 1. büyük azılar arası mesafeler ve Çapraşıklık İndeksi değerleri Orthomodel version 1.0 programı ile ölçülmüştür. Grupların; tedavi öncesi, tedavi sonrası, pekiştirme sonrası ve pekiştirme sonrası uzun dönemdeki çapraşıklık indeksi ve transversal yön ölçümleri ortalama değerleri ve standart sapmaları belirlenerek gruplar Mann-Whitney testi ile karşılaştırılmıştır. Bulgular: Kanin-kanin arası mesafe: Tüm dönemlerde (Tl, T2, T3 ve T3-T2) gruplar arasında istatistiksel fark yoktur. I .büyük azılar arası mesafe: T2 döneminde çekimli grupta 1. büyük azılar arası mesafe azalmış, çekimsiz grupta ise değişiklik olmamıştır. Çapraşıklık İndeksi: Tl döneminde çekimli tedavi grubunda çapraşıklık indeksi, çekimsiz gruptan istatistiksel olarak daha yüksek bulunmuştur. T2 ve T3 dönemlerinde gruplar arasında fark olmadığı belirlenmiştir. Sonuç: Çekimli ve çekimsiz olarak tedavi edilen gruplarda alt kesici çapraşıklığı ve transversal yön ölçümleri tecıavi sonrası ve pekiştirme sonrası uzun dönem sonuçları karşılaştırıldığında gruplar arasında nüks bakımından fark bulunmamıştır. {Turk Ortodonti Dergisi 2011;24:J2-21)

• ÖZ

Bu vaka raporunda sınıf II malokluzyona sahip 12 yaşındaki bir kız hastanın renklenmiş ve köklerinde rezorpsiyon izlenen üst santral kesici dişlerinin çekimi ile ortodonlik tedavisi sunulmaktadır.

• ÖZ

Mevcut vaka raporunda iskeletsel (ANB: -1°) ve dişsel Sınıf İli maloklüzyonu olan 17 yaşındaki kız hastanın ortodontik kamuflaj ile tedavisi sunulmaktadır. (Turk OrUxlonti Dergisi 2011;24:67-73)

• ÖZ

Amaç: Bu çalışmanın amacı diş çene ve yüz sisteminde hızlı üst çene genişletmesi esnasında ağrının algılandığı bölgelerin ve farklı bölgelerdeki ağrı' şiddetinin zamanla birlikte değişimini değerlendirmektir. Bununla birlikte ağrı şiddetinin algılanmasında kız ve erkek bireyler arasındaki farklılıklar da incelenmiştir. Bireyler ve Yöntem: Çalışma materyali yaşları 13 ile 15 yıl (ortalama yaş 14,4 yıl) arasında değişen ÎO hastadan (16 erkek, 14 kız) oluşmaktadır. Hyrax apareyinin aktivasyonu 10 günlük değerlendirme sürecinde günde 2 tur (0,5 mm) olacak şekilde yapılmıştır. Hızlı üst çene genişletmesi sırasındaki ağrı algılanmasının değerlendirmesinde renkli ağrı skalası kullanılmıştır. İstatistiksel analiz için Mann-Whitney U testi ve Friedman testi kullanılmıştır. Bulgular: Yüzün farklı bölgelerinde algılanan ağrının ortalama skorları arasında istatistiksel anlamlı farklılık bulunmuştur (pcO.OOD. 8 bölgede de ağrının algılanmasında 10 gün boyunca gerçekleşen azalma istatistiksel olarak anlamlıdır (p<0,001). Ağrının algılanmasında kızlar ve erkekler arasında istatistiksel anlamlı farklılık bulunamamıştır (p>0.05). Sonuç: Kızlarla erkekler arasında ağrı algılamasında anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Ağrı en fazla dental bölgede ortaya çıkmaktadır ve apareyden uzaklaştıkça ağrı azalmaktadır. Ağrı ilk aktivasyondan sonra düşüş göstermektedir

• ÖZ

Amaç: Bu çalışmanın amacı hızlı üst çene genişletmesi sonrası midpalatal suturaya düşük enerji seviyeli lazer uygulamasının suturada kemik rejene--rasyonu üzerine etkisini bilgisayarlı tomografi kullanarak değerlendirmektir. Bireyler ve Yöntem: Bu çalışma yaşları 10 ile 15 arasında değişen tek taraflı ya da çift taraflı çapraz kapanışla birlikte gözenen iskeletsel maksiller yetersizlik (>5 mm) gözlenen toplam 30 hasta üzerinde yürütülmüştür. Hızlı üst çene genişletmesi amacıyla bütün hastalara hyrax apareyi uygulanmıştır. 30 hasta lazer grubu (n=l5) ve kontrol grubu (n=15) olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. Hyrax apareyi sabah ve akşam bir tur olmak üzere günde iki tur aktivo edilmiştir. Çalışmada diyot lazer kullanılmıştır (3 W, =810 nm, =3,5 cm-'). Lazer 48 saat aralıkla toplam 5 seans uygulanmıştır. Lazer sürekli modda ve her seans 15 sn uygulanmıştır. Aktarılan toplam enerji 45 j ve enerji yoğunluğu 13j/$cm^2$'dir. Lazerin başlığı üst kesici dişlerin singulumlarının arkasına yerleştirilerek uygulama yapılmıştır. Lazer grubundan son lazer seansından 1,5 ay sonra, kontrol grubundan ise genişletmenin tamamlanmasından 3 ay sonra düşük doz bilgisayarlı tomografi kayıtları alınmıştır. Densite hounsfield unit olarak ölçülmüştür. Bulgular: Kontrol ve lazer gruplarında miripalatal suturanın kemik yoğunlukları arasındaki fark istatistiksel olarak ınlamsızdır. (p>0,05) Midpalatal suturanın kemik densitesi her iki grupta da neredeyse jynı Hounsfield Unit değerindedir. Sonuçlar: Hızlı üst çene genişletmesi sırasında düşük enerji seviyeli lazer uygulaması retansiyon süresini Kısaltmakta ve midpalatal suturada kemik rejeneras-yonunu hızlandırmaktadır. Median sutura-• i.ıkı kemik yoğunluğu temelinde değerlendirildiğinde, 3 aylık stabilite 1,5 ay sonra elde edilebilmiştir. Hızlı üst çene genişletmesi sonrası düşük enerji seviyeli l-ızer uygulamasının retansiyon süresi ve 't.ıbilite üzerinde etkin bir rolü olabilir, ı Türk Ortodonti Dergisi 2011:24:83-96)