Zeuxine strateumatica (L.) Schltr. Türkiye’de ilk kez Muğla-Ortaca’dan rapor edilmiştir. Makalede türün betimi, doğal ortamında çekilmiş detay fotoğrafları ve dünya ile Türkiye’deki dağılım haritaları verilmiştir. Zeuxine strateumatica (L.) Schltr. Güneydoğu Asya’nın tropik ve yarı tropik bölgeleri ile Japonya ve Papua Yeni Gine’ye özgü bir orkide türüdür. Bu tür doğal yayılış alanları dışında ilk olarak Kuzey Amerika'da görülmüştür, daha sonra Karayipler, Güney Amerika, Arabistan Yarımadası ve Hawaii’de görülmüştür. Bitkinin bu kadar hızlı bir biçimde, geniş coğrafi alanlara yayılmasının, çevre düzenleme çalışmaları sırasında kullanılan ithal çim tohumları ya da toprak sayesinde olduğu düşünülmektedir. Özellikle insan eliyle düzenlenen yeşil alanlarda, yol kenarlarında ve terkedilmiş şantiyelerde bulunmaktadır
|
Bu çalışmada, Turritis laxa (Sibth. & Sm.) Hayek var. cremocarpa (Boiss. & Bal.) Mutlu yeni bir varyete kombinasyonu olarak değerlendirilmiştir. Ayırıcı karakterleri, türün morfolojik özellikleri, tür içindeki taksonların ayırım anahtarı ve bu taksonların Türkiye’deki dağılımları verilmiştir
|
Türkiye biryofit florasına olan ilgi, son hazırlanan çek listenin de gösterdiği gibi devam etmekte olup, 2018-2020 aralığında önemli sayıda yeni kayıt yapılmıştır. Üç yeni cins: Anastrophyllum (ciğerotu), Blindiadelphus and Pseudephemerum (yapraklı karayosunu), 7 ciğerotu ve 22 yapraklı karayosunu taksonu Türkiye florasına eklenmiştir. Yeni kayıtlardan biri olan Weissia multicapsularis muhtemelen yeni bir takson olarak tanımlanan W. wilsonii D.A.Callaghan türüne ait görünmektedir. Ancak söz konusu örneğin yeniden değerlendirilmesine ihtiyaç vardır. Yeni kayıtlar için yerel isimler de ayrıca önerilmiştir.
|
2012 yılında yayınlanan “Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler)” kitabında, ülkemizde yetişen Verbascum L. (Sığırkuyruğu) cinsinin üyelerinin büyük bir çoğunluğuna eşsiz Türkçe adlar verilmiştir. 2012 yılından sonra yayınlanan yeni tür kayıtlarının isimlerinin derlendiği “Bizim Bitkiler” vebsitesi incelendiğinde, yeni yayınlanan Verbascum L. taksonlarına ait bitkilerin bir kısmına da eşsiz bir Türkçe isim verildiği tespit edilmiştir. Bu iki kaynak incelendiğinde hâlâ bazı Verbascum taksonlarına Türkçe isim verilmediği görülmektedir. Bu çalışmada, Türkçe Bitki Adları Yönergesi kuralları esas alınarak, bilimsel Türkçe adı olmayan 39 Verbascum taksonu için (tür ve tür altı takson sayısı 37, melez takson sayısı 2) Türkçe ad önerisi getirilmiştir
|
Bu çalışmada, Türkiye’de yayılış gösteren 2’si endemik olmak üzere 5 Gladiolus türününve bunlara ait 6 sinonim taksonun isimleri nomenklatürel yönden yeniden değerlendirildi.Gladiolus anatolicus, G. illyricus, G. atroviolaceus, G. halophilus ve G. humilis türlerininlektotipleri belirlendi. Ayrıca bu türlere ait sinonim takson isimlerinden, G. communis var.longispatheata, G. glaucus, G. aleppicus, G. sintenisii, G. subbiflorus ve G. tricolor türlerininde lektotipleri belirlendi. G. kotschyanus ve G. micranthus’un ICN tarafından belirlenenkurallara göre tip bilgisi düzeltildi ve doğrulandı.
|
Bu çalışmada Kuşkonmazgiller (Asparagaceae)'den yeni bir cins, Gemicia Yıldırım yenicins / gen. nov. tanımlanmıştır. Daha önceden Scilla vardaria Yıldırım ve Y. Gemici olarakbilim dünyasına tanıtılan tür, Gemicia vardariana (Yıldırım ve Y. Gemici) Yıldırım yeni düz./ comb. nov., olarak düzenlenmiş ve Gemicia cinsinin tip türü olarak betimlenmiştir. Gemiciacinsinin ayırt edici morfolojik karakterleri, tam betimi ve detaylı çizimleri G. vardariana'nıntip materyallerine dayalı olarak verilmiştir. Gemicia cinsi yakın akraba cinsler olanChionodoxa Boiss., Scilla L. ve Puschkinia Adams. ile karşılaştırılmıştır. Yeni cins, konimsitaççık (korona) yapısı; hemen hemen sapsız sitamenleri ve taççık ucuna bağlı olan anterleri;sarımsı ve ağsı tohum gömleğine sahip tohumları; kukulatalı, soluk sarımsı ve tohumgömleğine yapışık elayizomu; pembemsi soğan pulları ve ayrıca geniş armutsu ve 3 bölmelimeyveleri ile karakterizedir. Gemicia cinsi, Chionodoxa, Scilla ve Puschkinia cinslerindenkendine özgü morfolojik karakterler ile kolayca ayrılır. Gemicia vardariana, molekülerverilere göre Scilla bifolia grubu çerisinde yer aldığı için, bilim dünyasına ilk olarak Scillavardaria Yıldırım & Gemici ismiyle tanımlanmıştır. Fakat, Scilla cinsi, henüz yayınlanmamışmoleküler verilere göre polifiletik bir cins olduğu için söz konusu önemli morfolojikfarklarından dolayı S. vardaria baz alınarak Gemicia cinsi tanımlanmıştır.
|
Çalışmamızda İstanbul Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi (NGBB), Kuraklığa ve TuzluğaDayanıklı Bitkiler Koleksiyonu’nda yetiştirilmekte olan Asteraceae Bercht. & J.Presl(Papatyagiller), Boraginaceae Juss. (Hodangiller), Brassicaceae Burnett (Turpgiller),Campanulaceae Juss. (Çançiçeğigiller), Caryophyllaceae Juss. (Karanfilgiller), Cistaceae Juss.(Ladengiller), Crassulaceae J.St.-Hil. (Damkoruğugiller), Fabaceae Lindl. (Baklagiller),Iridaceae Juss. (Süsengiller), Lamiaceae Martinov (Ballıbabagiller), Linaceae DC. ex Perleb(Ketengiller), Plantaginaceae Juss. (Sinirotugiller), Poaceae Barnhart (Buğdaygiller) veScrophulariaceae Juss. (Sırcaotugiller) familyalarına ait 41 taksanın, ışık ve taramalı elektronmikroskobu yöntemleri kullanılarak palinolojik araştırmalarını gerçekleştirmekamaçlanmıştır. Woodehouse yöntemi kullanılarak ve yarı ince kesitler alınarak incelenenpolen tanelerinin polar-ekvatoral çap ölçümleri, ekzin-intin kalınlıkları ve por-kolpus sayılarıbelirlendi. Elektron mikroskobu ile yüzey ornamentasyonları görüntülendi. Elde edilensonuçlara göre Kuraklığa ve Tuzluğa Dayanıklı Bitkiler Koleksiyonu’ndan toplanıp çalışılantaksonların çoğunun ekzin tabakasının tektat-kolumellat veya tektat-perforat olduğubelirlendi. Yüzey ornamentasyonları ise geniş çeşitlilik gösterdi.
|
Bu çalışmada, Astragalus gilvus ve A. albertshoferi ile son yıllarda tanımlanan A. inaniaeve A. hamzae türlerinin taksonomik durumları morfolojik karakterlere dayanılarak tartışıldı.Astragalus albertshoferi’nin A. gilvus’un ve A. hamzae’nin ise A. inaniae’nin sinonimiolduğuna karar verildi. Ayrıca tür bazında yapılan bu tartışmaya dayanarak, Caprini,Astragalus, Myobroma ve Christiana seksiyonların bazı ayırt edici özellikleri yenidendeğerlendirildi.
|
Ülkemizin önemli biyolojik zenginliklerinden biri olan likenler hakkında yapılanaraştırmalar giderek artmaktadır. Hemen hemen bütün illerden kaydedilen yaklaşık 2000liken türü yakın tarihte Türkiye likenleri listesi olarak yayınlanmıştır. Türkiye’de likenlerikonu alan yayınlar, çok sayıdaki sistematik-floristik çalışmaların yanı sıra, kimyasal, ekolojikvb. gibi farklı amaçlarla yapılan araştırmaları da içermektedir. Bu çalışmada, doğası vekonumu nedeniyle zengin biyolojik çeşitliliğe sahip olan İstanbul ilinin liken çeşitliliğibakımından değerlendirilmesi ve gelecekteki çalışmalar için önbilgi sağlanmasıamaçlanmıştır. Dünyanın önde gelen kozmopolit metropollerinden biri olan İstanbul'da doğalolarak yayılış gösteren likenler hakkında bugüne kadarki yazılı kaynaklar incelenerekderlenen bilgiler mekânsal ve sayısal veri olarak sunulmuştur. Buna göre İstanbul’dan ilk likençalışması 1852’de yapılmış ve yıllar sonra İstanbul Adalarının likenlerini konu alan yükseklisans tez çalışmamız ile yeniden başlamıştır. İstanbul likenleriyle ilgili tüm konularda bugünekadar toplam yayın sayısı 36 ve liken tür kaydı 1000 civarındadır. Küresel iklim değişikliği,hava kirliliği ve nüfus artışı nedeniyle her geçen gün olumsuz çevresel etmenlere maruz kalanİstanbul’da var olan liken verilerinin sürdürülebilir olması önem arz etmektedir.
|
Bu çalışmada Uludağ’da (Bursa) yayılış gösteren endemik Gypsophila olympica Boiss.türünün morfolojik, anatomik, palinolojik ve karyolojik özellikleri belirlenmiştir.Capituliformes seksiyonunda yer alan Gypsophila olympica odunlaşmış kök ve gövdeye sahipçok yıllık bir türdür. Çok sayıda dallanmamış çiçekli gövdelere sahiptir. Çiçek durumukapitattır. Gövdede korteks çok kalın hücre duvarına sahip 9-12 sıralı sklerenkimatikhücrelerden oluşmuştur. Yapraklar isolateraldir ve mezofil tabakasında yoğun olarak druzkristalleri bulunur. Tohumlar reniform olup yüzeyinde akut tüberküller vardır. Polenlerpoliporat, prolate-sferoid, ornemantasyonu skabrate-mikroperforattır. Bu çalışmayla ilk keztürün kromozom sayısı 2n=32 olarak belirlenmiştir.
|
