• ÖZ

Objective: In relation to torsion, mass appearance may occur due to hemorrhage into the cyst, and blood supply of the over tissue may not be well evaluated radiologically. For this reason, the diagnosis of torsion and non-torsion MCT continues to be a serious dilemma. Material and Methods: The laboratory and imaging methods of ovarian teratomas with or without torsion were compared with the statistical method. The results were evaluated statistically by using SPSS version 24. Normality checks were performed with the Shapiro-Wilk test. The groups were compared with the independent samples t-test. Statistical significance was p <0.05. Results: 40% of the cases with CRP level elevation, torsion were significantly higher (> 5 mg / L). The most common surgical approach was fertilization protective cystectomy applied in 14 cases (77 %). Conclusıon: The first choice in benign ovarian masses is fertility protective surgery. CRP, WBC and CA19-9 can be a marker, especially in torsion cases. The planning of the study with prospective and large number of patients will be appropriate.

• ÖZ

Introduction: The aim of this study was to assess vitamin D levels in obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) and whether there is a relationship between the severity of the disease and vitamin D. Materials and Methods: In this retrospective study, demographic data, serum 25-Hydroxycholecalciferol [25 (OH) D3], parathyroid hormone (PTH), calcium (Ca), phosphate (P), magnesium (Mg) levels and disease severity [mild, moderate and severe OSAS (AHI = 5-15, 16-30,> 30 / hour)] of patients diagnosed with OSAS by using polysomnography [apnea-hypopnea index (AHI> 5/hour] and normal patients (AHI <5/hour)] were evaluated based on hospital records. Results: Of the 293 subjects whose records were examined, 229 had OSAS (mean age 55.7 ± 11.3 years; age range 26-86 years), whereas 64 subjects were normal (mean age 55.4 ± 13.7 years; age range 24-78 years). 25 (OH) D3 level was significantly lower while BMI and PTH levels were higher in OSAS patients compared to the control group (p <0.05). 25 (OH) D3 levels were significantly lower in patients with severe OSAS (p <0.05). In addition, there was a weak negative relationship between AHI and 25 (OH) D3 (p: 0.001, r: - 0.328), while a weak positive relationship was observed between PTH (p: 0.001, r: 0.186) and BMI (p: 0.001, r: 0.208). Conclusion: OSAS patients have vitamin D deficiency, and patients especially with severe OSAS have lower vitamin D deficiency. Therefore, We think that making up of vitamin D deficiency in these patients may be beneficial in reducing the severity of the disease.

• ÖZ

Amaç: Tiroid kanserleri en sık görülen endokrin doku malignitelerindendir. Son yıllarda tüm dünyada çocukluk çağında gittikçe artan oranlarda görülmektedir. Bu çalışmada amaç kliniğimizde cerrahi işlem uygulanan tiroid hastalarında tiroid nodül hacminin, çapının ve multisentrisitenin malignite üzerine etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: 2014-2019 yılları arasında troid nodülü nedeni ile total tiroidektomi ve/veya lobektomi uygulanan 1- 17 yaş arası toplam 20 çocuk hasta değerlendirildi. Hastaların yaş, cinsiyet, nodül çapı, hacmi ve multisentrisitenin malignite üzerine etkisi açısından geriye dönük incelendi. Bulgular: Çalışmadaki hastaların 15’i kız, 5’i erkekti. Hastaneye başvuru yaşı ortalama 14 yıl, nodül çapı malignlerde 3 cm, benignlerde 2 cm iken; nodül hacmi hem malign hem de benignlerde 7,8 cm3 bulundu. Cerrahi işlem sonrası patoloji sonuçlarına göre multisentrisite dokuz hastada mevcuttu. Bu dokuz hastanın yedisi malign, ikisi benign karekterdeydi. Sonuç: Çalışmada artmış nodül çapı, hacmi ve multisentrisitenin malignite riskini arttırmadığı görüldü. Bu yüzden tiroid cerrahisinde işleme karar verilirken nodülün çapı, hacmi ve multisentrisitenin maligniteyi tahmin etmek veya cerrahi rezeksiyona karar vermek için kullanılamayacağı kanısındayız

• ÖZ

Konstipasyon, gastrointestinal sistemin fonksiyonel bozuklukları arasında yer alan, her yaştan bireyi etkileyen, sağlığı tehdit eden önemli bir semptomdur. Günümüzde konstipasyon görülme oranı toplumlara göre %2-34 arasında değişmektedir. Ülkemizde popülasyona dayalı yapılan araştırma sonuçlarına göre konstipasyonun görülme oranı %22-40 arasında değişmektedir. Son yıllarda sağlık bakımında farmakolojik olmayan yöntemler yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu yöntemlerden biri olan akupresur, ağrıyı azaltmak, gevşemeyi ve rahatlamayı sağlamak, gastrointestinal motiliteyi arttırmak, semptomları azaltmak için bedende akupunktur meridyenleri ve meridyenler üzerinde bulunan belli noktalara pres-bası ve ovma benzeri manipülasyonlarla yapılan uygulamadır. Birçok farklı hastalık ve semptomda sıklıkla kullanılan akupresurun kullanım alanlarından biride konstipasyon sorunudur. Yapılan çalışmalarda akupresurun konstipasyon üzerine olumlu etkilerinin olduğu belirlenmiştir. Hemşirelerin hastanede sık karşılaştığı semptomlar arasında yer alan konstipasyon sorununu yönetebilmeleri için farmakolojik olmayan yöntemler hakkında bilgi sahibi olmaları gerekmektedir. Bu makalede konstipasyonun önlenmesinde ve giderilmesinde etkili olduğu bilinen akupresur yöntemi incelenmiştir.

• ÖZ

Objective: Computerized tomography (CT) is one of the most common diagnostic imaging methods used in all hospital admissions. The frequency of ordering CT scans has been rapidly increasing since its first use. Due to the X-rays, increased CT scans has been a concerns primarily for patients, and then for healthcare professionals who offer this service. In this study we aim to by determining the number and distribution of all CT scans performed in our hospital prevent the CT demands other than clinical necessity and to decrease the X-ray dose that the society is exposed to. Materials and Method: Between January 1, 2013 and December 31, 2019, the number of CT scans performed in our hospital was determined according to the departments and compared with the number of patients. Results: While the number of patients admitted to the emergency room (ER) is 30.90% of the total number of patients, the number of CTs performed in ER was 35.92% of the total number of CTs. CT scan was performed in 5.05% of the total number of patients who admitted to the hospital and this figure was 5.88% in ER patients. Changes in the number of CT scans are statistically significant (p<0.005). Conclusion: Even though the changes in CT scan numbers were statistically significant, the results were not found to be clinically significant as there was no proportionally increasing demand according to the years. We link this positive result to the measures we have taken.