In this study, changes in peach-nectarine (Prunus persica L.) production and trade in the world and Turkey have been evaluated considering developments in the last decade. Turkey's production and export volumes for the next three years were also estimated, and competitiveness analysis was performed for the major exporting countries. According to 2010-2019 data, it was determined that there were significant changes in peach-nectarine production, production areas, and productivity in the world. Production and export forecasting was examined with the ARIMA model, which is the Box-Jenkins method. By using 50-year data covering 1971-2020, ARIMA (1,1,0) was the best model in production and ARIMA (0,1,2) in exports. Estimates indicated that Turkey's export and production in 2023 would be 893.575 and 157.343 tons, respectively. To determine competitiveness, Balassa's revealed comparative advantage and Vollrath's relative export advantage ındex, relative ımport penetration ındex, relative trade advantage ındex, and revealed competitiveness were used. For this purpose, important exporting countries such as Spain, Greece, Italy, China, Chile, USA, Jordan, Uzbekistan and the Netherlands were examined. Considering the index values calculated for the period covering the years 2010-2019, it has been determined that Turkey has a comparative advantage in peach-nectarine exports. Spain, Uzbekistan, Greece, Jordan, and Chile attracted attention as other countries with comparative advantage. Besides protecting existing markets, speeding up the search for new markets is very important to maintain the comparative advantage gained by Turkey.
|
Endemik ve nadir bitkiler bir ülkenin bitkisel genetik kaynak zenginliklerinin başında gelmektedir. Ülkenin sahip olduğu zengin genetik kaynaklar ekonomik, sosyal ve kültürel değerleri nedeniyle stratejik bir öneme sahiptir. Bitki genetik kaynaklarımızın korunması, mevcut ve gelecek nesiller için sürdürülebilir kullanımının sağlanarak ekonomik değere dönüştürülmesi ülkemiz için büyük önem taşımaktadır. Bu çalışma, İzmir ilinde bulunan endemik, nadir ve tehdit altındaki bitki türlerinin toplanması ve ex situ muhafazası amacıyla 2014-2018 yılları arasında gerçekleştirilmiştir. Yapılan arazi çalışmaları sonucunda toplanan örneklerin 188 tanesinin çalışmada hedeflenen taksonlar olduğu belirlenmiştir. Bu türlerden 115 tanesi endemik, 48 tanesi tip örneği Türkiye olan, 13 tanesi nadir ve 12 tanesi endemik ya da nadir olmayıp IUCN kriterlerine göre tehdit kategorisinde olan taksonlardır. Yapılan arazi çalışmaları sonucunda tespit edilen taksonların IUCN tehdit kriterlerine göre tehlike kategorileri de belirlenmiştir. Bu taksonlardan bir takson Doğada Tükenmiş (EW), 6 takson Kritik (CR), 19 takson Tehlikede (EN), 36 takson Duyarlı (VU), 9 takson Korumaya Tabi (CD), 50 takson Düşük Riskli (LC), 14 takson Tehdite Yakın (NT) ve 3 takson Veri Yetersiz (DD) kategorisindedir. Hedef türlerin 188’inin herbaryum örnekleri alınırken 75’inden tohum materyali alınmıştır. Toplanan herbaryum örnekleri ETAE Herbaryumunda (İZ), tohum materyali ETAE Ulusal Tohum Gen Bankasında muhafazaya alınmıştır. Bu çalışmanın sonuçları, endemik ve nadir bitkilerimizin iyi tanınması, korunması ve çoğaltılarak ekonomiye kazandırılması açısından önemlidir.
|
The aim of this research was to evaluate the efficiency of the recurrent selection method for increasing ginning out-turn, optimizing fiber characters and neppiness in cotton breeding. This study started with the creation of 24 F1 combinations at Nazilli Cotton Research Institute in 2013. According to recurrent selection method, plants of 45 populations were evaluated for the first cycle of the recurrent selection procedure such that the F1: C1S0 was evaluated in 2017, the F2: C1S1 in 2018 and the F3: C1S2 in 2019. The fiber nep number and size decreased with each filial generation (from F1 to F3). Generally, high heritability coupled with genetic advance was estimated for ginning out-turn, fiber characters and neppiness. The results of inbreeding depression values indicated that ginning out-turn and fiber length in the population increased while the fibers became coarser under stable fiber strength. In addition, inbreeding depression for nep and SCN (Seed Coat Neps) number were higher than that of nep and SCN size. Our results showed that the recurrent selection method can be successfully applied in a cotton breeding program.
|
Bu çalışmada, Gümüşhane ilinin bütün ilçelerindeki yerel fasulye (Phaseolus vulgaris L.) genotipleri toplanarak tanımlamalarının yapılması ve üstün özelliğe sahip olan genotipler belirlenerek ileride yapılacak ıslah ve seleksiyon çalışmaları için çekirdek koleksiyon oluşturulması amaçlanmıştır. Gümüşhane merkez ve ilçeler, 2014 yılı hasat döneminde gezilerek 49 fasulye genotipine ait tohumlar toplanmış ve toplanan genotipler 2015 yılında Gümüşhane-Kelkit Öbektaş beldesinde Şansa Bağlı Tam Bloklar Deneme Deseninde 3 tekrarlamalı olarak morfolojik ve tarımsal özellikler yönünden denemeye alınmıştır. Genotiplerin morfolojik karakterizasyonu IPGRI ve EU-CPVO tarafından geliştirilen çeşit değerlendirme kriterlerine göre yapılmıştır. Ayrıca, çıkıştan hasada kadarki dönemde, fenoloji, verim ve verim unsurları ile ilgili gözlem ve ölçümler yapılmıştır. Böylece genotiplerin değerlendirilmesinde 30 adet morfolojik ve 9 adet tarımsal özellik dikkate alınmıştır. Araştırma sonucunda, incelenen morfolojik özelliklerden 20 tanesinde genotiplerin değişkenlik gösterdiği ve tarımsal özellikler bakımından da genotipler arasında önemli farkların bulunduğu belirlenmiştir. Genotipler morfolojik ve tarımsal özellikler bakımından ayrı ayrı kümeleme analizine tabi tutulmuş ve genotipler morfolojik olarak üç, tarımsal özellikler bakımından ise dört ana grupta kümelenmiştir. Sonuç olarak, tarımsal özellikler bakımından yapılan sınıflandırmada yüksek verimli ve erkenci genotiplerin yer aldığı Grup B ile tarla koşullarında seleksiyon çalışmalarına devam edilmesine karar verilmiştir.
|
Plum is an important fruit worldwide and has high nutritional value. Prunus cerasifera Ehrh., a type of European plum species, is very popular in Turkey and is usually eaten at the green, unripe stage. In this work for the first time, the genetic diversity and population structure of the 66 accessions housed in the Turkish National P. cerasifera collection were investigated using molecular markers. A total of 47 Sequence-Related Amplified Polymorphism (SRAP) primer pairs were used and found to be highly polymorphic with 98% of the 495 amplified alleles providing polymorphism. Average diversity of the accessions was 0.39 as determined using the dice coefficient and was similar to P. cerasifera germplasm from France, Iran and Belarus but higher than that from China. This difference was expected as Turkey, Iran and Belarus are within the geographical origin of this species which was distributed to Europe during ancient times. The genetic relationships among accessions of the germplasm collection were assessed using unweighted neighbor joining dendrogram and population structure analyses. The dendrogram and population structure results were strongly correlated as both methods clustered the material into two main groups with a much smaller third admixed group. The analysis also indicated that Can and Papaz types, despite their morphological differences are not genetically distinct and provides information about genetic relationships that can be used in future plum breeding.
|
Medicinal and aromatic plants (MAPs) are widely used in traditional foods, as food supplements or herbal medicines throughout history. Recently, MAPs are generally defined as plants that are used as drugs to prevent or cure diseases in order to maintain health and for other purposes. In general, MAPs used as food, herbal tea, supplementary food and medicine are obtained from nature or through cultivation. There is a worldwide trend of increased use MAPs, and although treating diseases with medicinal plants is more common in Far East countries, the trade of herbal medicinal products is a rising market in western societies. When we consider the trend of MAPs, Turkey is an important genetic center of many plant species thanks to its geographical location and genetic diversity. In addition, Turkey is a main partner of many countries that demand MAPs products for the world MAPs market. In this paper, the current situation of MAPs production in the world and Turkey are reviewed based on available data. In addition, this review touches upon Turkey’s historical, cultural and economic situation as well as the subsidies for and research and development (R&D) activities focused on MAPs. Finally, the opportunities, potential, problems and outlook in this area are described in order to inform future decisions about MAPs.
|
This study was conducted to determine water-yield relations of drip-irrigated maize that was grown in Central Anatolia Region of Turkey with a dominant arid and semi-arid climate. Four different irrigation treatments were applied to experimental plots in 7-day intervals. Irrigation treatments were laid out based on 7-day cumulative evaporation from class-A pan (I120 – 120%, I100 – 100%, I80 – 80% and I60 – 60% of pan evaporation). Applied irrigation water quantities varied between 431-676 mm in 2009 and between 453-726 mm in 2010. The greatest seasonal water consumption (821 mm) was observed in I120 treatment of 2010 and the lowest (590.1 mm) in I60 treatment of 2009. The greatest kernel yield per hectare (15773 kg $ha^{-1}$) was obtained from I120 treatment of 2010 and the lowest (8986 kg $ha^{-1}$) from I60 treatment of 2009. Water use efficiency (WUE) values varied between 1.45-1.99 kg $m^{-3}$ and irrigation water use efficiency (IWUE) values varied between 1.84-2.39 kg $m^{-3}$. Yield-response factor (ky) of maize was calculated as 1.47 in 2009 and 1.36, in 2010. While I100 was recommended as the ideal irrigation program, I80 treatments could also be used to improve water use efficiencies in places where full irrigation is not possible.
|
Böğürtlen, yüksek antioksidan miktarı ve kolay çoğaltılması nedeniyle önemli bir üzümsü meyvedir. Meyvecilikte etkili bir tozlanma için ilk şart canlı, morfolojik homojenlik düzeyi yüksek, çimlenme yeteneğinde çiçek tozlarının bulunmasıdır. Bu çalışmada Navaho, Jumbo, Bursa I ve Bursa II böğürtlen çeşitlerine ait çiçek tozları kullanılmıştır. Çeşitlerin polen performanslarını belirleyebilmek amacıyla çiçek tozu üretim miktarları, çiçek tozu canlılık testleri, farklı sıcaklıklarda çiçek tozu çimlendirme ve çiçek tozu çim borusu uzunlukları belirlenmiştir. Bursa II çeşidi çiçek tozu üretim miktarı ve morfolojik homojenlik düzeyi bakımından en yüksek değerleri veren çeşit olmuştur. Çiçek tozu çimlenmesi ve tüp büyümesi için en uygun sıcaklığın 18 oC olduğu, sıcaklık yükseldikçe hem çimlenme oranının düştüğü hem de daha kısa çim borularının oluştuğu gözlenmiştir.
|
Bu çalışma organik ve konvansiyonel tarım koşullarında yetiştirilen bazı tıbbi ve aromatik bitkilerin kalite özelliklerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Materyal olarak Anadolu adaçayı (Salvia fruticosa Mill.), İzmir kekiği (Origanum onites L.), lavandin (Lavandula x intermedia Emeric ex Loisel.), lavander (Lavandula angustifolia Mill.), bahçe nanesi (Mentha spicata L.) ve tıbbi nane (Mentha x piperita L.) kullanılmıştır. Bitkiler tam çiçeklenme döneminde hasat edilmiş, inkübatörde kurutulmuş ve uçucu yağları su distilasyonu yöntemiyle çıkarılmıştır. Uçucu yağların kimyasal bileşimi GC/MS ile belirlenmiştir. Bitkilerdeki uçucu yağ oranları organik ve konvansiyonel tarım koşullarında türlere göre sırası ile Anadolu adaçayında %2,8-3,2, İzmir kekiğinde %3,5-3,8, lavandinde %5,4-6,3, lavanderde %3,1-3,4, bahçe nanesinde %1,7-2,2 ve tıbbi nanede %2,1-2,4 arasında değişim göstermiştir. Uçucu yağların ana bileşenleri ve oranları ise organik ve konvansiyonel tarım koşullarında türlere göre Anadolu adaçayında 1,8-sineol %40,92-44,52, İzmir kekiğinde karvakrol %43,84-48,47, lavandinde linalol %32,84-34,69, lavanderde linalil asetat %33,03-36,28, bahçe nanesinde karvon %53,64-59,01 ve tıbbi nanede menthon %40,86-45,32 arasında değişim göstermiştir. Sonuç olarak, organik tarım koşullarında incelenen tüm türlerin uçucu yağ oranlarının düştüğü tespit edilmiştir. Bununla birlikte, organik ve konvansiyonel tarım koşullarında uçucu yağlarda bulunan ana bileşenlerin oranlarında önemli bir değişim meydana gelmemiştir.
|
Bitki büyüme ve gelişmesini iyileştiren, biyotik ve abiyotik stres koşullarında bitkilerin toleransını arttıran silisyum (Si), yüksek bitkilerin birçoğunda ve çilekte bulunmaktadır. Çilek, bir Si-akümülatör türüdür, ancak çilekte Si'nin işlevi yeterince bilinmemektedir. Bu çalışma farklı dozlardaki silika jel (SiJ) uygulamasının, örtü altında yetiştirilen Albion ve Rubygem çilek çeşitlerinin vejetatif gelişimi, bitki verimi ve meyve kalitesi üzerine olan etkilerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışma kapsamında farklı dozlardaki (0; 2,5; 5; 10 mg l-1) SiJ uygulaması 20 gün arayla toplamda 4 kez bitki yüzeyini kaplayacak şekilde pülverizasyon yöntemiyle bitkilere uygulanmıştır. Deneme süresinde uygulamaların vejetatif büyüme üzerine olan etkinliğini tayin edebilmek amacıyla bitkilerde boy, çap ve yaprak sayısı ve klorofil indeksi ölçümleri 10 gün ara ile yapılmıştır. Bitki başına verim, meyve ağırlığı, meyve eni ve boyu her hasat sonrası belirlenerek kaydedilmiştir. Ayrıca her 10 günde bir olmak üzere meyvelerin SÇKM, pH ve titre edilebilir asit (TA) içerikleri analiz edilmiştir. Çalışma sonunda elde edilen veriler değerlendirildiğinde, SiJ uygulamasının, her iki çeşitte de gövde boyu, gövde çapı, yaprak sayısı, meyve eni, SÇKM içeriği, meyve eti sertliği ve klorofil indeksi ortalama değerlerini arttırdığı belirlenmiştir. Aynı zamanda SiJ uygulaması bitki başına verim, meyve ağırlığı ve meyve eni bakımından Albion çeşidinde etkili bulunmuş ve ortalama değerleri arttırmıştır.
|
