Purpose: Serum cystatin C level is a specific marker to
estimate the glomerular filtration rate (GFR). Due to this
specificity, we assume that GFR estimations based on
cystatin C have higher diagnostic performances than GFR
estimations using other biomarkers. In this study, we
aimed to compared the diagnostic performances of CKDEPI cystatin C equation, CKD-EPI creatinine equation
and 24-hour creatinine clearance to estimate GFR.
Materials and Methods: A total of 130 participants who
consisting of 101 acute and chronic renal disease patients
and 29 healthy volunteers, who applied to the Nephrology
Clinic, have been included in our study. Their urine
creatinine levels and serum creatinine levels were measured
by the colorimetric-Jaffe method, and cystatin C was by
the nephelometric method.
Results: There was a statistically significant relationship
between CKD-EPI cystatin C, between CKD-EPI
creatinine and standard creatinine clearance. The Area
Under the Receiver Operating Characteristics curve
(AUROC) was found to be 1, 0.995, and 0.954
respectively.
Conclusion: According to the results, we think that serum
cystatin C levels will present earlier findings in GFR
decrease and may be a more effective marker than serum
creatinine and standard creatinine clearance in the early
period.
|
Amaç: Bu çalışmanın amacı, bilgisayarlı tomografi
kılavuzluğunda yapılan perkütan transtorasik biyopsinin
(PTB) komplikasyon oranlarını, tanı doğruluğunu ve
komplikasyon oluşumunu etkileyen faktörlerin
değerlendirilmesidir.
Gereç ve Yöntem: Bilgisayarlı tomografi eşliğinde biyopsi
işlemi yapılan 153 hastayı retrospektif olarak
değerlendirdik. On hastaya tekrar biyopsi yapıldığı için
çalışmaya 163 PTB işlemi dahil edilmiştir..
Bulgular: Çalışmada 163 PTB işleminin 142’sinde (%87,1)
tanısal sonuç sağlanmıştır. Biyopsi işlemi sırasında ve
sonrasında 30 (%18,4) hastada pnömotoraks, 21 (%12,8)
hastada parankimal kanama, 2 (%1,2) hastada hemoptizi
gerçekleşmiştir. Pnömotoraks gelişimi ile hastanın yaşı,
lezyonun nekroz içermesi, lezyon boyutu ve geçilen
parankim mesafesi arasında anlamlı ilişki saptanmıştır.
Parankimal kanama ile lezyon boyutu ve geçilen parankim
mesafesi arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki
saptanmıştır
Sonuç: Bilgisayarlı tomografi kılavuzluğunda uygulanan
PTB, toraks kitlelerinin histopatolojik tanısını elde etmede
etkili, yüksek doğruluk ve düşük komplikasyon oranlarına
sahip, invaziv olan cerrahi işlemlere duyulan ihtiyacı azaltan
güvenilir bir yöntemdir.
|
Purpose: The aim of this study was to compare the
efficacy of short-course oral dydrogesterone versus vaginal
micronized progesterone and to determine their effects on
the lipid profile of the premenopausal women with
dysfunctional uterine bleeding.
Materials and Methods: A total of 70 premenopausal
women with dysfunctional uterine bleeding were randomly
assigned to receive 90 mg of vaginal micronized
progesterone (8% gel) (Group 1, n = 35) or 20 mg of oral
dydrogesterone (Group 2, n = 35). The group 1 treatment
consisted of self-application of vaginal progesterone, every
other evening from the 17th to the 27th day of the
menstrual cycle, for three cycles. The patients in Group 2
were treated with dydrogesterone 10 mg orally twice daily
for 10 days, starting from the 15th day of the menstrual
cycle, for three cycles.
Results: Body mass index increased significantly after
three cycles of vaginal progesterone treatment whereas
body mass index and serum LDL concentration increased
significantly after three cycles of oral dydrogesterone
treatment. The number of patients with secretory
endometrium increased significantly after the completion
of treatment in both groups.
Conclusion: Vaginal administration of micronized
progesterone may be an alternative to oral progestins in
the treatment of dysfunctional uterine bleeding. Vaginal
micronized progesterone treatment seems to be as
effective as oral progestin treatment and it also appears to
have the advantage of easy application and no adverse
effects on the lipid profile.
|
Amaç: Bu çalışmanın amacı, skleroderma (SD)
hastalarının mevcut ağız açıklığını ve periodontal
bulgularını tespit etmek ve bu bulgular ile hastalığın alt
grupları arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 74 yetişkin (60 kadın, 14
erkek) skleroderma hastası dahil edildi. Çalışma grupları
skleroderma tipine (51 Diffüz, 23 lokalize) göre belirlendi.
Çalışmaya katılan hastaların klinik periodontal
parametreleri (Gingival indeks, plak indeksi ve cep
derinliği) kaydedildi. Maksimum ağız açıklığı ve tükürük
miktarı belirlendi. Temporamandibular eklem muayenesi
yapıldı.
Bulgular: Skleroderma hastalarında ortalama ağız açıklığı
36,6±8,0 mm tespit edildi. Diffüz tip SD hastalarının
ortalama ağız açıklığı (33,7±7,3 mm) ve lokalize tip SD
hastalarının ağız açıklığı (43,0±5,4 mm) arasında
istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulundu. Diffüz tip SD
hastalarında cep ortalama cep derinliğinin (3,17±0,9),
lokalize tip SD hastalarına (2,69±0,6) göre istatistiksel
anlamlı düzeyde yüksek olduğu tespit edildi.
Sonuç: Sklorederma yaygın olarak sınırlı ağız açıklığına ve
periodontal dokulara etkisi nedeniyle çeşitli oral
problemlere yol açabilir. SD hastalarının oral
problemlerinin tedavisinde, ağız açma egzersizleri ve
düzenli diş hekimi kontrolü önerilebilir. Ayrıca SD tipleri
ile periodontal hastalıklar arasındaki ilişkinin etiyolojisi ve
patogenezini değerlendiren ileriki çalışmalara ihtiyaç
bulunmaktadır.
|
maç: Bu çalışmanın amacı ektopik gebelik ve düşük
tehdidi mevcut olan hastaların hemogram parametrelerini,
normal intrauterin gebeliği olan hastalar ile karşılaştırmak,
bu parametrelerin ektopik gebelik erken tanısında ve düşük
tehdidi ayrımında kullanılabilirliğini araştırmaktır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmamız Ocak 2016-Ocak 2019
tarihleri arasında hastanemizde ektopik gebelik tanısı ile
medikal ya da cerrahi yolla tedavi edilmiş (n:50), ve düşük
tehdidi tanısı ile hospitalize edilmiş hastalar (n:50) ile
normal intrauterin gebeliği mevcut olan hastalar (n:50)
arasında retrospektif bir araştırma olarak planlandı. Tüm
hastaların preoperatif ve hastaneye yatış hemogram kan
parametreleri dosyalarından elde edildi. Tüm gruplarda
sosyodemografik veriler, tam kan sayımı kaydedildi.
Nötrofil lenfosit oranı (NLR), trombosit lenfosit oranı
(PLR), lenfosit monosit oranı (LMR) hesaplandı.
Bulgular: Düşük tehdidi ve ektopik gebeliklerde lenfosit
sayısı, kontrol grubuna göre daha yüksek olarak saptandı.
PDW, ektopik gebeliklerde kontrol grubuna göre anlamlı
düzeyde düşük saptandı. Monosit değerleri, düşük tehdidi
grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha yüksek
bulundu. Düşük tehdidinde PLR kontrol grubuna göre
anlamlı olarak daha düşük saptandı.
Sonuç: PDW değerlerinin düşük bulunması ektopik
gebelikte mikroçevreyi değiştirerek gebeliğin
implantasyonu bozmakla suçlanmaktadır. Mevcut
çalışmada PDW değerlerinin ektopik gebelikte düşük
bulunması nedeni ile bu parametre kullanılarak, erken
tanısında faydalı olabilir.
|
Amaç: Bu çalışmada; obez hastalarda metabolik sendrom
görülme sıklığının belirlenmesi ve metabolik sendromlu
obez hastalarda serum ürik asit düzeylerinin
değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Retrospektif çalışmaya Kasım 2018-
Şubat 2020 tarihleri arasında Sağlık Bilimleri Üniversitesi
Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Obezite
Merkezinde takipli 270 obez hasta dahil edildi. Metabolik
sendrom olan ve olmayan şeklinde iki gruba ayrılan hastalar
serum ürik asit düzeyleri ve diğer çalışma parametreleri
açısından karşılaştırıldı.
Bulgular: Hastaların %92,6’sı kadın, %7,4'ü erkekti.
Ortalama yaş 51,8±9,6 (21–73) yıl idi. 141 hastada
(%52,22) metabolik sendrom vardı. Metabolik sendrom
olan hastalarda kilo, vücut kitle indeksi, bel/kalça oranı
ölçümleri anlamlı yüksek bulundu. Metabolik sendrom
parametrelerinin yanı sıra glikozillenmiş hemoglobin, açlık
insülini, insülin direnci ve ürik asit düzeyleri de metabolik
sendrom olan grupta anlamlı yüksekti. Metabolik sendrom
olan hastalarda ürik asit ile bel çevresi, açlık insülini ve
insülin direnci arasında istatistiksel olarak anlamlı pozitif
bir korelasyon saptandı. Çok değişkenli lojistik regresyon
analizi; ürik asitin diğer parametrelerden bağımsız olarak
metabolik sendrom riskini arttırdığını gösterdi.
Sonuç: Obez hastalarda metabolik sendrom görülme
sıklığı artmaktadır ve metabolik sendromun eşlik ettiği
obez hastalarda serum ürik asit düzeyleri yükselmektedir.
Ayrıca bu hastalarda serum ürik asit düzeyleri ile bel çevresi
ve insülin direnci arasında pozitif korelasyon
görülmektedir. Bu bağlamda, özellikle abdominal obezite
ve insülin direnci tespit edilen metabolik sendromlu obez
hastalar kardiyovasküler hastalık risk belirteci olarak
değerlendirilen hiperürisemi açısından taranmalıdır.
|
Purpose: The aim of this study is to evaluate the
relationship between the clinical course of these tumors by
emphasizing the epidemiological data as well as the
pathological features of different myxofibrosarcoma cases.
Materials and Methods: 22 cases of myxofibrosarcoma
were included in the single center study. Age, gender,
tumor location, size, histopathological features as well as
treatment modalities and clinical follow-up of the cases
were also evaluated. Additional immunohistochemical
studies were applied for the differential diagnosis in
pathological evaluation.
Results: The mean age of the patients was 54 years old
and there is no sex predilection. The extremities are the
most common location. Deep located myxofibrosarcoma
were highly aggressive unlike superficial counterparts. The
grade given as a result of pathological examination is
closely related to the clinical course. Since the mean
recurrence period is 16 months, long term follow up is
required. Recurrence is present in all metastatic cases.
Death from the disease occurred only in those with a
higher grade.
Conclusion: Myxofibrosarcomas are rarely seen but
diagnostically challenging. Accurate diagnosis is essential
to differentiate myxofibrosarcoma from other
pleomorphic sarcomas, and to manage the treatment of
patients since it may mimic even reactive lesions by
histopathologically. Superficial and low grade
myxofibrosarcoma of present study showed excellent
prognosis and it has been presented as a contribution to
the literature that these patients may have a good prognosis
with correct diagnosis and treatment.
|
Purpose: The aim of this study was to obtain data on the
causes of rapid rate in the patients with atrial fibrillation
(AF), the parameters that may be effective in the decision
of antiarrhythmic treatment and short-term mortality
during the management of the patients with AF with rapid
ventricular response.
Materials and Methods: One hundred three patients
over 18-year-old were included. Complete blood counts,
biochemical and coagulation parameters, venous blood
gases of the patients were evaluated. In order to investigate
the volume condition, we measure the inferior vena cava
(IVC) diameter by bed-side ultrasonography (USG). The
mortalities within 15 and 30 days and analyzed the
mortality-related parameters of the patients were
calculated.
Results: Heart failure or hypervolemia are the most
common clinical presentation with 15.5% (n=16) of the
AF with rapid ventricular response. 14.6% (n=15) of the
patients were treated by treating the underlying condition
without giving any antiarrhythmics. A statistically
significant correlation was found between lactate level and
15-30 day mortality rates. A statistically significant
correlation was found between base excess (BE) and 15-
30 day mortality rates.
Conclusion: The measurement of IVC diameter in the
patients may lead the physicians to determine the volume
condition of the patients, the lactate levels and BE values
to predict the short-term mortality and help to decide
whether hospitalize or discharge the patients.
|
Amaç: Bu çalışmada, dünya genelinde ve ülkemizde
giderek artan aşı reddinin sebeplerini ve aşılarla ilgili
görüşleri ortaya koyabilmek amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Adana ili merkez ilçelerinden çocukluk
çağı aşıları için aşı reddinde bulunan aileler ve kontrol
grubu olarak da çocuğuna aşı yaptıran aileler tespit edildi.
Çalışmamızın örneklem grubunu, aşı reddi grubunda yer
alan 61 ebeveyn ve çocuklarına aşı yaptırmayı kabul eden
kontrol grubundaki 148 ebeveyn (toplam 209 katılımcı)
oluşturmaktadır.
Bulgular: Aşı reddinde bulunulan çocukların 49’u (%80,3)
daha önce aşı olmuşlardır. Aşı reddi grubundaki 61 ailenin
36’sında en az 1 üniversite mezunu ebeveyn (%59) mevcut
iken 10 ailede ise lise mezunu ve üzeri ebeveyn (%16,4)
bulunmamaktadır. Kontrol grubundaki ailelerin 56’sında
en az bir üniversite mezunu ebeveyn (%37,8) mevcuttu.
Ebeveyn açısından aşı reddinin en sık sebebi aşılara güven
duymamaları/yan etkileri hakkında endişe sahibi olmaları
%96,7 (n=59) olarak belirlendi. Kontrol grubundaki
ebeveynin %27,4’ü aşılarla ilgili medyada çıkan olumsuz
haberlerin düşüncesini etkileyebileceğini belirtmektedir.
Sonuç: Aşı reddi tek bir sebebe bağlı olmayıp birçok
faktörden etkilenen kompleks bir durumdur. Ülkemizde
aşılarla ilgili tereddüdlerin giderilmesi sadece aşı reddinde
bulunan aileler için değil aynı zamanda aşı tereddüdü olan
diğer tüm bireyler için de önemlidir.
|
Purpose: There are many factors affecting the
physiological and psychological health of women during
pregnancy. This study investigated the differences between
dream anxiety and insomnia statuses of normal
pregnancies and pregnancies with histories of primary
infertility or recurrent pregnancy losses.
Materials and Methods: This descriptive correlational
study data was collected in the Obstetrics Outpatient clinic
of a private hospital located in Istanbul. This descriptive
correlational study included 49 healthy pregnant women,
49 infertile pregnant women, 49 pregnant women with
histories of recurrent pregnancy losses. The study data was
collected using the 44-item Maternal Information Form
(MIF), the Van Dream Anxiety Scale (VDAS), and the
Insomnia Severity Index (ISI).
Results: The mean VDAS and ISI scores obtained by
pregnant women with histories of primary infertility (24.9
± 6.5 and 11.1 ± 3.7, respectively) and pregnant women
with histories of recurrent pregnancy losses (26.3 ± 8.7 and
12.6 ± 4.2, respectively) were statistically significantly
higher than those obtained by healthy pregnant women
(18.7 ± 6.5 and 7.8 ± 2.4, respectively). There were no
significant differences between the VDAS and ISI scores
of pregnant women with histories of primary infertility and
those of the pregnant women with histories of recurrent
pregnancy losses.
Conclusion: Pregnant women with histories of primary
infertility or recurrent pregnancy losses experienced
significantly more dream anxiety and insomnia than
women with healthy pregnancies. Healthcare professionals
should assess women's mental statuses and provide
appropriate health care to women during pregnancy.
|
