• ÖZ

Purpose: We aimed to investigate the relationship between adverse neonatal outcomes and the time period of labor in between urinary tract infection in preterm premature rupture of membranes (PPROM) to preterm labor (PL). Materials and Methods: We evaluated a total number of 1033 pregnant patients who admitted to our center between 2008 and 2014, with retrospective analysis. Study groups consisted of 446 PPROM and 587 PL patients who had urine cultures. Results: We determined cervical lengths which were measured by transvaginal ultrasonography, with OR = 0.806 and amniotic fluid index (AFI), OR = 0.961 in PPROM group, which had positive urine culture, and also cervical length OR = 0.862 in PL group which had positive urine culture and to be associated with shorter than seven days of delivery. Additionally, we determined that only the AFI, with OR= 0.982, to be associated with adverse neonatal outcomes in the PPROM group, having positive urine culture. Conclusion: AFI and cervical length can also be used to predict adverse neonatal outcomes and time of delivery in urine culture positive PPROM and PL patients.

• ÖZ

Amaç: Bu çalışmanın amacı dermatoşalazis hastalarına uygulanan blefaroplasti operasyonunun baş ağrısı semptomları üzerine olan etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde Aralık 2018 ve Mayıs 2019 tarihleri arasında oküloplastik cerrahi planlanan hastalar prospektif olarak incelendi. Dermatoşalazis nedeniyle blefaroplasti operasyonu uygulanan hastalar blefaroplasti grubunu diğer oküloplastik cerrahi uygulananlar ise kontrol grubunu oluşturdu. En az 1 yıl süreyle baş ağrısı olan hastalar operasyon öncesi ve operasyon sonrası üçüncü ayda baş ağrısı etki testi (Head Impact Test, HIT-6) ile değerlendirildi. Tüm dermatoşalazisli hastaların blefaroplasti operasyonu öncesi ve sonrası marjin refleks mesafesi ölçüldü. Bulgular: Her iki grup arasında preoperatif HIT-6 skorları açısından anlamlı fark izlenmedi (p=0.624). Blefaroplasti grubunun postoperatif HIT-6 skoru kontrol grubunun postoperatif HIT-6 skorundan istatistiksel olarak anlamlı derecede daha düşüktü. Marjin refleks mesafesi < 2 mm olan hastaların %74.1’inde, 2-3 mm olanların %62.5’inde ve ≥ 4 mm olanların %22.2’sinde blefaroplasti sonrası HIT-6 skorlarında azalma saptandı. Marjin refleks mesafesinin değişimi ile HIT-6 skorundaki değişim arasında istatistiksel olarak anlamlı derecede negatif korelasyon izlendi. Sonuç: Dermatoşalazisi olan hastalarda blefaroplasti operasyonu sonrası baş ağrısı semptomlarında anlamlı derecede düzelme görülmektedir. Marjin refleks mesafesi kısa olan dermatoşalazisli hastalarda baş ağrısı semptomları blefaroplasti için fonksiyonel bir endikasyon olabilir.

• ÖZ

Amaç: Bulbus oculi’ye ait çap ve yükseklik ölçümleri ile klinik önemini vurgulamaktır. Gereç ve Yöntem: 19-68 yaş arası 110 kadın ve 80 erkek olmak üzere toplam 190 bireyin manyetik rezonans görüntüleri kullanılarak retrospektif bir çalışma yapılmıştır. Çalışmamızda bulbus oculi’ye ait sağ ve sol tarafta anteroposterior çap, transvers çap ve yükseklik ölçümleri yapılmıştır. Bulgular: Yaş ortalaması 36,71 olan 110 kadın ve yaş ortalaması 36,79 olan 80 erkek katılımcıda Bulbus oculi AP Çap (Sağ), Bulbus Oculi AP Çap (Sol), Bulbus Oculi Transvers Çap (Sol), Bulbus Oculi Yükseklik (Sağ) ve Bulbus Oculi Yükseklik (Sol) parametreleri arasında anlamlı fark bulunmuştur. Grup I (19-30 yaş), Grup II (31- 40 yaş), Grup III (41-50 yaş), Grup IV (51-60 yaş) ve Grup V (61-68 yaş) olmak üzere beş grup arasında Bulbus oculi AP Çap (Sol ) parametresi hariç tüm parametrelerde anlamlı fark elde edilmiştir. Sonuç: Çalışma bulgularının oftalmolojik, okuloplastik ve nörolojik uygulamalar için yararlı olacağını düşünmekteyiz.

• ÖZ

Amaç: Çalışmanın amacı büyük doğum ağırlığı (LGA) olan (gebelik yaşına göre doğum ağırlığı >%90) ve doğum ağırlığı 90 persentile yakın ancak altında (%90-80) olan olguların başta ölü doğum olmak üzere perinatal sonuçlarını araştırarak, bu verileri ülkemiz literatürüne kazandırmaktır. Gereç ve Yöntem: Tersiyer bir merkezde bir yıllık sürede toplam 7800 doğum yapan hasta ve bebek dosyaları incelenerek yapılmıştır. Toplam 3 grup oluşturuldu. 1) doğum ağırlığı > %90 olanlar (LGA grubu), 2) doğum ağırlığı %90-%80 olanlar 3) doğum ağırlığı %79-%10 (kontrol grubu). Gruplar arasında maternal ve yenidoğan kötü sonuçları açısından karşılaştırma yapıldı. Bulgular: Çalışmaya dışlanma kriterlerine göre hastalar seçildikten sonra toplam 4286 hasta dahil edildi. Hastaların 234’ü LGA, 356’sı %80-90 persentil grubunda ve 3696’sı kontrol grubundaydı. Maternal yaş ve sezaryen doğum oranı LGA grubunda en yüksekti. Yenidoğan ünitesine başvuru oranı LGA ve 80-90 persentil grubunda benzer olmak üzere kontrol grubundan çok daha yüksek idi. Mekanik ventilasyon LGA ve 80-90 persentil grubunda kontrol grubuna göre daha yüksekti. Yenidoğan sepsisi, RDS ve klavikula kırık oranları LGA ve 80-90 persentil grubunda kontrol grubuna göre hafif daha yüksekti fakat bu fark istatistiksel olarak anlamlı değildi. Sonuç: Bu çalışma ile doğum kilosuna göre 80-90 persentil arasında olan yenidoğanlarında morbiditesinin yüksek olduğu ve yenidoğan yoğun bakım ihtiyacının fazla olduğu bulunmuştur.

• ÖZ

Amaç: Son dönem böbrek yetmezliği olan kronik böbrek hastalarında kardiyovasküler olayların sıklığının artığı bilinmektedir ancak böbrek yetmezliğinin karotis arterler üzerinde nasıl bir etki gösterdiği net değildir. Bu çalışmanın amacı bunu değerlendirmektir. Bu amaçla subklinik karotis aterosklerozu ve hasarını gösteren elastisite ve distensibilite son dönem böbrek yetmezliği olan hastalar ve sağlıklı populasyonda ölçülerek karşılaştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma kesitsel olarak planlandı. Son dönem böbrek yetmezliği olan 61 hasta ve 58 sağlıklı gönüllünün karotis elastisitesi ve distensibilitesi ölçülerek aralarında istatistiksel anmalı fark olup olmadığı değerlendirildi. Ayrıca hasta grubundaki bireylerin diyalize girme süreleri ile karotis elastisitesi ve distensibilitesi arasında anlamlı korelasyon olup olmadığı araştırıldı. Bulgular: Hasta grubundahem karotis elastisitesi hem de distensibilitesi istatistiksel anlamlı olarak daha düşüktü (0,12±0,02 vs. 0,23±0,04, p < 0,001, ve 7,47±0,51 vs. 9,42±0,73, p < 0,001, sırasıyla). Diyaliz süresi ile hem karotis elastisitesi hem de karotis distensibilitesi arasında istatistiksel anlamlı negatif yönlü korelasyon bulundu (r = -0,783, p < 0,001 ve r = -0,385, p = 0,002, sırasıyla). Sonuç: Son dönem böbrek yetmezliği olan hastalarda karotis elastisitesi ve distensibilitesi azalmıştır. Bu sonuçları bize bu hasta grubunda karotis arterlerde subklinik ateroskleroz riskinin arttığını düşündürebilir, ayrıca serebrovasküler olay riskindeki artışın sebebinin karotis arterlerdeki ateroskleroz olduğunu da indirekt olarak düşündürebilir.