Dilara BAYRAM, Volkan AYDIN, Orkun Celil SEL, Ali serdar FAK, Mehmet Sait AKMAN, Zehra Aysun ALTIKARDEŞ, Ahmet AKICI
Dilara BAYRAM, Volkan AYDIN, Orkun Celil SEL, Ali serdar FAK, Mehmet Sait AKMAN, Zehra Aysun ALTIKARDEŞ,
... Devamını oku
Amaç: Hipertansiyon, komorbiditesi sık bir hastalık olup bu durum tedaviyi
düzenlenmede belirleyicidir. Bu çalışmada hipertansif hastalarda başka
kardiyovasküler sorunların olup olmama durumuna göre ilaç kullanımının
incelenmesi amaçlandı
Gereç ve Yöntem: Bu retrospektif çalışmaya Türk Kalp Vakfı Tıp Merkezi’nin
Ocak 2016-Haziran 2018 arasındaki hasta verileri dahil edildi (n=11.085).
Hastalara ait kayıtlı tanılar içerisinde (n=26.699) en sık karşılaşılan üç tanı olan
hipertansiyon (HT), iskemik kalp hastalığı (İKH) ve dislipidemi (DL)
bulunanların tedavilerindeki ilaçlar, tıbbi ve demografik özellikleri
değerlendirildi. Hipertansiyon verileri ile buna eşlik eden İKH ve DL verileri
karşılaştırıldı.
Bulgular: Çalışma periyodunda oluşturulan protokollerin %22,2’sini (n=5929)
HT oluşturmaktaydı. Toplam 3601 HT tanılı hastanın %43,7’sini (n=1572) tek
tanılı olanlar, %36,7’sini ise (n=1321) eşlik eden iki komorbiditenin en az birini
içeren hastalar oluşturuyordu. İncelenen tüm tanı gruplarında en sık karşılaşılan
ilaç asetilsalisilik asit idi. En sık karşılaşılan antihipertansif ana ilaç grubu reninanjiyotensin sistemi (RAS) blokerleri, etkin maddeler ise metoprolol ve
amlodipin idi. Bunu tek başına HT ve HT’ye DL’nin eşlik ettiği grupta
“valsartan+hidroklorotiyazid”, İKH’nin eşlik ettiği gruplarda ramipril izliyordu.
Beta-bloker kullanımı ≥65 yaş hastalarda genç hastalara kıyasla daha düşüktü
(sırasıyla %13,8 ve %16,1, p<0,05).
Sonuç: Bu çalışmada en çok tercih edilen antihipertansif grubun, anjiyotensin
reseptör blokerlerinin baskınlığında, RAS üzerinden etkililer, en çok tercih edilen
ilacın ise metoprolol olduğu göze çarpmaktadır. Son yıllardaki kılavuzlarda betabloker kullanımının nispeten geri plana düşmüş olmasına rağmen, bu çalışmada
hipertansif hastalarda yaygın olarak kullanıldığı görülmektedir. Hipertansiyona
eşlik eden iki durumda da en sık kullanılan ilaçların genel olarak değişkenlik
göstermediği anlaşılmaktadır.
|
Amaç: Bu araştırmanın amacı, sağlık çalışanlarının vitamin-mineral ve bitkisel
ürün kullanım sıklığının belirlenmesi ve kullanım ile ilişkili faktörlerin
incelenmesidir.
Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipteki bu araştırma, İzmir ilinde çalışan 1017
sağlık çalışanı ile yürütülmüştür. Bireylerin sosyo-demografik özellikleri, sağlık
durumları, yaşam tarzı alışkanlıkları ve besin desteği kullanımları sorgulanarak
anket formuna kaydedilmiştir.
Bulgular: Bireylerin yaş ortalaması 37,72±10,28 yıl olup, katılımcıların %81,4’ü
(n=828) kadın, %18,6’sı (n=189) erkektir. Bireylerin %12,6’sının bitkisel ürün,
%24,9’unun ise vitamin-mineral kullandığı belirlenmiştir. Bitkisel ürün kullanımı
ile diyet uygulama (p<0,001), yeterli ve dengeli beslenme (p=0,026), düzenli
fiziksel aktivite yapma (p=0,027) ve meslek (p<0,001) arasında anlamlı ilişki
bulunmuştur. Vitamin-mineral kullanımı ile yaş (p=0,019), medeni durum
(p=0,034), kronik hastalık varlığı (p<0,001), düzenli ilaç kullanımı (p<0,001) ve
meslek (p<0,001) arasında anlamlı ilişki saptanmıştır. Bitki karışımlarının (%13,3)
ve multivitamin-minerallerin (%28,5) katılımcılar tarafından en sık tercih edilen
destekler olduğu belirlenmiştir. Bitkisel ürünlerin en sık bağışıklık sistemini
güçlendirmek (%39,8), vitamin-mineral desteklerinin ise en sık yetersizlik
nedeniyle (%64,4) kullanıldığı tespit edilmiştir. Bitkisel ürün kullanan bireylerin
çoğunun (%61,9) herhangi bir tavsiye almadan ürün kullanımına başladığı,
vitamin mineral kullananların ise yarıdan fazlasının (%56,0) doktor önerisi ile
ürün kullanımına başladığı saptanmıştır.
Sonuç: Sağlık profesyonelleri arasında vitamin-mineral kullanımının bitkisel
ürünlere göre daha yaygın olduğu ve bu besin desteklerinin (bitkisel ürün ve
vitamin-mineral) kullanımının farklı sosyo-demografik özellikler ve yaşam tarzı
alışkanlıkları ile ilişkili olduğu bulunmuştur
|
Akut pankreatit, pankreas dokusunun etkilendiği geri dönüşlü enflamatuar bir
süreçtir. İlaca bağlı akut pankreatit gelişimi, tüm akut pankreatitlerin küçük bir
kısmını oluşturur. Duygudurum dengeleyici ve antipsikotik ilaçların akut
pankreatite neden olduğu bildirilmiştir. Bu yazıda kliniğimizde takip edilen
mani döneminde bir hastada valproat, olanzapin ve risperidon kullanımı ile
ilişkili akut pankreatit gelişimi sunulmuştur. Altmış üç yaşında kadın hasta
kliniğimize, ilaçlarını almayı bıraktıktan sonra başlayan mani belirtileri ile
başvurdu. Hastane servisine kabul edilen hastada tedavinin 5. gününde akut
pankreatit gelişti. Valproat 1000 mg/gün, olanzapin 10 mg/gün ve risperidon 4
mg/gün kullanmakta idi. Amilaz (563 U/L) ve lipaz (3764 U/L) değerleri arttı.
Mevcut ilaç tedavisinin kesilmesinden sonra, pankreatit semptomları azaldı.
Manik semptomlar için 2 mg/gün lorazepam ve 600 mg/gün amisülpirid
uygulandı. Üç haftalık tedaviden sonra manik semptomlar belirgin şekilde
iyileşmişti. Taburcu olduktan sonraki üçüncü haftada ne pankreatit kliniği ne de
manik semptomları yoktu. Ciddi bir mortalite ve morbidite nedeni olan akut
pankreatit, duygudurum dengeleyici ve antipsikotik ilaçlardan kaynaklanabilir.
Tedaviye başlandıktan sonraki ilk 4-6 hafta boyunca, hastalar akut pankreatit
gelişimi riski açısından yakından izlenmelidir. Akut pankreatit için bir risk
faktörü olarak kabul edilen çoklu ilaç kullanımından kaçınılmalıdır.
|
Vascular access routes and types and complications of them are among the most
important factors affecting morbidity, mortality and health expenditures in
hemodialysis patients. A 59-year-old female patient had CKD for 5 months. Since
the catheter did not work, the permanent catheter was removed by the
cardiovascular surgeon and a temporary HD catheter was inserted through the
jugular vein. A foreign body was noticed in the right atrium in the posteroanterior chest X-ray. It was noticed that the foreign body was the tip of the
permanent catheter that was removed. The foreign body was removed by noninvasive methods using endovascular forceps under local anesthesia by
cardiovascular surgery. It may be a rational approach to confirm that catheter is
completely removed by using imaging methods. The aim of this case report was
to present the complications that occur during the removal of HD catheters in the
light of the literature.
|
Sadettin USLU,
Semih GÜLLE , Naciye Sinem GEZER, Sermin ÖZKAL, Fatoş ÖNEN
Sadettin USLU,
Semih GÜLLE ,
Naciye Sinem GEZER, Sermin ÖZKAL, Fatoş ÖNEN
Tümör nekroz faktörü inhibitörü (TNFi) tedavileri günümüzde birçok romatizmal hastalıkta en önemli tedavi basamaklarından birini oluşturmaktadır. Bununla birlikte, bu ajanların kullanımının birçok paradoksal otoimmün
hastalığın gelişimi ile ilişkili olduğu gösterilmiştir. Bu vaka sunumunda etanersept tedavisi altında paradoksal sarkoidoz gelişen hastayı güncel literatür eşliğinde tartışmayı amaçladık. Psöriatik artrit (PsA) tanısı ile 3 yıldır etanercept (50 mg/hafta subkutan) kullanan 40 yaşındaki erkek hastanın akciğer görüntülemesinde mediastinal lenfadenopati ve her iki akciğer alanında santral
yerleşimli nodüller saptandı. Lenf bezi biopsi sonucu non kazeifiye granülomatöz inflamasyon saptandı. Asemptomatik paradoksal sarkoidoz olarak kabul edilen hastanın etanersept tedavisi sonlandırıldı. Hastanın 6. ay
takibinde PsA klinik aktivite skorlarında artış saptandı. Bu nedenle hastaya İnterlökin 17A inhibitörü (anti-IL17A) olan sekükinumab tedavisi başlandı. Hastanın birinci yıl takibinde mediastinal lenf nodlarında tama yakın regresyon izlendi. TNFi tedavisi sırasında paradoksal sarkoidoz gelişen hastalarda mevcut TNFi tedavisinin kesilmesinin ve sekükinumab (anti-IL-17A) veya diğer TNFi tedavilere geçilmesinin uygun olacağını düşünmekteyiz
|
Vitamin B12 deficiency presents with many different clinical manifestations. Its deficiency may cause hematological, neurological, gastrointestinal,
dermatological and cardiac findings. Vitamin B12 deficiency develops easier in infants of vegetarian mothers and infants those not having an access to foods
containing enough vitamin B12 in the developing countries. In its long-term deficiency, irritability, apathy, loss of appetite and developmental delay may
occur in the infant. In this report, we present an infant of vitamin B12 deficiency with a history of hypotonicity and growth retardation. We wanted to draw attention to the rapidly recovering neurological findings of this patient who
responded quickly to treatment.
|
Zehirli hayvanlarla temas ve ısırılma nedeni ile zehirlenme ve ölüm özellikle gelişmekte olan ülkelerde bir halk sağlığı sorunudur. Dünya genelinde 1,8‐2,7 milyon yılan ısırması ve 81 bin ile 137 bin arasında ölüm bildirilmiştir. Yine
benzer oranlarda akrep sokması vakası bildirilmiş olup, bildirilen vakalarda ölüm oranı yılan ısırmalarına kıyasla belirgin olarak düşüktür. Antivenomlar, zehirli hayvanların venomuna karşı üretilen antikor preparatlarıdır. On
dokuzuncu yüzyıldan bu yana üretilmeye başlanan antivenomların etkililiği konusunda tartışmalı bulguların olması, anaflaksi gibi alerjik reaksiyonlara
neden olabilmeleri ve yapılan çalışmaların randomize kontrollü çalışmalar olmaması nedeniyle elde edilen verilerin tüm zehirlenmelere ekstrapole
edilemeyeceğini düşündürmektedir. Türkiye’de yılan ısırmalarına ve akrep sokmalarına karşı üretilen antivenomlar bulunmaktadır. Ancak örümcek
antivenomu bulunmamaktadır. Ayrıca, zehirlenmeler ve tedavileri ile ilgili eğitim eksikliği nedeniyle, gerekmeyen olgularda da antivenom kullanıldığı görülmektedir. Bu nedenle, ısırma ve sokmaların yönetiminde antivenom
kullanımı ile ilgili bilgilerin güncellenmesi önemlidir. Bu makalede ülkemizde sık görülen yılan, akrep ve örümcek sokmalarına karşı antivenom uygulama ilkelerinden bahsedilecektir
|
Sefa KURT, Hikmet Tunç TİMUR, Aras Emre CANDA, Hasan Bahadır SAATLİ, Uğur SAYGILI
Sefa KURT, Hikmet Tunç TİMUR, Aras Emre CANDA, Hasan Bahadır SAATLİ, Uğur SAYGILI
Objective: Our aim in this study was to investigate the value of lower gastrointestinal system (GIS) endoscopy regarding the detection of colon invasion and its importance in recognizing primary and secondary ovarian cancers in cases clinically prediagnosed as advanced stage ovarian cancers.
Materials and Methods: Records of patients, who were operated due to adnexal mass suspicious for malignancy at our clinic between September 2012 and May 2017, were examined. One hundred thirteen cases of advanced stage (Stage III – IV) malignant adnexal masses were detected.
Results: Cases that underwent laparotomy because of a prediagnosis of malignant adnexal mass (mostly ovarian), and had stage III and IV disease, were compared regarding clinical characteristics and foreseeing bowel resection (51 patients had undergone lower GIS endoscopy, 62 had not). Six of the 51 patients, who underwent endoscopy, were diagnosed with colon involvement during endoscopy while 4 other patients were diagnosed intraoperatively. Among the 62 patients, without preoperative endoscopy, 10 patients underwent intraoperative bowel resection. The mean age of the patients with bowel resection
was 57.35±13.53y; the mean age of the remaining patients was 55.8±12.54y. Rectosigmoid region was the most common area of resection (17/20). The positive predictive value of colonoscopy for predicting bowel resection was 100%, while the negative predictive value was 91%.
Conclusion: Bowel resection is a pivotal component of the surgical approach to advanced stage malignant adnexal masses. The detection of tumor spread in lower GIS endoscopy is very important while planning the surgery, dealing with postoperative stoma problems and emotional issues and during the differential diagnosis of metastatic tumors.
|
M. Özgür YÜCEL, Merih Dilan ALBAYRAK
M. Özgür YÜCEL, Merih Dilan ALBAYRAK
Amaç: Bu çalışmanın amacı hastanemizde mavi kod uygulamasını, yönetimini değerlendirmek ve bu hastaların var olan tanılarını analiz etmektir.
Gereç ve Yöntem: Ocak 2018 ile Şubat 2019 tarihleri arasında mavi kod çağrısı (MKÇ) verilen 259 hastanın verileri geriye dönük olarak analiz edildi. Yaş, cinsiyet, mavi kod veriliş saati, çağrının en sık verildiği birim, ekibin birime varış süresi, kardiyopulmoner resüsitasyon (KPR) süresi, başlangıç ritmi, taburcu olma oranları ve hastaların mevcut tanıları araştırıldı.
Bulgular: Çalışmada değerlendirmeye alınan 259 hastanın, 175’i (%67) erkek, 84’ü (%33) kadın, yaş ortalaması 69,2 idi. Mavi kod bildirimlerinin 143 ‘ünün (%55,2) mesai saatleri dışında ve en çok acil servisten yapıldığı tespit edildi. Ekibin hastaya ulaşma süresi ortalama 2,2 dakika ve KPR süresi ortalama 35 dakika idi. İlk karşılaşılan kardiyak ritmin en sık asistoli (%82) olduğu belirlendi. Mavi Kod Çağrısı sonrası, KPR yapılan 200 hastanın %56’sında spontan dolaşım sağlanırken, %44’ü exitus kabul edilmiştir. Çağrı verilen hastalara eşlik eden en sık klinik durumlar, kronik obstruktif akciğer hastalığı (%38), pnömoni (%30) ve akciğer kanseri (%26,6) olarak saptandı.
Sonuç: Mavi kod çağrısı verilen hastalara ulaşma süresi ve taburculuk oranları literatüre paralel seyir göstermiştir. Eğitimli, profesyonel bir mavi kod ekibi yanında servis ve kliniklerde hastayı hızlı ve etkin değerlendirme KPR ‘de başarı şansını artıracaktır.
|
Amaç: Kronik Miyeloid Lösemi (KML), hematopoetik kök hücre (HKH) orijinli klonal miyeloproliferatif bir hastalıktır. KML’deki Bcr-Abl kimerik geni ile birlikte diğer ek mutasyonlar ve epigenetik modifikasyonlar hastalığın blastik faza doğru ilerleyişi için gereklidir. DNA metiltransferazlar (DNMTler), epigenetik olarak düzenlenmiş genlerin ifade edilmesinde ve baskılanmasında önemli rol oynayan genom metilasyonu için anahtar proteinlerdir. Hematolojik malignitelerde DNMT3A ve diğer DNA metilasyon düzenleyicilerinde mutasyonlar tanımlanmıştır. R882H mutasyonu DNMT3a’da en sık gözlenen mutasyondur. Bu çalışmanın amacı DNMT3A R882H mutasyonunun KML hastalarındaki görülme oranını araştırmaktır.
Gereç ve Yöntem: Bcr/Abl kimerik gen analizi amacıyla gönderilmiş KML hastalarının kemik iliklerinden elde edilmiş olan cDNA örneklerinde, DNMT3A R882H mutasyonunu taramak için, AciI restriksiyon enzim kesimi kullanıldı. Kesim sonrası Bcr/Abl+ ve Bcr/Abl- örneklerden random seçilerek DNMT3A için DNA dizi analizi yapıldı. Elde edilen verilerin analizleri istatistiksel olarak değerlendirildi.
Bulgular: 35 Bcr/Abl+ ve 60 Bcr/Abl- örneğin AciI restriksiyon enzim kesimi sonrası bu mutasyonu taşımadıkları gözlendi. Bu örneklerden random seçilerek DNA dizi analizi ile değerlendirilen örneklerde de R882H mutasyonunun olmadığı doğrulandı.
Sonuç: Elde edilen sonuçlarımıza göre DNMT3A-R882H mutasyonunun KML hastalarında gözlenmediği, Bcr/Abl+ ve Bcr/Abl- bireyler arasında mutasyon görülme oranı açısından herhangi bir farklılık olmadığı gözlenmiştir. Hematopoetik hücrelerin proliferasyon potansiyelini artırmakta rol oynadığı bilinen DNMT3A R882H mutasyonunun KML progresyonu açısından etkili olmadığı ortaya konmuştur.
|
