Objective: Focal cortical dysplasia (FCD) is the most common cause of focal epilepsy in children and adults. The long-term seizure outcome has been reported in children, but very limited data are available for adults. The aim of this retrospective study is to provide long-term seizure outcome in adults with isolated FCD.
Methods: A total of 23 adult patients operated on type I and II FCD were included. Medical history, seizure semiology, and radiological features were reviewed from the patients’ charts. Long-term seizure outcome was obtained with telephone interviews and last follow-up data available in archive.
Results: At the last follow-up, 16 patients (69.6%) were totally seizure free even without aura and 7 patients (30.4%) continued to have seizure. Both type I (75%) and type II FCD (63.7%) showed higher seizure-free rate, and no significant difference was found (p=0.6).
Conclusion: Surgery is safe and results in high seizure-free rate in adult patients with isolated FCD, but it is not enough because we cannot still explain why some patients continue to have seizure after complete removal of the dysplastic area.
|
Singing is an emotional musical vocalization, with several forms and styles in different cultures. Ictal singing in focal epilepsy is rare. It is accepted as a complex automatism, with only few reported cases. We reported a case with complex automatisms that included ictal singing and spitting, with an epileptogenic zone in the right temporal lobe. A 24-year-old right-handed man was referred for pharmacoresistant epilepsy. Despite administering three anticonvulsant drugs in efficient doses, seizures occurred several times per month. The seizures were characterized by staring for a few seconds, during which the patient stayed unresponsive. This was followed by spitting and singing, the same song each time. The song was from a television-drama series that he had watched during his childhood and had an emotional impact on him. Our patient sang the same song during every attack. The song was from a television series. The patient had watched the series during his childhood and was emotionally influenced with it. Therefore, it might be the release of subconscious emotions suppressed during childhood, which stimulated him to recall the song and sing it during the seizures.
|
Herbal supplements are widely used for improving health and treating diseases in nearly all cultures of the world. However, the efficacy, safety, and drug interactions of many of the herbal treatment modalities are not known scientifically, and they are generally used without professional health assistance. Injudicious plant usage has been shown to be a risk factor for serious and unexpected side effects, and from this perspective, herbal drug usage is related to 25%–30% of drug-induced liver injury cases. Plant usage as an alternative therapeutic modality is common in Turkey. In this study, the adverse hepatic effects of the commonly used plants in Turkey has been reviewed. More than 400 plants that are sold by herbalists in different regions of Turkey have been obtained from various studies on this topic, and these plants were investigated for their hepatic effects in PubMed and Science Direct databases. The adverse hepatic outcomes of 27 of the researched plants. Studies about plant hepatotoxicity, plant-plant interaction, and plant-drug interaction have been reviewed in this article. Herbal modalities are widely used as an alternative and complementary treatment method in the population; however, the basic hepatotoxic compounds and the liver injury mechanism of many of the frequently used plants and the molecular action mechanism of most of the ingredient compounds of the plants are not exactly known. Multidisciplinary studies on the mentioned topics will be helpful in understanding the role of plants and hepatotoxicity in medical approaches.
|
Amaç: Bu çalışmada demir eksikliği anemisi olmayan sağlıklı çocuklar ve demir eksikliği anemisi olan çocuklarda hemoglobin, hematokrit, ortalama eritrosit hacmi, demir bağlama kapasitesi, ferritin, transferin satürasyon indeksi ve hepsidin düzeylerini değerlendirip, bu iki grupta hepsidin değerleri arasındaki farkı veya ilişkiyi ortaya koymayı amaçladık.
Yöntemler: Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniğine başvuran yaşları 1 ile 16 arasında değişen, tam kan sayımında anemisi olan ve demir, demir bağlama kapasitesi ve serum ferritin değerleri demir eksikliği anemisi ile uyumlu, transferin satürasyonu <%16 ve C-Reaktif proteini normal olan 94 demir eksikliği anemili olgu ve yine yaşları 1 ile 16 arasında değişen hemoglobin elektroforezi normal olan 91 sağlıklı çocuk çalışmaya alındı. Hasta grubunun ortalama yaşı 6,1±3,8, kontrol grubunun ortalama yaşı 7,0±3,9 idi. İki grubun tam kan sayımı, serum demir, demir bağlama kapasitesi, ferritin, C-Reaktif protein ve hepsidin parametreleri için kan örnekleri alındı. Elde edilen veriler istatistiksel olarak karşılaştırıldı.
Bulgular: Sonuçlar değerlendirildiğinde serum hepsidin düzeyleri ortalaması kontrol grubunda 219,51±70,72 ng/mL, hasta grubunun ise 141,44±71,53 ng/mL olarak bulundu. Iki grup ortalama değerleri arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı idi (p<0,05). Serum hepsidin düzeyleri ile hem hasta hem de kontrol grubunda serum hemoglobin, demir ve ferritin düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı korelasyon saptanmadı.
Sonuç: Hepsidin; demir metabolizması bozuklukları sonucu gelişen hastalıkların ayırıcı tanı ve tedavisinde kullanılabilecek değere sahip olup; daha ileri kontrollü çalışmalar ile bu alanların belirlenmesi için litaratüre katkı sağlanması gerekmektedir.
|
Amaç: Otoimmün tiroid hastalıkları, tiroid bezinin önemli bozukluklarından biri olup, primer hipotiroidinin en sık nedenidir. Metabolik sendrom, başta insülin direnci olmak üzere diyabet, obezite, dislipidemi ve hipertansiyon ile ilişkili önemli bir metabolik bozukluktur. Bu çalışmada ötiroid otoimmün tiroiditli hastalarda metabolik sendrom ve bileşenlerinin sıklığının araştırılması amaçlandı.
Yöntemler: Retrospektif olarak yapılan bu çalışmaya 134’ü ötiroid otoimmün tiroiditli hasta ve 104’ü sağlıklı olmak üzere toplam 238 birey dahil edildi. Metabolik sendrom tanısı için National Cholesterol Education Program/Adult Treatment Panel (NCEP-ATP) III kriterleri kullanıldı. Her iki grupta metabolik sendrom ve bileşenlerinin sıklığına bakıldı.
Bulgular: Gruplar arasında yaş ve cinsiyet açısından fark saptanmadı (her biri için p>0,05). Anti-tiroid peroksidaz (anti-TPO) ve anti-tiroglobulin (anti-Tg) düzeyleri hasta grubunda daha yüksek bulundu (p<0,001). Hipertansiyon ve hiperglisemi sıklığı hasta grubunda daha fazla olmasına rağmen metabolik sendrom sıklığı her iki grupta benzer bulundu (p>0,05).
Sonuç: Bazı tiroid hastalıklarının metabolik sendrom ve komponentleri ile ilişkili olduğu gösterilmiş olsa da bu çalışmada ötiroid otoimmün tiroidit hastalığı ile metabolik sendrom arasında ilişki saptanmamıştır.
|
2019 yılı Aralık ayının sonlarında Çin’in Wuhan şehrinde ortaya çıkan yeni tip koronavirüs kaynaklı enfeksiyon, dünya genelinde hızlı şekilde yayılmakta olan bir pandemiye dönüşmüştür. Bu yeni tip koronavirüsün sebep olduğu hastalık Dünya Sağlık Örgütü tarafından resmi olarak COVID-19 (Coronavirus disease-19) olarak duyurulmuştur. COVID-19’un klinik spektrumu değişkenlik göstermekte olup, ventilasyon desteğinin gerektiği akut respiratuvar distres sendromu (ARDS), sepsis, septik şok ve çoklu organ yetmezliği sendromu gibi klinik tablolar ortaya çıkabilmektedir ve özellikle yaşlılarda ve/veya kronik hastalığı olan bireylerde yüksek mortaliteye sebep olmaktadır. Her ne kadar, dünyanın dört bir yanındaki ilaç ve araştırma laboratuvarları, yeni tip koronavirüs için aşı ve tedavi geliştirme çalışmalarına başlamış olsalarda bu çalışmaların sonuçlanmasının aylar süreceği ön görülmektedir. Bu durum, hastalığın tedavisinde etkili olabilecek alternatif ve acil çözüm arayışlarını gerekli kılmıştır. Hastalığın patogenezi incelendiğinde, immün sistemin aşırı reaksiyon göstermesine bağlı olarak ortaya çıkan sitokin fırtınasının sebep olduğu sistemik hasarın oldukça önemli olduğu görülmüştür. Bu sebeple; Covid-19 enfekte hastaların aşırı aktifleşmiş bağışıklık sistemlerinin kontrol altına alınmasının, hastalığın tedavisinde etkili olabileceği düşünülmüş ve güçlü immünmodülatör kapasiteye sahip mezenkimal kök hücreler (MKH’ler) tedavi amacıyla uygulanmaya başlanmış ve olumlu sonuçlar elde edilmiştir. Her ne kadar MKH’lerin COVID-19 enfeksiyonundaki tedavi protokolleri ve klinik kullanım kriterleri değişkenlik gösterse de alınan kısa süreli ilk sonuçlar umut vaat eden terapötik potansiyele sahip oldukları yönündedir.
|
Koronavirüs (SARS-CoV-2/CoronaVirus) hastalığı (Disease) 2019 (COVID-19) aralık ayında ortaya çıkıp yaklaşık iki ay gibi kısa bir sürede tüm dünyayı etkisi altına almıştır. COVID-19, 11 Mart 2020 tarihinde Dünya Sağlık Örgütü tarafından pandemi olarak ilan edilmiştir. COVID-19 için yeni bir tedavi geliştirilmemiş olması araştırmacıları bu konuda hızla aşı ve ilaç çalışmalarına yönlendirmiştir. Buna ilaveten kronik rahatsızlığı olan bireylerde görülme sıklığının artışı araştırmacıları kronik hastalıkların SARS-CoV-2 ile ilişkisi hakkında hipotezler üretmeye teşvik etmiştir. Özellikle yüksek tansiyon, tip II diyabet, kalp ve böbrek yetmezliği, kronik akciğer hastalıklarından bir ya da birkaçını taşıyan bireyler yüksek risk grubunu oluşturmaktadır. Bununla birlikte SARS-CoV-2’nin aşırı inflamasyona yol açtığı bilinmektedir. Diyabet, bağışıklık fonksiyonlarının bozulması nedeniyle morbidite ve mortalite riskini artırabilir. Bu derlemenin amacı COVID-19’un immün yanıt üzerine olan etkilerini kronik hastalıklardan diyabet ile ilişkilendirerek açıklamaktır.
|
Objective: Orphenadrine (Orp), an anti-cholinergic drug, is subjected to drug abuse and dependence in recent years. This experiment was designed to study the effect of Orp on rewarding and reinforcing properties of morphine-induced conditioned place preference (CPP).Methods: Rats were randomly divided into six groups as control (serum physiological), morphine (10 mg/kg), Orp (20 mg/kg and 30 mg/kg), and Orp + morphine (20 mg/kg, 30 + 10 mg/kg, respectively). After pretest, the rats were given multiple intraperitoneal injections of saline solution and Orp on alternative days.Results: Morphine significantly enhanced the preference scores in the drug-paired side (p<0.001), whereas both groups with doses of Orp (20 mg/kg and 30 mg/kg) did not exhibit any preference compared with the control group. Orp (30 mg/kg) + morphine showed no preference, whereas Orp (20 mg/kg) + morphine significantly decreased the CPP when compared with morphine group (p<0.01). The combined used of Orp (20 mg/kg) + morphine reduced the preference, whereas Orp (30 mg/kg) + morphine did not exhibit acquisition of CPP in rats.Conclusion: The acquisition of CPP is thought to be due to N-methyl D-aspartate receptor antagonistic effects of Orp at low dose. It is thought that the rewarding feature or abuse potential should be analyzed in further investigation.
|
Objective: This study aimed to evaluate the long-term results of total hip arthroplasty in patients with surgically ankylosed hips.
Methods: We reviewed 8 hips of 7 patients in whom ankylosed hips were converted to total hip arthroplasty between October 2011 and November 2015. All patients had surgical ankylosis of their hips. All patients were evaluated regarding lumbar and contralateral hip pain, hip joint range of motion (ROM), functional status, and satisfaction from treatment after surgery.
Results: In our study, the etiology of the ankylosis was tuberculous septic arthritis in 2 (25%) and developmental hip dysplasia in 6 (75%) hips. The mean duration of the surgical ankylosis before conversion surgery was 29±13.6 years. All patients had osseous ankylosis and the indications for arthroplasty were intractable low back pain in 6 patients (85.7%) and hip pain in 4 patients (57.1%). The mean follow-up period was 13±2.7 months. There was statistically significant improvement in lumbar and contralateral hip pain, hip joint ROM, functional status, and satisfaction from treatment after surgery.
Conclusion: Conversion of hip ankylosis to total hip arthroplasty is an effective method to regain hip function and control symptoms of neighboring joints.
|
Amaç: Obez, fazla kilolu ve sağlıklı gönüllülerde; göz içi basınç (GİB) ve santral korneal kalınlık (SKK) değerlerinin karşılaştırılması.
Yöntemler: Bu prospektif vaka-kontrol çalışmasına 2017 Haziran-Kasım tarihleri arasında, endokrinoloji polikliniğinden yönlendirilen tüm vakalar ile sağlıklı gönüllüler dahil edildi. Diabet, hipertansiyon gibi sistemik hastalığı olanlar, glokomu, korneal yüzey hastalığı, korneal ödemi bulunanlar ve 18 yaş altı hastalar çalışma dışı bırakıldı. Beden kitle indeksi (BKİ) hesaplandı ve çalışma grupları oluşturuldu. Grup 1’de BKİ 18,5-24,9 kg/m2 aralığındaki sağlıklı gönüllüler, Grup 2’de BKİ 25,0-29,9 kg/m2 aralığındaki fazla kilolu bireyler ve Grup 3’de BKİ 30 kg/m2 ve üzeri olan obez hastalar yer aldı. Ön segment ve fundus incelemeleri, görme keskinliği, non-kontakt tonometre (NKT) ile GİB ve optik koherens tomografi (OKT) yöntemi ile SKK ölçümleri yapıldı.
Bulgular: Çalışma kapsamında 172 hastanın (115 kadın, 57 erkek) 344 gözü değerlendirildi. BKİ ile GİB arasında pozitif yönde zayıf düzeyde korelasyon bulundu (r=0,191, p<0,001). Obez grupta GİB değerleri diğer gruplara göre daha yüksek iken (p=0,003); diğer iki grup arasında ise istatistiksel olarak fark yoktu (Grup 1: 15,8±3,2 mmHg; Grup 2: 16,1±3,3 mmHg; Grup 3: 17,6±4,5 mmHg). SKK ile GİB arasında pozitif yönde korelasyon bulundu (r=0,349, p<0,001).
Sonuç: SKK, BKİ’den etkilenmemektedir, ancak BKİ arttıkça GİB artmaya meyilli gibi görünmektedir. Obezite GİB değerlerini etkileyebilir. Bu nedenle GİB düşüşü istenen hastalarda kilo kontrolü önemli olabilir. Bununla birlikte; günün aynı saatlerinde yapılan GİB ve SKK ölçümlerini içeren çalışmalara ihtiyaç vardır.
|
