2019 yılı Aralık ayının sonlarında Çin’in Wuhan şehrinde ortaya çıkan yeni tip koronavirüs kaynaklı enfeksiyon, dünya genelinde hızlı şekilde yayılmakta olan bir pandemiye dönüşmüştür. Bu yeni tip koronavirüsün sebep olduğu hastalık Dünya Sağlık Örgütü tarafından resmi olarak COVID-19 (Coronavirus disease-19) olarak duyurulmuştur. COVID-19’un klinik spektrumu değişkenlik göstermekte olup, ventilasyon desteğinin gerektiği akut respiratuvar distres sendromu (ARDS), sepsis, septik şok ve çoklu organ yetmezliği sendromu gibi klinik tablolar ortaya çıkabilmektedir ve özellikle yaşlılarda ve/veya kronik hastalığı olan bireylerde yüksek mortaliteye sebep olmaktadır. Her ne kadar, dünyanın dört bir yanındaki ilaç ve araştırma laboratuvarları, yeni tip koronavirüs için aşı ve tedavi geliştirme çalışmalarına başlamış olsalarda bu çalışmaların sonuçlanmasının aylar süreceği ön görülmektedir. Bu durum, hastalığın tedavisinde etkili olabilecek alternatif ve acil çözüm arayışlarını gerekli kılmıştır. Hastalığın patogenezi incelendiğinde, immün sistemin aşırı reaksiyon göstermesine bağlı olarak ortaya çıkan sitokin fırtınasının sebep olduğu sistemik hasarın oldukça önemli olduğu görülmüştür. Bu sebeple; Covid-19 enfekte hastaların aşırı aktifleşmiş bağışıklık sistemlerinin kontrol altına alınmasının, hastalığın tedavisinde etkili olabileceği düşünülmüş ve güçlü immünmodülatör kapasiteye sahip mezenkimal kök hücreler (MKH’ler) tedavi amacıyla uygulanmaya başlanmış ve olumlu sonuçlar elde edilmiştir. Her ne kadar MKH’lerin COVID-19 enfeksiyonundaki tedavi protokolleri ve klinik kullanım kriterleri değişkenlik gösterse de alınan kısa süreli ilk sonuçlar umut vaat eden terapötik potansiyele sahip oldukları yönündedir.
|
Koronavirüs (SARS-CoV-2/CoronaVirus) hastalığı (Disease) 2019 (COVID-19) aralık ayında ortaya çıkıp yaklaşık iki ay gibi kısa bir sürede tüm dünyayı etkisi altına almıştır. COVID-19, 11 Mart 2020 tarihinde Dünya Sağlık Örgütü tarafından pandemi olarak ilan edilmiştir. COVID-19 için yeni bir tedavi geliştirilmemiş olması araştırmacıları bu konuda hızla aşı ve ilaç çalışmalarına yönlendirmiştir. Buna ilaveten kronik rahatsızlığı olan bireylerde görülme sıklığının artışı araştırmacıları kronik hastalıkların SARS-CoV-2 ile ilişkisi hakkında hipotezler üretmeye teşvik etmiştir. Özellikle yüksek tansiyon, tip II diyabet, kalp ve böbrek yetmezliği, kronik akciğer hastalıklarından bir ya da birkaçını taşıyan bireyler yüksek risk grubunu oluşturmaktadır. Bununla birlikte SARS-CoV-2’nin aşırı inflamasyona yol açtığı bilinmektedir. Diyabet, bağışıklık fonksiyonlarının bozulması nedeniyle morbidite ve mortalite riskini artırabilir. Bu derlemenin amacı COVID-19’un immün yanıt üzerine olan etkilerini kronik hastalıklardan diyabet ile ilişkilendirerek açıklamaktır.
|
Objective: Orphenadrine (Orp), an anti-cholinergic drug, is subjected to drug abuse and dependence in recent years. This experiment was designed to study the effect of Orp on rewarding and reinforcing properties of morphine-induced conditioned place preference (CPP).Methods: Rats were randomly divided into six groups as control (serum physiological), morphine (10 mg/kg), Orp (20 mg/kg and 30 mg/kg), and Orp + morphine (20 mg/kg, 30 + 10 mg/kg, respectively). After pretest, the rats were given multiple intraperitoneal injections of saline solution and Orp on alternative days.Results: Morphine significantly enhanced the preference scores in the drug-paired side (p<0.001), whereas both groups with doses of Orp (20 mg/kg and 30 mg/kg) did not exhibit any preference compared with the control group. Orp (30 mg/kg) + morphine showed no preference, whereas Orp (20 mg/kg) + morphine significantly decreased the CPP when compared with morphine group (p<0.01). The combined used of Orp (20 mg/kg) + morphine reduced the preference, whereas Orp (30 mg/kg) + morphine did not exhibit acquisition of CPP in rats.Conclusion: The acquisition of CPP is thought to be due to N-methyl D-aspartate receptor antagonistic effects of Orp at low dose. It is thought that the rewarding feature or abuse potential should be analyzed in further investigation.
|
Objective: This study aimed to evaluate the long-term results of total hip arthroplasty in patients with surgically ankylosed hips.
Methods: We reviewed 8 hips of 7 patients in whom ankylosed hips were converted to total hip arthroplasty between October 2011 and November 2015. All patients had surgical ankylosis of their hips. All patients were evaluated regarding lumbar and contralateral hip pain, hip joint range of motion (ROM), functional status, and satisfaction from treatment after surgery.
Results: In our study, the etiology of the ankylosis was tuberculous septic arthritis in 2 (25%) and developmental hip dysplasia in 6 (75%) hips. The mean duration of the surgical ankylosis before conversion surgery was 29±13.6 years. All patients had osseous ankylosis and the indications for arthroplasty were intractable low back pain in 6 patients (85.7%) and hip pain in 4 patients (57.1%). The mean follow-up period was 13±2.7 months. There was statistically significant improvement in lumbar and contralateral hip pain, hip joint ROM, functional status, and satisfaction from treatment after surgery.
Conclusion: Conversion of hip ankylosis to total hip arthroplasty is an effective method to regain hip function and control symptoms of neighboring joints.
|
Amaç: Obez, fazla kilolu ve sağlıklı gönüllülerde; göz içi basınç (GİB) ve santral korneal kalınlık (SKK) değerlerinin karşılaştırılması.
Yöntemler: Bu prospektif vaka-kontrol çalışmasına 2017 Haziran-Kasım tarihleri arasında, endokrinoloji polikliniğinden yönlendirilen tüm vakalar ile sağlıklı gönüllüler dahil edildi. Diabet, hipertansiyon gibi sistemik hastalığı olanlar, glokomu, korneal yüzey hastalığı, korneal ödemi bulunanlar ve 18 yaş altı hastalar çalışma dışı bırakıldı. Beden kitle indeksi (BKİ) hesaplandı ve çalışma grupları oluşturuldu. Grup 1’de BKİ 18,5-24,9 kg/m2 aralığındaki sağlıklı gönüllüler, Grup 2’de BKİ 25,0-29,9 kg/m2 aralığındaki fazla kilolu bireyler ve Grup 3’de BKİ 30 kg/m2 ve üzeri olan obez hastalar yer aldı. Ön segment ve fundus incelemeleri, görme keskinliği, non-kontakt tonometre (NKT) ile GİB ve optik koherens tomografi (OKT) yöntemi ile SKK ölçümleri yapıldı.
Bulgular: Çalışma kapsamında 172 hastanın (115 kadın, 57 erkek) 344 gözü değerlendirildi. BKİ ile GİB arasında pozitif yönde zayıf düzeyde korelasyon bulundu (r=0,191, p<0,001). Obez grupta GİB değerleri diğer gruplara göre daha yüksek iken (p=0,003); diğer iki grup arasında ise istatistiksel olarak fark yoktu (Grup 1: 15,8±3,2 mmHg; Grup 2: 16,1±3,3 mmHg; Grup 3: 17,6±4,5 mmHg). SKK ile GİB arasında pozitif yönde korelasyon bulundu (r=0,349, p<0,001).
Sonuç: SKK, BKİ’den etkilenmemektedir, ancak BKİ arttıkça GİB artmaya meyilli gibi görünmektedir. Obezite GİB değerlerini etkileyebilir. Bu nedenle GİB düşüşü istenen hastalarda kilo kontrolü önemli olabilir. Bununla birlikte; günün aynı saatlerinde yapılan GİB ve SKK ölçümlerini içeren çalışmalara ihtiyaç vardır.
|
Genel anestezi altında tiroidektomi operasyonu yapılan Pantotenat Kinaz İlişkili Nörodejenerasyon (PKAN) hastasına anestezik yaklaşımımız sunulmuştur. Kırk altı yaşındaki kadın hastaya yutma güçlüğü ve takılma hissi nedeniyle başvurduğu genel cerrahi kliniği tarafından tiroidektomi operasyonu planlandı. Distonik, afonik, göz açıp kapama ile iletişim kurabilen hastanın yüksek kortikal fonksiyonları normaldi. Genel anestezi altında opere edilen hastada entübasyon zorluğu olmadı. İndüksiyonda tiyopental, rokuronyum, fentanil uygulandı. Anestezi idamesi Bispektral Indeks (BIS) monitörizasyonu altında sevofluran ve fentanil ile sağlandı. Hastanın 0,6 Minimum Alveolar Konsantrasyon (MAC) değerinde sevofluran ile BIS değerlerinin %38-40 seviyelerinde seyrettiği, anestezik ajan ihtiyacının azalmış olduğu gözlendi. Hastanın ekstübasyonunda sugammadeks kullanılarak postoperatif dönemde ekstübe halde yoğun bakım ünitesine takip ve tedavi amacıyla transfer edildi. Pantotenat Kinaz İlişkili Nörodejenerasyon (PKAN), eski adıyla Hallervorden- Spatz Hastalığı, otozomal ressesif geçişli, distoni, parkinsonizm ve beyinde demir birikimi ile karakterize bir sendromdur. Pantotenat kinaz 2 (PANK2) enzim mutasyonu nedeniyle gelişir. Anestezik yaklaşım, ağız açıklığı, atetoid postür, distonik hareketler ve bunların yol açtığı servikal patolojiler nedeniyle özellik göstermektedir. Entübasyon zorluğu gözlenmeyen olgumuzda anestezik ajan ihtiyacının oldukça azalmış olduğu dikkat çekmektedir. Önerimiz nöromonitorizasyon tekniklerinin, nörodejeneratif hastalıkların anestezik yönetiminde mutlak surette yer almasıdır.
|
A double left renal vein is a rare venous anomaly. During our routine gross anatomy course dissections, we found a double left renal vein encircling the aorta (renal collar) in a 72-year-old male cadaver. In our case, both these veins were draining into the inferior vena cava at different levels. The left suprarenal vein was draining into the anterior vein, and the left testicular vein was draining into the posterior vein. We searched the literature and discussed the clinical importance of this variation.
|
Objective: Most of the supratentorial meningiomas is supplied by the middle meningeal artery (MMA) that enters the cranial cavity through the foramen spinosum. We aimed to analyze the maximal diameters of ipsilateral and contralateral foramen spinosa in patients with supratentorial meningioma, and to investigate whether the enlargement of foramen spinosum (FS) at ipsilateral side suggesting enlargement of MMA is present.
Methods: A total of 44 patients who underwent brain CT examination between January 2010 and January 2016, who had supratentorial meningioma were included in this study. The maximal diameter of ipsilateral and contralateral foramen spinosa was measured and compared.
Results: In 44 patients (28 women, 16 men; mean age 58.59 years, range 15-89 years), maximal FS diameter of was ranged between 1.4 and 4.4 mm (mean, 2.79±0.55 mm) at the ipsilateral side, between 1.6 and 3.4 mm (mean, 2.51±0.47 mm) at the contralateral side. The ipsilateral FS was larger than that of the contralateral with statistically significant.
Conclusion: The maximal FS diameter, which is probably related to the enlargement of MMA, was significantly greater in ipsilateral sides in supratentorial meningiomas. This finding may be kept in mind in differentiating meningiomas that have atypical imaging features from other masses.
|
Objective: This study aimed to describe a new fluoroscopy-assisted freehand distal locking technique in intramedullary nailing.
Methods: The efficiency of this technique was defined by comparing the results of patients with tibial shaft fractures. A total of 114 patients with closed tibial shaft fractures treated by intramedullary nailing were included in this study. The patients were evaluated in 2 groups. Group I included the patients operated with the classical fluoroscopy-assisted freehand technique (n=46), whereas group II included patients operated with the fluoroscopy-assisted freehand technique that we described (n=68). In group II, the technique we described included locking with the help of a grooved awl with removable handgrips.
Results: The rate of distal locking time to total operation time and the rate of radiation time for distal locking to total radiation time were compared. The total operation time and total radiation time were similar in both the groups (p>0.05). Distal locking time (Group I: 21.5±5.8 min and group II: 19.3±4.8 min) and radiation time for distal locking (Group I: 24.4±5.8 s and group II: 20.9±5.2 s) were shortened with the described technique (p<0.05). The rates of distal locking time to total operation time and those of radiation time for distal locking to total radiation time were also shorter in Group II (p<0.05).
Conclusion: We believe that the freehand technique, using the fluoroscopy-assisted grooved awl with removable handgrips, is efficient and can be easily applied with a reasonable distal locking time and radiation exposure.
|
Akut apandisit nedeniyle yapılan apendektomilerin %0,2-0,3’ünde epitelyal neoplaziler görülebilir ve bunların az bir kısmı ise serrated görünümde olabilir. Serrated polipler arasında yer alan sesil serrated lezyon ve geleneksel serrated adenom, prekanseröz özellikleri nedeni ile önemlidir. Akut batın tablosu ile başvuran ve apendektomi yapılan 57 yaşındaki kadın hastada abseleşme ve perforasyon gösteren akut apandisite ek olarak apekse yakın yerleşimli bir kitle saptanmış ve histopatolojik inceleme sonucunda sesil serrated lezyon tanısı konmuştur. Apendiks kökenli sesil serrated lezyonların makroskopik saptanması zor olmakta ve atlanabilmektedirler. Oysa, bu tümörler prekanseröz potansiyelleri, malignite ve displazi ile birlikte olabilmeleri, agresif seyredebilmeleri ve polipozis sendromlarına eşlik edebilmeleri nedeni ile kesinlikle atlanmamalıdır. Akut apandisit tanısıyla yapılan apendektomiden sonra iyi örnekleme ve gerekirse tüm parçanın takibe alınması yanı sıra, tanı halinde, ayrıntılı ve periyodik endoskopik inceleme şarttır.
|
