Araştırmanın amacı ortaokul sosyal bilgiler dersinde güncel olayların uygulanmasına ilişkin öğretmen ve öğrenci deneyimlerini değerlendirmektir. Araştırma nitel araştırma yöntemlerinden olgu bilim desenine göre yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubu ölçüt örnekleme göre seçilen Gaziantep ve Hatay illerindeki 8 sosyal bilgiler öğretmeninden ve bu öğretmenlerin derslerine girdiği 5., 6. ve 7. sınıfa devam eden 15 öğrenciden oluşmuştur. Araştırmanın verileri yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla 2017 Kasım ve Aralık aylarında toplanmıştır ve betimsel analiz tekniğine göre bulgulara dönüştürülmüştür. Verilerin analizi sonucunda çoğunlukla sosyal bilgiler ders konularıyla ilişkili güncel olayların işlendiği anlaşılmaktadır. Güncel olayların dersi anlaşılır kılmak, geçmiş ve bugün arasında bağlantı kurmak, dikkat çekmek, kavrama düzeyini artırmak, etkin vatandaş yetiştirmek, ilgiyi artırmak, yaşamı sorgulatmak, konuyu somutlaştırmak, öğrenme düzeyini arttırmak, bilginin kalıcılığını sağlamak, günlük yaşamla ilişkilendirmek gibi çok çeşitli amaçlarla kullanıldığı; seçiminde ise öğrenci özelliklerinin, ders içeriğinin, olayın öneminin, kazanımların, ilgi ve merak uyandırıcılığının, dikkat çekiciliğinin, aktif katılımı desteklemesinin ve geçmişe atıf yapılabilmesinin etkili faktörler olduğu görülmektedir. Sosyal bilgiler derslerinde güncel olayların uygulanışında çoğunlukla soru-cevap ve tartışma yöntemlerinden yararlanılmakta, özellikle gazete ve internet güncel olay kaynağı olarak kullanılmaktadır. Güncel olayların kullanılmasıyla da öğrencilerin derse katıldıkları, ilgilerinin arttığı, dersi kolay anladıkları, bilgilerinin kalıcı hale geldiği, bilişsel ve duyuşsal davranış kazanabildikleri ifade edilmektedir.
|
Bu çalışmanın amacı, duygusal zeka beceri eğitimin ortaokul öğrencilerinin duygusal zeka, empatik beceri ve davranış problemleri düzeylerine etkisini incelemektir. Araştırma da yarı deneysel model kullanılmış olup deney ve kontrol grubu 24 kişiden oluşmaktadır. Araştırmada öğrencilerin duygusal zeka, empati becerileri ve davranış bozukluğunu düzeylerini belirlemek amacıyla 7-13 Yaş Duygusal Zeka Ölçeği, Gözden Geçirilmiş Davranış Problemleri Kontrol Listesi (GGDPKL) ve Temel Empati Ölçeği kullanılmıştır. 12 kişiden oluşan deney grubu ile oturumlar yaklaşık 85 dakika olmak üzere 10 hafta sürmüştür. Kontrol grubu ile herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Deney ve kontrol gruplarının ön-test ve son-test puan ortalamaları arasında bir fark olup olmadığını belirlemek amacıyla Mann-Whitney U Testi ve Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre; duygusal zeka beceri eğitimi programına katılan öğrencilerin duygusal zeka, empatik becerileri ve davranış problemleri düzeylerinde anlamlı farklılıklar geliştiği bulunmuştur. Duygusal zeka beceri eğitimi programına katılmayan kontrol grubu öğrencilerinde de 10 hafta sonrasında duygusal zeka, empatik beceri ve davranış problemleri düzeylerinde anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Elde edilen bulgular literatür ışığında yorumlanmış ve önerilerde bulunulmuştur.
|
Bu araştırmanın amacı özel dershanelerde görev yaparken Millî Eğitim Bakanlığına atanan/geçen fen bilimleri öğretmenlerinin mesleki yeterlik algılarını ve öğrenme-öğretme sürecindeki davranışlarını incelemektir. Araştırma nitel araştırma desenlerinden durum çalışmasına göre desenlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu Kahramanmaraş ilinde resmi ortaokullarda 2015-2016 öğretim yılında görev yapan altı fen bilimleri öğretmeni oluşturmuştur. Amaçsal örnekleme yönteminden ölçüt örnekleme yönteminin kullanıldığı araştırmada, Millî Eğitim Bakanlığı (MEB) tarafından devlet okullarına atanmadan önce dershanede çalışmış olma ve fen bilimleri öğretmeni olma ölçüt olarak alınmıştır. Araştırma verilerinin elde edilmesinde gözlem, görüşme, doküman incelenmesi ve öz değerlendirme formundan faydalanılmıştır. Araştırmanın sonucunda özel dershanede görev yaparken MEB’e atanan /geçen fen bilimleri öğretmenlerinin öğretmenlik mesleği genel yeterlik algılarının yüksek düzeyde olduğu görülmüştür. Öğretmenlerin özellikle program ve içerik bilgisi yeterliklerini çok yüksek algıladığı mevzuat bilgilerini ise yetersiz algıladığı tespit edilmiştir. Öğretmenlerin fen bilimleri öğretim programın ilke ve yaklaşımına uygun dersleri yürütmediği, daha çok sınav odaklı ders işlediği ve etkinlikler yaptığı, sınav konusunda rehberlik ettiği ve öğrencileri sınavla motive ettiği belirlenmiştir.
|
Bu çalışmada fen bilimleri dersi “Elektrik” ünitesinin öğretiminde geleneksel laboratuvar uygulamaları ile sanal laboratuvar uygulamalarının 5.Sınıf öğrencilerinin Akademik başarılarına ve öğrenmenin kalıcılığına etkisi araştırılmıştır. Araştırmanın kontrol grubunda geleneksel laboratuvar ortamında öğretim gerçekleştirilirken deney grubunda ise fen bilimleri öğretim programı dahilinde hazırlanan sanal laboratuvar ortamında işlenmiştir. Oluşturulan sanal laboratuvarda Colorado Üniversitesinin hazırladığı “Devre Yapım Kiti” simülasyonları, EBA ve Morpakampüs uygulamaları kullanılmıştır. Çalışma grubunu 2017- 2018 yılında Ankara ilinde bulunan bir devlet ortaokulunun 5. Sınıf öğrencileri oluşturmuştur. Deneme ve kontrol gruplarında 27’şer öğrenci olmak üzere toplam 54 erkek öğrenci araştırmaya dahil edilmiştir. Bu araştırmada araştırmacı tarafından modifiye edilen güvenirliliği (KR20=) 0.850, madde güçlüğü ortalaması 0,524 ve madde ayırt ediciliği ortalaması 0,458 olan “Elektrik Başarı Testi” kullanılmıştır. Araştırma sonunda elde edilen bulgular SPSS-12 istatistik paket programı ile çözümlenmiştir. Gruplar arası karşılaştırmalar bağımsız gruplar t testi ile yapılmıştır. Grup içi karşılaştırmalar da ise bağımlı gruplar, t testinden yararlanılmıştır. Araştırma sonunda, sanal laboratuvar yönteminin kullanıldığı deney grubu ile geleneksel yöntem uygulanan kontrol grubu arasında başarı ve kalıcılık yönünden deney grubu lehine anlamlı (p<0.05) bir farklılık tespit edilmiştir. Sanal laboratuvar yöntemi ile ders anlatmanın öğrencilerin başarılarını ve öğrenilenlerin kalıcılığını arttırmada önemli düzeyde etkili olduğu görülmüştür.
|
Biyoinformatik insan dâhil tüm biyolojik türlerin genomlarına, protein sekanslarına ve proteinlerin üç boyutlu yapılarına, metabolik yol veri tabanlarına, hibridoma bilgilerine ve biyoçeşitliliğe bağlı bilgilerine ait niceleyici verilerin toplanmasını amaçlamaktadır. Biyoinformatik konusunda yeterli çalışma olmaması gerçekliğine dayanarak, mevcut fen bilgisi öğretmenleri ile fen bilgisi öğretmen adaylarının biyoinformatik ile ilgili görüşleri biyoinformatik eğitiminin ülkemizdeki durumunu resmetmesi açısından önemlidir. Bu nedenle bu araştırmada Türkiye’deki devlet okullarında görev yapan ortaokul fen bilgisi öğretmenleri ile ortaokul fen bilgisi öğretmen adaylarının biyoinformatik farkındalıklarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın deseni olarak durum çalışması belirlenmiştir. Araştırmaya 25 fen bilgisi öğretmeni ve 30 fen bilgisi öğretmeni adayı katılmıştır. Araştırmanın verilerin katılımcıların dört açık uçlu sorudan oluşan bir ankete verdikleri yanıtlar aracılığıyla toplanmıştır. Yazılı görüşlerin alınmasından sonrasında toplanan verilerin analizi için nitel içerik analizi kullanılmıştır. Araştırmanın bulguları genel olarak incelendiğinde biyoinformatik ile genetik ve biyoloji bilimlerinin katılımcılar tarafından ilişkilendirildiği ve özellikle de biyoinformatik kapsamında genetik ile bilişim teknolojilerinin yakın ilişkide olduğu ortaya konulmuştur.
|
Bu araştırmada, Türkiye’de yaşam boyu öğrenmeyle ilgili yazılan lisansüstü tezlerin genel eğilimlerinin tespit edilmesi amaçlanmaktadır. Çalışma kapsamında, Yüksek Öğretim Kurulu Başkanlığının Ulusal Tez Merkezi sisteminin arama motoru kullanılarak; Türkiye’de 1980 ile 2020 yılları arasında yayınlanmış; başlığı ‘yaşam boyu öğrenme’, ‘hayat boyu öğrenme’, ‘halk eğitimi’ ve ‘yetişkin eğitimi’ olan bütün (233 adet) lisansüstü tezler analiz edilmiştir. Bu araştırma özgün yönü itibariyle, incelenen tezlerdeki belirli değişkenleri, örneklemleri ve yöntemleri bir bütün içerisinde ortaya koyacaktır. Yaşam boyu öğrenme alanında yapılacak olan yeni araştırmalara ışık tutması bakımında bu araştırmanın önemli olacağı düşünülmektedir. Araştırmada, nitel araştırma geleneği içerisinde yer alan doküman analizi yöntemi tercih edilmiştir. Tezler incelenirken ise nitel veri analizi yöntemlerinden betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Araştırmacılar tarafından belirlenen kategoriler çerçevesinde incelenen tezler; frekans ve yüzdelerle analiz edilerek tablolaştırılmış ve genel değerlendirmeleri yapılmıştır. Elde edilen bulgulara göre son yıllarda yaşam boyu öğrenme temalı yazılan tezlerin sayısında artış olduğu; ancak yazılan tezlerin çoğunun belirli birkaç üniversitede yürütüldüğü görülmektedir. Ayrıca yazılan tezlerin örneklemlerinde; kursiyer, öğretmen ve öğretmen adayları üzerinde yoğun bir ilgi varken, diğer örneklem grupları ihmal edilmiştir. Doktora seviyesinde yaşam boyu öğrenme temalı tezlerin sayısının oldukça az olduğu tespit edilmiştir. Bu alanda daha çok bilim doktorunun yetiştirilmesi açısından bu konunun önemli olduğu düşünülmektedir.
|
Bu araştırmada öğretmen adaylarının Teknolojik Pedagojik İçerik Bilgisi (TPİB) Tabanlı
Öğretim Tasarımı Modeli çerçevesinde tasarlanan bir ders ile ilgili deneyimleri ve görüşlerinin
okul-üniversite işbirliği bağlamında incelenmesi amaçlanmıştır. Bütüncül tek durum çalışması
olarak desenlenen araştırma 2017-2018 eğitim-öğretim yılında bir devlet üniversitesinde, Çoklu
Ortam Tasarımı ve Üretimi (ÇOTÜ) dersine devam eden 46 öğretmen adayıyla yürütülmüştür.
Araştırmanın verileri açık uçlu sorulardan oluşan anket formu, öğretmen adaylarının
hazırladıkları e-içerikler ile raporlar ve araştırmacıların saha gözlem notları ile elde edilmiştir.
Araştırma kapsamında öğretmen adaylarının TPİB modelinde yer alan becerileri bir bütün
olarak işe koşabilecekleri bir ortam oluşturulmaya çalışılmıştır. Öğretmen adayları modelin
TPİB’i anlama ve TPİB’i deneyimleme aşamalarında edindikleri bilgileri teoriden pratiğe
geçirerek TPİB tabanlı dersler tasarlamışlar ve bu derslerin gerçek sınıf ortamında
uygulamasını deneyimlemişlerdir. Araştırma sonuçları, TPİB Tabanlı Öğretim Tasarım
Modeline göre tasarlanan derslerin öğretmen adaylarının TPİB bilgilerini teoriden pratiğe
geçirmelerine ve TPİB konusundaki anlayışlarını derinleştirmelerine katkı sağladığını
göstermektedir. Okul-üniversite işbirliği kapsamında yürütülen bu uygulamaların
yaygınlaştırılmasının uygulama okullarındaki öğretmenler ve öğrencileri için içerik sağlama,
öğretmen adayları için deneyim kazanmada işlevsel olacağı düşünülmektedir
|
Bu araştırmada, ergenlerin akran zorbalığı yapma ve akran zorbalığı mağduru olma durumlarının;
öznel iyi oluşlarını ne derece yordandığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, Burdur ilinin
Merkez ilçesinde yer alan ortaöğretim kurumlarında öğrenimine devam etmekte olan 215 kadın ve
191 erkek olmak üzere toplam 406 lise öğrencisi üzerinde gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubunun
yaş ortalaması 15.22’dir. Araştırmada veriler; araştırmacıların geliştirdiği kişisel bilgi formu,
Eryılmaz (2009) tarafından geliştirilen Ergen Öznel İyi Oluş Ölçeği, Ayas ve Pişkin (2015)
tarafından geliştirilmiş olan Akran Zorbalığı Belirleme Ölçeği–Ergen Formu ile toplanmıştır.
Verilerin analizinde, değişkenlerin arasındaki ilişkinin saptanması için pearson korelasyon
katsayısı ile hiyerarşik çoklu doğrusal regresyon analizi kullanılırken; farklılıkların tespitine ilişkin
analiz için ise ilişkisiz örneklemler t-testi ve tek yönlü varyans analizi kullanılmış, farklılıkların
kaynağını test etmek adına Tukey ve Hochberg’s GT2 testlerinden yararlanılmıştır. Tüm bu
istatistiksel analizlerde SPSS 20.0 programı kullanılmış olup, anlamlılık düzeyi olarak .05 alınmıştır.
Araştırma sonucunda ergenlerin öznel iyi oluşlarının, akran zorbalığı yapma ve akran zorbalığı
mağduru olma tarafından negatif yönde anlamlı şekilde yordandığı bulgusuna ulaşılmıştır. Ayrıca
ergenlerin öznel iyi oluşlarının, algılanan sosyoekonomik düzey, aile yapısı ve barınılan yer
değişkenleri açısından anlamlı olarak farklılaştığı; ancak cinsiyet ve sınıf düzeyi değişkenlerine
göre anlamlı bir farkın olmadığı tespit edilmiştir. Çalışma bulguları ilgili alanyazın ışığında
tartışılmıştır.
|
Öğrenme stillerini ve beyin yarı kürelerini temel alan modellerden biri 4MAT modeli,
diğeri Bütünsel Beyin Modelidir. Bu çalışmanın amacı, matematik öğretmen adaylarının bu
modellere dayalı ders planı geliştirme becerilerini incelemek ve her iki model hakkındaki
görüşlerini almaktır. Çalışma grubu dördüncü sınıf düzeyinde öğrenim görmekte olan 16
matematik öğretmen adayından oluşmaktadır. İlk olarak, her iki model öğretmen
adaylarına tanıtılmıştır. Daha sonra öğretmen adayları dörder kişilik gruplara ayrılmış; her
bir grup belirtilen modellerden birini seçmiştir. İki grup 4MAT modelini, iki grup bütünsel
beyin modelini seçmiş olup, öğretmen adaylarının seçtikleri modele dayalı ders planı
geliştirmeleri istenmiştir. Öğretmen adayları hazırladıkları ders planlarını temel alarak sınıf
ortamında öğretim yapmışlar ve bu süreçte diğer öğretmen adayları tarafından öğretimlerle
ilgili bireysel notlar alınmıştır. Daha sonra yapılan öğretimler üzerine tartışmalar yapılmış,
öğretmen adayları bu tartışmaları dikkate alarak ders planlarını düzenlemişlerdir.
Ardından öğretmen adaylarının her iki model hakkında görüşleri alınmıştır. Öğretmen
adayları 4MAT modelini bütünsel beyin modelinden daha sistematik bulmuşlardır. Ancak,
4MAT modeline dayalı planlama ve uygulamanın daha zaman alıcı olduğunu
belirtmişlerdir. Ayrıca, sağ yarı küreye dayalı etkinlik tasarlamada daha fazla zorluk
yaşadıklarını ifade etmişlerdir.
|
Bu çalışma, ilköğretim matematik öğretmen adaylarının tasarladıkları matematiksel
modelleme problemleri ve tasarlama sürecine ilişkin görüşlerini incelemeyi
amaçlamaktadır. Çalışma, ilköğretim matematik öğretmenliği lisans programı ikinci sınıf
(alan içi seçmeli ders) İlköğretimde Matematiksel Modelleme dersi kapsamında
gerçekleştirilmiştir. Bu bağlamda çalışmaya 49 öğretmen adayı katılmıştır. Nitel olarak
tasarlanan çalışmanın verilerini öğretmen adayları tarafından tasarlanan matematiksel
modelleme problemleri ve raporları oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri içerik analizi
kullanılarak çözümlenmiştir. Öğretmen adaylarının tasarladıkları matematiksel modelleme
problemleri matematiksel modelleme etkinlik tasarım prensipleri (gerçeklilik prensibi,
model oluşturma prensibi, öz değerlendirme prensibi, yapı değerlendirme prensibi, model
genelleme prensibi, etkili prototip prensibi) temel alınarak değerlendirilmiştir. Çalışmanın
sonucunda, öğretmen adaylarının tüm prensipleri karşılayacak nitelikte matematiksel
modelleme problemi tasarlamakta güçlükler yaşadıkları tespit edilmiştir. Matematiksel
modelleme tasarlama süreci öğretmen adaylarına bilmedikleri konular hakkında fikir sahibi
olma, soru ve problemlere farklı bakış açıları ile bakabilme noktalarında farkındalık
kazandırdığı tespit edilmiştir. Öğretmen adayları problem tasarlamanın zaman alması,
matematiksel model kurma ve konu belirleme aşamalarında zorlandıklarını belirtmişlerdir.
|
