• ÖZ

Amaç:Unipolar depresyonda oksidatif stresi değerlendiren çalışmalar giderek artmaktadır. Bu çalışmada unipolar depresyonda ve unipolar depresyonun alt türü olan karma belirtili unipolar depresyonda oksidatif stres düzeylerinin dinamik tiyol/disülfit dengesi parametreleri ile değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Yöntem:Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı Psikiyatri Polikliniği’ne Nisan 2018-Eylül 2018 tarihleri arasında ardışık başvuran, DSM-5 tanı ölçütlerine göre unipolar depresif bozukluk tanısı konan, 18-65 yaşları arasında, çalışmaya katılmaya gönüllü 97 hasta ve yaş ve cinsiyet bakımından eşleştirilmiş̧ 97 sağlıklı birey araştırmaya alınmıştır. Hastaların depresif ve hipomanik belirtilerini saptamak amacıyla Hamilton Depresyon Ölçeği (HDÖ) ve Değiştirilmiş Hipomani Kontrol Listesi (DHKL) uygulandı. Dinamik tiyol/disülfit dengesi parametreleri tüm katılımcı-lardan alınmış açlık kan örnekleri değerlendirilerek ölçüldü. Bulgular:Unipolar depresyon grubunda oksidasyon lehine disülfit düzeyi, total tiyol, oksidasyon redüksiyon oranı ve okside tiyol düzeyi istatistiksel olarak anlamlı düzey-de yüksek saptanmıştır (p<0.05). Antioksidan sistem lehine bulgu olan redükte tiyol düzeyi kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük saptanmıştır (p<0.05). DSM-5 ve DHKL’ye göre unipolar depresyonun gidiş belirleyicilerinden olan karma belirtili depresyon ile karma belirtili olmayan unipolar depresyon arasında tiyol disülfit dengesi parametreleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmamıştır. Sonuç:Çalışmamızda artmış oksidasyon lehine olan dinamik tiyol/disülfit dengesi parametrelerinin tüm depresyon grubunda, kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek olduğu bir kez daha gösterilmiştir. Karma belirtili depresyon grubu ile karma belirtili olmayan depresyon grubu arasındaki dinamik tiyol/disülfit dengesi parametreleri açısından anlamlı fark saptanmadı. Bu bulgu depresyonda oksidasyon lehine bozulan dengenin karma belirtili depresyonda depresyon gidiş belirleyicileri açısından anlamlı fark oluşturmayabileceğini göstermiştir. Oksidasyon dengesi açısından tüm depresyon gidiş belirleyicilerinin değerlendirildiği uzunlamasına yapılacak çalışmalar bu konuya ışık tutacaktır.

• ÖZ

Objective:Defining job experience for a psychiatrist has always been a matter of debate and describing the work done by a psychiatrist is often challenging. Furthermore, cultural differences and variance in health policies across countries may complicate psychiatrists' subjective experiences of their work. The authors aimed to provide insight into the personal experience of those who become psychiatrists and are in active practice in academic settings. Methods:In-depth interviews were held with 16 psychiatrists working in various university and research health care services in Ankara, Turkey. Two questions were asked to the participants: a. How did you decide to become a psychiatrist? b. What can you tell us about your experiences as a psychiatrist throughout your career? Recordings were transcribed for coding and analysis; the encoding processes included the initial coding, separating the concepts into themes, editing the codes and themes, identifying the findings, and interpreting the results. Results:Intellectual curiosity (such as the desire to understand humanity or research how the brain works) was the most commonly reported reason for choosing the field. Helping psychiatric patients, the most common motive reported in previous questionnaire-based studies was the least mentioned theme in this study. Problems specific to the practice of psychiatry, such as etiological debates, were a less important factor in posi-tive or negative feelings about the profession; competency and the feeling of being autonomous were among the more important factors. Discussion:Personal curiosity seems to precede the basic need to practice medicine for those in academic psychiatry. One subjective experience that seems fairly widespread is developing modest atti-tudes towards psychiatry. Minimizing targets and learning to be satisfied with the limits of what psychiatry can do for certain patients seems to provide a solution for omnipotence anxiety.

• ÖZ

Objective: The aim of this study is to investigate whether cognitive behavioral therapy intervention lead to im-provement in psychological parameters and obesity parameters. Methods:Ten participants, nine females and one male, were assigned to two different cognitive behavioral therapy (CBT)-based groups. The adolescents’ mean age was 14.10±1.79 years and their mean body mass index was 29.95±4.18 kg/m2. The CBT comprised of nine sessions followed by one parent session. The participants also received lifestyle interventions which include weekly weight checks, diet, and exercise. Results: The evaluations of the nine CBT sessions showed a signifi-cant reduction in depressive symptoms, social anxiety, social phobia, and a significant improvement in self-es-teem, but the BMI scores remained unchanged which was a deviation from our expectation. Discussion: This is the first study in Turkey to evaluate the impact of group-based CBT on depressed adolescents. The results demonstrate that further researches are needed, with the objective of developing cognitive-behavioral interven-tions that help patients to lose weight and maintain their weight at a healthy level.

• ÖZ

Objective: Clinical characterization of facial behavior is getting more critical in psychiatric disorders; however, there are no objective measures of these expressions. Our study aims to investigate to affective facial behaviors in specific learning disorder (SLD), collect objective facial behavior information to help decision making, and examine the discrimination ability of these behaviors in SLD and healthy controls (HC). Methods: SLD and HC group watched three, 5-minute scenes from cartoon videos and between these scenes in 2-minute question session was applied. Openface software for video analysis used three machine learning algorithms and the performance of these algorithms tested on our data using SLD and HC groups as prediction class. ROC curves and AUC had been calcu-lated. Results:Prediction models using three machine learning classifiers had been created independently with tenfold cross-validation. SVM method showed the highest AUC=0.76 with sensitivity 72%, specifity 96%. Conclu-sion: Computational identification of facial behavior in children a promising beginning for the technologies to aid psychiatrists in the evaluation of learning and other neurodevelopmental disorders.Quantitative assessment of faci-al expression in neurodevelopmental disorders are both beneficial and informative and in future may be used as an addition to traditional methods of psychiatric examination.

• ÖZ

Amaç: Bu çalışmanın amacı, okul öncesi dönem çocukların ruhsal zorluklarından olan depresif belirtilerini anlamaya yönelik bir ölçme aracı geliştirilmesidir. Yöntem: Araştırmanın örneklemini İstanbul il genelindeki 37-80 aylık 1716 çocukların anneleri oluşturmuştur. Veri toplama araçları olarak Çocuk Depresif Belirti Değerlendirme Ölçeği taslak formu ve Demografik Bilgi Formu, Conners’ Ana Baba Derecelendirme Ölçeği-Kısa Form kullanılmıştır. Sonuçlar: Ölçeğin geliştirilme aşamaları içinde kapsam geçerliliği, yapı geçerliliği, ölçüt geçerliliği ile normal ve psikiyatrik grup karşılaştırması, iç tutarlılık, madde analizi ve test-tekrar test güvenilirlik çalışmaları yapılmıştır. Açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizlerine göre ölçeğin 56 maddeden oluşan sekiz boyutlu bir yapıda olduğu doğrulanmıştır. Faktörlere nesnel gerçekliğe uyumsuzluk, saldırganlık, sosyal uyum, kayıp-ayrılık endişesi, erken dönem (arkaik) kaygılar, dürtüsellik ve hiperaktivite, bilişsel süreçlerde bozulma ve somatizasyon isimleri verilmiştir. Tartışma: Anne-baba geribildirimlerine dayalı olarak düzenlenen çocuklardaki depresif belirtileri taramayı hedefleyen bu ölçeğin geçerlilik ve güvenilirlik düzeyinin yüksek olduğu ve alanda kullanılabileceği görülmüştür. (Anadolu Psikiyatri Derg 2020; 21(Ek sayı.2):14-20)