• ÖZ

Amaç: Toplum ruh sağlığı merkezleri toplum temelli ruh sağlığı hizmet modelinin çekirdeğini oluşturan birimlerdir. Ağır ruhsal bozuklukları olan bireylere ve ailelerine destek sağlayan bu merkezlere kayıtlı hastaların bir kısmı bakımevinde kalmaktadır. Bu çalışmada bakımevinde yaşayan hastaların sosyodemografik, klinik ve ilaç tedavisi özelliklerinin evde yaşayan hastalarla karşılaştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya, Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi, Konya Eğitim Araştırma Hastanesi Beyhekim Psikiyatri Kliniği, Konya Numune Hastanesi ve Konya Ereğli Devlet Hastanesi toplum ruh sağlığı merkezlerine kayıtlı hastalardan DSM-5 ölçütlerine göre şizofreni tanısı konmuş, ayda en az bir gün rehabilitasyon programına katılan toplam 135 hasta alındı. Çalışma tasarımı geriye dönük olarak yapıldı, veri toplama formları hastane tıbbi kayıtları kullanılarak dolduruldu. Bulgular: Çalışmaya 53’ü (%39.3) kadın, 82’si (%60.7) erkek 135 şizofreni hastası alındı. Hastaların 82’si (%60.7) evde yaşamaktayken, 53’ü (%39.3) bakımevinde kalmaktaydı. Bakımevinde yaşayan hastaların erkek oranı, yaş ortalamaları, rehabilitasyon programına katıldıkları gün sayısı, hastalık süresi, sigara içme durumu evde kalan hastalarınkinden istatistiksel yönden anlamlı düzeyde yüksek bulundu. Tüm hastalar değerlendirildiğinde hastaların ilaç sayısı ile yan etki ölçek puanı, Pozitif ve Negatif Sendrom Ölçeği toplam puanı arasında anlamlı düzeyde pozitif korelasyon bulundu. Bir antipsikotik veya çoklu antipsikotik ilaç kullanımını öngördüren değişkenlenleri belirlemek için yapılan lojistik regres- yon analizine göre, erkek cinsiyetin ve hastane yatış sayısının kombine ilaç kullanım oranını artırdığı belirlendi. Sonuç: Toplum ruh sağlığı merkezlerinde sunulan hizmetlerin iyileştirilmesi için hastaların bakımevinde ve evde kalma durumlarına göre gereksinim alanlarının belirlenmesine, ruhsal-toplumsal müdahalelerde iyi uygulamaların paylaşılarak yaygınlaştırılmasına ve ilaç tedavileri konusunda tedavi kılavuzlarının önerileri doğrultusunda yeni düzenlemelerin yapılmasına gerek vardır. (Anadolu Psikiyatri Derg 2020; 21(1):14-22)

• ÖZ

Objective: To determine associations between remission status, residual symptoms, quality of life (QoL) sub- domains and disability and to examine predictive role of specific residual symptoms on disability and QoL in elderly patients (age≥60) with depression. Methods: One hundred and sixty patients who had initially been diagnosed with MDD, were randomized into two groups (partly remitted (PRD) vs remitted (RD). By using the 17-item Hamilton Rating Scale for Depression (HAM-D), PRD was defined as a score between 8 and 18 and RD as a score of ≤7. Residual symptoms were assessed using the HAM-D. QoL and disability were measured using SF-36 and WHODAS 2.0, respectively. Results: Among the PRD, 94.2% of them were experiencing at least one residual symptom (HAM-D symptom subscore≥1). Among the RD, 48.2% of them were experiencing at least one residual symptom. Most of the SF-36 subscores were substantially higher in subjects with RD than in PRD subjects. There were significant correlations between QoL, disability and specific residual symptoms. In the Beta regression analyses, there were different and specific residual symptoms and clinical risk factors for each SF-36 domain. Conclusions: Residual symptoms are found common in both partial and full remitters in older patients with MDD and were significantly associated with disability and QoL in older depressive patients. Given the negative impact of residual symptoms and partial remission status on functionality and QoL, more attention needs to treat effectively depressive episodes. (Anatolian Journal of Psychiatry 2020; 21(1):45-52)

• ÖZ

Amaç: Çalışmamızda, kekemelik yakınmasıyla kliniğimize getirilen ve izlenen bireylerden düzelme olan ve olmayan bireylerin sosyodemografik ve klinik özelliklerini incelenmesi ve kekemelikte düzelmenin öngördürücülerinin belir- lenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya 2-17 yaşları arasındaki 287 adet kekemelik hastası alındı. İyileşen ve iyileşmeyen kekemelerin sosyodemografik ve klinik özellikleri analiz edildi. Sonuç: Toplam 287 hastanın 225’i erkekti. Olguların 58’inde düzelme saptandı. Olgular düzelme olan ve olmayanlar şeklinde iki gruba ayrıldı. Düzelme olan grupta erkek oranı daha yğksek, kardeş sayısı daha az, ortalama toplam kekemelik süresi daha kısaydı, çocuk- ların hem annelerinin hem de babalarının toplam eğitim süresi daha fazlaydı, kekemeliğe yüz ve uzuv hareketlerinin eşlik etme oranı daha azdı, kaçınma davranışı görülme oranı daha düşüktü. Düzelme gösteren ve kekemeliği sebat eden gruplar arasında diğer sosyodemografik ve klinik özellikler bakımından anlamlı fark yoktu. Erkek cinsiyet, kekemeliğin süresi, konuşma terapisi görmesi, stres etkeninin olması, babanın eğitim süresi ve kekemeliğe yüz mimiklerinin eşlik etmesini kekemelikte iyileşme ile bağımsız olarak ilişkili bulduk. Tartışma: Çalışmamızda hasta yaşını, erkek cinsiyeti, toplam kekemelik süresini, terapi almayı, stresör bulunmasını, babanın eğitim süresini, ve kekemeliğe yüz mimiklerinin eşlik etmesini kekemeliğin düzelmesiyle bağımsız olarak ilişkili bulduk. Bulgularımız, kekemelikte iyileşmeyi belirleyen etkenlerle ilgili bilgiler sağlamaktadır. Bununla beraber daha uzun süreli izleme çalışmalarına gerek duyulmaktadır. (Anadolu Psikiyatri Derg 2020; 21(1):93-100)

• ÖZ

Objective: Adolescent pregnancy is a common sociological problem in undeveloped and developing countries. An adolescent is not able to reach neither physical nor psychosocial maturity regarding marriage, founding a family and having a child. For this reason, not only girls but also their children born are exposed to many negative consequences as a result of adolescent pregnancies. This study aimed to investigate the prenatal attachment and the anxiety/depression levels of pregnant adolescents. We also examined the emotional availability of their parents. Methods: Fifty-five pregnant adolescents and 61 non-pregnant adolescents were included. Prenatal Attachment Inventory, Hospital Anxiety and Depression Scale and Lum Emotional Availability of Parents were filled out by the participants. Results: The education of pregnant adolescents ends earlier than control group. The mothers' age of marriage and age of having the first child in the case group were lower (p<0.05). Depression levels and parents’ emotional availability were similar in two groups. However, HADS anxiety scores were 7.4±3.8 in the case group and 9.1±4.1 in the non-pregnant adolescent group and it was statistically significant. There was a significant correlation between prenatal attachment and depression and parents’ emotional availability scores in the case group. Discussion: Adolescent pregnancies cause early termination of girls' education. In addition, as our study findings have shown, daughters of early married women are at risk for adolescent pregnancies. The higher anxiety scores in non-pregnant adolescents suggest that these girls continue their education and may have more future anxiety. The preventive and comprehensive programs need to be developed to struggle with adolescent pregnancies

• ÖZ

Objective: Studies show that developmental stuttering (DS) may be associated with inflammatory processes. Complete blood count (CBC) values have been used as indicators of a systemic inflammatory response. We aimed to evaluate the relationship between CBC values particularly basophil, platelet, and lymphocyte-related parameters and DS. Method: In this retrospective case-control study, the CBC values of 54 patients who were diagnosed with DS were compared with the data of 54 healthy subjects. Results: Basophil count, percentage of basophil, and platelet count were significantly higher (p=0.001, r=0.35; p=0.044, r=0.19; p=0.045, r=0.11; respectively); mean platelet volume was significantly lower in the patient group (p=0.000, r=-0.54). The areas under the ROC curve of basophil count, percentage of basophil, and platelet count for patient group were 0.708, 0.611, and 0.636. A significant correlation was found between basophil count and platelet count (r=0.276, p=0.048), basophil count and mean platelet volume (r=-0.420, p=0.002), basophil count and percentage of basophil (r=0.685, p=0.000). Basophil count correlated with disease duration (r=-0.296, p=0.035). According to the Binary logistic regression analysis, low mean platelet volume predicts DS. Discussion: Inflammation might play a role in the etiopathogenesis of DS. Basophil and platelet-related parameters may be potential markers for DS. (Anatolian Journal of Psychiatry 2020; 21(2):187-194)