• ÖZ

AMAÇ: Çalışmanın amacı, medikal tedavi altındaki kronik böbrek hastalarında yaygın görülen cilt hastalıklarının prevalansını ve paternini belirlemek ve kronik böbrek hastalığı evreleri ile olan ilişkisini tespit etmektir. GEREÇ ve YÖNTEMLER: Konservatif tedavi altında olup, diyalize girmeyen, 18 yaş üzeri toplam 155 kronik böbrek hastası cilt lezyonları açısından tarandı. Tüm hastaların ayrıntılı laboratuvar tetkikleri istendi ve dermatoloji uzmanı tarafından cilt, saç, tırnak ve oral mukozayı içeren dermatolojik muayeneleri yapıldı. BULGULAR: Toplam 150 hastada (%96,7) en az bir cilt lezyonuna rastlandı ve en sık görülen bulgu kserozis oldu (%63,9). Diğer sık görülen cilt bulguları ise sıklık sırasına göre: ayak tırnaklarında subungual hiperkeratoz %49 (76 hasta), diffüz alopesi %25 (38 hasta), vücut kıllarında azalma %23,2 (36 hasta) olarak saptandı. SONUÇ: Kronik böbrek hastalığına sıkça eşlik etmekte olan cilt hastalıkları benign seyirli olmakla birlikte, hastaların yaşam kalitesini bozabilmektedir. Kserozis, kaşıntı, hiperpigmentasyon, kıllarda dökülme gibi cilt bulguları, tırnak ve oral mukoza lezyonları evre 1’den itibaren görülmeye başlanmakta olup klinisyeni altta yatan renal hastalık yönünden uyarmalıdır.

• ÖZ

OBJECTIVE: Patients with chronic kidney disease (CKD) have increased risk for cardiac arrhythmias. Other than comorbidities like diabetes mellitus and cardiovascular disease, factors like acidosis, uremia and electrolyte imbalance may contribute to this risk. The aim of this study was to evaluate electrocardiography (ECG) measurements of ventricular repolarization and search for related clinical features like serum electrolytes that may indicate a risk for arrhythmias in patients with pre-dialytic CKD. MATERIAL and METHODS: The study included 107 patients with stage 3-5 CKD and 49 healthy individuals. ECG parameters; QT, QTc, Tp-e, Tp-e/QT and Tp-e/QTc were measured on ECG recordings from all participants. Clinical features and serum electrolyte values were recorded. RESULTS: Mean QTc of patients were higher than healthy controls (p=0.008). We found positive correlations with QTc measurements and serum magnesium and phosphorus levels. We demonstrated that Tp-e, Tp-e/QT and Tp-e/QTc were negatively correlated with potassium levels (p=0.023, 0.042, 0.013). Regression for clinical features revealed no other relation for these correlations. CONCLUSION: Measuring ECG parameters may help to identify additional risk factors for arrhythmogenesis. We found increased QTc measurements in pre-dialytic CKD patients who were younger than in previous studies. Tp-e, Tp-e/QT and Tp-e/QTc were negatively correlated with serum potassium. Electrolyte imbalances like hypokalemia might unravel the susceptibility for arrhythmias in CKD patients.

• ÖZ

Gram-negatif bakteri ilişkili peritonitler, kronik periton diyalizi hastalarının izleminde güçlük yaratmaktadır. Özellikle pseudomonas türleri ile ilişkili perionitlerde tedavi güçleşmekte, kateter kaybı söz konusu olabilmektedir. Ancak, bazı suşlar farklılık gösterebilmektedir. Burada, Ailesel Akdeniz Ateşi (AAA) ilişkili amiloidoz nedeniyle son dönem böbrek yetmezliği gelişerek aletli periton diyalizi programına alınan ve P. putida peritoniti geçiren 14 yaşında bir çocuk olgu sunulmuştur. Başvurusundan bir gün önce başlayan karın ağrısı, ateş yüksekliği, kusma ve periton sıvısında bulanıklaşma şikayetleri olup, kabulünde periton sıvısında silme lökositi ve %100 polimorf nüveli lökosit hücresi olan olguya peritonit tanısı konuldu. Periton sıvısı kültürü alınarak ampirik sefepim tedavisi başlanan olgunun kültüründe sefepime duyarlı P. putida üredi. Kateter disfonksiyonu gelişmesi üzerine üç gün süre ile sistemik olarak da sefepim verildi ve intraperitoneal tedavisi ikinci haftanın sonunda kesildi. Olgunun izleminde peritonit tekrarı ya da teknik bir sağ kalım sorununun olmadığı görülmüştür. Virulansı düşük, antibiyotik tedavisine yanıtı yüksek olan ve immünsüpresif hastalarda görülen fırsatçı bir patojen olduğu düşünülen P. putida’nın olgumuzun kullanmakta olduğu kanakinumab ile ilişkili olabileceği düşünülmüştür. Olgu, pseudomonal bir peritonit olmasına rağmen, P. putida peritonitinde iki haftalık sefepim monoterapisinin yeterli olduğuna dikkat çekmek amacı ile sunulmuştur.

• ÖZ

In this study, a case of catheter-related bacteremia caused by Cronobacter sakazakii, which was successfully treated with antibiotic therapy, was presented. Since 1989, cases of contamination of powder infant formula caused by C. sakazakii have been reported. However, adult infections related to C. sakazakii are exceedingly rare. A 61-year-old male patient was in dialysis treatment with chronic renal failure and blood cultures were taken from peripheral veins and catheter because of fever. At the same time, moxifloxacin (400 mg/day iv) and ampicillin-sulbactam (1 g/day iv) were started as empirical therapy. One bacterium was detected on blood cultures obtained from peripheral veins and catheters and this bacterium was identified as C. sakazakii by the VITEK 2 Compact automated system. The species identification of the isolated strain was confirmed by 16S rRNA sequence analysis. The treatment of the patient, who was thought to represent a case of catheter-related bacteremia, was continued and the catheter was not removed since subsequent cultures did not reveal any bacterial growth. To our knowledge, the presented case is the first bacteremia related to C. sakazakii from Turkey. As a result, C. sakazakii is an infection agent that we have recently encountered and may pose a threat to public health.

• ÖZ

OBJECTIVE: Oxidative stress (OS) is described as the imbalance of oxidative and anti-oxidative systems towards oxidants and plays a role in the pathogenesis of GN. In many studies, ischemiamodified albumin (IMA) is identified as a sign of OS. However, it has not yet been studied in patients with primary GN in the literature. In the present study, we aimed to determine the role of IMA in the pathogenesis of primary GN. MATERIAL and METHODS: Forty-five primary GN patients were divided into two groups as proliferative GN (PGN) (n= 17, 37.8%) and non-proliferative GN (NPGN) (n= 28, 62.2%) according to the histopathological findings. IMA was studied by the cobalt binding method. Since serum albumin levels are commonly low in patients with GN, we calculated the adjusted IMA (aIMA) according to serum albumin. RESULTS: There was no significant difference between the two groups regarding IMA compared with controls (n= 50). IMA was significantly higher in the PGN group compared with the control and NPGN groups (p= 0.009, 0.037; respectively). There was a negative correlation between serum albumin concentration and IMA. CONCLUSION: These results support the role of OS in the pathogenesis of PGN in which inflammatory immune glomerular injury is predominant