Amaç: Bu araştırma, Türkiye’nin İç Anadolu Bölgesi’nde,
Konya ili Ilgın ilçesinde bulunan Çavuşçu Gölü’nde yaşayan
yabani kanatlıların ve yılın belli dönemlerinde burada konaklayan göçmen kuşların helmint faunasını tespit etmek
amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çavuşçu Gölü’nden toplanan 12 kuş türüne ait 100 adet yabani kanatlı laboratuvara getirilip dış
lokalizasyonlu helmintler yönünden kontrol edilmiş, telekler
yolunup deri altında bulunabilecek helmintler aranmıştır.
Kanatlılara nekropsi yapıldıktan sonra organ ve içeriklerden
toplanan helmintler %70’lik sıcak alkolde fikse edilmiştir.
Laktofenolde şeffaflaştırılan helmintler stereo ve floresan
mikroskopta incelenerek tür teşhisleri yapılmıştır.
Bulgular: Araştırmada 13 trematod, yedi sestod, 10 nematod ve üç acanthocephaladan oluşan toplam 33 helmint türü
tespit edilmiştir. Tespit edilen helmint türlerinden yedi tanesi (Patagifer bilobus, Petasiger jubilarum, P. neocomense, P.
skrjabini, Confluaria sp., Diorchis stefanskii, Diploposthe laevis) Türkiye’de ilk defa kaydedilmiştir.
Öneri: Elde edilen bulgular neticesinde Türkiye’deki yabani
kanatlı helmint faunasının evcil kanatlılar üzerinde oluşturabileceği etkilerin araştırılması için daha kapsamlı ve kanatlı
türlerine özel araştırmalar yapılması gerektiği kanısına varılmıştır.
|
Amaç: Repeat breeder ineklerde tohumlama sonrası uygulanan hormonal desteğe;
laktasyon sayısı, süt verimi ve sağımda geçen gün süresinin etkisinin araştırılmasıdır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmada; en az bir kez doğum yapmış, seksüel siklusları düzenli
ve en az 3 kez tohumlandığı halde gebe kalmamış, 169 Holstein ırkı inek kullanıldı.
Çalışmaya dahil edilen ineklere PGF2α+ovsynch östrus senkronizasyonu uygulandı. Sabit zamanlı tohumlanan inekler (0. gün) 4 gruba ayrıldı. Birinci gruba (Grup
I, Progesteron grubu, n=42) dâhil edilen ineklerin vajinalarına tohumlama sonrası
84. saatte progesteron salan intravajinal araç (PRID) yerleştirildi ve 9. günde vajinadan uzaklaştırıldı. İkinci gruba (Grup II, hCG grubu, n=40) dahil edilen ineklere 7.
günde hCG kas içi uygulandı. Üçüncü grup (Grup III, Progesteron+hCG grubu, n=45)
hayvanlara ise progesteron ve hCG uygulamaları kombine edildi. Dördüncü gruptaki
(Grup IV, Kontrol grubu, n=42) hayvanlara herhangi bir uygulama yapılmadı.
Bulgular: Tohumlama sonrası 30. gündeki gebe kalma oranları Grup I’de %40,47;
Grup II’de %37,50; Grup III’te %44,44 ve Grup IV’te ise %30,95 olarak belirlendi
(p>0,05). Laktasyon sayılarına göre Grup I dışındaki gruplarda gebe kalma oranlarında istatistiksel bir farklılık tespit edilmedi (p>0,05). Ancak tüm repeat breeder
inekler değerlendirildiğinde laktasyon sayısı ≥3 olan hayvanların gebe kalma oranları laktasyon sayısı 1 ve 2 olanlara göre daha düşük bulundu. Ayrıca kontrol grubundaki ineklerde süt verimleri arttıkça gebe kalma oranının düştüğü tespit edildi
(p<0,05). Sağımda geçen gün sürelerine göre gruplar arasında istatistiksel bir farklılık tespit edilmedi (p>0,05).
Öneri: Repeat breeder ineklerde tohumlama sonrası yapılan hormon uygulamalarında gebe kalma oranı istatistiki olarak artmamakla birlikte; hormonal destek yapılan gruplarda gebelik oranı kontrol grubuna göre daha yüksek bulundu.. Ayrıca
repeat breeder ineklerde laktasyon sayısı ve sağımda geçen gün sürelerinin gebelik
oranını etkilemediği ancak süt verimi arttıkça gebelik oranının düştüğü belirlendi.
|
Amaç: Sunulan çalışma, damızlıkta kullanılma yaşı uzamış olan düvelere
tohumlama sonrası karprofen uygulamasının gebe kalma oranı üzerine
etkisinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmanın hayvan materyalini; >3 kez tohumlandığı halde gebe kalmamış, östrüs siklusları düzenli, 18 ay ve üzeri yaşta ve
vücut kondisyon skoru ≥3,50 olan 156 baş Simental ve Esmer ırkı düve
oluşturdu. Rektal palpasyon ve real-time ultrason ile yapılan muayenelerde ovaryumlarında korpus luteum belirlenen; ovidukt, uterus, serviks,
vagina ve vulvada herhangi bir patolojik sorun tespit edilmeyen düvelere PGF2α kas içi enjeksiyonu uygulandı. Prostaglandin F2α uygulaması
sonrası ikinci ve üçüncü günde östrüs gösteren düvelere suni tohumlama
yapıldı (0. gün). Tohumlanan düveler 2 deneme grubuna ayrıldı. Karprofen -13 (Kr-13) grubu düvelere 13. günde Karprofen -14 (Kr-14) grubu düvelere ise 14. günde deri altı karprofen enjeksiyonu yapıldı. Her iki
deneme grubunun kontrol grublarını oluşturan düvelere ise herhangi bir
uygulama yapılmadı. Gebelik muayeneleri ortalama 30. günde real time
ultrason ile yapıldı.
Bulgular: Gebe kalma oranları 13. gün deneme ve kontrol grubunda sırasıyla %46,80 ve 47,36; 14. gün deneme ve kontrol grubunda ise %37,14
ve 47,22 olarak belirlenmiştir (p>0,05).
Öneri: Sonuç olarak damızlıkta kullanılma yaşı uzamış düvelerde tohumlama sonrası 13 veya 14. günde karprofen uygulamasının gebelik oranını
artırmadığı tespit edilmiştir
|
Aim: The primary aim of this study was to determine the effect of
parenteral recombinant human interferon (rHuIFN)-α2a administration on serum tumor necrosis factor (TNF)-α, interleukin (IL)-6
and IL-10 levels in healthy sheep. In addition, the main physiological
parameters (rectal temperature, pulse rate, respiratory rate), hemogram and blood gas parameters were determined, as well.
Materials and Methods: In this study, 9.000.000 IU rHuIFN-α2a
was administered subcutaneously in 10 Merinos sheep. Blood samples were taken before (0 hours) and after at 4, 8, 12, 24, 48, 72, 96
and 120 hours. Rectal temperature, pulse and respiratory rate were
also determined at the same sampling times. Sheep-specific TNF-α,
IL-6 and IL-10 levels were determined from serum samples by the
ELISA reader. Hemogram and blood gas parameters were measured
by complete blood cell counter and blood gas analyzer, respectively.
Results: After rHuIFN-α2a treatment, TNF-α and IL-10 concentrations reached peak levels (p<0.05) at the 96 hours, whereas the IL-6
level did not change in a statistically significant (p>0.05). On the other hand, a temporary increase in rectal temperature and pO2 levels
(p<0.05) were determined, while decreased potassium and ionized
calcium levels (p<0.05) were measured. Statistically significantly
(p<0.05) fluctuations were determined in pulse rate, white blood
cell counts, pH, base(ecf) and sodium values.
Conclusion: It may be stated that administration of rHuIFN-α2a
showed immunological effects in sheep, as it is generally accepted as
safe and can be considered for use in treatment.
|
Aim: This research was carried out to evaluate the effect of using
different quality bedding materials on milk yields of dairy cows.
Materials and Methods: The study material consisted of 92 head
Holstein breed dairy cows of different ages and milk and video recordings of these cows for 365 days. In the study, 3 different types
of bedding materials were used. These are grouped as type 1 (mattress), type 2 (mat) and type 3 (rubber mat). There is a minimum of
30 cows in each group.
Results: As a result of the research; It was found that milk yield was
higher in mattress bed material of cows raised in free stall barns,
while lying time was longer in mat bedding material.
Conclusion: It uses many different products (straw, straw, concrete,
sand, mat, matress, etc.) as bedding material in animal husbandry
enterprises. Animals prefer softer, dry and comfortable areas to rest
and lie down. Increasing rest and lying times affects milk yield positively and increases yield. Therefore, it is important in terms of productivity that enterprises provide animals with a comfortable and
comfortable space. Considering all these, it is recommended to use
mattress beds in enterprises.
|
Aim: Coronaviruses and Rotaviruses are important virologic factors
for both animal and human health in Turkey and the world. Bovine Rotavirus (BRV) and Bovine Coronavirus (BCoV) in cattle cause
significant economic losses. The aim of this study was to determine
the presence of BRV and BCoV in Anatolian buffaloes which were on
the same farms with cattle. For this purpose, presence of these two
viruses were investigated by Reverse Transcriptase Polymerase Chain Reaction (RT-PCR) and BRV-BCoV Rapid tests and sensitivity and
specificity ratios of these two tests were compared.
Materials and Methods: In this study, 230 Anatolian buffaloes were
clinically evaluated in cattle farms in Afyonkarahisar region. Fecal
samples were collected from 27 buffaloes which had clinical signs
(weakness, dehydration, vomiting, watery consistency and yellow
stool). The fecal samples were evaluated by Rapid Test and RT-PCR
for Bovine Rotavirus and Bovine Coronavirus. The analyzes were
performed according to the procedure of the commercial RT-PCR
and rapid kits.
Results: The RT-PCR results were positive as 22.2% (6/27) for BRV
and 3.7% (1/27 27/1)for BcoV while Rota-Corona Rapid test results
were negative in all samples. When compared with RT-PCR results
for both viruses, the rapid test sensitivity and specificity was determined as 0% and 100%, respectively. In addition, positive rates of
BRV was statistically important as BCoV rate in analyzed samples
(p<0,05).
Conclusion: In conclusion, low sensitivity of rapid test may be due
to the change in the amount of virus scattered throughout the course
of enteric infections.
|
Amaç: Lizozomal bir enzim olan alfa-naftil asetat esteraz (ANAE) enzimi pek çok türde periferik kan yaymalarında T-lenfosit, B-lenfosit
ve monositlerin birbirlerinden ayırt edilmelerinde kullanılmaktadır.
Bu araştırmada, Topoz olarak da bilinen Kırgızistan dağ yaklarında
(Bos grinniens) periferik kan lökositlerinin ANAE enzimi pozitivitelerinin belirlenmesi amaçlandı.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada materyal olarak 13 adet 2–4 yaşlı
sağlıklı Kırgız Dağ Yak'ından alınan periferik kan örnekleri kullanıldı. Örneklerden hazırlanan frotilerde ANAE demonstrasyonları gerçekleştirildi.
Bulgular: ANAE pozitivitesi tüm monositlerde ve sadece bazı lenfositlerde gözlendi. Lenfositlerdeki pozitivite 1-4 adet kırmızı-kah verengi sitoplazmik granüllerle karakterize nokta tarzındayken
monositlerin tamamı tüm sitoplâzmaları boyunca yaygın, ince taneli
bir enzimatik reaksiyona sahipti. Nötrofil ve eozinofil lökositlerde
ise enzimatik reaksiyon gözlenmedi. Kırgız dağ yaklarında ortalama
ANAE pozitif lenfosit oranının %58,85±1,38 olduğu tespit edildi.
Öneri: Kırgızistan dağ yakları hakkında yapılan çalışmalar söz konusu hayvanların yaşam koşulları ve sert mizaçları nedeniyle son
derece sınırlı kalmıştır. Dolayısıyla bu hayvanlar üzerinde yapılacak
olan her türlü yapısal, histolojik, enzim histokimyasal, fizyolojik, biyokimyasal ve anatomik çalışmaların yanı sıra ülkede görev yapan
veteriner hekim klinisyen ya da akademisyenlerin karşı karşıya kalabilecekleri çeşitli hastalıkların olgu sunumlarının, ilerleyen yıllarda
bu hayvanlar üzerinde yapılacak olan çalışmalara yön vereceği düşünülmektedir
|
Amaç: Bu çalışmada ticari olarak satışa sunulan ambalajlı ve am balajsız tavuk but, göğüs ve kanat etlerinde genişlemiş spektrumlu β-laktamaz (GSBL) üreten Escherichia coli prevalansını tespit etmek amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmada, farklı marketlerde satışa sunulan 30 tavuk but, 30 tavuk göğüs ve 30 tavuk kanat örneği materyal olarak kullanıldı. Her bir numuneden, ön zenginleştirme sonrası Brillance ESBL agara ekimler yapılmış, uygun inkübasyonun ardından üre yen şüpheli kolonilerden max. 5 tanesi seçilerek, EMB agara geçildi. İzolatların E.coli olarak identifikasyonunda IMViC testler kullanıldı. Suşların GSBL üretim özellikleri Klinik ve Laboratuvar Standartları Enstitüsü (CLSI)’nce belirtilen kombine disk difüzyon yöntemi ile fenotopik olarak belirlendi. Bulgular: Tavuk eti örneklerinden elde edilen 159 E. coli şüpheli izolattan, 152 tanesi (%95,5) E.coli olarak belirlendi. Kombine disk difüzyon testi sonrasında 28 (%18,4) izolatın GSBL pozitif olduğu tespit edildi. İncelenen göğüs etlerinde 17 (%60), but örneklerinde 9 (%32) ve kanat örneklerinde de 2 (%7) adet GSBL izolatı bulundu. GSBL üreten E.coli izolatlarının ambalajlı ve açık örneklerdeki dağılı mı, sırasıyla %71 ve %28 olarak belirlendi. Öneri: Tavuk etlerinde GSBL üreten E. coli varlığı, bu tip direncin insanlara aktarımında gıdaların da önemli bir kaynak olabileceğini ortaya koymaktadır. Gıdalar düzenli olarak patojen bakteriler kapsa mında incelenmesine rağmen, GSBL üreten bakteriler bu kapsamda değildir. Bu durum gıda zinciri vasıtasıyla yeni dirençli bakterilerin fark edilmeden artmasına neden olabilmektedir. Bu nedenle bakteri lerde fenotipik olarak direncin belirlenmesinin yanı sıra, elde edilen izolatların ileri analizlerle genotipik olarak da bu özelliği taşıyıp ta şımadığının tespit edilmesi önerilmektedir.
|
Aim: Today, increasing antibiotic resistance has focused the science world on
the discovery of new antimicrobial molecules or the development of alternative methods of struggle. One of the alternative methods is thought to be inhibition of bacterial quorum sensing (QS). Because the QS system performs a
crucial part in the synthesis of virulence factors in bacteria. Numerous medicinal plants are known to have promising antimicrobial and anti-QS activities.
One of these plants may be giant fennel (Ferula elaeochytris Korovin), which
has been extensively used in Anatolia for years. Therefore, it was aimed to investigate the antimicrobial and anti-QS activities of the root extract of F. elaeochytris Korovin in this study. .
Materials and Methods: The antimicrobial activity of the extract was screened by disc diffusion assay against various microorganisms. Minimum inhibitory concentration (MIC) and minimum bactericidal concentration (MBC) of
the extract against sensitive strain(s) were determined using broth microdilution assay. Anti-QS activity investigated on inhibition of violacein and pyocyanin production in Chromobacterium violaceum and Pseudomonas aeruginosa
bioreporter strains, respectively.
Results: The extract exhibited the antimicrobial activity against only Staphylococcus aureus (zone of inhibition (ZOI) = 9.3±0.6 mm). The MIC and the
MBC values were determined as 4.4±1.9 mg/mL and >105 mg/mL, respectively. No inhibition of violacein production was detected. Pyocyanin production
was reduced by 60% and 82% at sub-MIC concentrations (at 1.64 mg/mL and
3.28 mg/mL, respectively) as against the control (p<0.05) without suppressing bacterial growth.
Conclusion: This study shows that the root extract of F. elaeochytris Korovin
may be a good candidate to develop antistaphylococcal and anti-QS agents.
|
Amaç: Bu çalışmada, veteriner hekimliği biliminde, hayvan besleme
ve beslenme hastalıkları özelinde gerçekleştirdiği ulusal ve uluslararası çalışmaları, akademik ve idari görev ve sorumlulukları ile Prof.
Dr. Hümeyra Özgen’in bilim tarihi ve bilim dünyasına katkılarını
ortaya koymak ve ayrıca veteriner hekimliği tarihinde biyografi ve
bibliyografi çalışmalarına katkı sağlamak amaçlandı.
Gereç ve Yöntem: Çalışmanın materyalini Selçuk Üniversitesi Rektörlük, Veteriner Fakültesi Dekanlık ve Konya Veteriner Hekimleri
Odası Arşivi’nden elde edilen ilk elden kaynaklar ve dönemin gazete
haberleri oluşturdu. Belge analizinden elde edilen bilgiler retrospektif yaklaşımla kronolojiye uygun olarak yazıya aktarıldı.
Bulgular: İstanbul’da 1924 yılında doğan Özgen, yükseköğrenimini
1946’da Yüksek Ziraat Enstitüsü Veteriner Fakültesi’nde Ankara’da
tamamladı. 1949’da Bakteriyoloji ihtisasını, 1951’de Almanya’da
doktorasını yaptı ve 1952’de Dr. Med. Veteriner unvanı aldı. 1962’de
Dr. Asistan olarak AÜ Veteriner Fakültesi Yem Maddeleri ve Hayvan
Besleme Kürsüsü’nde göreve başlayan Özgen, Zootekni ve Hayvan
Besleme Bölümü’nde ilk kadın akademisyen unvanı aldı. Özgen,
1966’da Doçentlik ve 1972’de ise Profesörlük kadrosuna atandı.
1978’de F.Ü. Veteriner Fakültesi’nde Dekanlık görevine atanan Özgen, veteriner hekimliği tarihinde bir ilk olarak 1982’de S.Ü. Veteriner Fakültesi kurucu kadın dekanı oldu.
Öneri: Veteriner fakülteleri içerisinde ilk kadın kurucu Dekan olan
Özgen’in, Türkiye’deki üniversitelere bağlı tüm fakülteler içerisinde
de ilk kadın kurucu dekan olup olmadığının araştırılmaya muhtaç bir
konu olduğu önerilebilir.
|
