Amaç: Göz kapağı hastalıkları ile ilgili YouTube videolarının eğitim kaynağı olarak kullanılabilirliğini değerlendirmek.
Gereç ve Yöntem: YouTube arama motorunda ectropion, ectropion surgery, entropion, entropion surgery, ptosis treatment, ptosis operation
terimleri için çevrimiçi arama yapılmış ve her anahtar kelime için ilk 50 video analiz edilmiştir. Toplamda 300 video değerlendirilmiştir.
İlk değerlendirme sonrası 152 video çalışmaya dahil edilmiştir. Tüm videolar DISCERN, journal of the American Medical
Association ve global quality skorlama sistemleri ile analiz edilmiştir.
Bulgular: Tüm videoların medyan DISCERN, journal of the American Medical Association ve global quality skorları sırasıyla 52 (aralık:
27-65), 2,75 (aralık: 1-4) ve 2,5 (aralık: 1-4) idi. Ektropiyum, entropiyum ve pitozis konulu YouTube videolarının DISCERN, journal
of the American Medical Association ve global quality skorları arasında anlamlı farklılık yoktu (sırasıyla, p=0,418, p=0,347,
p=0,109, varyans analizi). Ancak hekimler tarafından yüklenen videoların medyan DISCERN ve journal of the American medical association
skorları, diğerleri tarafından yüklenenlere göre anlamlı derecede daha yüksekti (sırasıyla p=0,03 ve p=0.05).
Sonuç: Sonuçlarımız ektropiyum, entropiyum ve pitozis hakkındaki YouTube videolarının genel olarak iyi kalitede ve kullanılabilir olduğunu
göstermiştir.
|
Amaç: Trabekülektomi ve Ex-PRESS implantasyonu yapılan neovasküler glokomlu hastalarda klinik sonuçlarını geriye dönük olarak
araştırmak.
Gereç ve Yöntem: Trabekülektomi ile tedavi edilen 26 göz ve Ex-PRESS ile tedavi edilen 26 göz dahil olmak üzere 52 hastada toplam
52 göz analiz edildi. Hem trabekülektomi hem de Ex-PRESS grupları ameliyat sırasında mitomisin C ile tedavi edilmiş ve ameliyat sonrası
1 yıl takip edilmiştir. Cerrahi başarı, glokom ilaçları kullanılarak veya kullanılmadan, daha fazla glokom cerrahisi olmadan
5 mmHg ≤ göz içi basıncı ≤21 mm Hg olarak tanımlandı. Önceden glokom cerrahisi geçirenler çalışma dışında bırakıldı.
Bulgular: Her iki grupta da ortalama göz içi basıncı başlangıç değerine göre anlamlı derecede azaldı (p<0,001). Ortalama göz içi basıncı
ve ilaç sayısı her iki grupta da takip sırasında benzerdi, ameliyat sonrası 1. yılda ortalama göz içi basıncı Ex-PRESS ve trabekülektomi
gruplarında sırasıyla 16,8±4,5 mmHg ve 17,1±7,1 mmHg idi (p=0,516). Ameliyattan 1 yıl sonra Ex-PRESS ve trabekülektomi
gruplarında başarı oranı sırasıyla %80,8 ve %76,9 idi. İki grup arasında başarıda anlamlı bir fark görülmedi (p=0,734). Ameliyat sonrası
göz içi basıncı değerlerindeki değişim ilk gün gruplar arasında benzerdi ancak trabekülektomi sonrası 7. günde Ex-PRESS implant
ile karşılaştırıldığında daha yüksekti (p=0,035). Erken ameliyat sonrası hipotoni, sığ ön kamara, hifeması olan hasta sayısı Ex-PRESS
grubunda trabekülektomi grubuna göre anlamlı olarak daha düşüktü (sırasıyla p=0,013, 0,016 ve 0,018). Görme keskinliği, ilaç sayısı
ve başarı oranı iki grup arasında benzerdi.
Sonuç: Neovasküler glokomlu gözlerde Ex-PRESS implantasyonu, trabekülektomi ile karşılaştırıldığında göz içi basıncını, ilaç kullanımı
ve cerrahi başarı açısından sonuçlar benzerdi. Ancak ameliyat sonrası komplikasyonlar Ex-PRESS grubunda daha azdı.
|
Amaç: Neovasküler tip yaşa bağlı maküla dejenerasyonunda spektral domain optik koherans tomografide tespit edilen subretinal hiperreflektif
materyal ile başlangıç ve intravitreal tedavi sonrası 24. aydaki görme keskinliği arasındaki ilişkiyi değerlendirmek.
Gereç ve Yöntem: 2016 ile 2019 yılları arasında daha önce tedavi almamış kliniğimizde neovasküler tip yaşa bağlı maküla dejenerasyonu
tanısı alan ve üç yükleme dozu sonrası pro re nata antivasküler endotelyal büyüme faktörü tedavisi uygulanan hastalar geriye dönük
olarak incelendi. Başlangıç ve 24. aydaki spektral domain optik koherans tomografi kesitlerindeki subretinal hiperreflektif materyal
varlığı ve morfolojik özellikleri (maksimum uzunluk, alan, reflektivite, sınır özelliği ve homojenite) neovasküler aktivite (intraretinal sıvı,
subretinal sıvı ve santral maküla kalınlığı), eksternal limitan membran ve ellipsoid zon integritesi değerlendirildi. Bu parametreler
ile Snellen sıra değişimi arasındaki ilişki analiz edildi.
Bulgular: 108 hastanın 108 gözü çalışmaya dahil edildi. Çalışmaya katılan hastaların 76’sında (%70,4) ilk muayenede; 42’sinde
(%38,9) 24. ayda subretinal hiperreflektif materyal tespit edildi. Yaş ortalaması 71,5±9,1 yıl ve ortalama intravitreal enjeksiyon sayısı
7,5±4,9 idi. Başlangıç muayenedeki daha geniş subretinal hiperreflektif materyal varlığı ile 24. aydaki nonhomojen subretinal hiperreflektif
materyal varlığı daha fazla Snellen sıra kaybı ile ilişkiliydi.
Sonuç: Bu çalışma spektral domain optik koherans tomografi ile subretinal hiperreflektif materyal analizinin neovasküler tip yaşa bağlı
maküla dejenerasyonunda prognostik morfolojik bir belirteç olabileceğini desteklemektedir.
|
Amaç: Ardıl ekzotropya tanısı alarak cerrahi girişim uygulanan olgularımızın demografik ve klinik özelliklerini belirlemek ve uygulanan
ameliyatların cerrahi başarı oranlarını değerlendirmek.
Gereç ve Yöntemler: Ocak 2018-Aralık 2019 tarihleri arasında ardıl ekzotropya tanısı alan olguların dosyaları geriye dönük olarak tarandı.
Bu tanı ile ameliyat edilen ve en az altı aylık takibine gelen hastalar çalışmaya dahil edildi. Olguların demografik özellikleri ve
klinik muayeneleri kaydedildi. Olgulara ezotropya tanısı ile yapılan cerrahi ile ardıl ekzotropya sebebi ile uygulanan cerrahi arasındaki
süre saptandı. Ardıl ekzotropya cerrahisi öncesi, cerrahi sonrası birinci ay ve son takip muayenelerdeki kayma ölçüm değerleri saptandı.
Cerrahi müdahaleler, iç rektus ilerletme (Grup 1), dış rektus geriletme (Grup 2) ve iç rektus ilerletme ve dış rektus geriletme (Grup
3) yapılan olgular olarak üç gruba ayrıldı. Cerrahi sonrası 10 prizma diyoptrisi altında ekzodeviasyon veya ezodeviasyon varlığı başarılı
olarak kabul edildi.
Bulgular: Taranan 109 dosyadan 63 olgu çalışma kapsamına alındı. Ortalama yaş 19,47±13,10 (3-61) yıl idi. Olguların 27’si (%42,9)
kadın, 36’sı (%57,1) erkek idi. İki cerrahi girişim arası ortalama süre 149,95±132,32 (4 - 600) ay olarak saptandı. Olguların başlangıç
kayma değerleri 31,52±11,23 prizma diyoptrisi (12-55) iken, son takip muayenelerinde 6,49±9,28 prizma diyoptrisi (-4 -45) idi. Cerrahi
başarı oranı %79,4 olarak saptandı. Gruplar açısından değerlendirildiğinde ise gruplarda başarı oranları sırasıyla %73, %85,7, %81,3
olarak bulundu. Dört hastaya ek cerrahi girişim yapıldı.
Sonuç: Ardıl ekzotropya gelişen olgularda uygulanan üç farklı cerrahi grubu ile de yüksek oranda cerrahi başarı oranı sağlanmıştır. Dış
rektus geriletmesi yapılan Grup 2’de cerrahi başarı oranı, istatistiksel olarak anlamlı bulunmasa bile daha yüksek olarak saptanmıştır.
|
Amaç: Bu çalışmada, eksfolyasyon sendromu olgularında ve sağlıklı kontrol grubunda maküla damar dansitesinin karşılaştırılması hedeflendi.
Gereç ve Yöntem: Eksfolyasyon sendromlu 30 hastanın ve 26 sağlıklı kontrolün birer gözü çalışmaya dahil edildi. Yüzeyel maküla damar
dansitesi ve iç maküla (retina sinir lifi tabakası+gangliyon hücre tabakası+inner pleksiform tabakası) kalınlığı değerleri 6x6 milimetrelik
maküla optik koherans tomografi anjiyografi görüntüleri ile değerlendirildi. Tüm görüntü ve inferior, nazal, superior, temporal
kadran yüzeyel perifoveal damar dansitesi ölçümleri çalışmaya dahil edilmiştir.
Bulgular: Gruplar cinsiyet, yaş, göz içi basıncı, sinyal gücü indeksi ve aksiyel uzunluk yönünden benzerlerdi (hepsi için p>0,05). İki
grup arasında ortalama iç maküla kalınlıkları tüm sektörlerde benzerdi (hepsi için p>0,05). Ancak eksfolyasyon sendromlu olan gözler
kontrollerle karşılaştırıldığında tüm görüntü bölgesinde ve temporal perifoveal bölgede azalmış yüzeyel maküla damar dansitesi gözlendi
(sırasıyla p<0,001, p=0,01).
Sonuç: Eksfolyasyon sendromlu hastalarında sağlıklı kontrollere kıyasla iç maküla kalınlıkları korunmuş olmasına rağmen maküla damar
dansitesi değerleri azalmış izlendi. Bu bulgu, vasküler değişikliklerin yapısal değişikliklerden daha erken meydana gelebileceği ve
eksfolyasyon sendromlu patogenezinde önemli bir role sahip olabileceği görüşünü desteklemektedir. İleri mikrovasküler sistem görüntülemesi,
eksfolyasyon sendromlu hastalarda erken değişiklikleri saptamaya yardımcı olabilir.
|
Korneal dellen, limbal bir elevasyondan kaynaklanan ve bu alanın bitişiğindeki korneanın dehidrasyonuna bağlı, limbusa paralel korneal
halkasal incelmedir. Pterjium ,episklerit, büyük filtrasyon blebleri, katarakt cerrahisi, trabekülektomi, ekstraoküler kas cerrahisi,
ciddi kemozis literatürde en sık rastlanan dellen nedenleridir. Bu makalede retina dekolmanı nedeniyle 25 gauge vitrektomi yapılıp silikon
tamponadı kullanılması sonrası subkonjonktival silikon yağına bağlı korneal dellen gelişen bir olgu ve bu olguya uygulanan tedavi
yaklaşımı sunulmaktadır.
|
Amaç: Pediyatrik katarakt cerrahisi geçiren olguların geriye dönük olarak dosya kayıtlarını incelemek, uzun dönem görsel prognoz ve
komplikasyonlar açısından değerlendirmek.
Gereç ve Yöntem: 0-18 yaş arası konjenital ve travmatik katarakt cerrahisi geçiren 87 hastanın kayıtları geriye dönük olarak incelendi.
Olgular tek taraflı konjenital katarakt (grup 1), çift taraflı konjenital katarakt (grup 2) ve travmatik katarakt (grup 3) olmak üzere 3 gruba
ayrıldı. Operasyon yaşı, en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri, refraksiyon değerleri, cerrahi öncesi ve sonrası aksiyel uzunluklar ve
gelişen komplikasyonlar gruplar içinde değerlendirildi.
Bulgular: Çalışmaya dahil edilen olguların 32’si kızdı. Ortalama cerrahi uygulama yaşı 69,4±54,3 ay olarak saptandı. Olguların 19’una
(%21,8) 12 ay altında, 7’sine 12-24 ay arasında ve 61’ine 24 ay üzerinde katarakt cerrahisi uygulanmıştı. Cerrahi sonrası en iyi düzeltilmiş
görme keskinlikleri grup 1’ de, grup 2 ve 3’e göre anlamlı olarak düşük bulundu (sırasıyla; p=0,001, p=0,015). En iyi düzeltilmiş
görme keskinlikleri konjenital ve travmatik gruplar arasında karşılaştırıldığında anlamlı fark bulunmadı (p=0,5). Gruplar içinde olguların
cerrahi öncesi ve sonrası aksiyel uzunluklarına bakıldığında 3 grupta da anlamlı ve doğru orantılı bir artış gözlendi.
Sonuç: Pediyatrik kataraktlı olgularda erken yaşta yapılan operasyon ile daha iyi en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri elde edilir.
Katarakt cerrahisi sonrası oluşan afakinin görme rehabilitasyonunun uygun şekilde yapılması ve oluşabilecek cerrahi sonrası komplikasyonların
takip ve tedavilerinin edilmesi önemlidir.
|
Amaç: Eksternal dakriyosistorinostomi ile beraber bikanaliküler silikon tüp entübasyonu yapılan olgularda mukosiliyer klirensi değerlendirmek.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada eksternal dakriyosistorinostomi yapılan 29 olgu geriye dönük olarak incelendi. Ameliyat öncesi ve ameliyattan
sonraki 1., 3. ve 6. aylarda mukosiliyer klirens değerleri ölçülerek kaydedildi. Ölçümler Student t testi kullanılarak karşılaştırıldı
ve p değerinin 0,05’in altında olduğu durumlar istatistiksel olarak anlamlı olarak kabul edildi.
Bulgular: Hastaların 24’ü (%82,8) kadın, 5’i (%17,2) erkek olup, yaş ortalaması 39,79±10,55 yıl idi. Ortalama takip süresi ise 12 aydı.
Ameliyattan sonra yapılan mukosiliyer klirens ölçümleri preoperatif ölçümle karşılaştırıldığında kısaldığı saptandı. Ancak ameliyat
öncesi değerlerle ameliyat sonrası 1. ay klirens değerleri arasındaki fark istatiksel anlamlı değildi (p=0,188). Ameliyat öncesi değerlerle
ameliyat sonrası 3. ve 6. ay değerleri arasında ise istatiksel olarak anlamlı bir fark mevcuttu (p<0,001).
Sonuç: Yapılan çalışma ile savunma mekanizmasında rol alan mukosiliyer klirensin, dakriyosistorinostomi cerrahisi sonrasında kısaldığı
saptandı.
|
Amaç: Neovasküler tip yaşa bağlı maküla dejeneresansı olgularında, vitreus içine anti-vasküler endotelyal büyüme faktörü uygulamaları
ile subfoveal koroid kalınlığındaki değişimi değerlendirmek.
Gereç ve Yöntem: Bu kesitsel çalışmada neovasküler tip yaşa bağlı makula dejeneresansı nedeniyle vitreus içine anti-vasküler endotelyal
büyüme faktörü uygulaması yapılmış 46 olgunun 50 gözü ile 25 kontrol olgusunun 50 gözü karşılaştırıldı. Spektral domain optik koherans
tomografi ile santral maküla ve subfoveal koroid kalınlıkları değerlendirildi. Olgular, vitreus içine anti-vasküler endotelyal büyüme faktörü
tedavi sayısına göre gruplara ayrıldı. Grup 1; 1-5 uygulama yapılan, Grup 2; 6’dan fazla uygulanmış olgular olarak sınıflandırıldı.
Bulgular: Grup 1’de 28 göz ve grup 2’de 22 göz mevcuttu. Olguların 24’ü (%52) kadın, 22’si (%48) erkekti. Yaş ortalaması 72,5±8,3
yıl (53-89 yıl) idi. Daha fazla uygulama yapılan grupta santral maküla kalınlığı anlamlı olarak ince bulunurken, en iyi düzeltilmiş görme
keskinliği ve subfoveal koroid kalınlıkları açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı.
Sonuç: Neovasküler tip yaşa bağlı maküla dejeneresansı olgularında farklı anti-vasküler endotelyal büyüme faktörü uygulanma sayıları
ile subfoveal koroid kalınlığında değişim olmamaktadır. Vitreus içine anti-vasküler endotelyal büyüme faktörü tedavisi farmakolojik
etkisini neovasküler dokuda göstermekte ve koroid dolaşımını etkilememektedir.
|
Herpes zoster oftalmikus gözde birçok dokuyu tutmakla birlikte sık karşılaşılmayan klinik bulgularla ortaya çıkabilir. Olgu sunumumuzda,
oftalmik zona tanısı almış ve tedavisi başlanmış bir hastada iki hafta sonra tabloya eklenen ağrı, kızarıklık, çift görme ve yukarı
bakış kısıtlılığı vurgulanmıştır. Hastamızda yapılan oftalmolojik muayene, orbita ve kraniyal manyetik rezonans ve görsel uyarılmış
potansiyel testleri sonucunda herpes zostere bağlı orbital miyozit, 3. kraniyal sinir tutulumu ve ön üveit saptanmıştır. Etkili tedavi,
herpes zoster oftalmikusun prognozunda çok önemlidir, ancak uygun şekilde tedavi edilen hastalar bile olası ciddi komplikasyonları önlemek
için yakından takip edilmelidir.
|
