Posterolateral füzyon ve posterior segmenter enstrümantasyon uygulanan dejeneratif lomber instabilitesi olan hastaların klinik sonuçları

KARAGÜVEN, Doğaç; KAYA, Alper; KÖKEN, MURAT; GÜÇLÜ, BERK; BENLİ, İ. Teoman

Posterolateral füzyon ve posterior segmenter enstrümantasyon uygulanan dejeneratif lomber instabilitesi olan hastaların klinik sonuçları

İ. Teoman BENLİ, (Ufuk Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye)

Alper KAYA, (Ufuk Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye)

Berk GÜÇLÜ, (Ufuk Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye)

Doğaç KARAGÜVEN, (Ufuk Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye)

Murat KÖKEN (Ufuk Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye)

Journal of Turkish Spinal Surgery

3 1

Yıl: 2009 Cilt: 20 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 31 - 46 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Posterolateral füzyon ve posterior segmenter enstrümantasyon uygulanan dejeneratif lomber instabilitesi olan hastaların klinik sonuçları

Öz:

Lomber spinal instabilite başlıca; dejeneratif spondilolistezis, füzyona komşu dejeneratif instabilite, spinal dekompresyon sonrası instabilite ve post-diskektomi sonrası instabilite olarak incelenebilir. Konservatif metotlara cevap vermeyen ağrının ve nöral kladikasyonun varlığında ve kesin instabilite radyolojik olarak saptanan hastalarda cerrahi tedavi uygulanmaktadır. Cerrahi tedavide füzyon ve enstrümantasyon uygulanıp uygulanmayacağı hala tartışmalıdır. Bu çalışmada minimum iki yıllık takibe sahip, konservatif tedaviye cevapsız ağrıya sahip ve radyolojik olarak kesin instabilitesi belirlenen 24 hastaya uygulanan, posterolateral füzyon ve posterior enstrümantasyon uygulanan hastaların cerrahi sonuçları ile Oswestry Maluliyet Skorları ve SRS’22 anketleri uygulanarak, hastaların klinik sonuçlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Ayrıca, hastaların ağrı, nöroloji yakınmaları ve fonksiyonel kapasiteleri ile füzyon oranları ve cerrahi sonuçlar arasındaki ilişki de araştırılmıştır. Hastaların tamamının fleksiyon grafilerinde 4 mm’den fazla translasyon (Ortalama 5.2 ± 1.4 mm) ve 10° üzeri angulasyon (Ortalama 11.6° ± 1.1°) olduğu ve kesin lomber instabiliteleri olduğu belirlenmiştir. İnstabilite hastaların 8 (% 33.3)inde L5-S1, 14 (% 58.3)’ünde L4-5 ve 2 (% 8.4)sinde L3-4 seviyesinde olduğu saptanmıştır. Bu çalışmada, hastalara uygulanan posterolateral füzyon ve posterior enstrümantasyon ile kesin instabilitesi olan hastaların instabiliteleri ortadan kaldırılmış, Lenke ve arkadaşlarının sınıflamasına göre değerlendirildiklerinde % 79.2 hastada solid füzyon elde edildiği, buna karşın % 12.5 hastada yeterli füzyon oluşmadığı (Grade B veya C) halihazırda takip edildikleri ve sadece 1 (% 4.2) hastada psödoartroz geliştiği belirlenmiştir. Dekompresyon yapılan 10 hastanın tamamında nöral kladikasyon yakınmalarının geçtiği ve hastaların tamamının ağrısız hale geçtiği saptanmıştır. Hem ODS hem de SRS-22 skorlarında preoperatif değerleriyle karşılaştırıldığında postoperatif ve final değerlerinin istatistiki olarak anlamlı olacak şekildedüzeldiği (p<0.05) ve tüm hastalarda SRS-22 anketi skorlarının tatmin edici iyi sonuç kabul edilen 4 ve üzerine çıktığı belirlenmiştir. Son kontrolde, minimal kayıplar olduğu gözlenmiştir. Dejeneratif lomber spondilolistezisi olan 15 hastada, uygulanan enstrümantasyonla, sagittal konturların hastaların tamamında normal fizyolojik sınırlara getirildiği, bu hastalarda postoperatif istatistiki olarak anlamlı olacak şekilde ortalama % 70.9 ± 14.4 redüksiyon da sağlandığı belirlenmiştir. Final korreksiyon oranlarının da değişmediği saptanmıştır. Listetik kayma ve sagittal konturlardaki düzelmenin ODS ve SRS-22 anket sonuçlarıyla istatistiki olarak anlamlı olacak şekilde korele olduğu, elde edilen translasyonel düzelmenin ve sagittal konturların fizyolojik sınırlara getirilmesinin hastaların ağrılarına, fonksiyonel kapasite ve mental ve kozmetik durum ile tedaviden tatmin düzeylerine olumlu bir etkide bulunduğu anlaşılmıştır. Sonuç olarak, bu çalışmanın verileri ışığı altında, dejeneratif lomber instabilitelerde, kesin instabilite gösterilen ve konservatif yöntemlere cevap vermeyen ağrı ve nöral kladikasyosu olan hastalarda, posterolateral füzyon ve posterior segmenter pediküler vida uygulamasıyla yüksek oranlarda füzyon elde edildiği, sagittal konturlar fizyolojik sınırlara getirilebildiği, klinik olarak da yüksek başarı elde edildiği belirlenmiştir. Bununla beraber instabilitenin ortadan kaldırılmasının, sagittal konturların düzeltilmesinin ve translasyonel deformitenin azaltılmasının, ağrı, fonksiyon, kozmetik- mental durum ve tedaviden tatmin gibi klinik sonuçları olumlu yönde etkilediği fikri de elde edilmiştir.

Anahtar Kelime:

Konular: Cerrahi

The clinical results of degerative lumbar instability patients treted with posterolateral fusion and posterior segmenter instrumentation

Öz:

Lumbar spinal instability can be evaluated as degenerative spondylolisthesis, degenerative instability of the adjacent spine, postdecompression instability, and postdiscectomy instability. Surgical treatment is indicated when persistent pain with nonoperative treatment, neural claudication and radiologicaly daignosed absolute instability. Fusion and instrumentation is stil controversial. The aim of this study is to determine the surgical and clinical results with Oswestry Disability Index and SRS-22 Questionarie of 24 patients that had persistent pain despite conservative treatment and surgically treated with posterolateral fusion and posterior instrumentation with minimum two years follow-up. Additionally relationship between pain, neurologic symptoms, functional status and fusion rates and surgical results evaluated. All of the patients had translation more than 4 mm (average 5.2 ± 1.4 mm) and angulation more than 10° (average 11.6° ± 1.1°) on flexion radiographies and had absolute lumbar instability. The instability was detected at L5-S1 level in 8 (33.3 %) patients, at L4-5 level in 14 (58.3 %) patients, at L3-4 level 2 (8.4 %) patients. In this study, it was stated that posterolateral instability was resolved after posterolateral fusion and posterior instrumentation, and according to Lenke et. al. classification solid fusion was obtained in 79.2 % of patients, inadequate fusion was seen in 12.5% of patients (Grade B and C), and in one patient (4.2 %) pseudoarthrosis developed. It was decided that neural claudication was resolved in all of the 10 patients that decompression was performed. When preoperative and postoperative ODI and SRS-22 questionaire were compared, postoperative and finalresults were improved to statistically significant values (p<0.05). At last follow-ups, minimal correction loss were observed. In 15 degenerative lumbar spondylolisthesis patients, sagittal contours were impaired to physiologic limits, and statistically significant postoperative reduction (average 70.9 ± 14.4 %) was obtained. Final correction rates did not changed also. It was seen that correction rate of sagittal contours and lystethic slip were correlated with ODI and SRS-22 questionarie results, and the translational improvement and the correction of sagittal contours to physiologic limits positively effect pain, functional capacity, mental and cosmetic status of patients and satisfaction rates of treatment. According to datas of this study, it was concluded that sagittal contours could be decreased to physiologic limits, high fusion rates and good clinical results can be obtained with posterolateral fusion and posterior segmental pedicular screw fixation in patients who had degenerative lumbar instability and not responded to conservative treatment methods. Additionally, it was stated that correction of sagittal contours, correction of instability and improvement of translational deformity positively effect pain, function, cosmetic-mental status and satisfaction from treatment.

Anahtar Kelime:

Konular: Cerrahi

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

1. Benli T, Çiçek H, Kaya A. Sagittal realignment and reduction with posterior instrumentation in developmental low or high dysplastic spondylolisthesis. Kobe J Med Sci 2006; 53 (6): 151-169.
2. Bridwell KH, Sedgewick TA, O’Brien MF, et al. The role of fusion and instrumentation in the treatment of degenerative spondylolisthesis with spinal stenosis. J Spinal Disord 1993;6:461-72.
3. Bridwell KH. Acquired degenerative spondylolisthesis without lysis. In: Bridwell KH, DeWald RL. The Textbook of Spinal Surgery. 2nd Ed., Lippincott-Raven Publishers, Philedelpia, 1997, pp: 1299-1316.
4. Etebar S, Cahil DW. Risk factors for adjecentsegment failure following lumbar fixation with rigid intrumentation for degenerative instability. J Neurosurg 1999; 90 (2): 163-169.
5. Feffer HL, Wiesel SW, Cuckler JM, et al. Degenerative spondylolisthesis: to fuse or not to fuse. Spine 1985;10:287-9.
6. Fischgrund JS, Mackay M, Herkowitz HN, et al. Degenerative lumbar spondylolisthesis with spinal stenosis: a prospective, randomized study comparing decompressive laminectomy and arthrodesis with and without spinal instrumentation. Spine 1997;22:2807-12.
7. France JC, Yaszemski MJ, Lauerman WC, et al. A randomized prospective study of posterolateral lumbar fusion: outcomes with and without pedicle screw instrumentation. Spine 1999;24:553-60.
8. Fujiwara A, Tamai K, An HS, Kurihashi T, Lim TH, Yoshida H, Saotome K. The relationship between disc dejeneration, facet osteoarthritis, and stability of the degenerative lumbar spine. J Spinal Disord 2000; 13 (5): 444-450.
9. Ghogawala Z, Benzel EC, Amin-Hanjani S, et al. Prospective outcomes evaluation after decompression with or without instrumented fusion for lumbar stenosis and degenerative Grade I spondylolisthesis. J Neurosurg Spine 2004;1:267-72.
10.Gibson JN, Waddell G. Surgery for degenerative lumbar spondylosis: Updated Cochrane Review. Spine 2005;30:2312-2320.
11.Helenius I, Lamberg T, Österman K, Schlenzka D, Yrjönen T, Tervahartiala P, Seitsalo S, Puossa M, Remes V. Scoliosis Research Society outcome instrument in evaluation of long term surgical results in spondylolysis and low grade isthmic spondylolisthesis in young paients. Spine 2005; 30 (3): 336-441.
12.Henley EN, David SM. Current concept review- Lumbar arthrodesis for the treatment of back pain. J Bone Joint Surg 1999; 81-A: 716-730.
13.Henley EN, Levy JA. Surgical management of isthmic lumbosacral spondylolisthesis. Analysis of variables influencing results. Spine 1989; 14: 48-54.
14.Herkowitz HN, Kurz LT. Degenerative lumbar spondylolisthesis with spinal stenosis: a prospective study comparing decompression with decompression and intertransverse process arthrodesis. J Bone Joint Surg 1991; 73-A:802-808.
15.Jager M, Seller K, Raab P, Krauspe R, Wild A. Clinical outcome monosegmental fusion of degenerative lumbar instabilities: instrumented or non-instrumented. Med Sci Monit 2003; 9 (7): CR324-327.
16.Kimura I, Shingu H, Murata M, Hashiguchi H. Lumbar posterolateral fusion alone or with transpedicular instrumentation in L4-L5 degenerative spondylolisthesis. J Spinal Disord 14(4): 301-310.
17.Knaub MA, Won DS, McGuarin R, Herkowitz HN. Lumbar Spinal stenosis: indications for arthrodesis and Spinal instrumentation. Instr Course Lect 2005; 54: 313-319.
18.Kornblum MB, Fischgrund JS, Herkowitz HN, et al. Degenerative lumbar spondylolisthesis with spinal stenosis: a prospective long-term study comparing fusion and pseudarthrosis. Spine 2004;29:726-33.
19.Lai PL, Chen LH, Niu CC, Fu TS, Chen WJ. Relation between laminectomy and development of adjacent segment instability after lumbar fusion with pedicle fixation. Spine 2004; 29 (22): 2527-2532.
20.Lenke LG, Bridwell K. Adult spondylolisthesis with lysis. In: Bridwell KH, DeWald RL. The Textbook of Spinal Surgery. 2nd Ed., Lippincott- Raven Publishers, Philedelpia, 1997, pp: 1269- 1298.
21.Lombardi JS, Wiltse LL, Reynolds J, et al. Treatment of degenerative spondylolisthesis. Spine 1985;10:821-7.
22.Mardjetko SM, Connolly PJ, Shott S. Degenerative lumbar spondylolisthesis: a metaanalysis of literature 1970-93. Spine 1994;19(suppl):2256-65.
23.Martin CR, Gruszzynski AT, Braunsfurth HA, ONeil J, Wai KW. The surgical management of degenerative lumbar spondylolisthesis: a systematic review. Spine 2007; 32 (16): 1791- 1798.
24.Matsudaira K, Yamazaki T, Seichi A, et al. Spinal stenosis in grade I degenerative lumbar spondylolisthesis: a comparative study of outcomes following laminoplasty and laminectomy with instrumented spinal fusion. J Orthop Sci 2005;10:270-6.
25.Mochida J, Suzuki K, Chiba M. How to stabilize a single level lesion of degenerative lumbar spondylolisthesis. Clin Orthop 1999;368:126-34.
26.Möller H, Hedlund R. Instrumented and noninstrumented posterolateral fusion in adult spondylolisthesis. Spine 2000; 25 (13): 1716- 1721.
27.Nizard RS, Wybier M, Laredo JD. Radiologic assessment of lumbar intervertebral disc instability and degenerative spondylolisthesis. Radiol Clin North Am 2001; 39 (1): 55-71.
28.Robert D. Interbody, posterior, and combined lumbar fusions. Spine 1995; 20: 167-177.
29.Robertson PA, Grobler LJ, Novomey JE, Katz JN. Postoperative spondylolisthesis at L4-5. Spine 1993; 18: 1483-1491.
30.Satomi K, Hirabayashi K, Toyama Y, et al. A clinical study of degenerative spondylolisthesis: radiographic analysis and choice of treatment. Spine 1992;17:1329-36.
31.Schnake KJ, Schaeren S, Jeanneret B. Dynamic stabilization in addition to decompression for lumbar spinal stenosis with degenerative spondylolisthesis. Spine 2006; 31 (4): 442-449.
32.Spengler DM. Perspectives on the indications and surgical management of patients with selected dejenerative disorders of the lumbar spine. In: Bridwell KH, DeWald RL. The Textbook of Spinal Surgery. 2nd Ed., Lippincott- Raven Publishers, Philedelpia, 1997, pp: 1533-1546.
33.Stauffer DM, Coventry MB. Posterolateral lumbar spine fusion: analysis of Mayo Clinic series. J Bone Joint Surg 1972, 54-A: 1195-1204.
34.Stroup DF, Berlin JA, Morton SC, et al. Metaanalysis of observational studies in epidemiology: a proposal for reporting. JAMA 2000; 283: 2008-2012.
35.Tsuji A. Pathological condition and treatment of spinal dysfunction. Nihon, Iji, Spinho Japan Med J 1986; 3234: 26-41 (ngilizce abstract).
36.Vaccaro A, Mirkovic S, Bauer RD, Garfin SR. Revision lumbar and cervical degenerative spine surgery: indications and techniques. In: Bridwell KH, DeWald RL. The Textbook of Spinal Surgery. 2nd Ed., Lippincott-Raven Publishers, Philedelpia, 1997, pp: 1457-1493.
37.Yone K, Sakou T, Kawauchi Y, et al. Indication of fusion for lumbar spinal stenosis in elderly patients and its significance. Spine 1996;21:242-8.
38.Zdeblick TA. A prospective randomized study of lumbar fusion. Preliminary results. Spine 1993; 18: 983-989.

APA	BENLİ İ, KAYA A, GÜÇLÜ B, KARAGÜVEN D, KÖKEN M (2009). Posterolateral füzyon ve posterior segmenter enstrümantasyon uygulanan dejeneratif lomber instabilitesi olan hastaların klinik sonuçları. , 31 - 46.
Chicago	BENLİ İ. Teoman,KAYA Alper,GÜÇLÜ BERK,KARAGÜVEN Doğaç,KÖKEN MURAT Posterolateral füzyon ve posterior segmenter enstrümantasyon uygulanan dejeneratif lomber instabilitesi olan hastaların klinik sonuçları. (2009): 31 - 46.
MLA	BENLİ İ. Teoman,KAYA Alper,GÜÇLÜ BERK,KARAGÜVEN Doğaç,KÖKEN MURAT Posterolateral füzyon ve posterior segmenter enstrümantasyon uygulanan dejeneratif lomber instabilitesi olan hastaların klinik sonuçları. , 2009, ss.31 - 46.
AMA	BENLİ İ,KAYA A,GÜÇLÜ B,KARAGÜVEN D,KÖKEN M Posterolateral füzyon ve posterior segmenter enstrümantasyon uygulanan dejeneratif lomber instabilitesi olan hastaların klinik sonuçları. . 2009; 31 - 46.
Vancouver	BENLİ İ,KAYA A,GÜÇLÜ B,KARAGÜVEN D,KÖKEN M Posterolateral füzyon ve posterior segmenter enstrümantasyon uygulanan dejeneratif lomber instabilitesi olan hastaların klinik sonuçları. . 2009; 31 - 46.
IEEE	BENLİ İ,KAYA A,GÜÇLÜ B,KARAGÜVEN D,KÖKEN M "Posterolateral füzyon ve posterior segmenter enstrümantasyon uygulanan dejeneratif lomber instabilitesi olan hastaların klinik sonuçları." , ss.31 - 46, 2009.
ISNAD	BENLİ, İ. Teoman vd. "Posterolateral füzyon ve posterior segmenter enstrümantasyon uygulanan dejeneratif lomber instabilitesi olan hastaların klinik sonuçları". (2009), 31-46.

APA	BENLİ İ, KAYA A, GÜÇLÜ B, KARAGÜVEN D, KÖKEN M (2009). Posterolateral füzyon ve posterior segmenter enstrümantasyon uygulanan dejeneratif lomber instabilitesi olan hastaların klinik sonuçları. Journal of Turkish Spinal Surgery, 20(1), 31 - 46.
Chicago	BENLİ İ. Teoman,KAYA Alper,GÜÇLÜ BERK,KARAGÜVEN Doğaç,KÖKEN MURAT Posterolateral füzyon ve posterior segmenter enstrümantasyon uygulanan dejeneratif lomber instabilitesi olan hastaların klinik sonuçları. Journal of Turkish Spinal Surgery 20, no.1 (2009): 31 - 46.
MLA	BENLİ İ. Teoman,KAYA Alper,GÜÇLÜ BERK,KARAGÜVEN Doğaç,KÖKEN MURAT Posterolateral füzyon ve posterior segmenter enstrümantasyon uygulanan dejeneratif lomber instabilitesi olan hastaların klinik sonuçları. Journal of Turkish Spinal Surgery, vol.20, no.1, 2009, ss.31 - 46.
AMA	BENLİ İ,KAYA A,GÜÇLÜ B,KARAGÜVEN D,KÖKEN M Posterolateral füzyon ve posterior segmenter enstrümantasyon uygulanan dejeneratif lomber instabilitesi olan hastaların klinik sonuçları. Journal of Turkish Spinal Surgery. 2009; 20(1): 31 - 46.
Vancouver	BENLİ İ,KAYA A,GÜÇLÜ B,KARAGÜVEN D,KÖKEN M Posterolateral füzyon ve posterior segmenter enstrümantasyon uygulanan dejeneratif lomber instabilitesi olan hastaların klinik sonuçları. Journal of Turkish Spinal Surgery. 2009; 20(1): 31 - 46.
IEEE	BENLİ İ,KAYA A,GÜÇLÜ B,KARAGÜVEN D,KÖKEN M "Posterolateral füzyon ve posterior segmenter enstrümantasyon uygulanan dejeneratif lomber instabilitesi olan hastaların klinik sonuçları." Journal of Turkish Spinal Surgery, 20, ss.31 - 46, 2009.
ISNAD	BENLİ, İ. Teoman vd. "Posterolateral füzyon ve posterior segmenter enstrümantasyon uygulanan dejeneratif lomber instabilitesi olan hastaların klinik sonuçları". Journal of Turkish Spinal Surgery 20/1 (2009), 31-46.