Ruhsal hastalara yönelik damgalamaya ilişkin psikiyatrist görüşleri ve öneriler

SAILLARD, Kuş Elif

Ruhsal hastalara yönelik damgalamaya ilişkin psikiyatrist görüşleri ve öneriler

Kuş Elif SAILLARD (Ankara Üniversitesi, Sosyoloji Bölümü, Ankara, Türkiye)

Türk Psikiyatri Dergisi

59 10

Yıl: 2010 Cilt: 21 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 14 - 24 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Ruhsal hastalara yönelik damgalamaya ilişkin psikiyatrist görüşleri ve öneriler

Öz:

Amaç: Bu araştırmada psikiyatrların görüş ve deneyimlerinden yararlanarak, ruhsal hastalara yönelik damgalama süreçleri anlaşılmaya çalışılmış; bu süreçte psikiyatrik tanının damgalamadaki rolü, psikiyatri dışı hekimlerin tutumları ve psikiyatrların damgalanmanın önlenmesine yönelik önerilerinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırmada maksatlı örnekleme tekniği kullanılarak, Ankara?daki çeşitli sağlık kuruluşlarında (devlet hastanesi, üniversite hastanesi ve vakıf üniversitesi hastanesi) çalışan 9 uzman ve 8 asistan psikiyatr ile görüşülmüştür. Araştırmada nitel görüşme tekniği kullanılmış, psikiyatrlarla yapılan görüşmeler ses kayıt cihazına kaydedilmiştir. Elde edilen nitel veriler, bir nitel veri analizi programı (NVivo8) kullanılarak analiz edilmiştir.Bulgular: Psikiyatrlar, psikiyatrik tanının damgalamadaki rolü üzerinde farklı görüşler ileri sürmüşlerdir. Bir kısmı, reçetelere ya da sevklere şizofreni tanısını yazmaktan kaçındıklarını ifade ederken, diğer bir kısmı, tanının adını değiştirmenin bir çözüm olmadığı görüşündedir. Araştırmamıza katılan uzman psikiyatrların çoğunluğu, psikiyatri dışı hekimlerin damgalayıcı tutumlara sahip olduklarını bildirmişlerdir. Bulgularımız, kurumsal damgalama süreçlerinin varlığına ilişkin kanıt oluşturmaktadır.Sonuç: Damgalamayla başa çıkma konusunda psikiyatrlar, bilgilendirici ve direnmeci bir tutum içinde kendilerinin aktif rol aldığı, çeşitli kesimleri hedefleyen ve farklı kurumlarla işbirliğini gerekli kılan eğitim stratejileri önermişlerdir. Psikiyatri dışı sağlık hizmetlerine erişimde karşılaşılan damgalamaya karşı ise, Tıp eğitimi sırasında psikiyatri stajının uzun tutulması, psikiyatri dışı hekimlere yönelik hizmet içi eğitim ya da seminerlerin düzenlenmesi ve konsültasyon-liyezon uygulamasının yaygınlaştırılmasını önermişlerdir.

Anahtar Kelime:

Konular: Tıbbi İnformatik Eğitim, Eğitim Araştırmaları Psikoloji Davranış Bilimleri

Psychiatrist views on stigmatization toward people with mental illness and recommendations

Öz:

Objective: The aim of this study is to understand and discover the processes of stigmatization toward people with mental illnesses through the experience of psychiatrists. This paper focuses on the views of psychiatrists concerning the role of psychiatric diagnosis and the attitudes of general medical professionals toward people with mental illnesses, together with the recommendations of psychiatrists for dealing with the stigmatization process.Method: The purposive sampling technique was used in this study. Nine psychiatrists and eight assistant psychiatrists from various health institutions in Ankara were interviewed between 2006 and 2007. The interviews were tape recorded and transcribed verbatim. The process of analysis evolved from concrete to more abstract categories.Results: Psychiatrists proposed different views concerning the role played by psychiatric diagnosis in stigmatization. While some do not want to write their diagnoses on prescriptions, others argue that merely changing the name of the diagnosis cannot be regarded as a solution. Most of the psychiatrists interviewed stated that stigmatizing attitudes exist among physicians. The hesitancy among physicians and ignorance displayed by emergency services were the proof given of institutionalized stigma.Conclusion: It seems that psychiatrists need more time to come to an agreement concerning the role played by psychiatric diagnosis in stigmatization. Psychiatrists who participated in our research highlighted their informative and resistive role in anti-stigma strategies and proposed educational strategies for different groups in collaboration with various institutions. Concerning stigmatization in non-psychiatric health services, they proposed reorganization in medical education along with seminars for physicians and an increase of consultation-liaison.

Anahtar Kelime:

Konular: Tıbbi İnformatik Eğitim, Eğitim Araştırmaları Psikoloji Davranış Bilimleri

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Aştı N (1995) Psikiyatrik imajın sosyal boyutu. Ruhsal Travma, 23.
Aydın N, Yiğit A, İnandı T ve ark. (2003) Attitudes of hospital staff toward mentally ill patients in a teaching hospital, Turkey. Int J Soc Psychiatry, 49: 17-26.
Bağ B, Ekinci M (2005) Sağlık personelinin ruhsal sorunları olan bireylere yönelik tutumlarının araştırılması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. www.e-sosder.com, 3(11): 107-127. Erişim tarihi: 12.11.2008.
Bryman A (1988) Quantity and Quality in Social Research. London: Unwin Hyman Pub. s. 208.
Corrigan PW, Penn DL (1999) Lessons from social psychology on discrediting psychiatric stigma. Am Psychol, 54: 765-776.
Dey I (1993) Qualitative data analysis. London: Routledge. s. 280.
Glaser B, Strauss A (1967) The discovery of grounded theory. Chicago: Aldine. s. 265.
Goffman E (1963) Stigma: the management of spoiled identity. Harmondsworth: Penguin. s. 168.
Guba EG, Lincoln YS (1989) Fourth Generation Evaluation. Newburry Park: Oxford University Pres. s. 294.
Harris EC, Barraclough B (1998) Excess mortality of mental disorder. Br J Psychiatry, 173:11?53.
Kaptanoğlu C, Seber G, Erkmen H ve ark. (1992) Araştırma görevlisi hekimlerin psikiyatri ve psikiyatristlerle ilgili tutumları. XXIV. Ulusal Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Kongresi, 123-126.
Küey L (2008) The impact of stigma on somatic treatment and care for people with comorbid mental and somatic disorders. Curr Opin Psychiatr, 21:403?411.
Lee S (2002) The stigma of schizophrenia: a transcultural problem. Curr Opin Psychiatr, 15:37-41.
Leucht S, Fountoulakis F (2006) Improvement of the physical health of people with mental illness. Curr Opin Psychiatr, 19:411?412.
Link BG, Struening EL, Rahav M ve ark. (1997) On stigma and its consequences: Evidence from a longitudinal study of men with dual diagnoses of mental illness and substance abuse. J Health Soc Behav, 38: 177-190.
Link BG, Phelan JC, Bresnahan M ve ark. (1999) Public conceptions of mental illnesses: labels, causes, dangerousness and social distance. Am J Publıc Health, 89: 1328-33.
Lundberg B, Hansson L, Wentz E ve ark. (2008) Stigma, Discrimination, Empowerment and Social Networks: a Preliminary Investigation of Their Influence On Subjective Quality of Life in a Swedish Sample. Int J Soc Psychiatr, 54: 47-55.
Lykouras L, Douzenis A (2008) Do psychiatric departments in general hospitals have an impact on the physical health of mental patients? Curr Opin Psychiatr, 21: 398?402.
Markowitz FE (1998) The effects of stigma on the psychological well-being and life-satisfaction of persons with mental illness. J Health Soc Behav, 39(4): 335-347.
Marshall C, Rossman GB (2006) Designing qualitative research. London: Sage. s. 262.
Mason J (1996) Qualitative Researching. London: Sage Publications. s. 224.
Miles MB, Huberman AM (1994) Qualitative data analysis: an expanded sourcebook. Thousand Oaks, CA: Sage. s. 352.
Muhlbauer S (2002) Experience of stigma by families with mentally ill members. J Am Psychiatr Nurses Assoc, 8: 76.
Philo G (ed.) (1996) Media and Mental Distress. London: Longman. s. 135.
Pinfold M, Bryne P, Toulmin H ve ark. (2005) UK Mental Health Service Users? Main Campaign Priorities. Int J Soc Psychiatr, 51: 128.
Rosenfield S (1997) Labeling mental illness: The effects of received services and perceived stigma on life satisfaction. Am Sociol Rev, 62: 660-672.
Rubin HJ, Rubin IS (2005) Qualitative interviewing: the art of hearing data. Thousand Oaks, CA: Sage. s. 304.
Ryan CS, Robinson DR, Hausmann LM ve ark. (2001) Stereotyping among providers and consumers of public mental health services. Behav Modif, 25(3): 406-442.
Sartorius N (2006) Lessons from a 10-year global programme against stigma and discrimination because of an illness. Psychol Health Med, 11:383? 388.
Scheff TJ (1966) Being mentally ill. A sociological theory. Chicago: Aldine Pub. s. 220.
Silverman D (1993) Interpreting Qualitative Data. London: Sage Pub. s. 448.
Struening EL, Perlick DA, Link BG ve ark. (2001) The extent to which caregivers beleive most people devalue consumers and their families. Psychiatr Serv, 52 (12): 1633-8.
Trute B, Tefft B, Segall A ve ark. (1989) Social rejection of the mentally ill: a replication study of public attitude. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol, 21: 69-76.
Üçok A, Soygür H, Ataklı C ve ark. (2006) The impact of antistigma education on the attitudes of general practitioners regarding schizophrenia. Psychiatry Clin Neurosci, 60: 439-443.
Vezzoli R, Archiati R, Buizza C ve ark. (2001) Attitudes towards psychiatric patients: a pilot study in a northern italien town. EUR Psychiatry, 16: 451-8.
WHO (2001) Mental health: a call for action by world health ministers. http://www.who.int/mental_health/advocacy/en/Secretariat_report.pdf . Erişim tarihi: 17.11.2008.
Wahl O (1995) Media Madness: Public Images of Mental Illness. New Brunswick, NJ: Rutgers University Press. s. 242.
Wolcott HF (1994) Transforming qualitative data: description, analysis and interpretation. Thousand Oaks, CA: Sage. s. 440.
Wright ER, Gronfein WP, Owens TJ ve ark. (2000) Deinstitutionalization, social rejection, and the self-esteem of former mental patients. J Health Soc Behav, 41: 68-90.
Yanos PT, Rosenfield S, Horwitz AV ve ark. (2001) Negative and supportive social interactions and quality of life among persons diagnosed with severe mental illness. Community Ment Health J, 37(5): 405-419.
Yenilmez Ç, Ayrancı Ü, Kaptanoğlu C ve ark. (2002) Eskişehir ili birinci basamak sağlık kurumlarındaki hekimlerin psikiyatrik hizmet, tanı ve tedavilere karşı tutumları.Türkiye?de Psikiyatri, 4 (1):14-24.

APA	SAILLARD K (2010). Ruhsal hastalara yönelik damgalamaya ilişkin psikiyatrist görüşleri ve öneriler. , 14 - 24.
Chicago	SAILLARD Kuş Elif Ruhsal hastalara yönelik damgalamaya ilişkin psikiyatrist görüşleri ve öneriler. (2010): 14 - 24.
MLA	SAILLARD Kuş Elif Ruhsal hastalara yönelik damgalamaya ilişkin psikiyatrist görüşleri ve öneriler. , 2010, ss.14 - 24.
AMA	SAILLARD K Ruhsal hastalara yönelik damgalamaya ilişkin psikiyatrist görüşleri ve öneriler. . 2010; 14 - 24.
Vancouver	SAILLARD K Ruhsal hastalara yönelik damgalamaya ilişkin psikiyatrist görüşleri ve öneriler. . 2010; 14 - 24.
IEEE	SAILLARD K "Ruhsal hastalara yönelik damgalamaya ilişkin psikiyatrist görüşleri ve öneriler." , ss.14 - 24, 2010.
ISNAD	SAILLARD, Kuş Elif. "Ruhsal hastalara yönelik damgalamaya ilişkin psikiyatrist görüşleri ve öneriler". (2010), 14-24.

APA	SAILLARD K (2010). Ruhsal hastalara yönelik damgalamaya ilişkin psikiyatrist görüşleri ve öneriler. Türk Psikiyatri Dergisi, 21(1), 14 - 24.
Chicago	SAILLARD Kuş Elif Ruhsal hastalara yönelik damgalamaya ilişkin psikiyatrist görüşleri ve öneriler. Türk Psikiyatri Dergisi 21, no.1 (2010): 14 - 24.
MLA	SAILLARD Kuş Elif Ruhsal hastalara yönelik damgalamaya ilişkin psikiyatrist görüşleri ve öneriler. Türk Psikiyatri Dergisi, vol.21, no.1, 2010, ss.14 - 24.
AMA	SAILLARD K Ruhsal hastalara yönelik damgalamaya ilişkin psikiyatrist görüşleri ve öneriler. Türk Psikiyatri Dergisi. 2010; 21(1): 14 - 24.
Vancouver	SAILLARD K Ruhsal hastalara yönelik damgalamaya ilişkin psikiyatrist görüşleri ve öneriler. Türk Psikiyatri Dergisi. 2010; 21(1): 14 - 24.
IEEE	SAILLARD K "Ruhsal hastalara yönelik damgalamaya ilişkin psikiyatrist görüşleri ve öneriler." Türk Psikiyatri Dergisi, 21, ss.14 - 24, 2010.
ISNAD	SAILLARD, Kuş Elif. "Ruhsal hastalara yönelik damgalamaya ilişkin psikiyatrist görüşleri ve öneriler". Türk Psikiyatri Dergisi 21/1 (2010), 14-24.