Bu çalışmada; yapımı 1784 yılında tamamlanan İshak Paşa Sarayından günümüze kadar ulaşan ahşap kapı–pencere lentolarından ve ahşap heykellerden alınan örneklerde makroskopik–mikroskopik özellikler belirlenerek, teşhisleri yapılmıştır. Araştırma materyali, 2008 yılında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümü Eskiçağ Tarihi Anabilim Dalı’ndan temin edilmiştir (Şekil 6). Yaklaşık 5x10 mm boyutundaki dört örnek öncelikle makroskopik olarak incelenmiş, daha sonra mikrotomla kesitler alınarak hazırlanan preparatların analysis five digital imaging solutions programlı Olympus BX51 fotomikroskopta (kamera Olympus DP71) ölçüm, görüntüleme işlemleri ve ağaç türleri teşhisi gerçekleştirilmiştir. Anatomik özelliklerin terminolojisi ve sınıflandırılmasında IAWA (2004) tarafından hazırlanan ölçütlerden yararlanılmıştır. İshak Paşa Sarayından getirilen örneklerin makroskopik incelemelerinde yıllık halka sınırlarının belirgin, ilkbahar odunundan yaz odununa geçişin hızlı olduğu, reçine kanalarının bulunduğu ve odununun mat olduğu görülmüştür. Mikroskopik incelemelerde enine kesitte: yaz odunu traheidlerinin radyal yönde yassılaşmış ve çeperlerinin kalın, lümenlerinin küçük olduğu, boyuna reçine kanalları bulunduğu, reçine kanallarında epitel hücrelerinin ince çeperli olduğu, boyuna paranşim hücrelerinin bulunmadığı, radyal kesitte: karşılaşma yeri geçitlerinin 1–2 adet ve pencere tipinde olduğu, öz ışınlarının heterojen yapıda ve öz ışını traheidlerinin dişli olduğu, teğet kesitte: öz ışınlarının tek sıralı ve fusiform olduğu, ince çeperli epitel hücrelerinin çevrelediği enine reçine kanallarının bulunduğu görülmüştür (Şekil 7–10). Mikroskopik incelemelerde ayrıca, traheidlerin ortalama uzunlukları, radyal-teğet çapları, radyal çeperleri üzerindeki kenarlı geçitlerin çapları, tek sıralı öz ışınlarının yüksekliği adet ve m olarak, reçine kanalı taşıyan öz ışınlarının yüksekliği m olarak ölçülmüş, tespit edilen tüm değerler Tablo 1’de verilmiştir. Yapılan incelemeler sonunda İshak Paşa Sarayı’ndan getirilen ahşap örneklerin sarıçam (Pinus sylvestris L.) odununa ait oldukları saptanmıştır. Mikroskopik incelemeler sonucunda belirlenen bazı değerler, literatürde bulunabilen günümüz sarıçam değerleri ile Tablo 2’de karşılaştırılmıştır. Sarıçam odunu, kurutulması sırasında çatlamaya ve dönüklüğe eğilimi az olan, el aletleriyle (ve makinelerle) kolay işlenen bir malzemedir. Ülkemizde doğal olarak yetişen ağaç türleri için yapılan dayanıklılık sınıflandırmasında mantar ve böceklere karşı sarıçamın öz odununun doğal dayanıklılığı orta derecede olmasına rağmen, yapımı 1784 yılında biten İshak Paşa Sarayı’nda hâlâ varlık gösterebilmesi, ağaç malzemenin hizmet ömrü hakkında yanlış düşünceleri yıkmak bakımından önemlidir.