Ahmet Hamdi Tanpınar’ın Huzur adlı romanının kahramanlarından biri olan Suad, derinlemesine tahlil edilmemiş bir karakterdir. Suad, romanda topluma karşı hiçbir sorumluluk duygusu duymadığı gibi bütün ahlâki değerlere karşı olmasıyla; savaşın insanoğlunu terbiye edeceğini iddia etmesiyle ve hatta sonunda intiharıyla “nihilist” diyebileceğimiz bir karakterdir. Huzur’un ana temalarından biri olan mesuliyet duygusunu reddederken Allah’ın varlığına da inanmaması, onun nihilist yönünü gösteren diğer özelliklerden biridir. Suad, romanda alafranga züppeden alafranga haine, oradan Batıyı tam olarak tanımadan Batı için sahici olan bunalımları “taklit” etmeye kadar giden yarı aydınların da sembolüdür. Huzursuzluğun nihilizmle bağlantılı bir kavram olduğunu düşünürsek Huzur’da Suad’ın şahsında nihilizmin mahkûm edildiğini görülür.