Bu çalışmanın amacı informal eğitimin gelişimini, yapılan araştırmalar ışığında değerlendirmek ve informal fen bilgisi eğitiminin nasıl olması gerektiğini ve Türk eğitim sistemine nasıl uyarlanabileceğini tartışmaktır. İnformal eğitim kavramı tarih boyunca toplumlar arasında farklı anlamlandırılmıştır. Örneğin İskoçya‟da toplum eğitimi veya toplum öğrenimi (community education or community learning), Almanya‟da sosyal pedagoji (social pedagogy), Fransa‟da animasyon (animation) ve güncel olarak da yetişkin eğitimi (adult learning), non-formal eğitim, hayat boyu öğrenme gibi farklı isimler altında değerlendirilmiştir. Son günlerde ise informal fen eğitimi, informal ortamlarda fen bilgisi eğitiminin verilmesi şeklinde anlaşılmaktadır. Herkes tarafından onaylanan informal fen bilgisi eğitimi, karşılıklı diyaloga, keşif ve tecrübe etmeye dayanmalı ve kendiliğinden oluşan, planlanmamış ve her yerde (gözlem evleri, botanik bahçeleri, aqua parklar gibi) uygulanabilecek aktivitelerle elde edilecek amaçsal veya amaçsal olmayan beceri ve davranış kazanımlarını içermelidir. Fen müzeleri, bilim merkezleri, doğal alanlar (parklar) veya botanik bahçeleri, rasathane ve aqua park gibi bir amaca hizmet eden informal ortamların sayılarının artırılmasıyla ve formal ortamdaki fen eğitiminin informal ortamlara uyarlanması sağlanabilinir. Bunlara ek olarak formal ortamlarda informal bilgi kaynakları olan, gazete, dergi, internet gibi kaynaklar artırılmalı ve bireylerin birbirleriyle iletişimlerini arttıracak sosyal faaliyetlere (kulüp, dernek, vakıf çalışmaları gibi) daha fazla önem verilmelidir.