Yıl: 2011 Cilt: 6 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 235 - 262 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Türkiye’de özel televizyon kuruluşlarının örgüt yapılarının dönüşümü

Öz:
Bu makalede Türkiye’deki özel televizyon kuruluşlarının örgüt yapısında yaşanan dönüşüm incelenmektedir. Çalışmada ulusal çapta yayın yapan ve ratinglerde önde yer alan ticari televizyon kanalları ele alınmaktadır. Veriler televizyon yayıncılığı ile ilgili internet siteleri ve ilgili kanalların yetkili yöneticileri ile yarı yapılandırılmış derinlemesine görüşmelerden toplanmıştır. Çalışma sonucunda, özel televizyon kuruluşlarında başlangıçta fonksiyon temelli örgüt yapıları olduğu, daha sonra stüdyo altyapılarının tamamlanması ve iç yapımların sayısının artması ile matriks örgüte geçildiği, tedarikçileri ile uzun süreli ilişkilerin gelişmesi nedeni ile şebeke örgütüne dönüştüğü bir evrimleşme süreci tespit edilmiştir. Günümüzde önde gelen özel televizyon kuruluşları şebeke örgütü içindeki aracı işletme gibi yapılandırılmıştır. Özel televizyon kuruluşları, içerik temininde istikrarlı şebekeler içinde büyük oranda dış kaynak kullanımına gitmektedir. Ayrıca temel işlevi olan programcılık yeteneğini şebeke üyesi diğer işletmelere devretmektedir. İnsan kaynakları yönetimi, reklam ve pazarlama, idari ve mali işler gibi destek işlevleri ise içinde bulundukları grubun merkez birimleri tarafından yürütülmektedir. Özel televizyon kuruluşları, bağımsız kuruluşlar olmaktan ziyade, şebeke içinde daha bağımlı, yatay ve yalın örgütlere dönüşmektedir.
Anahtar Kelime:

Konular: İletişim Film, Radyo, Televizyon

Transformation of organization structure of private televisions in Turkey

Öz:
This article examines the transformation of organization structure of private television companies in Turkey. The study goes about commercial television channels that broadcast nationally and have high rate. Data were collected from television broadcasting websites and semi‐structured in‐depth interviews with managers of authorized channels. It was found that private television companies initially had function‐based organization structures, then matrix organization was used after the completion of the studio infrastructure and lastly organization structure evolved network organization due to the increasing number of domestic productions and development of long‐term relationships with suppliers. Today, the leading private television companies are structured as a mediator in the network organization. Private television companies provide content by outsourcing in stable networks. In addition, the ability of programing that is the core competence of televisions transfered to the other companies of the network. Support functions such as human resources management, advertising and marketing, administrative and financial affairs are executed by central units in headquarters of their group. Private television companies are transformed into dependent, horizontal and lean enterprises on the network rather than as independent organizations.
Anahtar Kelime:

Konular: İletişim Film, Radyo, Televizyon
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Adaklı, G. (2006), Türkiye’de Medya Endüstrisi Neoliberalizm Çağında Mülkiyet ve Kontrol İlişkileri, Ankara: Ütopya.
  • Adaklı, G. (2001), “Yayıncılık Alanında Mülkiyet ve Kontrol”, Medya Politikaları. Türkiye’de Televizyon Yayıncılığının Dinamikleri, der. D.Beybin Kejanlıoğlu ve Diğerleri, 205‐243. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Aksop, G. A. (1999), “Televizyon Türlerinde Dönüşüm.” Yıllık 1999 “Mahmut Tali Öngören’e Armağan”, Ankara Ü. İletişim Fakültesi. 229‐253.
  • Budak, G. ve G. Budak (2004), İşletme Yönetimi. İzmir: Barış Yayınları.
  • Coyne, K. P., S. J.D. Hall ve P. G. Clifford (1997), “Is Your Core Competence A Mirage.” The Mckinsey Quarterly, No:1, 40‐54.
  • Çelenk, S. (2003), “Televizyonda İçerik Yapılaşması ve Toplumsal Kültür Yayın Akışı Ekseninde Eleştirel Bir İnceleme,” Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Radyo Televizyon Sinema Anabilim Dalı.
  • Dreje, A. (2003), “Strategic Management and Core Competence: Theory And Application.” Workplace Strategies and Facilities Management: Building In Value. Ed. Rick Best, Gerard de Valence, Craig Langston, Elsevier Pub.
  • Dinçer, Ö. (1998), Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası, İstanbul: Beta Yayınları.
  • Eren, E. (2003), Yönetim ve Organizasyon, İstanbul: Beta Yayınları. Ford, R. C. ve W. A. Randolph (1992), “Cross‐Functional Structures: A Review and Integration of Matrix Organization and Project Management.” Journal of Management, 18(2), 267‐294.
  • Koçel, T. (2010), İşletme Yöneticiliği, 12. Bsk., İstanbul: Beta.
  • Koçer, S. (2009), “Örgütsel Alanın Dönüşümü ve Örgüt Yapılarına Etkisi: Türkiye’de Televizyon İşletmeleri”, Doktora Tezi, Kocaeli Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Macmillian, H. ve M. Tampoe (2000), Strategic Management. Usa: Oxford University Pres., Aktaran Budak G. ve G. Budak, (2004), İşletme Yönetimi, İzmir: Barış Yayınları.
  • Manning, S. ve J. Sydow (2007), “Transforming Creative Potential In Project Networks: How TV Movies Are Produced Under Network‐Based Control”, Critical Sociology, 33, 19‐42. Manning, S. (2005), “Managing Project Networks As Dynamic Organizational Forms: Learning From The TV Movie Industry”, International Journal of Project Management, 23, 410‐414.
  • Miles, R. E. ve C. C. Snow (1992), “Causes of Failure in Network Organization”, California Management Review: Summer 34(4), 53‐72.
  • Miles, R.E., C.C., Snow ve H. Coleman (1992) “Managing 21st Century Network Organizations.” Organizational Dynamics, 20(3), 5‐19.
  • Pekman, C. (2001), “Çokuluslu Reklamcılık, Uluslar Arası Düzenlemeler ve Ulusal Uygulamalar: Kuralları Kim İster?.” Medya Politikaları. Türkiye’de Televizyon Yayıncılığının Dinamikleri, der. D.Beybin Kejanlıoğlu vd., Ankara: İmge Kitabevi, 205‐ 243.
  • Sherman, B. (1987), Telecommunication Management, New York: Mcgraw Hill Book Company.
  • Sydow, J. ve U. Staber (2002), “ The Institutional Embeddedness of Project Networks: The Case of Content Production in German Television.” Regional Studies, 36(3), 215‐227.
  • Ülgen, H. ve S. K. Mirze (2004), İşletmelerde Stratejik Yönetim, İstanbul: Literatür Yayıncılık.
  • Windeler, A. ve J. Sydow (2002), “Project Networks and Changing Industry Practices‐ Collaborative Content Production in The German Television Industry,” Organization Studies, Jg. 23, 1‐33.
  • Yangın, G. (1997), “Bir Yönetim İşlevi Olarak Örgütleme, Televizyon İstasyonu Örgütleri ve Model Önerisi.” Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • http://www.dogusgrubu.com.tr;
  • http://www.dmg.com.tr
  • http://www.cukurova.com.tr
  • “22.12.2008 Tarihli Tüm Grubu Rating Raporu”,
  • http://www.medyatava.com/rating.asp, Erişim Tarihi: 23.12.2008
  • NTV İnsan Kaynakları Birimi ile yapılan görüşme.
  • Kanal D Haber Merkezi ile yapılan görüşme.
  • D Prodüksiyon Drama Departmanı Direktörü ve Genel Koordinatörü ile yapılan görüşme.
  • Doğan Yayın Holding İnsan Kaynakları Birimi ile yapılan görüşme.
  • Show TV Haber Merkezi, Halkla İlişkiler ve Hukuk Bürosu ile yapılan görüşme.
  • TGRT Haber’in Genel Müdür Yardımcısı ile yapılan görüşme.
  • Lacivert Tanıtım Yöneticisi Çiğdem Savaşçıoğlu ile yapılan görüşme.
  • İstanbul Massmedia Yöneticisi Cengiz Keten ile yapılan görüşme.
  • Samanyolu TV Personel ve İdari İşlerden Sorumlu Genel Müdür Yardımcısı ile yapılan görüşme.
  • Star TV’nin Projeler Direktörü ile yapılan görüşme.
  • CNN Türk Kurumsal İletişim Departmanı Basınla İlişkiler yetkilisi ile yapılan görüşme.
APA KOÇER S, ERDOĞMUŞ N (2011). Türkiye’de özel televizyon kuruluşlarının örgüt yapılarının dönüşümü. , 235 - 262.
Chicago KOÇER SEVIM,ERDOĞMUŞ NİHAT Türkiye’de özel televizyon kuruluşlarının örgüt yapılarının dönüşümü. (2011): 235 - 262.
MLA KOÇER SEVIM,ERDOĞMUŞ NİHAT Türkiye’de özel televizyon kuruluşlarının örgüt yapılarının dönüşümü. , 2011, ss.235 - 262.
AMA KOÇER S,ERDOĞMUŞ N Türkiye’de özel televizyon kuruluşlarının örgüt yapılarının dönüşümü. . 2011; 235 - 262.
Vancouver KOÇER S,ERDOĞMUŞ N Türkiye’de özel televizyon kuruluşlarının örgüt yapılarının dönüşümü. . 2011; 235 - 262.
IEEE KOÇER S,ERDOĞMUŞ N "Türkiye’de özel televizyon kuruluşlarının örgüt yapılarının dönüşümü." , ss.235 - 262, 2011.
ISNAD KOÇER, SEVIM - ERDOĞMUŞ, NİHAT. "Türkiye’de özel televizyon kuruluşlarının örgüt yapılarının dönüşümü". (2011), 235-262.
APA KOÇER S, ERDOĞMUŞ N (2011). Türkiye’de özel televizyon kuruluşlarının örgüt yapılarının dönüşümü. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 6(2), 235 - 262.
Chicago KOÇER SEVIM,ERDOĞMUŞ NİHAT Türkiye’de özel televizyon kuruluşlarının örgüt yapılarının dönüşümü. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi 6, no.2 (2011): 235 - 262.
MLA KOÇER SEVIM,ERDOĞMUŞ NİHAT Türkiye’de özel televizyon kuruluşlarının örgüt yapılarının dönüşümü. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, vol.6, no.2, 2011, ss.235 - 262.
AMA KOÇER S,ERDOĞMUŞ N Türkiye’de özel televizyon kuruluşlarının örgüt yapılarının dönüşümü. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 2011; 6(2): 235 - 262.
Vancouver KOÇER S,ERDOĞMUŞ N Türkiye’de özel televizyon kuruluşlarının örgüt yapılarının dönüşümü. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 2011; 6(2): 235 - 262.
IEEE KOÇER S,ERDOĞMUŞ N "Türkiye’de özel televizyon kuruluşlarının örgüt yapılarının dönüşümü." Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 6, ss.235 - 262, 2011.
ISNAD KOÇER, SEVIM - ERDOĞMUŞ, NİHAT. "Türkiye’de özel televizyon kuruluşlarının örgüt yapılarının dönüşümü". Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi 6/2 (2011), 235-262.