Yıl: 2011 Cilt: 22 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 43 - 53 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılması

Öz:
Bu çalışmanın amacı, üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılmasıdır. Araştırmada sporcu öğrencilerin yaptıkları spor türüne ve sporcu olan ve spor yapmayan öğrencilerin cinsiyet, ekonomik durum, sınıf düzeyi değişkenlerine göre iletişim becerisi düzeyleri karşılaştırılmıştır. Ege bölgesindeki 4 üniversitenin takımlarında sporcu olan 329 ve spor yapmayan 329 toplamda 658 öğrenci araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Çalışmada veri toplama araçları olarak Korkut (1996) tarafından geliştirilen "İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği" (İBDÖ) ve araştırmacılar tarafından geliştirilen üniversite takımlarında sporcu olan ve spor yapmayan öğrenciler için ayrı ayrı uygulanan 2 adet "Kişisel Bilgi Formu" kullanılmıştır. Verilerin analizinde "Mann-Withney U" ve "Kruskal-Wallis H" istatistiksel test teknikleri kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre sporcu olan ve spor yapmayan üniversite öğrencilerinin iletişim becerisi düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu bulunmuştur (U=41519.5r p<0.05). Cinsiyet faktörüne göre de iletişim becerisi düzeylerinde her iki grupta da istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu belirlenmiştir $(U_{sporcu=9757.00,p<.05;}U_{spor yapmayan}$- Araştırmanın diğer değişkenleri olan yapılan spor türü $(x^2=4.184,$ sd=2, p>.05), sınıf düzeyi $(x^2_{sporcu}$=2.248, sd=3, p>.05;$x^2_{spor yapmayan}$=3.390, sd=3, p>.05) ve ekonomik duruma $(x^2_{sporcu}$ =0.469, sd=2, p>0.05; $x^2_{spor yapmayan}$= 3.387,sd=2, p>0.05) göre üniversite takımlarında sporcu olan ve spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktur. Araştırma sonuçlarına göre üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerin iletişim becerisi düzeyleri spor yapmayanlara göre; sporcu olan ve spor yapmayan her iki öğrenci grubunda kız öğrencilerin iletişim becerisi düzeyleri erkek öğrencilere göre daha yüksektir.
Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları Spor Bilimleri

Comparing communication skill levels between the students being athlete at university teams and the students not doing sport

Öz:
The aim of this study is comparing communication skills levels between the students being athlete at unjyersity teams and students not doing sport. In-the study, communication skills levels have been compared according to certain features, such as : sport category the athletes do and gender, economic condition, class level of the athletes and students not doing sport. In the Aegean Region, 329 students being athletes at 4 universities teams and 329 students not doing sport; in total 658 students are the samples of this study.ln the study, "Communication Skill Evaluation Scale"(CSES) developed by Korkut (1996) and 2 numbers "Personal Information Form" practised separately for the students being athlete at university teams and not doing sport, developed by the investigators, have been used as the data collect means. "Mann-Whithney U" and "Kruskal Wallis H" test techniques have been used in orderto evaluate the data. The findings of this study indicate that there were significant differences at communication skill levels of the students at university, according to being athlete or not doing sport (U=41519.5, p<0.05). It was also found that there were significant differences at communication skill levels in both athlete and not doing sport students groups according to gender $U_{athlete}=9757.00p<.05;U_{not doning sport student=}$11160.00' P<-05). AİS0 the StudV İndİC9te that differences of the communication skill levels between athlete students and ones not doing sport according to other features of the study, such as sport category $(x^2=4.184,$ sd=2, p>.05), class level $(x^2_{athlete}$=2.248, sd=3, p>.05; not doing sport student=3.390, sd=3, p>.05) and economic condition $(x^2_{athlete}$=0.469, sd=2, p>0.05; $x^2_{not doning sport athlete}$t athlete= 3-387- sd=2- P>0-05), are not significant. The results of this study indicate that communication skill levels of the students being athlete at university teams in regards to the students not doing sport; communication skill levels of the female students in both athlete and not doing sport students groups in regards to male students are higher.
Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları Spor Bilimleri
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • 1. Akoğuz M. (2002). İletişim Becerilerinin Geliştirilmesinde Yaratıcı Dramanın Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Programları ve Öğretim A. B. D. (Eğitim Teknolojisi Programı).
  • 2. Altunışık R, Çoşkun R, Bayraktaroğlu S, Yıldırım E. (2007). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulama (Beşinci baskı) Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
  • 3. Arsian F, Bayraktar G, Akdoğan S. (2006). Beden eğitimi ve spor yüksekokulunda amatör ve profesyonel spor yapan öğrencilerle aktif spor yapmayan öğrencilerin kişilik özelliklerinin incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 8 (2), 40-47.
  • 4. Aspegren K. (1999). Teaching and learning communication skills in Medicine-A Review with quality grading of articles. Medical Teacher, 21(6), 565-570.
  • 5. Baltaş Z, Baltaş A. (1999). Bedenin Dili (Yirminci basım) Istanbul: Remzi Kitabevi.
  • 6. Bozkurt N, Serin O, Emran B. (2003). İlköğretim birinci kademe öğretmenlerinin problem çözme, iletişim becerileri ve denetim odağı düzeylerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi. 12. Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri. 1373-1392, Antalya.
  • 7. Broucke SV, Vandereycken W, Vertommen H. (1994). Martial communication in eating disorder patient: A Controlled Observational Study. International Journal of Eating Disorders, 17(1), 1-21.
  • 8. Bulut BN. (2004). İlköğretim sınıf öğretmenlerinin iletişim becerilerine ilişkin algılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(4), 443-452.
  • 9. Cratty B J. (1973). Psychology in Contemporary Sport Psychology: Guidelines for Coaches and Athletes. New Jersy: Printice-Hall Englewood Cliffs.
  • 10. Cornelius TL, Shorey RC, Beebe SM. (2010). Self - Reported communication variables and dating violence: Using Gottman's Martial Communication Conceptualization. Journal of Family Violence, 25, 439-448.
  • 11. Cunningham MR. (1977). Personality and the structur of the nonverbal communication of emotion. Journal of Personality, 45(4), 564-584.
  • 12. Çamlıyer H, Çamlıyer H. (2001). Eğitim Bütünlüğü İçerisinde Çocuk Hareket Eğitimi ve Oyun. Manisa: Emek Matbaacılık.
  • 13. Çetin MÇ, Kuru E. (2009). Beden eğitimi spor yüksekokulu öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerinin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 11(1), 1-8.
  • 14. Demirci EE. (2002). İletişim Becerileri Eğitiminin Mesleki Eğitim Merkezine Devam Eden Genç İşçilerin İletişim Becerilerini Değerlendirmelerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • 15. Deniz İ. (2003). İletişim Becerileri Eğitiminin İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin İletişim Becerisi Düzeylerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • 16. Devito JA. (2004). The Interpersonal Communication Book (Tenth edition) Boston: USA:Allyn and Bacon.
  • 17. Dökmen Ü. (2004). İletişim Çatışmaları ve Empati (Yirmi sekizinci basım) İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • 18. Dumas JE, Blechman EA, Prinz RJ. (1994). Aggressive children and effective communication. Aggressive Behavior, 20, 347-358.
  • 19. Erden M, Akman Y. (2002). Gelişim ve Öğrenme (On birinci baskı) Ankara: Arkadaş Yayınevi.
  • 20. Fulkerson JA, Keel PK, Leon GR, Dorr T. (1999). Eating-Disordered behaviors and personality characteristic of high school athletes and nonathletes. The International Journal of Eating Disorders, 26 (1), 73-79.
  • 21. Greennockle KM. (2010). The new face in leadership: Emotional Intelligence. National Association for Kinesiology and Physical Education in Higher Education, 62, 260-267.
  • 22. Gordis EB, Margolin G, Vickerman K. (2005). Communication and frightening behavior among couples with past and recent histories of physical martial aggression. American Journal of Community Psychology, 36 (1/2), 177-191.
  • 23. Görür D. (2001) Lise Öğrencilerinin iletişim Becerilerini Değerlendirmelerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • 24. İlaslan Ö. (2001) Orta Öğretim Öğrencilerinin Bazı Özlük Niteliklerinin ve Baskın Ben Durumlarının İletişim Becerileriyle İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri A. B. D.
  • 25. İzgören AŞ. (2000). Dikkat Vücudunuz Konuşuyor. Ankara: Academyplus Yayınevi.
  • 26. Jones WH, Freemon J, Goswick RA. (1981) The persistence of loneliness: Self and Other Determinent. Journal of Personality, 49(1), 27-48.
  • 27. Karancı N, Dirik G, Yorulmaz 0. (2007). Eysenck kişilik Anketi-Gözden geçirilmiş kısaltılmış formunun (EKA-GGK) Türkiye'de geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 18(3), 1-8.
  • 28. Kim KH, Yang KM. (2008). The relationship between eating disorders and Parent - Adolescent communication in middle school students in rural areas. Taehan Kanho Hakhoe Chi, 38(1), 55-63, ABSTRACT
  • 29. Korkut F. (1996). İletişim becerilerini değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi: güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7), 18-23.
  • 30. Korkut F. (1997) Üniversite öğrencilerinin iletişim becerilerinin değerlendirilmesi. IV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri. Anadolu Üniversitesi, 208-218, Eskişehir.
  • 31. Korkut F. (2004). Okul Temelli Önleyici Rehberlik ve Psikolojik Danışma. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • 32. Korkut F. (2005). Yetişkinlere yönelik iletişim becerileri eğitimi. Hacettepe Üniversite Eğitim Fakültesi Dergisi. 28,143-149.
  • 33. Köker S, Evrengöl A, Canat S. (2005). Ergenlerin ana babaları ile iletişimlerini algılama düzeyleri. Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı Dergisi, 1(2), 75-78.
  • 34. McDowell EE. (1993) An exploratar study of teacher attidutes toward aspects of teaching and teaching style. Miami, Nisan 2007, ERIC-ED370147, ABSTRACT
  • 35. McGinty K, Knox D, Zumsan ME. (2003). Nonverbal and verbal communication in 'involved' and 'causal' relationships among college students. College Student Journal. 37(1). 28 Mayıs 2010, SPORTDiscus veritabanindan.
  • 36. McKay M, Davis M, Fanning P. (2010). İletişim Becerileri. (Prof. Dr. E. Köroğlu, Çev.). Ankara: Hyb Yayıncılık.
  • 37. Minskoff EH. (1980). Teaching Approach for Developing Nonverbal Communication Skills in Students with Social Perception Deficits. Journal of Learning Disabilities. 13(3), 118-124.
  • 38. Newman M. (1997). Stepfamily realities: How to Overcome Difficultes and Have a Happy Family. Nisan 2007, ERIC: ED381294.
  • 39. Nicholls AR, Polman R, Andrew RL, Taylor J, Cobley S. (2007). Stressors, coping, and coping effectiveness: Gender, type of sports, and skill differences. Journal of Sports Sciences. 25(13), 1521-1530.
  • 40. Özer K. (2006). İletişimsizlik Becerisi (Altıncı basım) İstanbul: Sistem yayıncılık.
  • 41. Özerkan KN. (2005). Spor Psikolojisine Giriş Temel Kavramlar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • 42. Pehlivan BK. (2005) Öğretmen adaylarının iletişim becerisi algıları üzerine bir çalışma. İlköğretim-Online, 4(2), 17-23[0nline].
  • 43. Rees C, Sheard C, McPherson A. (2002). Communication skills assesment: The perception of medical student at the Universty of Nottingham. Medical Education. 36, 868-878.
  • 44. Riesch SK, Henrigues J, Chanchong W. (2003) Effects of communication skills training on parents and young adolescents from extreme family types. Journal of Child and Adolescent Psychiatric Nursing. http://www.findarticles.eom/p/artides/mi_qa3892/ İs_200310/ai_n9332751 Ekim, 2006
  • 45. Riggio RE, Riggio HR, Salinas C, Cole EJ. (2003). The role of social and emotional communication skills in leader emergence and effectiveness. Group Dynamics: Theory, Research, and Practice. 7(2), 83-103.
  • 46. Saygıdeğer A. (2004). Benlik Saygısı Düzeyleri Farklı Genel Lise Öğrencilerinin Bazı Kişisel Özelliklerine Göre İletişim Becerilerine İlişkin Algılarının İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • 47. Tepeköylü Ö, Soytürk M, Çamlıyer H. (2009). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin (BESYO) iletişim becerisi algılarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 7(3): 115-124.
  • 48. Turna ZR. (1999). İletişim Becerilerini Geliştirmeye Yönelik Bilgi Verici Danışmanlığın Baba-Genç Arasındaki Çatışma Düzeyine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitimde Psikolojik Hizmetler A. B. D.
  • 49. Tutkun E, Güner BÇ, Ağaoğlu SA, Soslu R. (2010). Takım sporları ve bireysel sporlar yapan sporcuların saldırganlık düzeylerinin değerlendirilmesi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 1(1), 23-29.
  • 50. Vatansever M. (2002). Farklı Liselerde Öğrenim Gören Öğrencilerin Okullara Girişte ve Bitirirken Sahip Oldukları İletişim Becerilerinin Belirlenip Kıyaslanması. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • 51. Yüksel ŞF. (1997). Grupla İletişim Becerileri Eğitiminin Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerileri Düzeylerine Etkisi. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • 52. Yüksel Y, Tepeköylü Ö. (2010). Ortaöğretimde sporcu öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeyleri. 11. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, Antalya, 454-457
  • 53. Zeng ZH. (2003). The differences between anxiety and Self-Confidence between team and individual sports college varsity athletes. International Sports Journal, 7(1), 28-34.
APA TEPEKÖYLÜ ÖZTÜRK Ö, Soytürk M, ADA D, Çamlıyer H (2011). Üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılması. , 43 - 53.
Chicago TEPEKÖYLÜ ÖZTÜRK ÖZDEN,Soytürk Mümine,ADA DAŞDAN E. Nilay,Çamlıyer Hatice Üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılması. (2011): 43 - 53.
MLA TEPEKÖYLÜ ÖZTÜRK ÖZDEN,Soytürk Mümine,ADA DAŞDAN E. Nilay,Çamlıyer Hatice Üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılması. , 2011, ss.43 - 53.
AMA TEPEKÖYLÜ ÖZTÜRK Ö,Soytürk M,ADA D,Çamlıyer H Üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılması. . 2011; 43 - 53.
Vancouver TEPEKÖYLÜ ÖZTÜRK Ö,Soytürk M,ADA D,Çamlıyer H Üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılması. . 2011; 43 - 53.
IEEE TEPEKÖYLÜ ÖZTÜRK Ö,Soytürk M,ADA D,Çamlıyer H "Üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılması." , ss.43 - 53, 2011.
ISNAD TEPEKÖYLÜ ÖZTÜRK, ÖZDEN vd. "Üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılması". (2011), 43-53.
APA TEPEKÖYLÜ ÖZTÜRK Ö, Soytürk M, ADA D, Çamlıyer H (2011). Üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılması. Spor Bilimleri Dergisi, 22(2), 43 - 53.
Chicago TEPEKÖYLÜ ÖZTÜRK ÖZDEN,Soytürk Mümine,ADA DAŞDAN E. Nilay,Çamlıyer Hatice Üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılması. Spor Bilimleri Dergisi 22, no.2 (2011): 43 - 53.
MLA TEPEKÖYLÜ ÖZTÜRK ÖZDEN,Soytürk Mümine,ADA DAŞDAN E. Nilay,Çamlıyer Hatice Üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılması. Spor Bilimleri Dergisi, vol.22, no.2, 2011, ss.43 - 53.
AMA TEPEKÖYLÜ ÖZTÜRK Ö,Soytürk M,ADA D,Çamlıyer H Üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılması. Spor Bilimleri Dergisi. 2011; 22(2): 43 - 53.
Vancouver TEPEKÖYLÜ ÖZTÜRK Ö,Soytürk M,ADA D,Çamlıyer H Üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılması. Spor Bilimleri Dergisi. 2011; 22(2): 43 - 53.
IEEE TEPEKÖYLÜ ÖZTÜRK Ö,Soytürk M,ADA D,Çamlıyer H "Üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılması." Spor Bilimleri Dergisi, 22, ss.43 - 53, 2011.
ISNAD TEPEKÖYLÜ ÖZTÜRK, ÖZDEN vd. "Üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılması". Spor Bilimleri Dergisi 22/2 (2011), 43-53.