Yıl: 2015 Cilt: 4 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 369 - 390 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİ İLE KİŞİLERARASI PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ

Öz:
Araştırmanın temel amacı iletişim becerileri ile kişilerarası problemçözme becerileri arasındaki ilişkileri belirlemektir. Bununla birlikte iletişimbecerileri ile kişilerarası problem çözme becerileri katılımcıların yaşı,cinsiyeti ve ailede şiddete uğrayıp uğramama durumu açısından dadeğerlendirilmektedir. Araştırmanın örneklemi 2013-2014 öğretim yılında Ondokuz MayısÜniversitesinin çeşitli fakültelerinde öğrenim gören toplam 444 (257 kadın,187 erkek) katılımcıdan oluşmaktadır. Araştırmada katılımcılara Kişisel BilgiToplama Formu, Kişilerarası Problem Çözme Envanteri ve İletişim BecerileriDeğerlendirme Ölçeği uygulanmıştır. Araştırmanın amaçları doğrultusundaverilerin analizinde bağımsız gruplar t testi, Pearson Korelasyon Analizi veÇoklu Doğrusal Regresyon Analizi kullanılmıştır. Araştırma bulguları, genel olarak kişilerarası problem çözme altboyutlarından Probleme Olumsuz Yaklaşım (POY) ve KendineGüvensizliğin (KG) iletişim becerilerini negatif yönde; Yapıcı ProblemÇözme (YPÇ) ve Israrcı-Sebatkâr Yaklaşımın (I-SY) ise pozitif yöndeanlamlı bir şekilde yordadığını göstermektedir. Aynı zamanda, KGpuanlarının cinsiyete göre anlamlı bir şekilde farklılaştığı; erkeklerin KGpuan ortalamalarının kadınlardan daha yüksek olduğu görülmektedir. İletişimbecerilerinin de cinsiyete göre farklılaştığı ve kadınların iletişim becerileripuan ortalamalarının erkeklere oranla daha yüksek olduğu bulunmuştur.Kişilerarası problem çözme puanları, ailede şiddete uğrayıp uğramamayagöre anlamlı farklılık göstermemektedir. Yine ailede şiddete uğramadığınıbelirten katılımcıların iletişim becerileri puan ortalamaları ailede şiddeteuğradığını belirten katılımcılardan daha yüksektir. Yaş ile kişilerarasıproblem çözme becerileri ve iletişim becerileri puan ortalamaları arasındaanlamlı bir farklılık bulunmamaktadır. Çok boyutlu bir niteliğe sahip olan kişilerarası problem çözme ve iletişimbecerileri, sonraki çalışmalarda çeşitli psikososyal faktörler de dikkatealınarak farklı örneklemler üzerinde araştırılabilir. Genel olarak araştırmabulguları, bireylerin problem çözme ve iletişim becerilerinin geliştirilmesineyönelik eğitim programları ve uygulamalarının gerekliliğini ortayakoymaktadır
Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları Psikoloji Aile Çalışmaları Davranış Bilimleri

THE RELATIONSHIP BETWEEN UNİVERSITY STUDENTSCOMMUNICATION SKILLS AND THEIR INTERPERSONAL PROBLEM SOLVING SKILLS

Öz:
This study mainly aims to determine the relationship betweencommunication skills and interpersonal problem solving skills. In addition,communication skills and interpersonal problem solving skills are evaluatedby age, gender, and status of exposure to domestic violence. The research sample consisted of 444 participants (257 females and 187males) studying at various faculties of Ondokuz Mayıs University in the2013-2014 academic year. The Personal Information Collection Form, theInterpersonal Problem Solving Inventory, and the Communication SkillsEvaluation Scale were administered to the participants. The independentgroups t-test, the Pearson Correlation Analysis and Multiple LinearRegresssion Analysis were used in data analysis. The research findings indicate that among interpersonal problem solvingsub-dimensions, Negative Approach to Problems (NAP) and Lack of Self- confidence (LSC) significantly predict communication skills in a negativeway, and Constructive Problem Solving (CPS) and Insistent-perseveringApproach (IPA) significantly predict them in a positive way. In addition, it isseen that LSC scores significantly varied by gender, and the malesparticipating in the study had higher LSC score averages in comparison to thefemales. It was found out that communication skills varied by gender, too,and the females had higher communication skills score averages incomparison to the males. Interpersonal problem solving scores did notsignificantly vary by exposure to domestic violence. The participants whostated that they were not exposed to domestic violence had highercommunication skills score averages in comparison to those participants whostated that they were exposed to domestic violence. No significant differencewas found between age and interpersonal problem solving skills andcommunication skills score averages. Future studies may examine interpersonal problem solving skills andcommunication skills, which have multidimensional natures, on differentsamples by taking into consideration certain psycho-social factors. In general,the research findings show that training programs and practices are needed toimprove the problem solving and communication skills of individuals.
Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları Psikoloji Aile Çalışmaları Davranış Bilimleri
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • ABAAN, S. ve ALTINTOPRAK, A. (2005). Hemşirelerde Problem Çözme Becerileri: Öz Değerlendirme Sonuçlarının Analizi. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 62-76. AKMAN, B., KARGI, E., ÖZDEN, Z. ve OKYAY, Ö. (2006). Ailelerin ve Çocukların Kullandıkları Ceza Yöntemleri, I. Şiddet ve Okul: Okul ve Çevresinde Çocuğa Yönelik Şiddet ve Alınabilecek Tedbirler, Uluslararası Katılımlı Sempozyum, İstanbul. AKSAN, N. ve SÖZER, M. A. (2007). Üniversite Öğrencilerinin Epistemolojik İnançları İle Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişkiler. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 31-50. ALBAYRAK SARGIN, Y. (2008). Ergenlik Dönemindeki Öğrencilerin Saldırgan Davranışları İle Öfke ve Sosyal Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. ARIN, A. (2006). Lise Yöneticilerinin Öğretim Liderliği Davranışları İle kullandıkları Karar Verme Stratejileri ve Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişki Düzeyi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir: Osman Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. ARSLAN, C., HAMARTA, E., ARSLAN, E. ve SAYGIN, Y. (2010). Ergenlerde Saldırganlık ve Kişilerarası Problem Çözmenin İncelenmesi. İlköğretim Online, 9(1), 379-388. ARSLANTAŞ, Y. (1998). Sını f Yönetiminde Öğretmen İletişim Becerilerine İlişkin Öğretmen ve Öğrenci Görüşleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. ASLAN, O. ve ULUÇINAR SAĞIR, Ş. (2012). Science and Technology Teacher Candidates’ Problem Solving Skills. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 9(2), 95-97. BAĞÇECİ, B. ve KİNAY, İ. (2013). Öğretmenlerin Problem Çözme Becerilerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (Electronic Journal of Social Sciences), 12(44), 335-347. BALLER, W. R. ve CHARLES, D. C. (1961). The Psychology of Human Growth and Development. New York: Holt, Rinehart and Winston. BANDURA, A. (1963). The Role of Imitation in Personalitiy Development. The Journal of Nursery Education, 18(3). BAŞAR, G., AKIN, S. ve DURNA, Z. (2015). Hemşirelerde ve Hemşirelik Öğrencilerinde Problem Çözme ve İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4(1), 125-147. BEDEL A. ve HAMARTA, E. (2014). The Relationship between Interpersonal Problem Solving and Academic Motivation. Elementary Education Online, 13(2), 674‐681. BEDEL, A. ve ARI, R. (2011). Kişiler Arası Sorun Çözme Beceri Eğitiminin Yetiştirme Yurdunda Yaşayan Ergenlerin Yapıcı Problem Çözme ve Sürekli Öfke Düzeylerine Etkisi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 1(4), 1-10. BİNGÖL, G. ve DEMİR, A. (2011). Amasya Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinin İletişim Becerileri. Göztepe Tıp Dergisi, 26(4), 152-159. BUDAK, S. (2009). Psikoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat. CÜCELOĞLU, D. (2003). İletişim Donanımları. İstanbul: Remzi. CÜCELOĞLU, D. (2004). İnsan ve Davranışı. (7. Baskı). İstanbul: Remzi. CÜCELOĞLU, D. (2011). Yeniden İnsan İnsana. (43. Basım). İstanbul: Remzi. ÇAĞLAYAN, H. S. (2007). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Bilim Dalı Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Öğrenme Biçemleri İle Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. ÇAM, S. ve TÜMKAYA, S. (2006). Üniversite Öğrencilerinde Kişilerarası Problem Çözme. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(2), 119-132. ÇAM, S. ve TÜMKAYA, S. (2007). Kişilerarası Problem Çözme Envanterinin (KPÇE) Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(28), 95-111. ÇAM, S. ve TÜMKAYA, S. (2008a). Kişilerarası Problem Çözme Envanteri Lise Öğrencileri Formu’nun Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(2), 1-17. ÇAM, S. ve TÜMKAYA S. (2008b). Psikolojik Danışma İçin Başvuran ve Başvurmayan Üniversite Öğrencilerinin Kişilerarası Problem Çözme Becerileri. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (23), 48-56. ÇAM, S., TÜMKAYA, S., YERLİKAYA, E. E. (2011). Kişilerarası Problem Çözme Envanterinin Yetişkin Örnekleminde Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 1703-1724. ÇETİNKAYA, Z. (2011). Türkçe Öğretmen Adaylarının İletişim Becerilerine İlişkin Görüşlerinin Belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 567-576. ÇEVİK, D. B. ve ÖZMADEN, M. (2013). Öğretmen Adaylarının Problem Çözme Becerileri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(3), 270-275 D’ZURILLA T. J., MAYDEU OLIVARES, A. ve KANT, G. L. (1998). Age and Gender Differences in Social Problem-solving Ability. Personality and Individual Di fferences, 25, 241-252. D’ZURILLA, T. J. ve NEZU, A. M. (2007). Problem-Solving Therapy: A Positive Approach to Clinical Intervention. (Third Edition). New York: Springer Publishing Company. D’ZURILLA, T. J., CHANG, E. C. ve SANNA, L. J. (2003). Self-esteem and Social Problem Solving as Predictors of Aggression in College Students. Journal of Social and Clinical Psychology, (22), 424-440. D’ZURILLA, T. J., NEZU, A. M. ve MAYDEU-OLIVARES, A. (2004). Social Problem Solving: Theory and Assessment. Social Problem Solving: Theory, Research, and Training. Edward C. Chang, Thomas J. D’Zurilla and Lawrence J. Sanna (Eds.:). Washington, DC: American Psychological Association. DÖKMEN, Ü. (1997). İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Sistem. DREER, L. E., JAKSON, W. T. ve ELLIOTT, T. R. (2005). Social Problem Solving, Personality Disorder and Substance Abuse. Social Problem Solving and Offending: Evidence, Evaluation and Evolution. Mary McMurran and James McGuire (Eds.:). West Sussex: John Wiley and Sons. DURUKAN, E. ve MADEN, S. (2010). Türkçe Öğretmenlerinin İletişim Becerileri Üzerine Bir Araştırma. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1, 59-74. DÜNDAR, S. (2009). Üniversite Öğrencilerinin Kişilik Özellikleri İle Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24(2), 139-150. ERGİN, B. E. ve DAĞ, İ. (2013). Kişilerarası Problem Çözme Davranışları, Yetişkinlerdeki Bağlanma Yönelimleri ve Psikolojik Belirtiler Arasındaki İlişkiler. Anatolian Journal of Psychiatry, 14, 36-45. ERİGÜÇ, G., ŞENER, T. ve ERİŞ, H. (2013). İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi: Bir Meslek Yüksekokulu Öğrencileri Örneği. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 16(1), 45- 65. ERÖZKAN, A. (2005). Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerilerini Etkileyen Faktörler. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 22, 135-150. ERÖZKAN, A. (2013). İletişim Becerileri ve Kişilerarası Problem Çözme Becerilerinin Sosyal Yetkinliğe Etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(2), 731-745. GÖRMÜŞ, A. Ş., AYDIN, S. ve ERGİN, G. (2013). İşletme Bölümü Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Cinsiyet Rolleri Bağlamında İncelenmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, XV(1), 109-128. GÜLBAHÇE, Ö. (2010). K. K. Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin İncelenmesi. Atabesbd, 12(2), 12-22. GÜRÜZ, D. ve TEMEL EĞİNLİ, A. (2011). Kişilerarası İletişim, Bilgiler, Etkiler, Engeller. (2. Baskı). Ankara: Nobel. HASTA, D. ve GÜLER, M. E. (2013). Saldırganlık: Kişilerarası İlişki Tarzları ve Empati Açısından Bir İnceleme. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(1), 64-104. HEPPNER, P. P., WITTY, T. E. ve DIXON, W. A. (2004). Problem-Solving Appraisal and Human Adjustment: A Review of 20 Years of Research Using the Problem Solving Inventory. The Counseling Psychologist, 32(3), 344–428. KAYA, A., BOZASLAN, H. ve GENÇ, G. (2012). Üniversite Öğrencilerinin Anne-Baba Tutumlarının Problem Çözme Becerilerine, Sosyal Kaygı Düzeylerine ve Akademik Başarılarına Etkisi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 208- 225. KILIÇARSLAN, E. (2011). İletişim Kurma Becerileri. İstanbul: Kriter. KOÇ, B. (2011). Okullarda Şiddet: Lise Öğrencilerinde Şiddet, Saldırganlık ve Dindarlık İlişkisi. (2. Baskı). İstanbul: E-Yazı Yayınları. KOÇ, B. (2014). Kişilerarası İlişki Tarzlarının Saldırganlık İle İlişkisi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 3(4), 160-182. KORKUT, F. (2005). Yetişkinlere Yönelik İletişim Becerileri Eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 143-149. KUMCAĞIZ, H., YILMAZ, M., BALCI ÇELİK, S. ve AYDIN AVCI, İ. (2011). Hemşirelerin İletişim Becerileri: Samsun İli Örneği. Dicle Tıp Dergisi, 38(1), 49-56. KURTYILMAZ, Y. (2005). Öğretmen Adaylarının Saldırganlık Düzeyleri İle Akademik Başarıları, İletişim ve Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişkiler (Anadolu Üniversitesi ve Osmangazi Üniversitesi Öğrencileri Üzerinde Bir Araştırma). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. KÜNÜÇEN, H. H. (2009). Etkili İletişim. Genel İletişim. Uğur Demiray (ed.). (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi. McCLURE, K. S., NEZU, A. M., NEZU, C. M., O’HEA, E. L. and McMAHON, C. (2010). Social Problem Solving and Depression in Couples Coping with Cancer. Psycho- Oncology, 21, 11–19. NACAR, F. S. (2010). Sını f Öğretmenlerinin İletişim ve Kişilerarası Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. NEZU, A. M., NEZU, C. M., HOUTS P. S., FRIEDMAN S. H. ve FADDIS, S. (1999). Relevance of Problem-Solving Therapy to Psychosocial Oncology. Journal of Psychosocial Oncology, 16(3-4), 5-26. NEZU, C. M., D’ZURILLA, T. J. and NEZU, A. M. (2005). Problem-Solving Therapy: Theory, Practice and Application to Sex Offenders. Social Problem Solving and Offending: Evidence, Evaluation and Evolution. Mary McMurran and James McGuire Eds.:). West Sussex: John Wiley and Sons. ÖZER, K. (2008). İletişimsizlik Becerisi. İstanbul: Sistem Yayıncılık. ÖZERBAŞ, M. A., BULUT, M. ve USTA, E. (2007). Öğretmen Adaylarının Algıladıkları İletişim Becerisi Düzeylerinin İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 123-135. ÖZŞAKER, M. (2013). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin İletişim Becerileri ve Benlik Saygılarının Değerlendirilmesi. International Journal of New Trends in Arts, Sports and Science Education, 2(3), 29-39. ÖZTÜRK CAN, H., ÖNER, Ö. İ. ve ÇELEBİ, E. (2009). Üniversite Öğrencilerinde Eğitimin Sorun Çözme Becerisine Etkisinin İncelenmesi. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 4(10), 35-58. PİJİ KÜÇÜK, D. (2012). Müzik Öğretmenliği Anabilim Dalı Öğrencilerinin İletişim ve Problem Çözme Becerileri. GEFAD / GUJGEF, 32(1), 33-54. POLAT, R. H. ve TÜMKAYA, S. (2010). Sınıf Öğretmenliği Öğrencilerinin Düşünme İhtiyacına Göre Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi. İlköğretim Online (Elementary Education Online), 9(1), 346-360. REED, V. A., McLEOD, K. ve McALLISTER, L. (1999). Importance of Selected Communication Skills for Talking With Peers and Teachers: Adolescents’ Opinions. Language, Speech, and Hearing Services in Schools, (30), 32-49. SARACALOĞLU, A. S., YENİCE, N. ve KARASAKALOĞLU, N. (2009) Öğretmen Adaylarının İletişim ve Problem Çözme Becerileri İle Okuma İlgi ve Alışkanlıkları Arasındaki İlişki. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, VI(II), 187-206. TARHAN, N. (2000). Şiddet Davranışının Psikolojik-Kültürel Boyutu. (ed. İbrahim Balcıoğlu). Biyolojik, Sosyolojik, Psikolojik Açıdan Şiddet. İstanbul: Yüce Yayım. TETİK, S. ve AÇIKGÖZ, A. (2013). Duygusal Zeka Düzeyinin Problem Çözme Becerisi Üzerindeki Etkisi: Meslek Yüksekokulu Öğrencileri Üzerine Bir Uygulama. Electronic Journal of Vocational Colleges UMYOS Özel Sayı. TOPAL, H. (2011). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Kişilerarası Problem Çözme Becerileri ve Yönelimleri İle Fonksiyonel Olmayan Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. ULUKAN, H. (2012). İletişim Becerilerinin Takım ve Bireysel Sporculara Olan Etkisi. Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Ana Bilim Dalı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karaman: Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. ULUSOY, H., TOSUN, N. ve AYDIN, J. C. (2014). Sağlık Yönetimi Öğrencilerinin Problem Çözme Becerileri. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 1(1), 1-8. VEKLİ, G. S. ve PALİÇ, G. (2012). Lise Öğrencilerin Problem Çözme Becerisi Algılarının Belirlenmesi. Journal of Educatıonal and Instructıonal Studıes in The World, 2(1), 89- 95. WANG, X. (2007). A Model of the Relationship of Sex-Role Orientation to Social Problem- Solving. Sex Roles, (57), 397-408. YENİCE, N., ÖZDEN, B. ve EVREN, B. (2012). Examining of Problem Solving Skills According to Different Variables for Science Teachers Candidates. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 46, 3880-3884. YILMAZ, E., KARACA, F. ve YILMAZ, E. (2009). Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinin Problem Çözme Becerilerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 12(1), 38-48. YILMAZ, N. (2011). Okul Öncesi Öğretmenlerinin İletişim Becerileri, Problem Çözme Becerileri ve Empatik Eğilim Düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Muğla: Muğla Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. YÖRÜKOĞLU, A. (1994). Çocuk Ruh Sağlığı. (19. Basım). İstanbul: Özgür Yayınları. YÜKSEL A. H. (2009). İletişim Kavram ve Tanımı. (ed. Uğur Demiray). Genel İletişim. (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi. YÜKSEL A. H. (2010). İletişimin Tanımı ve Temel Bileşenleri. (ed. Uğur Demiray). Etkili İletişim. (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
APA KOÇ B, Terzi Y, GÜL A (2015). ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİ İLE KİŞİLERARASI PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ. , 369 - 390.
Chicago KOÇ Bozkurt,Terzi Yuksel,GÜL Aysu ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİ İLE KİŞİLERARASI PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ. (2015): 369 - 390.
MLA KOÇ Bozkurt,Terzi Yuksel,GÜL Aysu ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİ İLE KİŞİLERARASI PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ. , 2015, ss.369 - 390.
AMA KOÇ B,Terzi Y,GÜL A ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİ İLE KİŞİLERARASI PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ. . 2015; 369 - 390.
Vancouver KOÇ B,Terzi Y,GÜL A ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİ İLE KİŞİLERARASI PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ. . 2015; 369 - 390.
IEEE KOÇ B,Terzi Y,GÜL A "ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİ İLE KİŞİLERARASI PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ." , ss.369 - 390, 2015.
ISNAD KOÇ, Bozkurt vd. "ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİ İLE KİŞİLERARASI PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ". (2015), 369-390.
APA KOÇ B, Terzi Y, GÜL A (2015). ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİ İLE KİŞİLERARASI PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 4(1), 369 - 390.
Chicago KOÇ Bozkurt,Terzi Yuksel,GÜL Aysu ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİ İLE KİŞİLERARASI PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi 4, no.1 (2015): 369 - 390.
MLA KOÇ Bozkurt,Terzi Yuksel,GÜL Aysu ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİ İLE KİŞİLERARASI PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, vol.4, no.1, 2015, ss.369 - 390.
AMA KOÇ B,Terzi Y,GÜL A ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİ İLE KİŞİLERARASI PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi. 2015; 4(1): 369 - 390.
Vancouver KOÇ B,Terzi Y,GÜL A ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİ İLE KİŞİLERARASI PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi. 2015; 4(1): 369 - 390.
IEEE KOÇ B,Terzi Y,GÜL A "ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİ İLE KİŞİLERARASI PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ." Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 4, ss.369 - 390, 2015.
ISNAD KOÇ, Bozkurt vd. "ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİ İLE KİŞİLERARASI PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ". Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi 4/1 (2015), 369-390.