Mevcut Yapıların Uyarlanabilirlik Kapasitesini Belirleme ve Değerlendirme Yöntemi

EKİNCİ, Savaş

Mevcut Yapıların Uyarlanabilirlik Kapasitesini Belirleme ve Değerlendirme Yöntemi

Savaş EKİNCİ (Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Mimarlık Bölümü, İstanbul, Türkiye)

Tasarım+Kuram

5 0

Yıl: 2016 Cilt: 12 Sayı: 21 Sayfa Aralığı: 78 - 102 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Mevcut Yapıların Uyarlanabilirlik Kapasitesini Belirleme ve Değerlendirme Yöntemi

Öz:

Mevcut yapıların içinde yer aldığı koşullardaki değişim ve gelişmeler karşısında, yapıların ömrü boyunca yapısal, işlevsel, ekonomik açılardan fayda değerini sürdürmek üzere, uyarlanabilirlik gereksinimi ortaya çıkmaktadır. Bu doğrultuda, yatırımcılar, tasarımcılar, yükleniciler ve kullanıcılar için, yapının yeni koşullara uyarlanmasına yönelik yeniden tasarım ve yeniden yapım kararlarına destek olacak bir yönteme ihtiyaç duyulmaktadır. Bu tespitler ışığında, mevcut kapasite sunumu ile değişim talepleri arasındaki ilişkiden yola çıkarak, yapının yeniden kullanım amacına yönelik tasarım ve yapım aşamalarına karar desteği sağlamak üzere uyarlanabilirlik kapasitesinin kantitatif bir değer şeklinde sistematik ve rasyonel bir yöntemle ortaya konulmasının gerekliliği bu çalışmanın sorunsalı olarak belirlenmiştir.

Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Bilgin, İ. 1992. Konut Üretiminin Karşılaştırmalı Analizi, Yıldız Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Eğitim ve Kültür Derneği Yayınları, İstanbul.
Brand, S. 1994. How Building Learn, Viking Press, New York.
Chakrabarty, B. K. 1991. Models for the Optimal design Housing Development, Environment and planning B: Planing and Design, cilt: sayı: 17, s.331-340.
Cuperus, Y. 2005. An Introduction to Open Building, OBOM Resach Group, Delf University of Technology, Delf, Hollanda.
Deniz, Ö. Ş. 1999. Çok Katlı Konut Tasarımında Kullanıcıların Esneklik Taleplerini Karşılayacak Yapı Elemanlarının seçimine Yönelik Bir Karar Verme Yaklaşımı, Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Deniz, Ö. Ş. 2003. Çok Katlı Konutlarda Değişebilirlik Sağlama Stratejisi: Yapı Elemanlarının Hiyerarşik Organizasyonu Yaklaşımı, Tasarım+Kuram, cilt: 2, sayı: 3, s.114-129.
Douglas, J. 2006. Building Adaptation, Elsevier, Oxford.
Ekinci, S. 2014. Mevcut Yapıların Uyarlanabilirlik Kapasitesini Belirleme ve Değerlendirme Yöntemi, Doktora Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Mimarlık Anabilim Dalı, Yapı Bilgisi Programı, İstanbul.
Freund, J. E. 2001. Modern Elementary Statistics, Prentice Hall, New Jersey.
Friedman, A. 1994. Developing Design and Impementation Strategies for Flexible Building Systems in North Amercan Housing, Open House International, cilt: 19, sayı: 1, s.4-17.
Habraken, N. J., Boekhold, J. T., Thijssen, A. P. ve Dinjenss, P. J. M. 1976. Variations - The systematic Design of Supports, MIT Laboratory of Architecture and Planning Cambridge, Massachusetts.
Habraken, N. J. 1999. Supports: An Altarnetive to Mass Housing, Urban International Press U.K.
Habraken, N. J. 2000. The Structure of the Ordinary, MIT Press, Cabridge ve Massachusetts.
Kendall, S. ve Teicher, J. 2002. Residential Open Building, CIB ve E&FN Spon, Londra.
Kendall, S. 2004. An Open Building Strategy for Achieving Dwelling Unit Autonomy in Multi-Unit Housing, Housing and Society, cilt: 31, sayı: 1, s.89-99.
Kincaid, D. 2003. Adapting Buildings for Changing Uses, Spon Press, Londra.
Oxman, R. M., Herbert, G. ve Wachman, A. 1981. On the Typology of Supports, Open House International, cilt: 6, sayı: 4, s.21-29.
Oxman, R. M., Herbert, G. ve Wachman, A. 1983. The Hierarchical Principles and its Architetural Applications, Architectural Science Review, cilt: 26, sayı: 2, s.33-38.
Oxman, R. M., Herbert, G. ve Wachman, A. 1984. Hierarchical Organization as a Strategy of Flexibility in Architectural Systems, Architectural Science Review, cilt: 27, sayı: 3, s.60-64.
Oxman, R. M. 1986. Designing Variations, Design Studies, cilt: 7, sayı: 4, s.185-191.
Paduart, A., Debacker, W., Henrotay, C., De Temmerman, N., De Wilde, W. P. ve H, H. 2009. Transforming Cities: Introducing Adaptability in Existing Residential Buildings through Reuse and Disassembly Strategies for Retrofitting, Lifecycle Design of Buildings, Systems and Materials Conference, Enschede, The Netherlands, s.18-23, CIB W115 Construction Material Stewardship.
Priemus, H. 1993. Flexible Housing: Fundamentals and Background, Open House International, cilt: 18, sayı: 4, s.19-26.
Prins, M. 1989. Decision Making and Flexibility: An Integral Decision Making model (kitap içinde bölüm), Quality in the Built Environment, s.141- 148, Ed.: Wilkinson, N, Open House International Association, New Castle.
Steadman, P., Brown, F. ve Rickaby, P. 1991. Studies in the Morphology of the Englisih Building Stock, Environment and planning B: Planing and Design, cilt: sayı: 18, s.85-98.
Tait, J. J. 1975. Some Ways of Thinking Abaut the Future, Industralization Forum, cilt: 6, sayı: 5, s.13-26
Timor, M. 2011. Analitik Hiyerarşi Prosesi, Türkmen Kitabevi, İstanbul.
van den Brand, G. J., Quanjel, E. ve Wim, Z. 2001. Sustainable Flexible Process Innovation: Practical Implementation of a New Building Design Approach (kitap içinde bölüm), Agile Architecture, s.1-12, Ed.: OBOM, Delft University of Technology, Delf.
Zhijie, R. ve Beisi, J. 2009. The Impact of Functional Flexibility on Minimizing Housing Obsolescense: A Pilot Study of Urban House Stock Built Around The Millennium in Chongqing, China, Changing Roles, New Roles; New Challenges CIB Conference, Rotterdam-Hollanda, 5-9 Ekim 2009, CIB.

APA	EKİNCİ S (2016). Mevcut Yapıların Uyarlanabilirlik Kapasitesini Belirleme ve Değerlendirme Yöntemi. , 78 - 102.
Chicago	EKİNCİ Savaş Mevcut Yapıların Uyarlanabilirlik Kapasitesini Belirleme ve Değerlendirme Yöntemi. (2016): 78 - 102.
MLA	EKİNCİ Savaş Mevcut Yapıların Uyarlanabilirlik Kapasitesini Belirleme ve Değerlendirme Yöntemi. , 2016, ss.78 - 102.
AMA	EKİNCİ S Mevcut Yapıların Uyarlanabilirlik Kapasitesini Belirleme ve Değerlendirme Yöntemi. . 2016; 78 - 102.
Vancouver	EKİNCİ S Mevcut Yapıların Uyarlanabilirlik Kapasitesini Belirleme ve Değerlendirme Yöntemi. . 2016; 78 - 102.
IEEE	EKİNCİ S "Mevcut Yapıların Uyarlanabilirlik Kapasitesini Belirleme ve Değerlendirme Yöntemi." , ss.78 - 102, 2016.
ISNAD	EKİNCİ, Savaş. "Mevcut Yapıların Uyarlanabilirlik Kapasitesini Belirleme ve Değerlendirme Yöntemi". (2016), 78-102.

APA	EKİNCİ S (2016). Mevcut Yapıların Uyarlanabilirlik Kapasitesini Belirleme ve Değerlendirme Yöntemi. Tasarım+Kuram, 12(21), 78 - 102.
Chicago	EKİNCİ Savaş Mevcut Yapıların Uyarlanabilirlik Kapasitesini Belirleme ve Değerlendirme Yöntemi. Tasarım+Kuram 12, no.21 (2016): 78 - 102.
MLA	EKİNCİ Savaş Mevcut Yapıların Uyarlanabilirlik Kapasitesini Belirleme ve Değerlendirme Yöntemi. Tasarım+Kuram, vol.12, no.21, 2016, ss.78 - 102.
AMA	EKİNCİ S Mevcut Yapıların Uyarlanabilirlik Kapasitesini Belirleme ve Değerlendirme Yöntemi. Tasarım+Kuram. 2016; 12(21): 78 - 102.
Vancouver	EKİNCİ S Mevcut Yapıların Uyarlanabilirlik Kapasitesini Belirleme ve Değerlendirme Yöntemi. Tasarım+Kuram. 2016; 12(21): 78 - 102.
IEEE	EKİNCİ S "Mevcut Yapıların Uyarlanabilirlik Kapasitesini Belirleme ve Değerlendirme Yöntemi." Tasarım+Kuram, 12, ss.78 - 102, 2016.
ISNAD	EKİNCİ, Savaş. "Mevcut Yapıların Uyarlanabilirlik Kapasitesini Belirleme ve Değerlendirme Yöntemi". Tasarım+Kuram 12/21 (2016), 78-102.