Masraf ve Komisyon gelirleri Türkiye'de ticari bankaların kârlılıkları içinde önemli bir noktaya gelmiştir. Bankaların kredi müşterilerinden talep ettikleri masraf ve komisyonların yasal dayanağını kanunlar, bu kanunlar kapsamında çıkartılmış yönetmelikler ve taraflar arasında imzalanmış olan sözleşmeler oluşturmaktadır. Bununla birlikte, tüketici hakem heyeti kararları, kredi sözleşmelerinin standart sözleşme olduğu, karşılıklı müzakere edilmeksizin tek taraflı olarak oluşturulduğu ve bankalar tarafından kredi müşterilerinden tahsil edilen bazı masraf ve komisyonların haksız kazanç olarak alındığı ve dolayısıyla tüketiciden haksız olarak alınan masraf ve komisyonların tüketiciye iadesine karar vermektedir. Ayrıca, Yargıtay kararları bankaların tacir olmalarından dolayı yaptıkları masrafları tüketicilerden isteme hakkı bulunduğunu, ancak bu masrafın zorunlu, makul ve belgeli masraflar olması gerektiği, kredi verilmesi için gereken zorunlu masrafların neler olduğu konusunda ispat yükünün de bankalara ait olduğu konusunda hükmetmektedir. Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu 03.10.2014 tarih ve 29138 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Finansal Tüketicilerden Alınacak Ücretlere İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik ile bireysel kredilerde tahsil edilebilecek masraf, komisyon ve ücretleri "tahsis ücreti, ekspertiz ücreti ve taşınır ve taşınmaz rehin tesis ücreti" olarak sınırlandırmıştır. Bu ise 2014 yılı öncesi bankaların kredi müşterilerinden talep ettikleri masraf ve komisyonlardan hangilerinin zorunlu, makul ve belgeli masraflar olduğu konusunu tartışmalı duruma getirmekte ve konuyu tüketici mahkemelerinin dava konusu haline getirmektedir. Bu makalenin amacı bankaların kredi müşterilerinden talep ettikleri hangi masraf ve komisyonların zorunlu, makul ve belgeli masraflar olduğunu belirlemektir