Yıl: 2014 Cilt: 27 Sayı: 27 Sayfa Aralığı: 251 - 277 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE YETKİ DEVRİ

Öz:
Yetki devri, hem özel hem kamu yönetimlerinde kullanılan önemli bir yönetsel işlemdir. Ancak, Türk Kamu Yönetiminde, yetki devri mekanizması henüz istenilen etkinliğe ve verimliliğe kavuşamamıştır. Bu temel yargılardan yola çıkarak, bu çalışmada, öncelikle yetki devrinin yönetim bilimindeki yeri, faydaları ve önündeki engellerden bahsedilmiştir. Daha sonra Türk Kamu Yönetiminde yetki devri konusu, literatürdeki tartışmalar ve bürokrasideki uygulamalar açılarından incelenmiştir. Ayrıca yetki devrinin içeriği ve hukuki durumuna değinilmiş ve yetki devrinin yetki genişliği, imza devri ve yetki verme gibi kavramlarla ilişkisi ele alınmıştır. Türk Kamu Yönetimi'nde yetki devrinin merkezi yönetim, taşra yönetimi ve yerel yönetimler boyutlarında mevzuat ışığında çeşitli uygulamalarına yer verilmiştir. Son olarak, Türk Kamu Yönetiminde yetki devri ile sorumluluğun da devredilip devredilemeyeceği konusu tartışılmıştır
Anahtar Kelime:

Konular: Kamu Yönetimi

Delegation in Turkish Public Administration

Öz:
The delegation, in both the private and public management is an important administrative procedure. But Turkish Public Administration, delegation mechanism has not yet achieved the desired effectiveness and efficiency. Starting from these basic judgments, in this study, firstly, the location of the delegation in management science, benefits and obstacles are mentioned. Afterwards delegation in Turkish Public Administration, debates in the literature and practices in the bureaucracy was examined. Additionally, content and legal status of delegation was mentioned and its relationship with concepts like decentralisation of delegation, signature transfer and empowering were discussed. Various practices were addressed about delegation in Turkish Public Administration in the dimensions of centralized public administration, provincial administration and local administration considering the regulations. Finally, discussed with devolution whether transfers responsibility or not in Turkish Public Administration
Anahtar Kelime:

Konular: Kamu Yönetimi
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Ak A. (2010). Türk Kamu Yönetiminde Yetki Devri ve Karşılaşılan Sorunlar, Başbakanlık Uzmanlık Tezi, Ankara.
  • Akbulut, Emre (2013). Türk İdare Hukukunda Kanuni İdare İlkesi, (1. b) İstanbul: Beta Yayınları.
  • Akyılmaz, B.(2003). İdare Hukuku, Konya, nakleden: Aydın Bölge İdare Mahkemesinin 19.12.2007 tarihli, Aydın 1. İdare Mahkemesinin 06/11/2007 gün ve E:2007/992 sayılı kararına yapılan itirazı ret kararı.
  • Akyılmaz, B-Sezginer, M.-Kaya, C. (2009). Türk İdare Hukuku. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Arıkan, C. (2011). Türk Anayasa Hukukunda Yasama Yetkisinin Devredilmezliği. (1. b). Ankara: Yetkin Yayınları.
  • Ateş, H. (2003). Post Bürokratik Kamu Yönetimi. Asım Balcı ve diğerleri (der). Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar( 303-333),Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Aydın, A. H. (2013). Türk Kamu Yönetimi. Güncelleştirilmiş ve Gözden Geçirilmiş 5. Baskı. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Başaran, İ. E.(1984). Yönetime Giriş. (1.b) Ankara: Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayını.
  • Bilgiç, V.(2003). Yeni Kamu Yönetimi Anlayışı. Asım Balcı ve diğerleri(der.). Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar (25-39). Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Bozkurt, Ö-Ergun, T.-Sezen, S. (2008). Kamu Yönetimi Sözlüğü, (2.b), Ankara: Türkiye ve Ortadoğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayını.
  • Çağlayan, R. (2013). İdare Hukuku Dersleri (1.b). Ankara: Adalet Yayınevi.
  • Çevik, H. H. (2010). Kamu Yönetimi. (1 b)Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Derdiman, R. C. (2011). İdare Hukuku (4 b). Bursa: Alfa Aktüel Yayınları.
  • Derdiman, R. C. (2012).İdari Yargının Genel Esasları. (2 b). Bursa: Alfa Aktüel Yayınları.
  • Derdiman, R. C. (2013). Anayasa Hukuku. (3 b) Bursa: Alfa Aktüel Kitabevi.
  • Ergun, T. ve Polatoğlu A. ( 1984) Kamu Yönetimine Giriş. (2 b). Ankara: TODAİE Yayınları.
  • Eryılmaz, B.(2012). Kamu Yönetimi.(5 b).Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
  • Fındıklı R.&Bilgiç, V. K. (2006). İdare Hukuku, Gözden geçirilmiş 3. Baskı, Ankara: Anadolu Yayıncılık.
  • Gerdaneri, H. (1972). İl Genel Yönetimi ve İçişleri Bakanlığı Merkez örgütünde Yetki Devri. Ankara: İç İşleri Bakanlığı İç Dizayn Yayınları.
  • Gözler, K. (2000). Kanun Hükmünde Kararnamelerin Hukuki Rejimi. (1.b). Bursa: Ekin Kitabevi Yayınları Gözler, K. ve Kaplan, G.(2012). İdare Hukuku Dersleri (12 b).Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Gözübüyük, Ş. (1996). Yönetsel Yargı (10 b). Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Günday, M. (2002). İdare Hukuku (5 b). Ankara: İmaj Yayıncılık.
  • Jeuschede, G. (1994). Grundlagen der Führung: Führungsprozess, Führungskreis, Führungsfunktion, Führungskonzeptionen - Management by Objectives- Management by Exception-Management by Delegation-Führen nach dem Regelkreismodell, Führungsstil. Wiesbaden: Springer Fachmedien.
  • Kalabalık, H. (2011). İdare Hukukunun Temel Kavram ve Kurumları. (1b). Konya: Seyram Yayınları.
  • Laurence, E.L. (2006) Public Manegement: Old And New (1 b). New York: Routledge.
  • Maurer, H. (2006). Allgemeines Verwaltungsrecht, 16. Überarbeitete und ergænzte Auflage, München: Verlag C. H. Beck.
  • Minzer B. (2008): Die Delegation von Aufgaben von der Gemeindebehörde an die Gemeindeverwaltung aus betriebswirtschaftlicher und rechtlicher Sicht. Zürich: Master Thesis am Institut für VerwaltungsManagement, Zürcher Hochschule für Angewandte Wissenschaften, Winterthur.
  • Ökmen, M. ve Parlak, B. (2013). Kuram ve Uygulamada Yerel Yönetimler (3 b). Ankara: Orion Kitabevi.
  • Parlak, B. (2011). Yönetim Bilimi ve Çağdaş Yönetim Teknikleri.(1 b)İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Parlak, B.&Sobacı, M. Z. (2012). Ulusal ve Küresel Perspektifte Kamu Yönetimi Teori ve Pratik. Gözden Geçirilmiş ve Geliştirilmiş 4. Baskı. Bursa: MKM Yayınları.
  • Sancaktar, O. (2012). İdare Hukuku. (Genişletilmiş ve Güncellenmiş 2. b). Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Strackbein R.&Strackbein, D.(2002). Ergebnisorientiert delegieren, Engagement fordern, Selbstverantwortung fördern. Wiesbaden: Betriebswirtschaftlicher Verlag Dr. Th. Gabler GmbH.
  • Şahin, Y. (2010). Yönetim Bilimi ve Türk Kamu Yönetimi, (2 b). Trabzon: Murathan Yayınevi.
  • Ulvi Saran& Mustafa Tekmen (1995). Yetki Devri. Mülkiye Müfettişlerinin 1994-1995 Kış Dönemi İnceleme Araştırma Raporu, Ankara, 1995, s. 20, nakleden: Akın Ak, Türk Kamu Yönetiminde Yetki Devri ve Karşılaşılan Sorunlar. Başbakanlık Uzmanlık Tezi, 2010.Ankara, s 94
  • Wells, R. G.(1993). Yetki Devri (1 b). İstanbul: Rota Yayınevi.
  • Yıldırım, T. (2010). İdari Yargı. (2.b). İstanbul: Beta Yayınları.
  • Zabunoğlu, Y. (2012). İdare Hukuku, (1.b). Cilt 1, Ankara: Yetkin Yayınları II- SÜRELİ YAYINLAR
  • Aşkun, İ. C. (1970). Yönetimde Yetki Göçerimi. Eskişehir İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Dergisi, 6(1), 67-99
  • Aytürk, N.(2000). Yönetimde Yetki Devri ve İmza Yetkileri. Amme İdaresi Dergisi,33( 1), 79-110
  • Bursalıoğlu, Z.(1992). Görev-Yetki-Sorumluluk Üzerine. A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 25(1),5-8
  • Çetin C.ve Gürcan, G.(2001) “Yetki Devri ve Personelin Güçlendirilmesi İlişkisi Kamu ve Özel Sektörde Bir Uygulama”. 9.Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildirileri. İstanbul: 24-26 Mayıs 2001.
  • Dalkılıç, E. E. (2013): İdarenin Denetim Yetkisinin Özel Kişilere Devrine Anayasa Mahkemesi’nin Yaklaşımı. Ankara Barosu Dergisi, 2013/ 2, 105-123.
  • Derdiman, R. C.(1995). Kamu Yönetiminde Yetki Genişliği. Amme İdaresi Dergisi, 28(4), 65-80
  • Derdiman, R.C.(1996). Türk Kamu Yönetimi ve Hukukunda Kanun Hükmünde Kararname (1982 Anayasası’nın 91. Maddesinin Değerlendirilmesi). AÜ. Siyasal Bilimler Fakültesi Dergisi, 51(1),135-164
  • Güzelsarı, S.(2004). Kamu Yöntemi Disiplininde Yeni Kamu İşletmeciliği ve Yönetişim Yaklaşımları, A.Ü.SBF-GETA Tartışma Metinleri, 66 İğdeler, S.(2009).Yönetim Sorumluluğu Açısından Belediyelerde Yetki ve Sorumluluk. Türk İdare Dergisi, 81(463-464),199-225
  • Kalabalık, H. (1999). Türkiye’de Alan (Taşra) Yönetimi, İçinde Bulunduğu Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Türk İdare Dergisi, 1999, (425), 61- 103, nakleden: Yılmaz, D. (2007). Yetki Genişliği Üzerine Bir İnceleme. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2007, 11(1-2), Koçdemir M. (2013). Kamusal Hesap Verebilirlik: Kavramsal Çerçeve. Mali Klavuz Dergisi, 59
  • Onaran, O. (1974). Yetki Göçerimi (Yetki Devri). Amme İdaresi Dergisi, 7, 3-21
  • Özer, M.A.(2010). Verimli Örgüt Yönetimi İçin Zaman yönetimi. Çimento İşveren,1(24) 16-35
  • Peker, Ö.(1991). Yetkinin Göçerilmesi ve Kullanımı. Amme İdaresi Dergisi, C 24(1),39-53
  • Rohodes, R.A.W, (1996) The New Governance: Governing Without Goverment. Political Studies, XLIV, 652-667
  • Sezer, Ö. ve Vural, T. (2010). Kamu Hizmetlerinin Sunumunda Devletin Değişen Rolü ve Merkezi Yönetim ile Yerel Yönetimler Arasında Yetki ve Görev paylaşımı. Maliye Dergisi, 59, 203-219
  • Yatkın, A. (2009). Kamu Yönetiminde Bireysel Performans ve Örgütsel Verimlilik Aracı Olarak Personel Güçlendirme. E-Journal of New World Sciences Academy Social Sciences, 3, 128-141
  • Yıldız, C.Y. (2011). Türkiye’nin Yönetim Yapısında Yetki paylaşımı, İdarecinin Sesi, 145(2), 30-35
  • Yılmaz, D. (2007). Yetki Genişliği Üzerine Bir İnceleme. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2007, 11(1-2), 1245-1254
  • Yılmaz, A. Ve Aslan S. (2002) Örgütsel Zaman Yönetimi. C.Ü İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 3(1), 25-46 III- DİĞER KAYNAKLAR
  • Adalı S. (1977). Meslekte Muvaffakiyetin Sınırları. Ankara Üniversitesi İşletme Fakültesinde Yapılan Konuşma, Ankara.
  • AMKD. (1990). Anayasa Mahkemesi Karar Dergisi. E.1988/62, K.1990/3, Karar Tarihi: 06.02.1990, Sayı 26
  • AMKD. (1992). Anayasa Mahkemesi Karar Dergisi. Cilt 1, E.1990/22, K.1992/6,Karar Tarihi: 05.0.21992, Sayı 29, Çevre Bakanlığı. (2009). Yetki Devri Genelgesi. Ankara: Çevre Yönetim Genel Müdürlüğü.
  • Danıştay 6 Dairesinin 8.3.1977 gün ve E.1976/5366, k.1977/1112 sayılı kararı, DD. Sayı 28-29, s.406 ve devamı.
  • D5.D. (1989). Danıştay 5. Dairesinin 13.12.1989 tarihli ve 1989/2266 sayılı kararı, nakleden: Çağlayan, R. (2011). İdarî Yargılama Hukuku, Seçkin Yayınları, Ankara, 2011, s. 314.
  • D5.D. (1990). Danıştay 5. Dairesinin 13.12.1989 gün ve E.89/2735,K.89/2286 Sayılı Kararı: Danıştay dergisi, Sayı 78-79, s 266,1990, nakleden: Şeref Gözübüyük, Yönetsel Yargı, Turhan Kitabevi, Ankara, 1996, s 183
  • D5.D. (1990a). Danıştay 5. Dairesinin, esas: 1990/21333 sayılı kararı, Danıştay Dergisi sayı: 84-85, s. 320, nakleden: Yıldırım, T. (2010). İdari Yargı. (2.b). İstanbul: Beta Yayınları.
  • D5.D. (2007). Danıştay 5. Dairesinin, 21.09.2007 tarihli ve esas: 2005/3947, karar: 2007/4793 sayılı kararı, http://www.idarehukuku.net/ictihat/yetki-devri-ancak-yasanin-acikizin-vermesi-halinde-ve-yine-acikca-izin-verdigi-konularla-sinirliolarak-yapilabilir.html, 27.04.2014
  • D6.D. (1977). DA.6D.8.3.1977 gün ve E.1976/5366, k.1977/1112 sayılı kararı, DD. Sayı 28-29, s.406 ve devamı, nakleden: Günday, M.(2002). İdare Hukuku (5 b). Ankara: İmaj Yayıncılık, s. 129. D12.D. (2014). Danıştay 12. Dairesinin 2003/4620 E., 2006/4153 Kararı, http://emsal.danistay.uyap.gov.tr/VeriBankasiIstemciWeb/ 30.01.2014.
  • GİUKT (2006). Genel İdari Usul Kanun Tasarısı. http://www.bilgiedinmehakki.org/tr/ index.php?option=com_content&task=view&id=14, 28.04.2014 GİUKT (2014). Genel İdari Usul Kanun Tasarısı. http://www.idarehukuku.net/mevzu at/Genel-Idar-Usul-KanunuTasarisi.html, 27.06.2014.
  • Lawson, K.(2007). How to Delegate Effectivelly, Series of Articles to Cultivate Truly Outstanding Leaders
  • Maliye Bakanlığı (2004). Muhasebat Genel Müdürlüğü Genel Tebliği, Sıra No: 8, R. G. Tarihi: 20.02.2004 Resmi Gazete Sayısı: 25379 Morgül, T. (2014), Delegasyon- Yetki Devri-, http://www.academia.edu/6089956/ DelegasyonYetki_Devri,22.04.2014
  • SGKK (2007). Sayıştay Genel Kurulu Kararı, karar tarihi: 14.06.2007, karar sayısı: 5189/1, Sayıştay Dergisi, sayı: 66- 67http://www.sayistay.gov.tr/yayin/dergi/icerik/der 6667m9.pdf, 30.04.2007
  • Tekmen, M. ve Çetinkaya, A. (1997). Teftiş Kurulu Raporu. Ankara: İçişleri Bakanlığı.
  • Uygun O. (2012). Yeni Anayasa da Yerel ve Bölgesel Yönetim İçin öneriler, TESEV Yayınları, İstanbul Yetki Devri (2014).
  • http://www.igb.gov.tr/CalismaGoster.aspx?ID=1&DetailID=1, 01.04.2014
  • YDN (2014). Yetki ve Yetki Devri Nedir, http://enm.blogcu.com/yetki-veyetki-devri-nedir/9359791, 21.04.2014
APA DERDİMAN R, UYSAL Y (2014). TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE YETKİ DEVRİ. , 251 - 277.
Chicago DERDİMAN R. Cengiz,UYSAL Yusuf TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE YETKİ DEVRİ. (2014): 251 - 277.
MLA DERDİMAN R. Cengiz,UYSAL Yusuf TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE YETKİ DEVRİ. , 2014, ss.251 - 277.
AMA DERDİMAN R,UYSAL Y TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE YETKİ DEVRİ. . 2014; 251 - 277.
Vancouver DERDİMAN R,UYSAL Y TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE YETKİ DEVRİ. . 2014; 251 - 277.
IEEE DERDİMAN R,UYSAL Y "TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE YETKİ DEVRİ." , ss.251 - 277, 2014.
ISNAD DERDİMAN, R. Cengiz - UYSAL, Yusuf. "TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE YETKİ DEVRİ". (2014), 251-277.
APA DERDİMAN R, UYSAL Y (2014). TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE YETKİ DEVRİ. Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 27(27), 251 - 277.
Chicago DERDİMAN R. Cengiz,UYSAL Yusuf TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE YETKİ DEVRİ. Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi 27, no.27 (2014): 251 - 277.
MLA DERDİMAN R. Cengiz,UYSAL Yusuf TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE YETKİ DEVRİ. Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, vol.27, no.27, 2014, ss.251 - 277.
AMA DERDİMAN R,UYSAL Y TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE YETKİ DEVRİ. Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2014; 27(27): 251 - 277.
Vancouver DERDİMAN R,UYSAL Y TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE YETKİ DEVRİ. Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2014; 27(27): 251 - 277.
IEEE DERDİMAN R,UYSAL Y "TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE YETKİ DEVRİ." Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 27, ss.251 - 277, 2014.
ISNAD DERDİMAN, R. Cengiz - UYSAL, Yusuf. "TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE YETKİ DEVRİ". Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi 27/27 (2014), 251-277.