Kırıktan önceki son durak: Yaşlıda düşme ve denge kaybının değerlendirilmesi

DEMİRBAĞ KABAYEL, Derya; Süt, Necdet; Tuna, Filiz; YAVUZ, Selçuk; Özdemir, Hande; KOYUNCU, Mesut; KOYUNCU, Gülay

Kırıktan önceki son durak: Yaşlıda düşme ve denge kaybının değerlendirilmesi

Gülay KOYUNCU, (Mersin Silifke Devlet Hastanesi, Mersin, Türkiye)

Filiz TUNA, (Trakya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Edirne, Türkiye)

Selçuk YAVUZ, (Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Edirne, Türkiye)

Derya Demirbağ KABAYEL, (Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Edirne, Türkiye)

Mesut KOYUNCU, (Mersin Silifke Devlet Hastanesi, Mersin, Türkiye)

Hande ÖZDEMİR, (Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Edirne, Türkiye)

Necdet SÜT (Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyoistatistik Anabilim Dalı, Edirne, Türkiye)

Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi

23 1

Yıl: 2017 Cilt: 63 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 14 - 22 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Kırıktan önceki son durak: Yaşlıda düşme ve denge kaybının değerlendirilmesi

Öz:

Amaç: Bu çalışmada, denge bozukluğu yakınması olmayan geriatrik nüfusta denge bozukluğu oranları ve düşme riski araştırıldı.Hastalar ve yöntemler: Mayıs 2012 - Eylül 2012 tarihleri arasında kliniğimize başvuran 68 yaşlı katılımcı (24 erkek, 44 kadın; ort. yaş 72.1±5.5 yıl) çalışmaya alındı. Demografik veriler kaydedildi. Katılımcılar genç yaşlı (65-74 yıl) ve yaşlı (75-85 yıl) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Statik denge Tandem Romberg ve tek bacak üstünde durma testi ile değerlendirildi. Bireylerin dinamik denge ve yürümeleri zamanlı kalk yürü (ZKY) testi, Berg denge ölçeği (BDÖ), Tinetti (Denge ve Yürüme) testi ve 20 metre yürüme testi ile ölçüldü.Bulgular: Katılımcıların hiçbiri denge kaybı ya da düşme nedeniyle doktora başvurmamıştı. Katılımcıların %41'i BD testine göre orta, %66'sı TT'ye göre orta ve yüksek, %63'ü ZKY testine göre yüksek düşme riskine sahipti. Yaşlıların %34'ü son bir yılda en az bir kez düşmüştü. Kadınlarda denge kaybı daha anlamlı ve düşme sayısı daha fazlaydı (p<0.05). Genç yaşlı grubundaki bireylerin, yaşlı gruptaki bireylere kıyasla ZKY ve TT toplam test değerlendirmeleri denge açısından daha iyi idi.Sonuç: Geriatrik bireylerde denge kaybı sık bir bulgudur ve düşme riski ile ilişkilidir. Geriatrik nüfus ile sık karşılaşan hekimlerin, denge bozukluğundan şikayet etmeyen hastalarında da bu durumu göz önünde bulundurması gerekir. Bu sayede, dengenin değerlendirilmesi ile düşme ve buna bağlı komplikasyonların önüne geçmek için rehabilitasyona fırsat tanınabilir

Anahtar Kelime:

Konular: Rehabilitasyon Geriatri ve Gerontoloji

The last station before fracture: Assessment of falling and loss of balance in elderly

Öz:

Objectives: This study aims to investigate the rate of balance disorders and risk of falling in the geriatric population who do not complain of a balance disorder.Patients and methods: Sixty-eight elderly participants (24 males, 44 females; mean age 72.1±5.5 years), who were admitted to outpatient clinic between May 2012 and September 2012, were included in the study. Demographic data were recorded. Participants were divided into two age groups as young old (65-74 years) and old (75-85 years). Static balance was evaluated with Sharpened Romberg and the one-legged stance test. The dynamic balance and walking of the individuals were evaluated with Timed Up and Go (TUG) test, Berg Balance Scale (BBS), Tinetti (balance and gait) test (TT), and 20-meter walk test.Results: None of the participants had sought medical help due to loss of balance or falling. According to BBS, 41% of the participants had a moderate risk of falling; 66% had moderate and high risk of falling according to TT; and 63% of them had a high risk of falling according to TUG. Thirty-four percent of elderly had experienced at least one fall over the last year. Loss of balance was more significant in women and number of falls was more (p<0.05). The total evaluation results in TUG and TT for the individuals in the young old group were better than the individuals in the older age group in terms of balance.Conclusion: Loss of balance is a common finding in geriatric individuals and is associated with the risk of falling. Physicians, who frequently encounter with the geriatric population, should take this condition into account even for the patients who do not complain of a balance disorder. Thus, rehabilitation may be an option to prevent the fall and related complications, through the evaluation of balance

Anahtar Kelime:

Konular: Rehabilitasyon Geriatri ve Gerontoloji

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

1. Yıllara, yaş grubu ve cinsiyete göre nüfus, 1935-2014. Türkiye İstatistik Kurumu web sitesi. Available from: URL: http://www.tuik.gov.tr. [Access date: 20.10.2015].
2. Onat ŞŞ, Delialioğlu SÜ, Özel S. Geriatrik popülasyonda dengenin fonksiyonel durum ve yaşam kalitesi ile ilişkisi. Turk J Phys Med Rehab 2014;60:147-54.
3. Mengi G, Çavdaroğlu B. Bor fizik tedavi ve rehabilitasyon hastanesine başvuran yaşlılarda denge ve yürüme performansı. FTR Bil Der 2011;14:39-42.
4. Alptekin K, Karan A, Dıracoglu D, Yildiz A, Baskent A, Eskiyurt N. Investigating the effectiveness of postural muscle electrostimulation and static posturography feedback exercises in elders with balance disorder. J Back Musculoskelet Rehabil 2016;29:151-9.
5. Çakar E. Geriatrik Rehabilitasyon. Editörler: Beyazova M, Gökçe Kutsal Y. Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon. Ankara: Güneş Kitabevi; 2011. s. 1791-808.
6. Clark GS, Siebens HC. Geriatrik Rehabilitasyon. Editör: Arasıl T. Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon İlkeler ve Uygulamalar. Ankara: Güneş Tıp Kitabevi; 2007. s. 1531-60.
7. Shaffer SW, Harrison AL. Aging of the somatosensory system: a translational perspective. Phys Ther 2007;87:193-207.
8. Ayoung-Chee P, McIntyre L, Ebel BE, Mack CD, McCormick W, Maier RV. Long-term outcomes of groundlevel falls in the elderly. J Trauma Acute Care Surg 2014;76:498-503.
9. Kara H, Bayir A, Ak A, Akinci M, Tufekci N, Degirmenci S, et al. Trauma in elderly patients evaluated in a hospital emergency department in Konya, Turkey: a retrospective study. Clin Interv Aging 2014;9:17-21.
10. Balaban Ö. Nacır B. Erdem HR. Karagöz A. Denge Fonksiyonunun Değerlendirilmesi. FTR Bil Der 2009;12:133-9.
11. Herman T, Giladi N, Hausdorff JM. Properties of the ‘timed up and go’ test: more than meets the eye. Gerontology 2011;57:203-10.
12. Berg K, Wood-Dauphinee S, Williams JI, Maki B, Gayton D. Measuring Balance in the Elderly - Validation of an Instrument. J Am Geriatr Soc 1991;39:A65-A.
13. Kenny R, Rubenstein LZ, Tinetti ME, Brewer K, Cameron KA, Capezuti L et al. Panel on Prevention of Falls in Older Persons, American Geriatrics Society and British Geriatrics Society. Summary of the Updated American Geriatrics Society/British Geriatrics Society clinical practice guideline for prevention of falls in older persons. J Am Geriatr Soc 2011;59:148-57.
14. Hatch J, Gill-Body KM, Portney LG. Determinants of balance confidence in community-dwelling elderly people. Phys Ther 2003;83:1072-9.
15. Briggs RC, Gossman MR, Birch R, Drews JE, Shaddeau SA. Balance performance among noninstitutionalized elderly women. Phys Ther 1989;69:748-56.
16. Vellas BJ, Wayne SJ, Romero L, Baumgartner RN, Rubenstein LZ, Garry PJ. One-leg balance is an important predictor of injurious falls in older persons. J Am Geriatr Soc 1997;45:735-8.
17. Bennie S, Bruner K, Dizon A, Fritz H, Goodman B, Peterson S. Measurements of balance: comparison of the timed up and go test and functional reach test with the berg balance scle. Journal of Physical Therapy Science 2003;15:93–7.
18. Sahin F, Yilmaz F, Ozmaden A, Kotevolu N, Sahin T, Kuran B. Reliability and validity of the Turkish version of the Berg Balance Scale. J Geriatr Phys Ther 2008;31:32-7.
19. Mengi G, Özyemisçi-Taşkıran Ö, Taş N. Yaşlılarda Denge, Kas Kuvveti ve Çift Görevlendirme. Turk J Geriatrics 2010;13:178-84.
20. Çifçili S, Ünalan PC. Yaşlılarda fonksiyonel kayıplara yaklaşım. Türk Aile Heki Dergisi 2007;8:166-73.
21. Rossat A, Fantino B, Nitenberg C, Annweiler C, Poujol L, Herrmann FR, et al. Risk factors for falling in community-dwelling older adults: which of them are associated with the recurrence of falls? J Nutr Health Aging 2010;14:787-91.
22. Swanenburg J, de Bruin ED, Uebelhart D, Mulder T. Falls prediction in elderly people: a 1-year prospective study. Gait Posture 2010;31:317-21.
23. Butler AA, Menant JC, Tiedemann AC, Lord SR. Age and gender differences in seven tests of functional mobility. J Neuroeng Rehabil 2009;6:31.
24. Cooper R, Hardy R, Aihie Sayer A, Ben-Shlomo Y, Birnie K, Cooper C, et al. Age and gender differences in physical capability levels from mid-life onwards: the harmonisation and meta-analysis of data from eight UK cohort studies. PLoS One 2011;6:27899.
25. Lima MC, Simão MO, Oliveira JB, Cavariani MB, Tucci AM, Kerr-Correa F. Alcohol use and falls among the elderly in Metropolitan São Paulo, Brazil. Cad Saude Publica 2009;25:2603-11.
26. Ceceli EKS, Güven D, Okumuş M, Gökoğlu F, Yorgancıoğlu R. Geriatrik hastalarda denge, yaş ve fonksi yonel durum ilişkisi. Turkish Journal of Geriatrics 2007;10:169-72.
27. Karataş GK, Maral I. Ankara-Gölbaşı ilçesinde geriatrik popülasyonda 6 aylık dönemde düşme sıklığı ve düşme için risk faktörleri. Turkish Journal of Geriatrics 2001;4:152-8.
28. Bogle Thorbahn LD, Newton RA. Use of the Berg Balance Test to predict falls in elderly persons. Phys Ther 1996;76:576-83.
29. Herman T, Giladi N, Hausdorff JM. Properties of the ‘timed up and go’ test: more than meets the eye. Gerontology 2011;57:203-10.
30. Desai A, Goodman V, Kapadia N, Shay BL, Szturm T. Relationship between dynamic balance measures and functional performance in community-dwelling elderly people. Phys Ther 2010;90:748-60.
31. Oh KY, Kim SA, Lee SY, Lee YS. Comparison of manual balance and balance board tests in healthy adults. Ann Rehabil Med 2011;35:873-9.
32. Nnodim JO, Alexander NB. Assessing falls in older adults: a comprehensive fall evaluation to reduce fall risk in older adults. Geriatrics 2005;60:24-8.
33. Shumway-Cook A, Brauer S, Woollacott M. Predicting the probability for falls in community-dwelling older adults using the Timed Up & Go Test. Phys Ther 2000;80:896-903.
34. Gai J, Gomes L, Nóbrega Ode T, Rodrigues MP. Factors related to falls of elderly women residents in a community. Rev Assoc Med Bras (1992) 2010;56:327-32.

APA	KOYUNCU G, Tuna F, YAVUZ S, DEMİRBAĞ KABAYEL D, KOYUNCU M, Özdemir H, Süt N (2017). Kırıktan önceki son durak: Yaşlıda düşme ve denge kaybının değerlendirilmesi. , 14 - 22.
Chicago	KOYUNCU Gülay,Tuna Filiz,YAVUZ Selçuk,DEMİRBAĞ KABAYEL Derya,KOYUNCU Mesut,Özdemir Hande,Süt Necdet Kırıktan önceki son durak: Yaşlıda düşme ve denge kaybının değerlendirilmesi. (2017): 14 - 22.
MLA	KOYUNCU Gülay,Tuna Filiz,YAVUZ Selçuk,DEMİRBAĞ KABAYEL Derya,KOYUNCU Mesut,Özdemir Hande,Süt Necdet Kırıktan önceki son durak: Yaşlıda düşme ve denge kaybının değerlendirilmesi. , 2017, ss.14 - 22.
AMA	KOYUNCU G,Tuna F,YAVUZ S,DEMİRBAĞ KABAYEL D,KOYUNCU M,Özdemir H,Süt N Kırıktan önceki son durak: Yaşlıda düşme ve denge kaybının değerlendirilmesi. . 2017; 14 - 22.
Vancouver	KOYUNCU G,Tuna F,YAVUZ S,DEMİRBAĞ KABAYEL D,KOYUNCU M,Özdemir H,Süt N Kırıktan önceki son durak: Yaşlıda düşme ve denge kaybının değerlendirilmesi. . 2017; 14 - 22.
IEEE	KOYUNCU G,Tuna F,YAVUZ S,DEMİRBAĞ KABAYEL D,KOYUNCU M,Özdemir H,Süt N "Kırıktan önceki son durak: Yaşlıda düşme ve denge kaybının değerlendirilmesi." , ss.14 - 22, 2017.
ISNAD	KOYUNCU, Gülay vd. "Kırıktan önceki son durak: Yaşlıda düşme ve denge kaybının değerlendirilmesi". (2017), 14-22.

APA	KOYUNCU G, Tuna F, YAVUZ S, DEMİRBAĞ KABAYEL D, KOYUNCU M, Özdemir H, Süt N (2017). Kırıktan önceki son durak: Yaşlıda düşme ve denge kaybının değerlendirilmesi. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi, 63(1), 14 - 22.
Chicago	KOYUNCU Gülay,Tuna Filiz,YAVUZ Selçuk,DEMİRBAĞ KABAYEL Derya,KOYUNCU Mesut,Özdemir Hande,Süt Necdet Kırıktan önceki son durak: Yaşlıda düşme ve denge kaybının değerlendirilmesi. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi 63, no.1 (2017): 14 - 22.
MLA	KOYUNCU Gülay,Tuna Filiz,YAVUZ Selçuk,DEMİRBAĞ KABAYEL Derya,KOYUNCU Mesut,Özdemir Hande,Süt Necdet Kırıktan önceki son durak: Yaşlıda düşme ve denge kaybının değerlendirilmesi. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi, vol.63, no.1, 2017, ss.14 - 22.
AMA	KOYUNCU G,Tuna F,YAVUZ S,DEMİRBAĞ KABAYEL D,KOYUNCU M,Özdemir H,Süt N Kırıktan önceki son durak: Yaşlıda düşme ve denge kaybının değerlendirilmesi. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi. 2017; 63(1): 14 - 22.
Vancouver	KOYUNCU G,Tuna F,YAVUZ S,DEMİRBAĞ KABAYEL D,KOYUNCU M,Özdemir H,Süt N Kırıktan önceki son durak: Yaşlıda düşme ve denge kaybının değerlendirilmesi. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi. 2017; 63(1): 14 - 22.
IEEE	KOYUNCU G,Tuna F,YAVUZ S,DEMİRBAĞ KABAYEL D,KOYUNCU M,Özdemir H,Süt N "Kırıktan önceki son durak: Yaşlıda düşme ve denge kaybının değerlendirilmesi." Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi, 63, ss.14 - 22, 2017.
ISNAD	KOYUNCU, Gülay vd. "Kırıktan önceki son durak: Yaşlıda düşme ve denge kaybının değerlendirilmesi". Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi 63/1 (2017), 14-22.