ÖĞRETMENLERİN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETME STİLLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ

Ünal, Menderes

ÖĞRETMENLERİN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETME STİLLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ

Menderes ÜNAL (Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Bölümü,)

Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

6 0

Yıl: 2017 Cilt: 17 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 932 - 947 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

ÖĞRETMENLERİN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETME STİLLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ

Öz:

Bu çalışma, öğretmenlerin ve öğretmen adaylarının öğretme stillerinin karşılaştırmalı analizini amaçlamaktadır. Betimsel tarama modellerinden ilişkisel tarama yönteminin kullanıldığı çalışmanın örneklem grubu, seçkisiz olarak belirlenen, Ahi Evran Üniversitesinde 2016-2017 güz döneminde Eğitim Fakültesi ve Pedagojik Formasyon Eğitim Programına kayıtlı toplam 300 öğretmen adayı ile Kırşehir merkez ve köylerinde görevli 139 öğretmenden oluşmaktadır. Araştırmanın verileri Grasha (1994) tarafından geliştirilen, dil geçerliği Sarıtaş ve Süral (2010) tarafından yapılan "Öğretme Stili Envanteri" aracılığı ile toplanmıştır. Söz konusu ölçeğin iç tutarlık katsayısı 0,88 olarak bulunmuştur. İlgili ölçek beş boyuttan oluşmakta ve her boyutta sekizer tane olmak üzere toplam 40 madde yer almaktadır. Öğretmen ve öğretmen adaylarının uzman, resmî, model, kolaylaştırıcı ve katılımcı öğretme stillerinden hangisini tercih ettiklerinin araştırıldığı çalışmada, öğretmen adaylarının daha çok kolaylaştırıcı ve model öğretme stilini tercih ederken öğretmenlerin daha çok uzman ve resmî öğretme stilini benimsedikleri, erkek öğretmenlerin kadın öğretmenlere göre daha çok uzman öğretme stilini ve formasyon programına kayıtlı öğretmen adaylarının Eğitim Fakültesinde okuyanlara göre daha çok model ve kolaylaştırıcı öğretme stilini tercih ettikleri sonucuna ulaşılmıştır

Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları Matematik

ANALYSIS OF TEACHING STYLES OF TEACHERS AND PROSPECTIVE TEACHERS IN TERMS OF DIFFERENT VARIABLES

Öz:

In this study, it was aimed to analyze teaching styles of teachers and prospective teachers comparatively. In this research, relational survey model which aims to define changes and degrees among two or more variables was conducted. The sample of the study, based on maximum variety principle, was composed of randomly chosen 300 fourth grade students from Ahi Evran University, Faculty of Education and Pedagogical Education Program in the 20016-2017 fall term. In addition to prospective ones, 139 teachers who work at schools in Kırşehir were taken in the study group as well. The data of the study were gathered by Teaching Styles Inventory, developed by Grasha (1994), language validity was done by Sarıtaş and Sürak (2010), Cronbach Alpha Coefficient of which was found as 0, 88. The scale consists of five dimensions and 8 items. It includes 40 questions that determine teaching styles (expert, formal, model facilitator or delegator) of teachers and prospective ones. At the end of the study, it was concluded that prospective teachers mostly preferred facilitator and model teaching styles while teachers took over expert and formal styles. Male teachers preferred expert teaching style comparatively more than female ones. To the findings, prospective teachers from Pedagogical Formation Program preferred model and facilitator teaching styles comparing to the prospective teachers from Faculty of Education

Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları Matematik

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Bacanlı, H. (2002). Gelişim ve öğrenme. (5. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
Balcı, E. (1991). Öğretmenlerin rolleri. Eğitim Sosyolojisi. Ankara: Teknomak Ltd. Şti.
Baloğlu, N. (2001). Etkili Sınıf Yönetimi. Ankara: Baran Ofset.
Bilgin, İ. ve Bahar, M. (2008). Sınıf öğretmenlerinin öğretme ve öğrenme stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 28 (1), 19-38
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012).
Bilimsel Araştırma Yöntemleri. (11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Canto, P. J. and Salazar, H. (2010). Teaching beliefs and teaching styles of mathematics teachers and their relationship with academic achievement. AERA Annual Meeting, Colorado Convention Center, Colorado, April 30 -May 4.
Coldren, J. and Hively, J. (2009). Interpersonal Teaching Style and Student Impression Formation. College Teaching, Spring Vol. 57/No. 2
Çelikten, M. ve Can, N. (2003). Yönetici, öğretmen ve veli gözüyle ideal öğretmen. Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15. 253-267.
Darling-Hammond, L. (2000). Teacher quality and student achievement: a review of state policy evidence. Education Policy Analysis Archives, 8(1).
Demirel, Ö. (2005). Eğitimde program geliştirme. (7.Baskı). Ankara: Pegem Akademi. Dunn, R. and Dunn, K. (1979). Learning Styles / Teaching Styles: Should They… Can They… Be Matched? Educational Leadership, 36(4), 238. 15.01.2017’de http://www.ascd.com/ASCD/pdf/journals/ed_lead/el_197901_dunn.pdf Internet adresinden alınmıştır.
Eagly, A. H. ve Johnson, B. T. (1990). Gender and leadership styles: A meta-analysis. Psychological Bulletin, 108.
Erden, M. (1999). Öğretmenlik mesleğine giriş. Ankara: Alkım Yayınları. Eskicumalı, A. (2002). Eğitim, öğretim ve öğretmenlik mesleği. In, Y.Özden (Ed), Öğretmenlik Mesleğine Giriş, 2-31. Ankara: Pegem Akademi
Felder, R. M. (1993). Reaching the second tier: Learning and teaching styles in college science education. Journal of College Science Teaching, 23, 286-290.
Gelen, İ. ve Özer, B. (2008). Öğretmenlik mesleği genel yeterliklerine sahip olma düzeyleri hakkında öğretmen adayları ve öğretmenlerin görüşlerinin değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 39-55.
Grant, C. A. and Gillette, M. (2006). A candid talk to teacher educators about effectively preparing teachers who can teach everyone’s children. Journal of Teacher Education, 57 (3), 292-299.
Grasha, A. F. (2002). Teaching with styles. San Bernadino, CA: Alliance Publishers.
Grasha, A. F. (1994). A matter of style: The teacher as expert, formal authority, personal model, facilitator, and delegator. College Teaching, 42, 142-149.
Güçlü, N. (2000). Öğretmen Davranışları. Millî Eğitim Yayınları 147 (21-23).
Heimlich, J. E. and Norland, E. (2002). Teaching Style: Where Are We Now? New Directions for Adult ve Continuing Education. Spring, 93. 17-24.
İlğan, A., Sevinç, Ö. S. ve Arı, E. (2013). Pedagojik formasyon programı öğretmen adaylarının mesleki tutum ve çağdaş öğretmen algıları. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 32(2) 175-195
Karasar, N. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları Keefe, J. W. (1991). Learning style: cognitive and thinking skills. Reston, VA: National Association of Secondary School Principals.
Krejcie, R. V. and Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30, 607–10.
Levine, G. (1998). Changing anticipated mathematics teaching style and reducing anxiety for teaching mathematics among pre-service elementary school teachers. Educational Research Quarterly, 21(4), 37-46.
Lowman, J. (1984). Mastering the techniques of teaching. San Francisco: Jossey-Bass.
Maden, S. (2012). Türkçe öğretmenlerinin öğretme stilleri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 1 (1), 178-200,
Maden, S., Durukan, E. ve Aslan, A. (2010). Türkçe öğretmen nitelikleri. Turkish Studies, 5(4), 1364-378.
Maliki, A. E. (2013). Attitude of teachers’ in Yenagoa Local Government Area Bayelsa State Nigeria, towards the teaching profession: Counselling implications. International Journal of Research in Social Sciences. Vol. 2, No.2. 61-67. MEB (2016). http://mevzuat.meb.gov.tr/html/102.html
Sarıtaş, E. ve Süral, S. (2010). Grasha-Reichmann öğrenme ve öğretme stili ölçeklerinin Türkçe uyarlama çalışması. e-Journal of New World Sciences Academy, (5)4, 2162-2177.
Senemoğlu, N. (2012). Gelişim, Öğrenme ve Öğretim. Kuramdan Uygulamaya (21.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Sünbül, A. M. (1996). Öğretmen niteliği ve öğretimdeki rolleri. Eğitim Yönetimi, 2(4). 597-607.
Şimşek, H. (2005). Orta öğretim alan öğretmenliği tezsiz yüksek lisans programına devam eden öğrencilerin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları, YüzüncüYıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 25-50.
Şimşek, H., Ünal, M., Şahin, C., Beydoğan, H. Ö. ve Şimşek, A. S. (2016). Öğretmen Adaylarının Öğretme-Öğrenme Sürecini Planlama, Uygulama ve Değerlendirme Yeterlikleri Algı Düzeyleri. 4. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi, 27-30 Ekim, Antalya.
Şişman, M. (2000). Öğretmenlik mesleğine giriş. Ankara: Pegem Akademi. Taşar, H. (2012). İlköğretim okullarında çalışan öğretmenlerin mesleki yeterlik algılarının incelenmesi (Adıyaman Örneği). Verimlilik Dergisi, 4, 67-77.
Üredi, L. ve Üredi, I. (2007). Sınıf öğretmenlerinin tercih ettikleri öğretim stillerinin yordayıcısı olarak öğretmenlik mesleğine ilişkin algıları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3( 2), 133-144.
Xu, G. (1999). Estimating sample size for a descriptive study in quantitative research. Quirk’s Marketing Research Review. Web: 16 Ekim 2016 tarihinde http://www.quirks.com/articles/a1999/19990603.aspx adresinden elde edilmiştir.

APA	Ünal M (2017). ÖĞRETMENLERİN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETME STİLLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ. , 932 - 947.
Chicago	Ünal Menderes ÖĞRETMENLERİN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETME STİLLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ. (2017): 932 - 947.
MLA	Ünal Menderes ÖĞRETMENLERİN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETME STİLLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ. , 2017, ss.932 - 947.
AMA	Ünal M ÖĞRETMENLERİN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETME STİLLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ. . 2017; 932 - 947.
Vancouver	Ünal M ÖĞRETMENLERİN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETME STİLLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ. . 2017; 932 - 947.
IEEE	Ünal M "ÖĞRETMENLERİN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETME STİLLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ." , ss.932 - 947, 2017.
ISNAD	Ünal, Menderes. "ÖĞRETMENLERİN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETME STİLLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ". (2017), 932-947.

APA	Ünal M (2017). ÖĞRETMENLERİN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETME STİLLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 932 - 947.
Chicago	Ünal Menderes ÖĞRETMENLERİN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETME STİLLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 17, no.2 (2017): 932 - 947.
MLA	Ünal Menderes ÖĞRETMENLERİN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETME STİLLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, vol.17, no.2, 2017, ss.932 - 947.
AMA	Ünal M ÖĞRETMENLERİN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETME STİLLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2017; 17(2): 932 - 947.
Vancouver	Ünal M ÖĞRETMENLERİN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETME STİLLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2017; 17(2): 932 - 947.
IEEE	Ünal M "ÖĞRETMENLERİN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETME STİLLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ." Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, ss.932 - 947, 2017.
ISNAD	Ünal, Menderes. "ÖĞRETMENLERİN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETME STİLLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ". Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 17/2 (2017), 932-947.