İnsanın yaşam biçimi ve kültürel birikimi içinde her zaman sembolik bir yeri olanmobilya, kullanılmaya başlandığı ilk günden beri pratik kullanım işlevine ek olarak biriletişim nesnesidir. Mobilya tasarımında iletişim, biçim dilini meydana getiren öğeler--le; gösterge ve sembollerle sağlanmaktadır. Geçtiğimiz yüzyıl başında tasarımla iletişimişlevinin farkına varılmasıyla birlikte mobilya, mesajların ve ideolojilerin iletilmesinde bir araç olarak kullanılmaya başlanmış; bugün ise teknoloji alanındakigelişmelerin etkisiyle geniş bir anlam içeriğine ve çeşitliliğine ulaşmıştır. Sanatçılar ve tasarımcılar günümüzde mobilya formunu düşünce, felsefe, söylem, fikir, duygu iletenbir araç olarak görebilmekte; aynı zamanda deneysel üretimlerin, çağdaş malzemelerin,bilimsel araştırmaların, güncel tasarım ve üretim yöntemlerinin denendiği bir uygulamaalanı olarak da kullanabilmektedir. Tasarımları kendi birikimi, yaşam stili vebeğenileri doğrultusunda yorumlayan kullanıcı bu tür ürünleri kendisine farklılaşmaduygusu verdiği, statü sağladığı ya da bakış açısını betimleyici nitelik taşıdığı için tercihedebilmektedir. Sembolleşen mobilya, kavramsal içeriğin ve mesajın pratik işlevdenbaskın olduğu, çağdaş sanatın ve tasarımın ortak paydasında yer alan boyutuyla öneçıkmaktadır.