Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşme ve Özdeşleşme Düzeylerinin Birlikte Çalışma Yeterliklerine Etkisi

SEZGİN NARTGÜN, Şenay; Demirer Yurdugül, Sibel

Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşme ve Özdeşleşme Düzeylerinin Birlikte Çalışma Yeterliklerine Etkisi

Şenay SEZGİN NARTGÜN, (Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Bolu-Türkiye)

Sibel DEMİRER (MEB, Bolu-Türkiye,)

Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

15 3

Yıl: 2016 Cilt: 12 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 474 - 503 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşme ve Özdeşleşme Düzeylerinin Birlikte Çalışma Yeterliklerine Etkisi

Öz:

Araştırmanın amacı; ortaöğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin örgütsel sosyalleşme ve örgütsel özdeşleşme ile birlikte çalışma yeterlikleri arasında istatistiksel bakımdan anlamlı farklılıklar olup olmadığını ve öğretmenlerin örgütsel sosyalleşme ve örgütsel özdeşleşme düzeylerinin birlikte çalışma yeterliğinin yordayıcısı olup olmadığını saptamaktır. İlişkisel tarama modeli ile yürütülmüş olan araştırmanın evrenini 2013-2014 eğitim-öğretim yılında Bolu il merkezindeki 18 ortaöğretim okulunda görev yapan 777 öğretmen oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak Örgütsel Sosyalleşme Ölçeği, Örgütsel Özdeşleşme Ölçeği ve Birlikte Çalışma Yeterlikleri Ölçeği kullanılmıştır. Öğretmenlerin örgütsel sosyalleşme ve örgütsel özdeşleşme ile birlikte çalışma yeterliklerine ilişkin görüşleri demografik bilgilere göre incelenmiş, öğretmenlerin birlikte çalışma yeterliğinde cinsiyete göre anlamlı fark bulunmuştur. Öğretmenlerin örgütsel sosyalleşme ve özdeşleşme düzeyleri ile birlikte çalışma yeterliklerinde mesleki kıdem, haftalık ders saati sayısı ve çalıştıkları okul türü değişkenlerine göre anlamlı farklılık bulunmuştur. Ders verdikleri öğrenci sayısı değişkenine göre özdeşleşmenin sosyal kimlik boyutunda anlamlı fark ortaya çıkmıştır. Öğretmenlerin örgütsel sosyalleşme ve örgütsel özdeşleşme düzeyleri ile birlikte çalışma yeterlikleri arasında pozitif yönde, orta düzeyde ve anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Örgütsel sosyalleşme ve özdeşleşmenin öğretmenlerin birlikte çalışma yeterliğinin anlamlı yordayıcıları olduğu anlaşılmaktadır.

Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları

Effects of Teachers' Collective Efficacy with Organizational Socialization and Identification Levels

Öz:

The main aim of this research is to determine the relation among organizational socialization, organizational identification and collective efficacy of the teachers who are charged in high schools. Furthermore we have intended to determine if there is statistically meaningful differences among organizational socialization, organizational identification and collective efficacy of the teachers according to demographic variables and if organizational socialization and organizational identification are predictors of teachers' collective efficacy.The population of this relational survey research consists of 777 teachers, working in eighteen high schools in provincial centre of Bolu in 2013-2014 academic year. Four survey instruments were used in the research. The first one was personal inquiry form that was created for a short explanatory information about survey instruments and a collecting knowledge with respect to participants to survey. The other survey instruments were Organizational Socialization Scale, Organizational Identification Questionnaire, Teachers' Collective Efficacy Questionnaire. Social identity dimension of identification is at 'neither agree nor disagree' degree. It is found that teachers' seniority at current school and gender have significant effect on collective efficacy. Teachers' seniority, the number of educational hours per week and type of their school have significant effect on teachers' levels of organizational socialization and organizational identification with collective efficacy, the number of students has significant effect on social identity. According to results, it is found that organizational socialization and organizational identification with collective efficacy have positive, statistically significant and medium level relationship. Organizational socialization and organizational identification are predictors of teachers' collective efficacy.

Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Argon, T. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel sosyalleşme düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. e-Joarnal of New World Sciences Academy, (1), 197-207.
Arkonaç, S.A. (2001). Sosyal psikoloji. İstanbul: Alfa Basın Yayım Dağıtım Ltd. Şti.
Arslan, C. ve Sünbül, A.M. (2006). Öğretmenlerin birlikte çalışma yeterlilikleri. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (1). http://sbd.ogu.edu.tr/makaleler/ 7_1_ Makale_2.pdf, adresinden 25.10.2013 tarihinde erişilmiştir.
Ashforth, B.E., Harrison,S.H., Curley, K.G.(2008). Identification in organizations: An examination of four fundamental questions. Journal of Management, 34, 325-374.
Ashforth B. E., Mael, FA. (1989). Social identity theory and the organization. Academy of Management Review, 14 (1), 20-39.
Ashforth B. E., Mael, PA. (1996). Organizational identity and strategy as context for the individual. Advances in Strategic Management, 13, 19-64.
Balay, R. (2000). Özel ve resmi liselerde öğretmen ve yöneticilerin örgütsel bağlılığı (Ankara ili örneği). Yayınlanmamış doktora tezi. Ankara. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Balcı, A. (1992). İlköğretimde Öğretimin Niteliğinin Geliştirilmesi. Türkiye"de İlköğretim Sempozyumunda sunulan bildiri, (21-22 Mayis, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi, ss.157--166).
Balcı, A. (2003). Örgütsel Sosyalleşme Kuram Strateji ve Taktikler. Ankara: Pegema Yayıncılık.
Bandura, A. (1978). Self--efficacy: Toward unifying theory of behavioral change. Advances in Behaviour Research and Therapy, (4), 139-161.
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: social cognitive theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Bandura, A. (1995). Exercise of personal and collective efficacy in changing societies. A.
Bandura (ed.), Self-efiicacy in changing societies (ss. 1--45). İçinde, New York: Cambridge University Press. http://catdir.loc.gov/catdir/samples/cam034/ 94049049.pdf, 11.07.2014 tarihinde erişildi).
Bandura, A. (1997). Self-efi'icacy.' The exercise of control. New York: W. H. Freeman and Company.
Bandura, A. (1998). Personel and collective efficacy in human adaptation and change. J.G.
Adair, D. Belanger ve K. L. Dion (eds.), Advanced in psychological science: Vol. ]. Personal, social and cultural aspects (ss.51-71) İçinde, Hove, UK: Psychology Pres.
Barker, J. R., Tompkins, P. K. (1994). Identification in the self-managing organization characteristics of target and tenure. Human Communication Research, 21 (2), 223-240.
Başar, U. (2011). Örgütsel adalet algısı, örgütsel özdeşleşme ve iş tatmini arasındaki ilişkilere yönelik görgül bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Kara Harp Okulu Savunma Bilimleri Enstitüsü. Ankara
Buchanan, B. (1974). Building organizational commitment: The socialization of managers in work organizations. Administrative Science Quarterly, 19, 533-546.
Buluç, B. (2008). Ortaöğretim okullarında örgütsel sağlık ile örgütsel vatandaşlık davranışları arasındaki ilişki. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, (4), 571-602.
Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Can, A. (2013). SPSS ile bilimsel araştırma süresince nicel veri analizi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Celep, C. (2000). Eğitimde örgütsel adanma ve öğretmenler. Ankara: Anı Yayıncılık.
Chao, G.T., O'Leary--Kelly, A.M., Wolf, S., Klein, H.] Gardner, P.D. (1994). Organizational socialization: Its content and consequences. Journal of Applied Psychology, 79, 730- 743.
Cheney, G. (1983). On the various and changing meanings of organizational membership: field study of organizational identification. Communication Monographs, 50 (4), 342- 362.
Cüce, H. (2012). Örgütsel adalet ve örgütsel özdeşleşme ilişkisinde yöneticilere duyulan güvenin aracı etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çakınberk, A., Derin, N. ve Demirel, E. (2011). Örgütsel özdeşleşmenin örgütsel bağlılıkla biçimlenmesi: Malatya ve Tunceli özel eğitim kurumları örneği. İşletme Araştırmaları Dergisi, (1), 89--121.
Çalık, C. (2006). Örgütsel sosyalleşme sürecinde eğitimin değişen rolü ve önemi. Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi I4 (1), 1- 10.
Çalışkan İ..G (2009). Öğretmenlerin örgütsel sosyalleşmelerinin okul yöneticilerinin liderlik tarzlarına ilişkin algılarına göre incelenmesi Özel eğitim öğretmenleri örneği Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul. Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çapar, D. (2007). İlköğretim okulu sınıf ve branş öğretmenlerinin örgütsel sosyalleşme düzeyleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Antalya. Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çelik, A. ve Fındık, M. (2012). The effect of perceived organizational support on organizational identification. World Academy of Science, Engineering and Technology, 68, 903--908.
Duman, B., Göçen, G. ve Duran, V. (2013). İlköğretim öğretmenlerinin kolektif yeterlik düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı (1), 144-155.
Dutton, J., Dukerich, J. Harquail, CV. (1994). Organizational Images and Membership Commitment. Administrative Science Quarterly, 39 (2): 239--263.
Ekmekçi, Ö. Casey, A. (2009). How time brings together "I" and "we": theory of identification through memory. Institute of Behavioral and Applied Management.48-67. http://Www.ibam.com/pubs/j bam/articles/V011 1/nol/JBAM_3177_Final_Draft_after_edi tor.Article_3.pdf, adresinden 28.08.2014 tarihinde erişilmiştir.
Elci, D. (2008). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel sosyalleşme düzeylerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Konya. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Erdoğan, U. (2012). İlköğretim okullarının bürokratik yapıları ile öğretmenlerin örgütsel sosyalleşme düzeyleri arasındaki ilişki (Malatya ili örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Malatya. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Ergün, E. ve Taşgit, YE. (2011). Örgütsel sosyalleşme taktiklerinin sosyalleşme çıktıları üzerindeki etkisine yönelik bir araştırma. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3], 97--112.
Feiman--Nemser, S. (2013).The role of experience in the education of teacher educators. M.
Ben--Fretz (ed.), Teacher educators as members of an evolving profession (ss.189-210). İçinde, Plymouth,UK: Rowman Littlefıeld Publishers İnc. http://books.google.com.tr/ books ?id:HDcxyAinhsC&pg:PA208&lpg=PA208 &dq adresinden 17.04.2014 tarihinde erişilmiştir.
Feiman--Nemser, S., Buchmann, M. (2005). Knowing, thinking and doing. P.M. Denicolo ve M. Kompf (eds.), Teacher thinking and professional action. İçinde, New York, NY: Routledge/ Taylor Francis. (http://books.google.com.tr/books?id:OLVAgAAÇB AJ&pg=PA244&lpg#v, 14.07.2014 tarihinde erişildi).
Feldman, D.C. (1976). Contingency Theory of Socialization. Administrative Science Quarterly, 2] 433--52.
Feldman, D.C. (1981). The multiple socialization of organization members. Academy of Management Review, 6, 309-318.
Fındık, M. (2011). Algılanan örgütsel desteğin, örgütsel özdeşleşme ve işten ayrılma niyetine etkisi araştırması: Konya aile hekimleri örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Konya. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Fisher, C.D. (1986). Organizational socialization: An integrative review. Research in personel and human resources management. K.M. Rowland ve G.R. Ferris (eds.) Greenwich.
Garip, N. C. (2009). Okul yöneticilerinin, göreve yeni başlayan öğretmenlerin örgütsel sosyalleşme sürecinde, sosyalleştirme stratejilerini kullanma düzeylerinin incelenmesi. Yayınlanmaınış yüksek lisans tezi. Edirne. Trakya Universitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Gavora, P. (2010). Slovak pre--service teacher self--efficacy: Theoretical and research considerations. The New Educational Review, 21 (2), 17-30.
Goddard, R.D., Hoy, W.K., Hoy, A.W. (2000). Collective teacher efficacy: Its meaning, measue, and impact on student achievement. American Educational Research Journal, 37 (2), 479-507.
Gökçe, F. (2004). Okulda değişmenin yönetimi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XVII (2), 211-226.
Güngör, H. (2010). Dönüşümcü liderlik ile örgütsel özdeşleşme arasındaki ilişkinin incelenmesi: Algılanan örgütsel adalet düzeyinin aracılık etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara. Kara Harp Okulu Savunma Bilimleri Enstitüsü.
Hall, D.T., Schneider, B., H.T. Nygren (1970). Personal factors in organizational identification. Administrative Science Quarterly, 15, 176-190.
Haslam, S.A., Reicher, S.D., Platow, M.J. (2011). The new psychology of leadership: Identity, influence and power. New York: Psychology Pres, (http://books google.com.tr/books?id= rmi20fDMcsC&pg=PA230&dq=haslam&hl=tr &sa=X&ei=GF7FU9iDLfe7AbleCIDA&Ved=0CDIQ6AEwAW#V, adresinden 14.07.2014 tarihinde erişilmiştir.
İşcan, Ö.F. (2006). Dönüştürücü/ etkileşimci liderlik algısı ve örgütsel özdeşleşme ilişkisinde bireysel farklılıkların rolü. Akdeniz Üniversitesi İdari ve İktisadi Bilimler Fakültesi Dergisi, 11,160--177.
Jones, G.R. (1986). Socialization tactics, self efficacy, and newcomers' adjustments to organizations. Academy ofManagement Journal, 29, 262-279.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Kartal, S. (2003). İlköğretim okulu yönetici ve öğretmenlerinin örgütsel sosyalleşme düzeyleri (Ankara İli Örneği).Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kelepçe, M. ve Özbek, O. (2008). Gençlik ve Spor genel müdürlüğü personelinin örgütsel sosyalleşme düzeyleri. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, VI (3), 113- 123.
Korkut, H. (1988). Üniversitelerde akademik olmayan personelin iş doyumu ve örgütle özdeşleşmesi. Ankara: Bilkent Üniversitesi.
Koşar, D. ve Yalçınkaya, M. (2013). Öğretmenlerin örgütsel vatandaşlık davranışlarının yordayıcıları olarak örgüt kültürü ve örgütsel güven. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 19(4),603-627.
Krejcie, R. V., Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30, 607--610.
Kurt, T. (2009). Okul müdürlerinin dönüşümcü ve işlemci liderlik stilleri ile öğretmenlerin kolektif yeterliği ve öz yeterliği arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kuşdemir, Y. (2005). İlköğretim okulu müdürlerinin öğretmenlerin örgütsel sosyalleşme sürecinde sosyalleştirme becerilerini kullanma becerileri (Kırıkkale İli Örneği).
Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Kırıkkale. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Louis, M. R. (1980). Suprise and sense making What newcomers experience in entering unfamiliar organizational settings. Administrative Science Quarterl, 25, 226- 251.
Morrison, E.W. (1993). Newcomer information seeking: Exploring types, modes, sources, and outcomes. Academy of Management Journal, 36, 557-5 89.
Mutlu, B. (2008). İstanbul ortaöğretim okullarında okul kültürü ve öğretmenlerin örgütsel sosyalleşmeleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü..
Ostroff, C., Kozlowski, S.W.J. (1992). Organizational socialization as learning process: The role of information acquisition. Personnel Psychology, 45, 849-874.
Özçelik, F. (2008). Örgütsel sosyalleşmenin örgütsel bağlılığa etkisi: Bir uygulama. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Özdemir, H.Ö. (2007). Çalışanların kurumsal sosyal sorumluluk algılamalarının örgütsel özdeşleşme, örgütsel bağlılık ve iş tatminine etkisi: OPET çalışanlarına yönelik uygulama. Yayınlamamış doktora tezi. İstanbul. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Özdemir, A. (2010). Örgütsel özdeşleşmenin algılanan örgütsel destek, cinsiyet ve kıdem değişkenlerine göre incelenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 14 (1), 237--250.
Özkan, Y. (2005). Örgütsel sosyalleşme sürecinin öğretmenlerin örgüte bağlılıklarına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü..
Parker, R.E., Haridakis, P. (2008). Development of an organizational identification scale: Integrating cognitive and communicative conceptualizations. Journal of Communication Studies, I, 105--126.
Polat, M. (2009). Örgütsel özdeşleşmenin öncülleri ve ardılları üzerine bir saha çalışması. Yayınlanmamış doktora tezi. Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Bursa.
Reade, C. (2001). Dual identification in multinational corporations: Local managers and their psychological attachment to the subsidiary versus the global organization. International Journal of Human Resource Management, 12 (3), 405--424.
Schein, E.H. (1978). Örgüt Psikolojisi (çev. M. Tosun). Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme Idaresi.
Sherif, M. (1966). Group conflit and co-operation: Their social psychology. London, UK: Routledge Kegan Paul.
Sökmen, A. (2007). Örgütsel sosyalleşme sürecinde işgörenlerin yöneticilerine dönük algıları: Ankara'daki otel işletmelerinde bir değerlendirme. Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi, 16 (2), 170--182.
Sökmen, A. ve Tarakçıoğlu, S. (2008). Otel işletmelerinde örgütsel sosyalleşme düzeyi boyutlarının ölçülmesine yönelik bir araştırma. Akademik Fener, 9, 37--52.
http://www.bjmer.net/ Makaleler/188l675833_3752s%C3%B6kmen%20tarak%C3%A 70/0C40/0B10%C40/09Plu.pdf, adresinden 26.08.2014 tarihinde erişilmiştir. Tajfel, H. (1974). Social identity and intergroup behaviour. Social Science Information, (2), 65--93.
Tajfel, H. (1978). Social categorization, social identity and social comparison. H. Tajfel (ed.), Differentiation between social groups: Studies in the social psychology of intergroup relations (ss. 61--76), İçinde London: Academic Press.
Tajfel, H. (1982). Social psychology of intergroup relations. Annual Review Psychology, 33, 1-- 39.
Tajfel, H., Turner, J. C. (1979). An integrative theory of intergroup conflict. W. G. Austin ve S. Worchel (eds.), The social psychology of group relations (ss.33--47), İçinde, Monterey, CA: Brooks--Cole.
Taormina, R.]. (1994). The Organizational socialization inventory. International Journal of Selection and Assessment, 2, 133--145.
Taormina, R.]. (1997). Organizational socialization: multidomain, continuous process model. International Journal of Selection and Assessment, 5, 29--47.
Taormina, R.]. (2004). Convergent validation of two measures of organizational socialization. International Journal of Human Resource Management, 15, 76--94.
Tschannen--Moran, M., Hoy, A.W. (2001). Teacher efficacy: Capturing an elusive construct. Teaching and Teacher Education, 17, 783--805.
Tschannen--Moran, M., Hoy, A. W. Hoy, W.K. (1998). Teacher efficacy: Its meaning and measure. Review of Educational Research, 68 (2), 202--248.
Turner, ]. C., Hogg, M. A., Oakes, P. ]., Reicher, S. D., Wetherell, M. (1987). Rediscovering the social group: self-categorization theory. Oxford, UK: Blackwell.
Tüzün, İ.K. (2006). Örgütsel güven, örgütsel kimlik ve örgütsel özdeşleşme arasındaki ilişki; uygulamalı bir çalışma. Yayınlanmamış doktora tezi. Ankara. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Uğurlu, Z., Kıral, E. ve Aksoy, İ.G. (2011). İlköğretim okul yöneticilerinin görüşlerine göre öğretmenlerin sosyalleşmesinde kullandıkları örgütsel sosyalleşme strateji ve taktikleri. 2nd International Conference on New Trends in Education and Their Implications (27 29 Nisan, Antalya, ss. 706-719), Ankara: Siyasal Kitapevi.
Üstüner, M., Demirtaş, H., Özer, N. ve Cömert, M. (2009). Ortaöğretim öğretmenlerinin öz-- yeterlik algıları. Mehmet AkifErsoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (17), 1--16.
Van Dick, R. (2004). My job is my castle: Identification in organizational contexts. International Review of Industrial and Organizational Psychology, 19, 171-204.
Van Maanen, J. (1978). People processing: Strategies of organizational socialization. Organizational Dynamics, 7(1), 18-36.
Van Maanen, J. Schein, E.H. (1979). Toward theory of organizational socialization. In B.M. Staw (ed.), Research in Organizational Behavior, Vol. 1. (ss. 209--264) İçinde, Greenwich, CT: JAI Press.
Wan--Huggins, V.N., Riordan, C.M., Griffeth, R.W. (1998). The development and longitudinal test of model of organizational identification. Journal of Applied Social Psychology, 28 (8), 724--749.
Wanous, J.P. (1980). Organizational entry." Recruitment, selection, and socialization of newcomers. Reading, MA: Addison-Wesley.
Wanous, J. P., Reichers, A.E., Malik, S. D. (1984). Organizational socialization and group development: toward an integrative perspective. Academy of Management Review, (4) 670 683.
Yetim, A.E.E. (2010). Genel liselera'e örgütsel iletişim ile öğretmenlerin örgütsel özdeşleşmeleri arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Yıldız, K. (2012). İlköğretim okulu yöneticilerinin örgütsel sosyalleşme sürecinde sosyalleştirme stratejilerini kullanma düzeyleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 12 (2). 333-355.

APA	SEZGİN NARTGÜN Ş, Demirer Yurdugül S (2016). Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşme ve Özdeşleşme Düzeylerinin Birlikte Çalışma Yeterliklerine Etkisi. , 474 - 503.
Chicago	SEZGİN NARTGÜN Şenay,Demirer Yurdugül Sibel Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşme ve Özdeşleşme Düzeylerinin Birlikte Çalışma Yeterliklerine Etkisi. (2016): 474 - 503.
MLA	SEZGİN NARTGÜN Şenay,Demirer Yurdugül Sibel Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşme ve Özdeşleşme Düzeylerinin Birlikte Çalışma Yeterliklerine Etkisi. , 2016, ss.474 - 503.
AMA	SEZGİN NARTGÜN Ş,Demirer Yurdugül S Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşme ve Özdeşleşme Düzeylerinin Birlikte Çalışma Yeterliklerine Etkisi. . 2016; 474 - 503.
Vancouver	SEZGİN NARTGÜN Ş,Demirer Yurdugül S Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşme ve Özdeşleşme Düzeylerinin Birlikte Çalışma Yeterliklerine Etkisi. . 2016; 474 - 503.
IEEE	SEZGİN NARTGÜN Ş,Demirer Yurdugül S "Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşme ve Özdeşleşme Düzeylerinin Birlikte Çalışma Yeterliklerine Etkisi." , ss.474 - 503, 2016.
ISNAD	SEZGİN NARTGÜN, Şenay - Demirer Yurdugül, Sibel. "Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşme ve Özdeşleşme Düzeylerinin Birlikte Çalışma Yeterliklerine Etkisi". (2016), 474-503.

APA	SEZGİN NARTGÜN Ş, Demirer Yurdugül S (2016). Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşme ve Özdeşleşme Düzeylerinin Birlikte Çalışma Yeterliklerine Etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 474 - 503.
Chicago	SEZGİN NARTGÜN Şenay,Demirer Yurdugül Sibel Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşme ve Özdeşleşme Düzeylerinin Birlikte Çalışma Yeterliklerine Etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 12, no.1 (2016): 474 - 503.
MLA	SEZGİN NARTGÜN Şenay,Demirer Yurdugül Sibel Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşme ve Özdeşleşme Düzeylerinin Birlikte Çalışma Yeterliklerine Etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, vol.12, no.1, 2016, ss.474 - 503.
AMA	SEZGİN NARTGÜN Ş,Demirer Yurdugül S Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşme ve Özdeşleşme Düzeylerinin Birlikte Çalışma Yeterliklerine Etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2016; 12(1): 474 - 503.
Vancouver	SEZGİN NARTGÜN Ş,Demirer Yurdugül S Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşme ve Özdeşleşme Düzeylerinin Birlikte Çalışma Yeterliklerine Etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2016; 12(1): 474 - 503.
IEEE	SEZGİN NARTGÜN Ş,Demirer Yurdugül S "Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşme ve Özdeşleşme Düzeylerinin Birlikte Çalışma Yeterliklerine Etkisi." Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, ss.474 - 503, 2016.
ISNAD	SEZGİN NARTGÜN, Şenay - Demirer Yurdugül, Sibel. "Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşme ve Özdeşleşme Düzeylerinin Birlikte Çalışma Yeterliklerine Etkisi". Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 12/1 (2016), 474-503.