Akran Öğretimi: Grup Büyüklüğünün Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Görüşlerine Etkisi

Olpak, Yusuf Ziya

Akran Öğretimi: Grup Büyüklüğünün Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Görüşlerine Etkisi

Yusuf ziya OLPAK (Ahi Evran Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Kırşehir, Türkiye)

Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi

0 0

Yıl: 2018 Cilt: 19 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 406 - 422 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 18-09-2018

Akran Öğretimi: Grup Büyüklüğünün Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Görüşlerine Etkisi

Öz:

Bu araştırma kapsamında; akran öğretimi (AÖ) yönteminin soru cevap sürecinde farklı büyüklüklerde gruplar oluşturulmasının öğrencilerin akademik başarılarına ve AÖ yöntemine yönelik görüşlerine etkisi incelenmiştir. Karma yöntem kullanılarak yürütülen bu araştırma, bir devlet üniversitesinde yüz-yüze olarak öğrenimlerine devam eden 30’u erkek 20’si kadın olmak üzere toplam 50 öğrencinin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Verilerin toplanmasında; yazar tarafından geliştirilen öğrenci görüş formu ve kişisel bilgi formu ile öğrenme yönetim sisteminden elde edilen veriler kullanılmıştır. Verilerin analizinde ise; ilişkisiz örneklemler için t testi, betimsel istatistikler ve içerik analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda ulaşılan bulgulara göre; öğrencilerin akademik başarı puanları, grup büyüklüğüne ve cinsiyete göre anlamlı bir farklılık göstermemiştir. Öğrencilerin tamamı AÖ yönteminden memnun kaldıklarını belirtmişlerdir. Öğrencilerin AÖ yöntemine yönelik memnuniyetleri ile ilgili görüşleri incelendiğinde ise daha çok; konuları anlamaya yardımcı olması ve tartışmayı teşvik etmesi ile ilgili olumlu görüşler belirtmişlerken, gruplardaki öğrenci sayılarının fazla olmasının tartışmayı güçleştirmesi ve tartışmalarda fikir birliğine varılamamasını olumsuz olarak nitelemişlerdir.

Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları Eğitim, Özel

Peer Instruction: Effect of Group Size on Students’ Academic Achievements and Views

Öz:

In the scope of this study, students were permitted to select their wanted discussion partners in the questionanswer process. An examination was also conducted on the formation of groups in different sizes on the students’ academic achievements of and their views on the peer instruction (PI) method. This research which was conducted using the mixed method was carried out with 50 participating students, 20 of them were male and 30 were female, who received face to face training at a state university in Turkey. According to the findings of the research; students’ academic achievement scores did not show any significant difference in terms of group size and gender. All the students stated that they were satisfied with the PI method. When the students’ views about their satisfaction with PI method were examined; helping them understand the topics and encouraging discussion were found to be among the positive views, while some negative views are that if the group size includes a high number of students, it makes it difficult to discuss and they cannot reach a consensus in the discussions.

Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları Eğitim, Özel

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Yourstone, S. A., Kraye, H. S., and Albaum, G. (2008). Classroom questioning with immediate electronic response: Do clickers improve learning? Decision Sciences Journal of Innovative Education, 6(1), 75–88.
Trout, M. J., Borges, N., and Koles, P. (2014). Modified peer instruction improves examination scores in pharmacology. Medical Education, 48(11), 1112–1113.
Rao, S. P., and DiCarlo, S. E. (2000). Peer instruction improves performance on quizzes. Advances in Physiology Education, 24(1), 51–55.
Olpak, Y. Z. (2013). Effects of different feedback strategies on students’ perceptions of social cognitive and teaching presence and academic achievements in online learning environments. Unpublished Doctoral Dissertation, Gazi University, Ankara.
Mueller, J. S. (2012). Why individuals in larger teams perform worse. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 117(1), 111–124.
Morice, J., Michinov, N., Delaval, M., Sideridou, A., and Ferrières, V. (2015). Comparing the effectiveness of peer instruction to individual learning during a chromatography course. Journal of Computer Assisted Learning, 31(6), 722–733.
Mazur, E. (1997). Peer instruction: A user’s manual. Upper Saddle River, New Jersey: Prentice Hall.
Len, P. M. (2007). Different reward structures to motivate student interaction with electronic response systems in astronomy. Astronomy Education Review, 5(2).
King, D. B., and Joshi, S. (2008). Gender differences in the use and effectiveness of personal response devices. Journal of Science Education and Technology, 17(6), 544–552.
Kay, R. H., and LeSage, A. (2009). Examining the benefits and challenges of using audience response systems: A review of the literature. Computers & Education, 53(3), 819–827.
Jones, M. E., Antonenko, P. D., and Greenwood, C. M. (2012). The impact of collaborative and individualized student response system strategies on learner motivation, metacognition, and knowledge transfer. Journal of Computer Assisted Learning, 28(5), 477–487.
Günüç, S., Odabaşı, H. F., and Kuzu, A. (2013). The defining characteristics of students of the 21st century by student teachers: A Twitter activity. Journal of Theory and Practice in Education, 9(4), 436–455.
Goldstein, J., and Puntambekar, S. (2004). The brink of change: Gender in technology-rich collaborative learning environments. Journal of Science Education and Technology, 13(4), 505–522.
Giuliodori, M. J., Lujan, H. L., and DiCarlo, S. E. (2006). Peer instruction enhanced student performance on qualitative problem-solving questions. Advances in Physiology Education, 30(4), 168–173.
Fagen, A. P., Crouch, C. H., and Mazur, E. (2002). Peer instruction: Results from a range of classrooms. The Physics Teacher, 40(4), 206–209.
Eryılmaz, H. (2004). The effect of peer instruction on high school students’ achievement and attitudes toward physics. Middle East Technical University.
Draper, S. W., and Brown, M. I. (2004). Increasing interactivity in lectures using an electronic voting system. Journal of Computer Assisted Learning, 20(2), 81–94.
Crouch, C. H., Watkins, J., Fagen, A. P., and Mazur, E. (2007). Peer instruction: Engaging students oneon-one, all at once. Research-Based Reform of University Physics, 1(1), 40–95. Retrieved from http://mazur.harvard.edu/sentFiles/Mazurpubs_537.pdf
Cortright, R. N., Collins, H. L., and DiCarlo, S. E. (2005). Peer instruction enhanced meaningful learning: ability to solve novel problems. Advances in Physiology Education, 29(2), 107–111.
Chou, C.-Y., and Lin, P.-H. (2015). Promoting discussion in peer instruction: Discussion partner assignment and accountability scoring mechanisms. British Journal of Educational Technology, 46(4), 839–847.
Bruff, D. (2009). Teaching with classroom response systems: Creating active learning environments. San Francisco: Jossey-Bass. Retrieved from https://www.google.com/books?hl=tr&lr=&id=1vXz3PoF88C&oi=fnd&pg=PR11&dq=Teaching+with+Classroom+Response+Systems&ots=nBrD6LX-- 5&sig=O_P0YmRcg8bBrr5yMYTOsvI5vD4
Brotman, J. S., and Moore, F. M. (2008). Girls and science: A review of four themes in the science education literature. Journal of Research in Science Teaching, 45(9), 971–1002.
Blasco-Arcas, L., Buil, I., Hernández-Ortega, B., and Sese, F. J. (2013). Using clickers in class. The role of interactivity, active collaborative learning and engagement in learning performance. Computers & Education, 62, 102–110.

APA	Olpak Y (2018). Akran Öğretimi: Grup Büyüklüğünün Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Görüşlerine Etkisi. , 406 - 422.
Chicago	Olpak Yusuf Ziya Akran Öğretimi: Grup Büyüklüğünün Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Görüşlerine Etkisi. (2018): 406 - 422.
MLA	Olpak Yusuf Ziya Akran Öğretimi: Grup Büyüklüğünün Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Görüşlerine Etkisi. , 2018, ss.406 - 422.
AMA	Olpak Y Akran Öğretimi: Grup Büyüklüğünün Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Görüşlerine Etkisi. . 2018; 406 - 422.
Vancouver	Olpak Y Akran Öğretimi: Grup Büyüklüğünün Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Görüşlerine Etkisi. . 2018; 406 - 422.
IEEE	Olpak Y "Akran Öğretimi: Grup Büyüklüğünün Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Görüşlerine Etkisi." , ss.406 - 422, 2018.
ISNAD	Olpak, Yusuf Ziya. "Akran Öğretimi: Grup Büyüklüğünün Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Görüşlerine Etkisi". (2018), 406-422.

APA	Olpak Y (2018). Akran Öğretimi: Grup Büyüklüğünün Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Görüşlerine Etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 406 - 422.
Chicago	Olpak Yusuf Ziya Akran Öğretimi: Grup Büyüklüğünün Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Görüşlerine Etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi 19, no.1 (2018): 406 - 422.
MLA	Olpak Yusuf Ziya Akran Öğretimi: Grup Büyüklüğünün Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Görüşlerine Etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, vol.19, no.1, 2018, ss.406 - 422.
AMA	Olpak Y Akran Öğretimi: Grup Büyüklüğünün Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Görüşlerine Etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi. 2018; 19(1): 406 - 422.
Vancouver	Olpak Y Akran Öğretimi: Grup Büyüklüğünün Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Görüşlerine Etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi. 2018; 19(1): 406 - 422.
IEEE	Olpak Y "Akran Öğretimi: Grup Büyüklüğünün Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Görüşlerine Etkisi." Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, ss.406 - 422, 2018.
ISNAD	Olpak, Yusuf Ziya. "Akran Öğretimi: Grup Büyüklüğünün Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Görüşlerine Etkisi". Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi 19/1 (2018), 406-422.