Amaç: Sağlık anksiyetesi yüksek olan bireylerin, sağlık personelinden yardım almak yerine internet, televizyon gibi kaynaklardan bilgi almayı daha çok tercih ettikleri belirtilmektedir. Bu bilgi kaynakları, hastanın anksiyetesini daha da artırarak işlevselliğini ciddi derecede bozabilmektedir. Bu çalışmada, dahiliye ve cerrahi kliniklerinde yatan hastalarda, sağlık anksiyetesi ve sağlık programlarını izleme motivasyonları arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, dahiliye ve cerrahi kliniklerinde yatarak tedavi gören 199 hasta alındı. Verilerin toplanmasında, Demografik Bilgi Formu, Sağlık Anksiyetesi Ölçeği (SAÖ) ve Sağlık Programlarını İzleme Motivasyonları Ölçeği (SPİMÖ) kullanıldı. Verilerin değerlendirilmesinde; sayı, yüzde, ortalama ve standart sapma gibi betimsel istatistiklerin yanı sıra Pearson Korelasyon analizi, Mann Whitney U Testi ve Kruskal Wallis Testi kullanılmıştır. Bulgular: Hastaların SAÖ toplam puan ortalamalarını kadın olmanın, kronik bir hastalığa sahip olmanın ve bu nedenle ilaç kullanmanın, sağlık programlarını izliyor olmanın ve sosyoekonomik düzeyini kötü olarak algılamanın istatistiksel anlamlılık düzeyinde artırdığı saptanmıştır (p <0,05). Ayrıca, hastaların SPİMÖ puanları ile bedensel belirtilere aşırı duyarlık ve kaygı boyutu arasında pozitif yönde kuvvetli bir ilişki saptanırken, hastalı-ğın olumsuz sonuçları boyutu arasında pozitif yönde orta düzeyde bir ilişki saptanmıştır (sırasıyla r =0,951, p <0,001; r =0,621, p <0,001). Sonuç: Bu çalışma, dahiliye ve cerrahi kliniklerde yatan hastalarda, sağlık anksiyetesi düzeyleri ile sağlık programlarını izleme motivasyonları ara-sında bir ilişki olduğunu göstermiştir. Hastaların sağlık anksiyetesi düzeylerinin belirlenmesi ve ciddi düzeyde sağlık anksiyetesi yaşayan hastaların bilişsel davranışçı yaklaşımla psikolojik yardım almaları önerilmiştir.