Pamuk ve mısır, Ülke ve Bölge ekonomisi açısından stratejik ve önemli ürünlerdir. Aynı iklim ve toprak koşullarında üretimi yapılabilen söz konusu ürünler rakip olma özelliği taşıdığı gibi münavebe sistemi içerisinde yer alan ürünlerdir. Bölge tarımı açısından incelendiğinde 1992-2003 yılları arasında geniş ekim alanına sahip olan pamuk bitkisi 2003 yılından sonra giderek ekim alanlarında azalma eğilimi göstermiştir. Buna karşın mısır ekim alanları ise 2003 yılından sonra giderek artarak 2014 yılına gelindiğinde bölgede geniş ekim alanlarına sahip bir ürün olmuştur. Söz konusu ekim alanlarında görülen değişimin ürünlerin maliyeti ve karlılığı, aynı zamanda üretimde kullanılan girdilerin miktarı açısından karşılaştırmalı bir şekilde incelenmiştir. Her iki üretim faaliyetinin maliyet ve girdi gereksinimleri hesaplanarak, mutlak ve nispi karlılıkları hesaplanmıştır. Tarımsal desteklerle ile birlikte pamuk üretiminin mısır üretimine göre daha karlı bir faaliyet olmasına karşın, pamuküretiminin mısır üretimine göre daha emek yoğun bir üretim faaliyeti gerektirmesi pamuk üretiminden vazgeçişlerin devam etmesine neden olmaktadır.