İSTİSMARA MARUZ KALAN ÇOCUKLARLA ADLİ GÖRÜŞME: NICHD PROTOKOLÜ ÖNERİSİ

ERMAĞAN ÇAĞLAR, Eda; TÜRK-KURTÇA, TUGBA

İSTİSMARA MARUZ KALAN ÇOCUKLARLA ADLİ GÖRÜŞME: NICHD PROTOKOLÜ ÖNERİSİ

Eda ERMAĞAN ÇAĞLAR, (University of Northampton, Faculty of Health and Society)

TUĞBA TÜRK KURTÇA (Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Anabilim Dalı)

Türkiye Adalet Akademisi Dergisi

6 2

Yıl: 2019 Cilt: 0 Sayı: 38 Sayfa Aralığı: 393 - 402 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 31-07-2019

İSTİSMARA MARUZ KALAN ÇOCUKLARLA ADLİ GÖRÜŞME: NICHD PROTOKOLÜ ÖNERİSİ

Öz:

Adalet sistemi içerisinde çocuklar sanık, tanık veya mağdur konumlarında yer alabilmektedir. Sistem içerisinde çocuklardan güvenilir ve geçerli bilgi edinmek suçlu kişilerin cezalandırılmasına katkıda bulunurken suçsuz kişilerin haksız yere ceza almamasını sağlayabilmektedir. Ancak adaletin sağlıklı bir şekilde işleyişini sağlamada çocukların ifadesini almak, yetişkin ifadesini almaktan farklılık göstermektedir. Çocuklarla yapılan adli görüşmelerde gerekli koşulların sağlanması, uygun görüşme tekniklerinin kullanılması önem arz etmektedir. Bunun için de birçok ülkede çocuklarla yapılan adli görüşmelerde bir standart sağlanmaya çalışılmaktadır. Bu standartlar sağlanırken katı kurallar dizisi yerine esnek ilkeler uygulanmakta, yarı yapılandırılmış görüşme protokollerinin kullanımıyla çocuklardan alınan ifadelerin güvenirliği arttırılmaya çalışılmaktadır. Söz konusu protokollerden biri de yaygın olarak kullanılan NICHD protokolüdür. Ülkemizde de adalet sisteminde çocukların ifadelerini çocuğun yararı ilkesi çerçevesinde almak amacıyla Çocuk İzlem Merkezi ve Adli Görüşme Odaları kurulmuş ve burada görev alacak uzmanlar profesyonel açıdan desteklenmeye çalışılmaktadır.

Anahtar Kelime:

Konular: Hukuk

Forensic Interviews With Abused Children: The NICHD Protocol

Öz:

Children can take part in the judicial system as defendants, witnesses or victims. In this system, acquiring reliable and valid information from children can help punish the criminals and avoid unfair punishment of innocent people. However, taking the testimony of children to secure the justice, is different from taking the testimony of adults. Provision of the suitable conditions and the use of appropriate interview techniques are important for judicial interviews with children. Therefore, many countries are trying to establish standards for the forensic interviews with children. When establishing these standards, flexible principles are applied instead of rigid rules and it is aimed to increase the reliability of testimonies of children by the use of semi-structured interview protocols. The widely used NICHD protocol is one of these protocols. Monitoring Centers and Judicial Interview Rooms for Children have been established in our country to take the testimonies of children in the judicial system for the best interests of the child and the specialists to work there have been supported in professional terms. Despite these developments, the lack of a forensic interview protocol uniting the specialists in a single common practice, causes differences in practice both for the relevant institutions and specialists.

Anahtar Kelime:

Konular: Hukuk

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Ahern, E.C., Lamb, M.E. (2016). Children’s reports of disclosure recipient reactions in Forensic interviews: Comparing the NICHD and MoGP protocols. Journal of Police and Criminal Psychology, 32(2), 85-93. doi:10.1007/s11896-016-9205-x
American Professional Society on the Abuse of Children. (2012). Practice guidelines: Forensic interviewing in cases of suspected child abuse. http://www.childfirstpa.com/wp-content/uploads/2014/07/APSAC_FI_ Guidelines_2012.pdf. (25 Aralık 2016 tarihinde indirilmiştir)
American Psychological Association (2002). A Reference for Professionals:Developing. Washington: American Psychological Association.
Atılgan, E.Ü. , Yağcıoğlu, S. ve Çavdar, Y. (2014a). Çocuklarla adli görüşme odaları ihtiyaçlar, iyi uygulama örnekleri ve çocuklarla adli görüşme standartları özet rapor. Ankara: Adalet Bakanlığı, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu, Türkiye Adalet Akademisi, UNICEF Türkiye.
Atılgan, E.Ü. , Yağcıoğlu, S. ve Çavdar, Y. (2014b). Çocuklarla Adli Görüşme için Rehber. Ankara: Adalet Bakanlığı, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu, Türkiye Adalet Akademisi, UNICEF Türkiye.
Benia, L.R., Hauck-Filho, N., Dillenburg, M. & Stein, L.M. (2015). The NICHD investigative interview protocol: A meta-analytic review. Journal of Child Sexual Abuse, 24(3), 259-279. doi: 10.1080/10538712.2015.1006749
Block, S.D., Foster, E.M., Pierce, M.W., Berkoff, M.C., Runyan, D.K. (2013). Multiple forensic interviews during investigations of child sexual abuse: A cost-effectiveness analysis. App Dev Sci, 17(4), 174-183.
Cirlugea, O., O’Donohue, W.T. (2016). Review of Psychometrics of Forensic Interview Protocols with Children. In W. T. O’Donohue & M. Fanetti. (Ed.), Forensic Interviews Regarding Child Sexual Abuse: A Guide to Evidence-Based Practice (pp. 237-257). Switzerland: Springfield.
Dağlı, T., İnanıcı, M.A. (2010). Üniversiteler için Hastane Temelli Çocuk Koruma Merkezleri El Kitabı. Ankara: Fersa Ofset Matbaacılık.
Davies, D., Cole, J., Albertella, G., McCulloh, L., Allen, K. & Kekevian, H. (1996). Model for conduction forensic interviews with child victims of abuse. Child Matreatment. 1(3), 189-199.
DePure, D.P. & Sites, J. (2015). Child Abuse Investigation Field Guide. Massachusetts: Elsevier
DeVoe, E.R., Faller, K.C. (1999). The charateristics of disclosure among children who may have been sexually abused. Child Maltreatment, 4(3), 217-221.
Ermağan, E. (2015). Çocuk görgü tanıklığının güvenilirliğinin incelenmesi. Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü Sosyal Bilimler Anabilim Dalı.
Ermağan Çağlar, E., Kocabaşoğlu, N. (2018). Bellek boşluklarını doldurmaya zorlamanın çocuk görgü tanığı belleği üzerindeki olumsuz etkileri. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, 9(34), 451-473.
Faller, K. C. (2007a). Forensic and Clinical Interviewer Roles in Child Sexual Abuse. In K.C. Faller (Ed.), Interviewing Children About Sexual Abuse: Contraversies and Best Practice. (pp. 3-10). New York: Oxford University Press, Inc.
Faller, K.C. (2007b). Interviewing Children About Sexual Abuse. In K.C. Faller (Ed.), Interviewing Children About Sexual Abuse: Contraversies and Best Practice. (pp. 66-89). New York: Oxford University Press, Inc.
Garven, S., Wood, J.M., Malpass, R.S., & Shaw III, J.S. (1998). More than suggestion: The effect of interviewing techniques from the McMartin Preschool case. Journal of Applied Psychology, 83(3), 347-359.
Glaser, D. (2005). Child maltreatment. Psychiatry, 4(7), 53-57.
Herman, J.L. (2005). Justice from the victim’s perspective. Violence Against Women, 11(5), 571-602.
Lamb, M.E., Sternberg, K.J., Orbach, Y., Esplin, P.W., Stewart, H., & Mitchell, S. (2003). Age differences in young children's responses to open-ended invitations in the course of forensic interviews. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 71(5), 926-934.
Lamb, M.E., Orbach, Y., Sternberg, K.J., Aldridge, J., Pearson, S., Stewart, H., Esplin, P.W., Bowler, L. (2009). Use of a structured investigative protocol enhances the quality of investigative interviews with alleged victims of child sexual abuse in Britain. Applied Cognitive Psychology, 23(4), 449-467.
La Rooy, D. & Lamb, E.M. (2011). What happens when interviewers ask repeated questions in forensic interviews with children alleging abuse? J Police Crim Psych, 26:20–25. doi: 10.1007/s11896-010-9069-4.
La Rooy, D.J., Brubacher, S.P., Aromäki-Stratos, A., Cyr, M., Hershkowitz, I.I., Korkman, J., Myklebust, T., Naka, M., Peixoto, C.E.E., Roberts, K.P.,
Stewart, H., Michael E. Lamb, M.E. (2015). The NICHD protocol: a review of an internationally-used evidence-based tool for training child forensic interviewers. Journal of Criminological Research, Policy and Practice, 2(1), 76-89.
Malloy, L.C., Katz, C., Lamb, M.E., & Mugno, A.P. (2015). Children's requests for clarification in investigative interviews about suspected sexual abuse. Applied Cognitive Psychology, 29(3), 323-333. doi: 10.1002/acp.3101.
Orbach, Y., Hershkowitz, I., Lamb, M.E., Sternberg, K.J., Esplin, P.W., & Horowitz, D. (2000). Assessing the value of structured protocols for forensic interviews of alleged child abuse victims. Child Abuse & Neglect, 24(6), 733-752.
Pipe, M.E., Orbach, Y., Lamb, M., Abbott, C.B., & Stewart, H. (2008). Do best practice interviews with child abuse victims influence case processing. Unpublished report, US Department of Justice. ISO 690.
Pipe, M.E., Orbach, Y., Lamb, M., Abbott, C.B., Stewart, H. (2013). Do case outcomes change when investigative interviewing practices change? Psychology, Public Policy, and Law, 19(2), 179-190.
Peixoto, C.E., Ribeiro, C., & Lamb, M.E. (2011). Forensic interview protocol in child sexual abuse. Why and what for? In T. Magalhaes (Ed), Abuse & neglect series: To improve the management of child abuse and neglect [Vol.1]. (pp.133-160). Porto: SPECAN.
Price, E.A., Ahern, E.C. & Lamb, M.E. (2016). Rapport-building in investigative Interviews of alleged child sexual abuse victims. Applied Cognitive Psychology, 30(5), 743-749. doi: 10.1002/acp.3249.
State Of Michigan Governor’s Task Force On Child Abuse And Neglect And Department Of Human Servıces. (2011). Forensic Interview Protokol. (3rd edition). https://www.michigan.gov/documents/dhs/DHS-PUB-0779_211637_7.pdf . (3 Eylül 2016 tarihinde indirilmiştir.)
Steele, L.C. (2012). The Forensic Interview: A Challenging Conversation. In P. Goodyear- Brown (Ed.), Handbook of child sexual abuse identification, assessment, and treatment. In (99-120). New Jersey: John Wiley & Sons, Inc.
Sternberg, K.J., Lamb, M.E., Davies, G.M., & Westcott, H.L. (2001). The memorandum of good practice: Theory versus application. Child Abuse & Neglect, 25(5), 669-681.
Sternberg, K.J., Lamb, M.Y., Orbach, E., Esplin, P.W., & Mitchell, S. (2001). Use of a structured investigative protocol enhances young children's responses to free-recall prompts in the course of forensic interviews. Journal of Applied Psychology, 86(5), 997-1005.
Şahin Dağlı, F. (2017). Fiziksel ceza ve çocuk üzerine etkileri. Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi, 11(2), 11-12.
Şamar, B. (2018). Mağduriyet bağlamında adli sosyal hizmet ve adli görüşme odaları: Eskişehir Adliyesi örneği. (Yüksek Lisans Tezi). Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Hizmet Anabilim Dalı.
Taylor, C.A., Hamvas, L., Rice, J., Newman, D.L., & DeJong, W. (2011). Perceived social norms, expectations, and attitudes toward corporal punishment among an urban community sample of parents. Journal of Urban Health, 88(2), 254-269.
TC Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Müdürlüğü Mağdur Hakları Daire Başkanlığı, (2017). Adli görüşme odaları http://www.magdur.adalet.gov.tr/hakkinda 01253 adresinden 24 Haziran 2017 tarihinde alınmıştır.
TC Adalet Bakanlığı Mağdur Hakları Daire Başkanlığı Mağdura Yaklaşım Kılavuzu, (2016) http://magdur.adalet.gov.tr/magdura-yaklasim-kilavuzu-01193 adresinden 13 Aralık 2018 tarihinde alınmıştır.
The Institute for Human Services, (2010). 203: Investigative Interviewing in Child Sexual Abuse Cases Standard Curriculum. Pittsburgh: University of Pittsburgh, School of Social Work
Themeli, O., & Panagiotaki, M. (2014). Forensic interviews with children victims of sexual abuse: the role of the counselling psychologist. The European Journal of Counselling Psychology, 3(1), 1-19.
Ümit Atılgan, E., Yağcıoğlu, S., Çavdar, Y. (2014). Çocuklarla Adli Görüşme İçin Rehber. Ankara: Unicef Türkiye.
Wood, B., Orsak, C., Murphy, M. & Cross, H.J.(1996). Semistructured child sexual abuse interviews: interview and child characteristics related to credibility of disclosure. Child Abuse & Neglect, 20(1), 81-92.
Wood, J. M., & Garven, S. (2000). How sexual abuse interviews go astray: Implications for prosecutors, police, and child protection services. Child Maltreatment, 5(2), 109-118.
World Health Organization. (2003). Guidelines for medico-legal care of victims of sexual violence. Geneva.

APA	ERMAĞAN ÇAĞLAR E, TÜRK-KURTÇA T (2019). İSTİSMARA MARUZ KALAN ÇOCUKLARLA ADLİ GÖRÜŞME: NICHD PROTOKOLÜ ÖNERİSİ. , 393 - 402.
Chicago	ERMAĞAN ÇAĞLAR Eda,TÜRK-KURTÇA TUGBA İSTİSMARA MARUZ KALAN ÇOCUKLARLA ADLİ GÖRÜŞME: NICHD PROTOKOLÜ ÖNERİSİ. (2019): 393 - 402.
MLA	ERMAĞAN ÇAĞLAR Eda,TÜRK-KURTÇA TUGBA İSTİSMARA MARUZ KALAN ÇOCUKLARLA ADLİ GÖRÜŞME: NICHD PROTOKOLÜ ÖNERİSİ. , 2019, ss.393 - 402.
AMA	ERMAĞAN ÇAĞLAR E,TÜRK-KURTÇA T İSTİSMARA MARUZ KALAN ÇOCUKLARLA ADLİ GÖRÜŞME: NICHD PROTOKOLÜ ÖNERİSİ. . 2019; 393 - 402.
Vancouver	ERMAĞAN ÇAĞLAR E,TÜRK-KURTÇA T İSTİSMARA MARUZ KALAN ÇOCUKLARLA ADLİ GÖRÜŞME: NICHD PROTOKOLÜ ÖNERİSİ. . 2019; 393 - 402.
IEEE	ERMAĞAN ÇAĞLAR E,TÜRK-KURTÇA T "İSTİSMARA MARUZ KALAN ÇOCUKLARLA ADLİ GÖRÜŞME: NICHD PROTOKOLÜ ÖNERİSİ." , ss.393 - 402, 2019.
ISNAD	ERMAĞAN ÇAĞLAR, Eda - TÜRK-KURTÇA, TUGBA. "İSTİSMARA MARUZ KALAN ÇOCUKLARLA ADLİ GÖRÜŞME: NICHD PROTOKOLÜ ÖNERİSİ". (2019), 393-402.

APA	ERMAĞAN ÇAĞLAR E, TÜRK-KURTÇA T (2019). İSTİSMARA MARUZ KALAN ÇOCUKLARLA ADLİ GÖRÜŞME: NICHD PROTOKOLÜ ÖNERİSİ. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, 0(38), 393 - 402.
Chicago	ERMAĞAN ÇAĞLAR Eda,TÜRK-KURTÇA TUGBA İSTİSMARA MARUZ KALAN ÇOCUKLARLA ADLİ GÖRÜŞME: NICHD PROTOKOLÜ ÖNERİSİ. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi 0, no.38 (2019): 393 - 402.
MLA	ERMAĞAN ÇAĞLAR Eda,TÜRK-KURTÇA TUGBA İSTİSMARA MARUZ KALAN ÇOCUKLARLA ADLİ GÖRÜŞME: NICHD PROTOKOLÜ ÖNERİSİ. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, vol.0, no.38, 2019, ss.393 - 402.
AMA	ERMAĞAN ÇAĞLAR E,TÜRK-KURTÇA T İSTİSMARA MARUZ KALAN ÇOCUKLARLA ADLİ GÖRÜŞME: NICHD PROTOKOLÜ ÖNERİSİ. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi. 2019; 0(38): 393 - 402.
Vancouver	ERMAĞAN ÇAĞLAR E,TÜRK-KURTÇA T İSTİSMARA MARUZ KALAN ÇOCUKLARLA ADLİ GÖRÜŞME: NICHD PROTOKOLÜ ÖNERİSİ. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi. 2019; 0(38): 393 - 402.
IEEE	ERMAĞAN ÇAĞLAR E,TÜRK-KURTÇA T "İSTİSMARA MARUZ KALAN ÇOCUKLARLA ADLİ GÖRÜŞME: NICHD PROTOKOLÜ ÖNERİSİ." Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, 0, ss.393 - 402, 2019.
ISNAD	ERMAĞAN ÇAĞLAR, Eda - TÜRK-KURTÇA, TUGBA. "İSTİSMARA MARUZ KALAN ÇOCUKLARLA ADLİ GÖRÜŞME: NICHD PROTOKOLÜ ÖNERİSİ". Türkiye Adalet Akademisi Dergisi 38 (2019), 393-402.