Amaç: Bu çalışmada amaç hekimlerin terminal dönemde olan bir hastalıkları olması halinde kendilerine uygulanmasını istedikleri ya da istemedikleri tedavileri saptamak ve yaptıkları bu tercihlerinin yaş ve hekimlik yılı ya da branş gibi parametrelerden etkilenip etkilenmediğini gözlemlemektir. Materyal ve Metot: Hekimlere açık ve kapalı uçlu 22 sorudan oluşan anket uygulandı. Sorularda hayatın son döneminde olan hastalarla hiç görüşme yapıp yapmadıkları ve bu konuda eğitim alıp almadıkları, hayatın son dönemimde olsalar hastanede mi, evde mi, yoğun bakımda mı yoksa palyatif bakım merkezinde mi ölmek istedikleri ve invaziv işlemlerle ilgili fikirleri soruldu. Ayrıca hayatın sonuna dair istekleri konusunda yakınlarına bilgi verip vermedikleri soruldu. Bulgular: Çalışmaya 443 hekim katıldı. Hekimlerin %77,42’i son dönemde olan bir hastalıkları olması durumunda evde ölmeyi tercih edeceğini belirtti. Kararsız olan ya da hastanede ölmek istediğini belirtenlerin %44’ü de yoğun bakımda ölmek istemediğini belirtmiştir. Bir hastalığın terminal döneminde olsalar çalışmamıza katılan hekimlerin %72,46’sı kendisine göğüs kompresyonu yapılmasını, %75,62’i entübe edilip ventilatöre bağlanmayı istememiştir. %57,56’si kendisine santral kateter takılmasını istemeyeceğini, %49,88’si diyalize girmek istemeyeceğini, %61,17’i ise PEG takılmasını istemediğini belirtmiştir. Hayatın sonuna dair istekleri konusunda yakınları ile konuşan doktorların oranı sadece %17,15’dir. Sonuç: Bütün bu cevaplar dikkate alındığında hekimlerin son dönemde olan bir hastalıkları olsa çoğunlukla evde ölmek istediklerini ve invaziv işlemlere maruz kalmak istemedikleri görülmektedir. Ancak hekimlerin çoğunluğunun bu konudaki görüşlerini yakınları ile paylaşmadıkları da gözlenmiştir.