İYİ YÖNETİŞİMİN TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE UYGULANMASI VE KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU
Yıl: 2018 Cilt: 5 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 99 - 139 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 25-09-2019
İYİ YÖNETİŞİMİN TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE UYGULANMASI VE KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU
Öz: İyi yönetişim tüm dünyada olduğu gibi ülkemizdede 2000 yıllardan sonra popüler olan bir kavramdır.Bu kavramın özünde hukukun üstünlüğü, şeffaflık,yeni liderlik, hesapverebilirlik gibi önemli kriterlerbulunmaktadır. Ancak en önemli özelliği idarecilerinyönetme süreçlerinde vatandaşların taleplerinedaha fazla cevap verebilmesi yani idarenin hizmetkalitesinin yükseltilmesi vardır. Bu çalışma ile iyiyönetişimin kuramsal çerçevesi ortaya konulduktansonra, Türk kamu yönetiminde özellikle 2000’liyıllardan sonra ne gibi adımlar atıldığı irdelenecektir.İyi yönetişimin hayata geçirilmesi bakımından2010 Anayasa değişikliği ile idare sistemimize girenKamu Denetçiliği Kurumunun (Ombudsmanlık)iyi yönetişim ile ilgili uygulamaları incelenecektir.
Anahtar Kelime: Konular:
Implementation of Good Governance in Turkish Public Administration and Turkish Ombudsman Institution
Öz: Good governance is a popular concept in our country as well as in the world after 2000s. At the core of this concept there are important criteria such as the rule of law, transparency, new leadership and accountability. However, the most important feature of the management process of the administration to respond more to the demands of citizens, i.e., the administration of the quality of service to improve. This study, the theoretical framework of good governance is put forward, the steps taken in the Turkish public administration especially after the 2000s will be examined. With regard to the implementation of good governance, the Turkish Ombudsman Institution, which entered our administrative system with the 2010 constitutional amendment, will be examined.
Anahtar Kelime: Konular:
Belge Türü: Makale Makale Türü: Derleme Erişim Türü: Erişime Açık
- AÇIKALIN, O. ve A. Saltık (2007). Kalkınmada Yeni Kavram ve Stratejiler, Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 1. 5-27.
- AKGÜNDÜZ, A. ve S. Öztürk (1999). Bilinmeyen Osmanlı, Osmanlı Araştırmaları Vakfı Yayınları, İstanbul.
- AKTAN, C. C. (2008). Demokrasi ve İyi Yönetişim, Yerel Siyaset, 27. 11-17.
- AKINCI, M. (1999). Bağımsız İdari Otoriteler ve Ombudsman, Beta Yayınları, İstanbul.
- ALTAN, Y ve S. Tülüceoğlu (2016). Türk Kamu Yönetiminde İyi Yönetişim Algısı: Isparta Örneği. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (26). 303-322.
- ARGÜDEN, Y. (2006). İyi Yönetişim. A. Buldam. (Ed.). Toplumsal Huzur ve Refah İçin İyi Yönetişim, (ss.1-3), TESEV Yayınları, İstanbul.
- ATEŞ, H. ve A. Nohutçu (2006). Kamu Hizmeti Sunumunda Gönüllü Kuruluşlar ve Devlet, SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 6 (11). 245-276.
- AYTEMUR, J. Ö. (2005). Yönetişim Zihniyeti: Türkiye’de Üst Kurullar ve Siyasal İktidarın Dönüşümü, (Sonay Bayramoğlu’nun kitabının bir değerlendirmesi), Akdeniz İİBF Dergisi, 10. 264-273.
- BAYRAMOĞLU, S. (2010). Yönetişim Zihniyeti: Türkiye’de Üst Kurullar ve Siyasal İktidarın Dönüşümü, 2. Baskı, İletişim Yayınları, İstanbul.
- BELL, S. ve A. Hindmoor. (2009). Commentary The Governance of Public Affairs, Journal of Public Affairs, 9. 149-159.
- Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Verimlilik Genel Müdürlüğü (1997). Verimlilik ve Kalite Yönetimi: Modüler Program, Cilt 1. 2.baskı. Ed. Joseph Prokopenko ve Klaus North, Mattek Matbaacılık, Yayın No:716, Ankara.
- BORATAV, K. (2016). IMF Dün ve Bugün, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 34 (1). 27-42.
- Commission of the European Communities (2001). “European Governance: A White Paper”, Brussels.
- COŞKUN, A. V. (1999). Yerel Yönetimler ve Demokrasi, Türk İdare Dergisi, Yıl: 71. 422. 93-110.
- COŞKUN, S. (2008). Kamu Yönetiminde Yönetişim Yaklaşımı, A. Balcı vd. (Ed.). Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar (ss.67-82). 2. b. Seçkin Yayınevi, Ankara.
- ÇETİN N. G. (2007). Organizasyonlarda Etkileşim ve İletişim: Yönetişim, Yerel siyaset, 24. 29-32.
- Devlet Planlama Teşkilatı (2006). Etkin Kamu Yönetimi, DPT Yayınları, Ankara.
- Devlet Planlama Teşkilatı (2007). Dokuzuncu Kalkınma Planı 2007-2013: Kamuda İyi Yönetişim Özel İhtisas Komisyonu Raporu, DPT Yayınları, Ankara.
- DİNLER, A. M. (2009). Kurumsal Yönetişim. Paradoks, Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, (e-dergi). http://www.paradoks.org. 5 (2). 1-7.
- ÇETİN, Z. Ö. (2015). Türkiye’de İl Özel İdaresi Sisteminin Dönüşümü ve 6360 Sayılı Kanunun Dönüşüme Etkileri, Süleyman Demirel Üniversitesi iktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 20 (2). 247-266.
- EKEN, H. (2006). Küreselleşme ve Ulus Devlet, Selçuk Üniversitesi Dergisi, 16. 243-262.
- Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü (OECD). http://www.oecd.org/about/ (Erişim Tarihi: 11.05.2018).
- ERDOĞAN, O. (2010). Ombudsmanlık Kurumu ve Türkiye’de Uygulanabilirliği, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniersitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
- ERHÜRMAN, T. (1998). Ombudsman, Amme İdaresi Dergisi, C.31, S.3.
- ERRİDGE, A. (2003). Contracting For Public Services: Competation and Partnership: Public Management And Governance. Ed. Tony Bovaird and Elke Löffler. Routledge Taylor & Francis Group. London and Newyork.
- ERYILMAZ, B. (1993). Kamu Bürokrasinin Denetlenmesinde Yeni Gelişmeler, Amme İdaresi Dergisi, Cilt 26, Sayı 4, 81-106.
- ES, M. (2007). Yerel Yönetişim, Yerel Siyaset, 22. 1-8
- GEMALMAZ, M. S. (2012). Devlet, Birey ve Özgürlük, 2. Baskı, Legal Yayıncılık, İstanbul.
- GİRGİN, Ö. (2007). Avrupa Birliğinin Gençlik Politikalarına Yaklaşımı. Gençlik Postası, http://www.genclikpostasi.org/v1.5/condocs//Genclik%20Politikalari/ AB/genclikpolitikalarinaabyaklasimi2.pdf. 1-14. (Erişim Tarihi: 04.12.2009).
- GÖYMEN, K. (2000). Türkiye’de Yerel Yönetimler ve Yönetişim: Gereksinmeler, Önermeler. Yönelimler. Çağdaş Yerel Yönetimler, 9 (2). 3-13.
- GÖZE, A. (2013). Siyasal Düşünceler ve Yönetimler, 14. Baskı, Beta Yayınları, İstanbul.
- GÖZLER, K. (2013). Kısa İdare Hukuku, 4. Baskı. Ekin Yayınları. Bursa.
- GÖZÜBÜYÜK, Ş. (1193). Yönetsel Yargı, 9. Baskı. Turhan Kitabevi, Ankara.
- GÜLER, B, A. (1996). Yeni Sağ ve Devletin Değişimi-Yapısal Uyarlanma Politikaları, TODAİE Yayını, Ankara.
- GÜNDÜZ, Y. ve D. Göker (2017), Eğitim Denetimi Sürecinde Hesap Verebilirlik ve Şeffaflık Uygulamaları, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36 (1), ss. 83-93
- HİLL, C. J. and L. E. Laurence. (2004). Governance and Public Management, an İntroduction. Journal of Policy Analysis and Management, 23 (1), 3-11.
- Kamu Denetçiliği Kurumu (2018). 2017 Yıllık Raporu, Ankara.
- KARA, H ve S. Şimşek (2016). Kent Konseylerinin İşlevselliği ve Sürdürülebilirliği: Kadıköy Kent Konseyi Örneği, Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, Temmuz 2016, 245-269.
- KAUFMANN, D. A. Kraay and P. Z. Lobaton. (1999). Governance Matters: The World Bank Development Research Group Macroeconomics and Growth and World Bank Institute. Washington. The World Bank.
- KHAWAJA, S. (2011). Good Governance and Result Based Monitoring, Published by Poorab Academy, Islamabad, Pakistan
- KOÇ, O. (2015). Yeni Örgütlerin Ortaya Çıkışı: Türk Kamu Denetçiliği Kurumu Örneği, ‘Ombudsman Akademik’ Dergisi, Yıl:1, Sayı:2, Temmuz 2015, 11-33.
- KURBAN, Y. (2012). Divan-ı Mezalim’den Ombudsmanlığa: Kamu Denetçiliğinin Tarihi Arka Planı, EKEV Akademi Dergisi, Yıl: 16 Sayı: 52, 91-104.
- Mahalli İdareler Genel Müdürlüğü (2014). Yönetişim ve Katılım: Etkili katılım için Araçlar, Yöntemler, Mekanizmalar Rehber Kitabı 1, Mahalli İdareler Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara.
- MALKOÇ, Ş. (2017). Cumhurbaşkanlığı Sisteminde İdarenin Denetimi Çalıştayı Açılış Konuşması, Cumhurbaşkanlığı Sisteminde İdarenin Denetimi Çalıştayı Raporu, 25 Mayıs 2017, Enderun Yayınları, Ankara.
- MARDİN, Ş. (1990). Sivil Toplum. Mümtazer Türköne & Tuncay Önder (Der). Türkiye’de Toplum ve Siyaset. Makaleler I, (ss: 9-19), İletişim Yayınları. İstanbul.
- OKÇU, M. (2007). Yönetişim Tartışmalarına Katkı: Avrupa Birliği İçin Yönetişim Ne Anlama Geliyor?. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12 (3). 299-312.
- ÖNDER, Ö. ve E. Güler (2016). Türkiye’de Yerel Demokrasi Açısından Kent Konseyleri Üzerine Bir Araştırma: Kütahya Kent Konseyi Örneği. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (1). 881-902.
- ÖZDEMİR, B. (2015). Kamu Denetçiliği Kurumunun İşlevi, Yapısı ve Devlet Teşkilatındaki Konumu, Adalet Yayınevi, Ankara.
- ÖZDEN, K. (2007). Kamu Yönetimi Yazıları, Editörler: Bilal Eryılmaz-Musa Eken-Mustafa Lütfi Şen, “Yerel Demokrasi Bağlamında Türkiye’de Ombudsman Denetimi”, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
- ÖZER, M. A. (2006). Yönetişim Üzerine Notlar. Sayıştay Dergisi, 63. 59-89.
- PİCKL, Victor J. (1986). Ombudsman ve Yönetimde Reform, (Çev. Turgay Ergun), Amme İdaresi Dergisi, Sayı:19/4 Yıl: Aralık 1986, 37-46.
- REIF, C.L. (2004). The Ombudsman, Good Governance and the International Human Rights System: International Studies in Human Rights, Springer Science+Business Media Dordrecht.
- STEURER, R. (2007). From Government Strategies to Strategic Public Management: an Exploratory Outlook on the Pursuit of Cross- Sectoral Policy İntegration. European Environment, 17. 201-214.
- ŞENGÜL, R. (2012). Kamu Yönetiminin Değişim Sürecinde Yönetsel Demokrasi, Hukuk ve İktisat Araştırmaları Dergisi, Cilt 4, No 2, 51-60.
- Türkiye Ekonomik ve Sosyal Etüdler Vakfı (2016). TESEV Faaliyet Raporu, İstanbul.
- TOKSÖZ, F. (2006). Yönetimden Yönetişime. A. Buldam. (Ed.). Toplumsal Huzur ve Refah İçin İyi Yönetişim, (ss.4-5), TESEV Yayınları, İstanbul.
- TÖGEL, A. (2017), Anayasal ve Militan Demokrasi Algısı Üzerine, Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi, Cilt 2, Sayı 3, ss. 105-130.
- Türkiye Ekonomik Politikaları Araştırma Vakfı-TEPAV (2007). İyi Yönetişim İçin Örnek Bir Model: Katılımcı Bütçeleme, Yönetişim Etütleri Programı, Ankara.
- UÇAR, M. (2006). “Ombudsmanlık ve Türkiye’de Kamu Denetçiliği Kurumu”, Mali Kılavuz Dergisi, Yıl.9, Sayı.34, Ekim-Aralık 2006.
- ULUSOY, A. ve M. Tekdere (2015). Kent Konseylerinin Mali Kısıtları, Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, VIII (II). 175-190.
- UNITED NATIONS (2007). Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights, United Nations Publicatıon,
- UNITED NATIONS (2012). Is Good Governance Good for Development?, UN Series on Development, Ed. Jomo Kwame Sundaram and Anis Chowdhury, Bloomsbury Academic, London.
| APA | ŞAHİN Ü (2018). İYİ YÖNETİŞİMİN TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE UYGULANMASI VE KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU. , 99 - 139. |
| Chicago | ŞAHİN Ümit İYİ YÖNETİŞİMİN TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE UYGULANMASI VE KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU. (2018): 99 - 139. |
| MLA | ŞAHİN Ümit İYİ YÖNETİŞİMİN TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE UYGULANMASI VE KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU. , 2018, ss.99 - 139. |
| AMA | ŞAHİN Ü İYİ YÖNETİŞİMİN TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE UYGULANMASI VE KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU. . 2018; 99 - 139. |
| Vancouver | ŞAHİN Ü İYİ YÖNETİŞİMİN TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE UYGULANMASI VE KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU. . 2018; 99 - 139. |
| IEEE | ŞAHİN Ü "İYİ YÖNETİŞİMİN TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE UYGULANMASI VE KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU." , ss.99 - 139, 2018. |
| ISNAD | ŞAHİN, Ümit. "İYİ YÖNETİŞİMİN TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE UYGULANMASI VE KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU". (2018), 99-139. |
| APA | ŞAHİN Ü (2018). İYİ YÖNETİŞİMİN TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE UYGULANMASI VE KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU. Ombudsman Akademik, 5(1), 99 - 139. |
| Chicago | ŞAHİN Ümit İYİ YÖNETİŞİMİN TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE UYGULANMASI VE KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU. Ombudsman Akademik 5, no.1 (2018): 99 - 139. |
| MLA | ŞAHİN Ümit İYİ YÖNETİŞİMİN TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE UYGULANMASI VE KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU. Ombudsman Akademik, vol.5, no.1, 2018, ss.99 - 139. |
| AMA | ŞAHİN Ü İYİ YÖNETİŞİMİN TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE UYGULANMASI VE KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU. Ombudsman Akademik. 2018; 5(1): 99 - 139. |
| Vancouver | ŞAHİN Ü İYİ YÖNETİŞİMİN TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE UYGULANMASI VE KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU. Ombudsman Akademik. 2018; 5(1): 99 - 139. |
| IEEE | ŞAHİN Ü "İYİ YÖNETİŞİMİN TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE UYGULANMASI VE KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU." Ombudsman Akademik, 5, ss.99 - 139, 2018. |
| ISNAD | ŞAHİN, Ümit. "İYİ YÖNETİŞİMİN TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE UYGULANMASI VE KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU". Ombudsman Akademik 5/1 (2018), 99-139. |
