Yıl: 2018 Cilt: 18 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 52 - 62 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.31467/uluaricilik.427590 İndeks Tarihi: 03-10-2019

TÜRKIYE ARICILIĞININ 1935 YILINDAN 2015 YILINA KADAR DEĞERLENDİRİLMESİ

Öz:
Arıcılık kendine has özellikleri ile kırsal nüfus için iyi bir alternatif iş ve gelir kaynağıdır. Türkiye’dearıcılığın geliştirilebilmesi için uygun ekolojik koşullar, koloni sayısı ve iş gücü bakımından büyük birpotansiyel bulunmaktadır.Ülkemizde 1935 yılında 1.095.800 adet olan koloni sayısı %707,09 artış göstererek 2015 yılında7.748.287 adete ulaşmıştır. 1935 yılında 4.338 ton olan bal üretimimiz %2.492,58 artış göstererek108.128 tona,balmumu üretimiz ise %790,03 artışla 602 tondan 4.756 tona ulaşmıştır. Bununlabirlikte1935 yılında 3,96 kg olan koloni başına bal verimi %352,53 artış göstererek 13,96 kg’aulaşmıştır.Toplam bal ve balmumu üretimimizde incelenen yıllar itibari ile bazı yıllar azalma görülmesine karşıngenelde düzenli bir artış gerçekleşmiştir. Fakat bu artışın sebebi verimliliğin artırılmasından değil,toplam koloni sayısının artmış olmasından kaynaklanmaktadır. Ülkemizde son yıllarda kolonisayısında, toplam bal ve balmumu üretiminde kayda değer artışlar olmasına rağmen koloni başınaverimlilik artırılamamıştır.Türkiye ekolojik olarak arıcılık faaliyeti için çok uygun bir doğa yapısına sahip olmakla birliktemaalesef potansiyelinin çok azını kullanmaktadır.Türkiye arıcılığında karşılaşılan verimsizlikle ilgilisorunlara köklü çözüm getirecek bazı reformların acil olarak ele alınması gereklidir.
Anahtar Kelime:

Konular: Ziraat Mühendisliği

Evaluation of Turkish Beekeeping Between 1935-2015

Öz:
Beekeeping is a good alternative activity and income source for rural population with its idiosyncratic features. There are great ecological conditions, number of colonies and great potential in terms of labor force in order to develop beekeeping in Turkey. In our country, the total number of colonies 1.095.800 has been increased by 707,09 % 7.748.287 in 2015. In the same manner our honey production has been increased 4.338 tons to 108.128 with 2.492,58 % increase. This increase was from 602 tons to 4.756 tons for beeswax. Also, honey production per colony has been increased 3,96 kg to 13,96 kg with 352,53 % since 1935. Total honey and bee wax production has been increased regularly by years except same declines for same years. The reason of honey production and bee wax production is the increased number of colonies not from productivity per colony. Unfortunately, the productivity of each colony still has not increased sufficiently even though there have been increased in total honey, bee wax yields and the number of colonies in recent years in our country. Although Turkey ecologically has a very favorable nature for beekeeping, unfortunately only a fraction of its potential is used. It is necessary to address urgently some reforms that will bring a radical solution to the problems related to inefficiency in Turkish beekeeping.
Anahtar Kelime:

Konular: Ziraat Mühendisliği
Belge Türü: Makale Makale Türü: Derleme Erişim Türü: Erişime Açık
  • Akpınar, C., Akbay, R., Türkoğlu, M., Yeldan, M., Fıratlı, Ç., 1986. Küçük Evcil Hayvancılığın Entansifleşme İmkanları ve Sorunları. Güneydoğu Anadolu Projesi Tarımsal Kalkınma Projesi 18-21 Kasım 1986). Sayfa 402-403. Ankara.
  • Anonim, 2010. Statistical Year Book 2010. Turkish Statistical Institute, Prime Ministry. Ankara.
  • Anonim, 2017. Crops and livestock Products. O3.03.2017 Tarihli İnternet Sayfası Erişimi http://www.fao.org/faostat/en/#data/TP
  • Anonim, 2018. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Hayvancılık Genel Müdürlüğü Arıcılık Verileri. O2.02.2018 Tarihli İnternet Erişimi. https://www.tarim.gov.tr/sgb/Belgeler/SagMe nuVeriler/HAYGEM.pdf
  • Burucu, V., Gülse Bal, H. S., 2017. Türkiye’de Arıcılığın Mevcut Durumu ve Bal Üretim Öngörüsü. Tarım Ekonomisi Araştırmaları Dergisi. 3 (1): 28-37. Ankara.
  • Doğaroğlu, M., 1999. Modern Arıcılık Teknikleri. Anadolu Matbaa ve Ambalaj San. Tic. Ltd. Şti. İstanbul.
  • Doğaroğlu, M., Genç, F., 1994. Üretim Kolonilerinin Verimliliği ile İlgili Bakım ve Yönetim Sorunları. Türkiye II. Teknik Arıcılık Kongresi Bildirileri. Sayfa 101-107. Ankara.
  • Fıratlı, Ç., Genç, F., Karacaoğlu, M., Gençer, H. V., 2000. Türkiye Arıcılığının Karşılaştırmalı Analizi. Ziraat Mühendisliği V. Teknik Kongresi. Sayfa 811-826.
  • Genç, 2009. Arıcılık Ders Notları. Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Erzurum.
  • Gençer, H. V., Karacaoğlu, M., 1999. Rakamlarla Dünya Arıcılığı ve Türkiye’nin Durumu. TürkKoop Ekin. Yıl 3,sayı 7. Sayfa 36-39. Ankara.
  • Kekeçoğlu, M., Gürcan, E. K., Soysal, M. İ., 2007. Türkiye Arı Yetiştiriciliğinin Bal Üretimi Bakımından Durumu. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi. 4 (2): 227-236. Tekirdağ.
  • Kumova, U., Özkütük, K., 1988. Çukurova Bölgesinin Arı Yetiştiriciliğinin Yapısı. Çukurova Üniv. Zir. Fak. Dergisi. 3 (1): 26- 40. Adana.
  • Kumova, U., Korkmaz, A., 1998. Arı Yetiştiriciliğinde Çukurova Bölgesinin Yeri ve Önemi. Hasad. Yıl 14, sayı 163. Sayfa 46-49. İstanbul.
  • Öztürk, F.G., 2013. Ordu İli Arıcılık Sektörünün Ekonomik Yapısı Üzerine Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. Sayfa 49. Erzurum.
  • Soysal, M. İ., 1992.Biyometrinin prensipleri. Trakya Üniv. Tekirdağ Ziraat Fak. Yay. No: 95. 257 sayfa.Tekirdağ.
  • Şahinler, N., Ceylan, D. A., Gül, A., 2003.1970’li yıllardan günümüze Türkiye Arıcılığının Değerlendirilmesi. II. Marmara Arıcılık Kongresi Bildiri Kitabı. Sayfa 3-12. Yalova.
  • Şahinler, N., Şahinler, S., 1996.Hatay İl’inde arıcılığın Genel Durumu Sorunları ve Çözüm Yolları Üzerine Bir Araştırma.MKÜ Zir.Fak.Dergisi. 1 (1): 17-28. Hatay.
  • Uzundumlu, A. S., Aksoy, A., Işık, H. B., 2011. Arıcılık İşletmelerinde Mevcut Yapı ve Temel Sorunlar; Bingöl İli Örneği. Atatürk Üniv. Zir.Fak. Dergisi 42 (1): 49-55. Erzurum.
APA SIRALI R, MARAZ Z, AKSOY D (2018). TÜRKIYE ARICILIĞININ 1935 YILINDAN 2015 YILINA KADAR DEĞERLENDİRİLMESİ. , 52 - 62. 10.31467/uluaricilik.427590
Chicago SIRALI Recep,MARAZ Zümrüt,AKSOY Dilruba TÜRKIYE ARICILIĞININ 1935 YILINDAN 2015 YILINA KADAR DEĞERLENDİRİLMESİ. (2018): 52 - 62. 10.31467/uluaricilik.427590
MLA SIRALI Recep,MARAZ Zümrüt,AKSOY Dilruba TÜRKIYE ARICILIĞININ 1935 YILINDAN 2015 YILINA KADAR DEĞERLENDİRİLMESİ. , 2018, ss.52 - 62. 10.31467/uluaricilik.427590
AMA SIRALI R,MARAZ Z,AKSOY D TÜRKIYE ARICILIĞININ 1935 YILINDAN 2015 YILINA KADAR DEĞERLENDİRİLMESİ. . 2018; 52 - 62. 10.31467/uluaricilik.427590
Vancouver SIRALI R,MARAZ Z,AKSOY D TÜRKIYE ARICILIĞININ 1935 YILINDAN 2015 YILINA KADAR DEĞERLENDİRİLMESİ. . 2018; 52 - 62. 10.31467/uluaricilik.427590
IEEE SIRALI R,MARAZ Z,AKSOY D "TÜRKIYE ARICILIĞININ 1935 YILINDAN 2015 YILINA KADAR DEĞERLENDİRİLMESİ." , ss.52 - 62, 2018. 10.31467/uluaricilik.427590
ISNAD SIRALI, Recep vd. "TÜRKIYE ARICILIĞININ 1935 YILINDAN 2015 YILINA KADAR DEĞERLENDİRİLMESİ". (2018), 52-62. https://doi.org/10.31467/uluaricilik.427590
APA SIRALI R, MARAZ Z, AKSOY D (2018). TÜRKIYE ARICILIĞININ 1935 YILINDAN 2015 YILINA KADAR DEĞERLENDİRİLMESİ. Uludağ Arıcılık Dergisi, 18(1), 52 - 62. 10.31467/uluaricilik.427590
Chicago SIRALI Recep,MARAZ Zümrüt,AKSOY Dilruba TÜRKIYE ARICILIĞININ 1935 YILINDAN 2015 YILINA KADAR DEĞERLENDİRİLMESİ. Uludağ Arıcılık Dergisi 18, no.1 (2018): 52 - 62. 10.31467/uluaricilik.427590
MLA SIRALI Recep,MARAZ Zümrüt,AKSOY Dilruba TÜRKIYE ARICILIĞININ 1935 YILINDAN 2015 YILINA KADAR DEĞERLENDİRİLMESİ. Uludağ Arıcılık Dergisi, vol.18, no.1, 2018, ss.52 - 62. 10.31467/uluaricilik.427590
AMA SIRALI R,MARAZ Z,AKSOY D TÜRKIYE ARICILIĞININ 1935 YILINDAN 2015 YILINA KADAR DEĞERLENDİRİLMESİ. Uludağ Arıcılık Dergisi. 2018; 18(1): 52 - 62. 10.31467/uluaricilik.427590
Vancouver SIRALI R,MARAZ Z,AKSOY D TÜRKIYE ARICILIĞININ 1935 YILINDAN 2015 YILINA KADAR DEĞERLENDİRİLMESİ. Uludağ Arıcılık Dergisi. 2018; 18(1): 52 - 62. 10.31467/uluaricilik.427590
IEEE SIRALI R,MARAZ Z,AKSOY D "TÜRKIYE ARICILIĞININ 1935 YILINDAN 2015 YILINA KADAR DEĞERLENDİRİLMESİ." Uludağ Arıcılık Dergisi, 18, ss.52 - 62, 2018. 10.31467/uluaricilik.427590
ISNAD SIRALI, Recep vd. "TÜRKIYE ARICILIĞININ 1935 YILINDAN 2015 YILINA KADAR DEĞERLENDİRİLMESİ". Uludağ Arıcılık Dergisi 18/1 (2018), 52-62. https://doi.org/10.31467/uluaricilik.427590