DOĞU ROMA İMPARATORLUĞU DÖNEMİ’NDE ANADOLU’DAN KUDÜSE UZANAN İNANÇ YOLCULUĞU

Esra KESKİN AKTEPE, (Turgut Özal Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye)
Esra KESKİN (Hitit Üniversitesi, Çorum, Türkiye)
Turkish Studies (Elektronik)
3 1
Yıl: 2018 Cilt: 13 Sayı: 18 Sayfa Aralığı: 883 - 900 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.7827/TurkishStudies.14088 İndeks Tarihi: 04-07-2019

DOĞU ROMA İMPARATORLUĞU DÖNEMİ’NDE ANADOLU’DAN KUDÜSE UZANAN İNANÇ YOLCULUĞU

Öz:
Doğu Roma İmparatorluğu Döneminde Anadolu toprakları coğrafive beşeri özellikleri nedeniyle siyasi, ekonomik, kültürel, askeri ve dinselanlamda önemli bir bağlantı noktası olmuştur. Batıdan gelen yollarAnadolu üzerinden doğuya doğru ilerlemiştir. Aynı şekilde kuzeydengüneye inen yollar içinde en kısa yollar Anadolu’dan geçmektedir. M. S.4. yüzyılda Doğu Roma İmparatoru Konstantin’in Hıristiyanlığı devletinresmi dini olarak ilan etmesini müteakip Anadolu toprakları inancayolculuğun önemli merkezlerinden birisi haline gelmiştir. Önceleridoğudan çıkan Hıristiyan inancının batıya ve kuzeye doğru yayılmasındave sonraları da tam ters istikamette, batıdan ve kuzeyden hacı olmak içindoğuya doğru dinsel ilerleyişin yönüdür. Hz. Meryem ve Hıristiyanlıkdininin yayılmasında önemli roller oynamış olan Aziz ve azizelerin çoğuAnadolu topraklarına gelmiş ve burada yaşamıştır. Hıristiyan inancındahac yolları üzerinde bulunan bu yerleri ziyaret etmek ve belirli ritüelleriyapmak hacı olmanın gereklerinden birisidir. Nihayetinde ise bu yollar,İsa’nın doğduğu ve öldüğü yer olması bakımından en önemli dinselmerkez olan Kudüs şehrine ulaşmaktadır. Anadolu’dan Kudüs’e uzananhac yolcuğunda, Anadolu üzerinde yer alan önemli merkezlerden birbölümü bu makalede ele alınmıştır. Bu yerler genelde coğrafi konumlarıaçısından bulundukları bölgede kilit noktası olup, Roma resmi yolunungeçtiği ana akslar üzerinde bulunmaktadır. Aynı zamanda nüfusyoğunluğunun yüksek olduğu, buna paralel olarak da yapılaşmanın fazlaolduğu yerlerdir. Antik dönemlerden itibaren bu şehirler sahip olduklarıçeşitli özellikleri nedeniyle kültürel, sosyal, ekonomik ve dinsel anlamda birer cazibe merkezi olmuşlardır. Ancak günümüzde büyük birçoğunluğu tarihi dokusunu çeşitli nedenlerden ötürü koruyamamıştır.
Anahtar Kelime:

Konular: Arkeoloji Tarih Etnik Çalışmalar Coğrafya Kültürel Çalışmalar Antropoloji Sanat

THE JOURNEY OF FAITH FROM ANATOLIA TO JERUSALEM IN THE EASTERN ROMAN EMPIRE PERIOD

Öz:
During the period of the Eastern Roman Empire, the Anatolian lands became important points of political, economic, cultural, military and religious connection due to their geographical and human characteristics. The roads from the west have advanced eastward through Anatolia. In the same way, the shortest roads passing from north to south pass through Anatolia. In the 4th century AD, after the declaration of the Eastern Roman Emperor Constantine as the official religion of Christianity, the Anatolian lands became one of the most important centers of the faith journey. Prior to the spreading of Christian faith is from the west to North and the latter is, on the contrary of the first direction route, from the west and the north toward the east. Holy Virgin and most of the saints and saints, who played a significant role in the spread of Christianity religion, came to Anatolia and lived there. Visiting these places on the roads of Christian faith and doing certain rituals is one of the requirements of being a pilgrim. In the end, these roads reach the city of Jerusalem, the most important religious center in terms of the place where Jesus was born and died. In this article, pilgrimage centers in Anatolia on this belief route passing through Anatolia and going to Jerusalem were discussed. These places are generally located on the main axes where the Roman official road passes, in terms of their geographical location. At the same time, the population density is high, in parallel with the construction is more places. Since antiquity, these cities became cultural, social, economic and religious centers of attraction due to their various features. However, nowadays, a large majority can not protect the historical fabric for various reasons.
Anahtar Kelime:

Konular: Arkeoloji Tarih Etnik Çalışmalar Coğrafya Kültürel Çalışmalar Antropoloji Sanat
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Alpaslan, S. (1996). Antalya’nın Demre (Kale) İlçesindeki H. Nikolaos Kilisesi’nde Dini Ayinle İlgili Plastik Eserler. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Arkeoloji-Sanat Tarihi Ana Bilim Dalı Dr. Tezi, Ankara.
  • Arslan, A. (2012). Egeria’nın Hac yolculuğu. Ankara: Alter Yayıncılık.
  • Arslan, A. (2015). “Anadolu İnanç Söylenceleri: Egeria’nın Anlatılarında Balıklıgöl ve Kral Abgar”, Celal Bayar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi (13/3),141-149.
  • Aydın, M. (2005). Ansiklopedik Dinler Sözlüğü. Konya: Nüve Kültür Merkezi.
  • Barsanti, C. (2004). “İznik/Nikaia Arkeoloji Müzesi Kataloğunun Peşinde”. Tarih Boyunca İznik (Ed. Işık Akbaygil, Halik İnancık, Oktay Aslanapa), İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları, 267-300.
  • Büyükkolancı, M. (2001). The Life and the Monument of St. John. İzmir: Efes 2000 Founders.
  • Çift, P., Harman, Ö. F. (2017). Kudüs’ün Gizemli Tarihi. İstanbul: Destek Yayınları,
  • Connor, C. L. (2011). Bizans’ın Kadınları (Çev. Barış Cezar). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Dvornik, F. (1990). Konsiller Tarihi İznik’ten II. Vatikan’a (Çev. Mehmet Aydın). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
  • Fortia d’Urban, A. J. F. X. P. E. S. P. A. (1845). Recuéil des Itinéraries Anciens (Ed. E. Miller), Paris: Imprimerie Royale.
  • Eusebios (2011). Kilise Tarihi (Çev. F. Akderin). İstanbul: Chivi Yazıları Yayınevi.
  • Ferguson, G. (1966). Signs & Symbols in Christian Art. New York: Oxford University Press.
  • Fıratlı, N. (1974). “An Early Byzantine Hypogeum Discovered at İznik”. Arif Müfit Mansel’e Armağan 2, 919-932.
  • Fıratlı, N. (1975). “İznik’te Bulunan Erken Bizans Çağı Hipojesi”. İlgi, 39, 24-27.
  • Foss, C. (1979). Ephesus after Antiquity, A Late Antique, Byzantiine and Turkish City. Cambridge.
  • Foss, C. (2003). “Pilgrimage in Medieval Asia Minor”, Dumbarton Oaks Papers 56 (Ed. Alice-Mary Talbot), Washington D. C., 129-151.
  • Granella, O. (2011). Meryemana (Çev. Mesut Kalaycı). İtalya: Eteria Yayıncılık.
  • Kazakou, M. Skoulas, V. (Ed.) (2008). Egeria: Mediterranean Medieval Places of Pilgrimage: Network for the Documentation, Preservation and Enchancment of Monuments in the Euromediterranean Area. Helenic Ministry of Culture, Directorate of Byzantine and Post Byzantine Antiquities.
  • Kazhdan, A. P., Sevcenko, N. P. (1991). “Panteleemon”. The Oxford Dictionary of Byzantium, Volume III, 1572-1573.
  • Keskin, E. (2015). Kutsal Kent Euchaita ve Bizans Dönemi Taş Eserleri. Ankara: Gece Kitaplığı Yayınevi.
  • Keskin, E. (2016). “Anadolu’da Roma Dönemi Hamam Mimarisine Çorum İli’nden Bir Örnek”. Uluslararası Bütün Yönleriyle Çorum Sempozyumu, 28- 30 Nisan 2016, 95-104.
  • Keskin, E. (2017). "Doğu Roma İmparatorluğu Dönemi Anadolu'daki Askeri Yollar". Eurasian Academy of Sciences Social Sciences Journal 16, 1 ‐ 9.
  • Koch, G. (2007). Erken Hıristiyan Sanatı (Çev. Ayşe Aydın). İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
  • Kürkçüoğlu S. (2015). “Kutsanmış Kent Edessa (Şanlıurfa) Hz. İsa ve Abgar Mektuplaşması Kutsal Mendil & Kutsal Kefen”. Şurkav Şanlıurfa Kültür Sanat Tarihi ve Turizm Dergisi 23, 20- 26.
  • Lassus, J. L. (1938). Église cruciforme d’Antioch-Kaoussié. Antioch-on-the- Orontes II. The Excavations 1933-1936, 5-45.
  • Mango, C. (2006), Bizans Mimarisi (Çev. Mine Kadiroğlu, yayına hazırlayan: Bülent İşler). Ankara.
  • McClure, M. L., Feltoe, C. L. (1919). The Pilgrimage of Etheria. Greath Britain: Richard Clay& Sons Limited.
  • Parman, E. (2002). Ortaçağda Bizans Dönemi’nde Frigya (Phrygia) ve Bölge Müzelerindeki Bizans Taş Eserleri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Peschlow, U. (2004). “Nikaia/İznik Kiliseleri”, Tarih Boyunca İznik (Ed. Işık Akbaygil, Halik İnancık, Oktay Aslanapa). İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları, 201-218.
  • Pillinger, R. (2011). “The Grotto of St. Paul”. Wall Painting in Ephesos from the Hellenistic to the Byzantine Period (Ed. Norbert Zimmerman, Falko Daim Sabine Ladstätter v.d.). İstanbul: Ege Yayınları, 174-181.
  • Ramsay W. M. (1939). Anadolu’nun Tarihi Coğrafyası (Çev. Mihri Pektaş). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • Ramsay, W. M. (2000). Tarsus (Aziz Pavlus’un Kenti) (Çev. Levent Zoroğlu),. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
  • Segal, J. B. (2002). Edessa The Blessed City (Çev. Ahmet Arslan). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Stewart, A. (Trans.) (1887). Itinerary from Bordeaux to Jerusalem ‘The Bordeaux Pilgrim (333 A. D.)’. London: Adelphy.
  • Şahin, M., Tok, E., Kılıç, Ş. (2014). “İznik Gölü’ndeki Batık Kilise Deprem Kurbanı Aziz Neophytos”, Aktüel Arkeoloji Dergisi 38, 8.10.
  • Texier, C. (2002). Küçük Asya Coğrafyası, Tarihi ve Arkeolojisi (Çev. Ali Suat, Kazım Yaşar Kopraman, Musa Yıldız), Ankara: C. I, Enformasyon ve Dokümantasyon Hizmetleri Vakfı. Tiefenbach, H. (2012). Anadolu’nun Azizleri. İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
  • Timothy, E. G. (1991). “Helena”. The Oxford Dictionary of Byzantium, Volume II, 909.
  • Türkoğlu, S. (1999). Efes’in Öyküsü. İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
  • Vikan, G. (1982). Byzantine Pilgrimage Art. Washington D. C.
  • Vikan, G. (1991). “Pilgrimage”. The Oxford Dictionary of Byzantium, Volume III, 1676-1677.
  • Von Oppenheim, M., Von Gaertringen Hiller F. (1914). “Höleninschrift von Edessa mit dem Briefe Jesu an Abgar”. Sitzungsberichte der Königlich Preussichen Akademie derWissenschaften, 817-828.
  • Zimmermann, N. (2011). “Ephesos Geç Antik ve Bizans Dönemi Resim Sanatı”. Bizans Döneminde Ephesos (Ed. Falko Daim Sabine Ladstätter). İstanbul: Ege Yayınları.
APA KESKİN AKTEPE E, KESKİN E (2018). DOĞU ROMA İMPARATORLUĞU DÖNEMİ’NDE ANADOLU’DAN KUDÜSE UZANAN İNANÇ YOLCULUĞU. , 883 - 900. 10.7827/TurkishStudies.14088
Chicago KESKİN AKTEPE Esra,KESKİN ESRA DOĞU ROMA İMPARATORLUĞU DÖNEMİ’NDE ANADOLU’DAN KUDÜSE UZANAN İNANÇ YOLCULUĞU. (2018): 883 - 900. 10.7827/TurkishStudies.14088
MLA KESKİN AKTEPE Esra,KESKİN ESRA DOĞU ROMA İMPARATORLUĞU DÖNEMİ’NDE ANADOLU’DAN KUDÜSE UZANAN İNANÇ YOLCULUĞU. , 2018, ss.883 - 900. 10.7827/TurkishStudies.14088
AMA KESKİN AKTEPE E,KESKİN E DOĞU ROMA İMPARATORLUĞU DÖNEMİ’NDE ANADOLU’DAN KUDÜSE UZANAN İNANÇ YOLCULUĞU. . 2018; 883 - 900. 10.7827/TurkishStudies.14088
Vancouver KESKİN AKTEPE E,KESKİN E DOĞU ROMA İMPARATORLUĞU DÖNEMİ’NDE ANADOLU’DAN KUDÜSE UZANAN İNANÇ YOLCULUĞU. . 2018; 883 - 900. 10.7827/TurkishStudies.14088
IEEE KESKİN AKTEPE E,KESKİN E "DOĞU ROMA İMPARATORLUĞU DÖNEMİ’NDE ANADOLU’DAN KUDÜSE UZANAN İNANÇ YOLCULUĞU." , ss.883 - 900, 2018. 10.7827/TurkishStudies.14088
ISNAD KESKİN AKTEPE, Esra - KESKİN, ESRA. "DOĞU ROMA İMPARATORLUĞU DÖNEMİ’NDE ANADOLU’DAN KUDÜSE UZANAN İNANÇ YOLCULUĞU". (2018), 883-900. https://doi.org/10.7827/TurkishStudies.14088
APA KESKİN AKTEPE E, KESKİN E (2018). DOĞU ROMA İMPARATORLUĞU DÖNEMİ’NDE ANADOLU’DAN KUDÜSE UZANAN İNANÇ YOLCULUĞU. Turkish Studies (Elektronik), 13(18), 883 - 900. 10.7827/TurkishStudies.14088
Chicago KESKİN AKTEPE Esra,KESKİN ESRA DOĞU ROMA İMPARATORLUĞU DÖNEMİ’NDE ANADOLU’DAN KUDÜSE UZANAN İNANÇ YOLCULUĞU. Turkish Studies (Elektronik) 13, no.18 (2018): 883 - 900. 10.7827/TurkishStudies.14088
MLA KESKİN AKTEPE Esra,KESKİN ESRA DOĞU ROMA İMPARATORLUĞU DÖNEMİ’NDE ANADOLU’DAN KUDÜSE UZANAN İNANÇ YOLCULUĞU. Turkish Studies (Elektronik), vol.13, no.18, 2018, ss.883 - 900. 10.7827/TurkishStudies.14088
AMA KESKİN AKTEPE E,KESKİN E DOĞU ROMA İMPARATORLUĞU DÖNEMİ’NDE ANADOLU’DAN KUDÜSE UZANAN İNANÇ YOLCULUĞU. Turkish Studies (Elektronik). 2018; 13(18): 883 - 900. 10.7827/TurkishStudies.14088
Vancouver KESKİN AKTEPE E,KESKİN E DOĞU ROMA İMPARATORLUĞU DÖNEMİ’NDE ANADOLU’DAN KUDÜSE UZANAN İNANÇ YOLCULUĞU. Turkish Studies (Elektronik). 2018; 13(18): 883 - 900. 10.7827/TurkishStudies.14088
IEEE KESKİN AKTEPE E,KESKİN E "DOĞU ROMA İMPARATORLUĞU DÖNEMİ’NDE ANADOLU’DAN KUDÜSE UZANAN İNANÇ YOLCULUĞU." Turkish Studies (Elektronik), 13, ss.883 - 900, 2018. 10.7827/TurkishStudies.14088
ISNAD KESKİN AKTEPE, Esra - KESKİN, ESRA. "DOĞU ROMA İMPARATORLUĞU DÖNEMİ’NDE ANADOLU’DAN KUDÜSE UZANAN İNANÇ YOLCULUĞU". Turkish Studies (Elektronik) 13/18 (2018), 883-900. https://doi.org/10.7827/TurkishStudies.14088
Sayfa Oluşturulma Tarihi
09-05-2024 11:22

İLETİŞİM

TÜBİTAK ULAKBİM TR Dizin

Yüzüncüyıl, İşçi Blokları Mahallesi

Muhsin Yazıcıoğlu Caddesi No:51/C

06530 Çankaya / ANKARA +90 (312) 298 92 00

trdizin@tubitak.gov.tr

TÜBİTAK ULAKBİM Ulusal Akademik Ağ ve Bilgi Merkezi Cahit Arf Bilgi Merkezi © Tüm Hakları Saklıdır. Gizlilik Politikası Kullanım Şartları