Yıl: 2019 Cilt: 22 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 572 - 588 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 04-12-2019

Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi’nin (BES) Algılanma Düzeyi: Ordu İli Örneği

Öz:
BES kişilerin emekli oldukları dönem için birikim yapmalarını amaçlayan ve bu doğrultuda devletin de yapılanbirikimlere belirli şartlar altında ek katkılar sunduğu bir sistemdir. Sistem çalışan veya çalışmayan herkes için aynışekilde işlemektedir. Bu açıdan çalışan bireylerin çalışma hayatlarından çekilmeleri sonrası geçmiş hizmetlerikarşılığında hak kazandıkları emeklilik gelirlerine ilave bir katkı sunmaktadır. Sistem aynı zamanda kamu bütçesine debüyük kaynak oluşturduğu için devlet tarafından teşvik edilmektedir. Çalışmada BES’nin tanınırlığı ve bireylerinsisteme yönelik düşüncelerinin tespit edilmesi amaçlanmaktadır. Bu amaçla hazırlanan 30 soruluk anket uygulamasıOrdu ilinde rastgele seçilen ve işgücüne dahil olan 371 kişilik örneklem üzerinde uygulanmıştır. Çalışmada SPSS 22.0paket programı kullanılarak frekans ve yüzde analizi yapılmıştır. Çalışmanın sonuçlarına göre katılımcılar tarafındansistemde emeklilik yaş şartının düşürülmesi sıklıkla tercih edilmiş ve sisteme tam olarak güven sağlanamamıştır. Ayrıcasisteme kayıt olanların çoğunun; 25-44 yaş aralığında, en az üniversite mezunu ve aylık gelir seviyesi yüksek olankatılımcılar olduğu sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelime:

Konular: Otelcilik, Konaklama, Spor ve Turizm Tarih İşletme Halkla İlişkiler İktisat İşletme Finans

Perception level of The Private Pension System(PPS) in Turkey: The Case of Ordu Province

Öz:
The individual pension system is a system in which individuals accumulate for there tirement period and in this direction, the state provides additional contributions to the savings made under certain conditions. The system Works in the sameway for anyone working or not working. In this respect, they make an additional contribution to the retirement in come they have earned in return for their past services after the with drawal of their working lives. The system is also encouraged by the state as it also provides a great resource for the public budget. The system is also encouraged by the state, as it is also a major source of public budget. Theaim of the study is to identify the individual pension system and to determine the individual's thoughts about the system. Prepared for this purpose this survey consisting of 30 questions applied to 371 peoples amples included in the work for ceandrandomly selected in Ordu province. In this study, frequency and percentage analysis were performed by using SPSS 22.0package program. According to there sults of the study, it was frequently preferred by the participants to reduce there tirementage requirement in the system and the system could not be fully secured. In addition, many of those who registered in the system; It is concluded that there are at least 25-44 age group, at least university graduates and high monthly income level.
Anahtar Kelime:

Konular: Otelcilik, Konaklama, Spor ve Turizm Tarih İşletme Halkla İlişkiler İktisat İşletme Finans
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Akbulak, Sevinç ve Yavuz Akbulak, (2004) “Türk Sosyal Güvenlik Sisteminde Yaşanan Sorunlar ve Alınması Gereken Önlemler”, Maliye Hesap Uzmanları Vakfı, Yayın No:17, Ankara.
  • Antón, José-Ignacio, Muñoz de Bustillo Rafael., ve Macías Enrique Fernández. (2011) "Supplementary pensions and saving: evidence from Spain", FUNCAS Working, Paper No. 651.
  • Apak, Sudi ve Kamer Hagop Taşcıyan, (2010) “Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sisteminin Gelişimi”, Ekonomi Bilimleri Dergisi,2(2), 121-129.
  • Arslan, Fatih, (2006) “Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi, Fon Yaratma Kapasitesi ve Sermaye Piyasaları Üzerine Etkisi”, Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Avcı, Emin, (2011) “Türkiye’de Bireysel Emeklilik Şirketi ve Bireysel Emeklilik Şirketlerinin Etkinliği”, Beta Yayıncılık, İstanbul.
  • Aydın, Asaf, (2008) “Türkiye’de ve Dünyada Bireysel Emeklilik Sistemi”, Yüksek Lisans Tezi, T.C. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
  • Aydın Şahin, Şule, Tılıç, R., Helga ve Elveren, Y., Adem (2010). ‘’The Individual Pension System in Turkey: A Gendered Perspective’’,Ekonomik Yaklaşım, 21(77), ss. 115-142.
  • Balsızan, Hakan Naci. (2016) “Türkiye’de Uygulanan Bireysel Emeklilik Sistemi Dahilinde Faaliyet Gösteren Emeklilik Yatırım Fonlarının Performans Değerlendirmesi”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Başar, Selim. Eren, Murat. ve Bozma, Gürkan., 2017 ‘‘Bireysel Emeklilik, Tasarruf Oranı ve Cari Açık Arasındaki İlişki: OECD Ülkeleri Üzerine Bir Uygulama’’, Internatıonal Conferans on Euroasıan Economies Bildiri Kitabı, ss. 591-597.
  • Bayraktutan, Yusuf ve Mustafa Şahin, (2007) “Bireysel Emeklilik Sektörünün Gelişimi ve Bilgi-Bilişim Teknolojilerinin Kullanımı”, Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 2(2), 96-109.
  • Benjamin, J. Daniel (2003) “Does 401(k) eligibility increase saving?: Evidence from propensity score Subclassification”, Journal of Public Economics, 87, ss. 1259–1290.
  • Bozkuş, S. Cihan ve Elveren Y. Adem (2008) ‘’Türkiyede Bireysel Emeklilik Sistemindeki Cinsiyet Farklılıklarının Analizi’’, Ekonomik Yaklaşım, 19(69), ss. 89-106.
  • Büyükkara, Göknur ve Mehmet Balcı, (2014) “Bireysel Emeklilik Sisteminde Eski ve Yeni Teşvik Düzenlemeleri Üzerine Karşılaştırmalı Bir Değerlendirme”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, 1(1), 1-17.
  • Can, Yeşim, (2010) “Bireysel Emekliliğin Türkiye’deki Durumu ve Gelişimi”, Ekonomi Bilimleri Dergisi, 2(2), 139- 146.
  • Coşkun Özer, Ahu ve Hayrünisa Gürel, (2014) “Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi Bilgi Düzeyi ve Bes’e Katılımda Devlet Katkısının Etkisi Üzerine Bir Araştırma”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25), 159-166.
  • Çımrın, F. ve Durdu, Z. (2015) “Türkiye’de Sosyal Güvenlik Sisteminin Dönüşümü Ve Bireysel Emeklilik Sistemi”, HAK-İŞ Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, Cilt: 4, Yıl: 4, Sayı: 8 (2015/1), 60-75.
  • Dağalp, Namık, “Bireysel Emeklilik Sistemi ve Son Gelişmeler”, Banka, Mali ve Ekonomik Yorumlar Dergisi, Erişim Tarihi: 01.06.2018,
  • Demirpehlevan, Burhan, (2010) “Avrupa Birliği Ülkeleri ve Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi”, Yüksek Lisans Tezi, T.C. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Elveren, Y. Adem ve Hsu, Sara (2007) “Gender gaps in the individual pension system in Turkey”, Working Paper, University of Utah, Department of Economics, No. 2007-06.
  • Emeklilik Gözetim Merkezi, Bireysel Emeklilik Nedir?, erişim tarihi 01.07.2018,,https://www.egm.org.tr/bireyselemeklilik/bireysel-emeklilik-nedir/.
  • Emeklilik Gözetim Merkezi, Emeklilik Sistemi (BES) Hakkında, erişim tarihi 26.02.2014, http://www.egm.org.tr/?sid=69.
  • Emeklilik Gözetim Merkezi, erişim tarihi 05.05.2019, https://www.egm.org.tr/bilgi-merkezi/istatistikler/.
  • Emeklilik Gözetim Merkezi, erişim tarihi 14.05.2019, http://www.egm.org.tr/?sid=69.
  • Emeklilik Gözetim Merkezi, erişim tarihi 14.06.2018, https://www.egm.org.tr/bireysel-emeklilik/devlet-katkisi/.
  • Erçetin, G.(2015) “Müşteri İlişkileri Yönetiminde Bireysel Emeklilik Sistemi Uygulaması”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Nuh Naci Yazgan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
  • Ergenekon, Çağatay, (1998) Özel Emeklilik Fonları Şili Örneğinden Alınacak Dersler, İMKB Yayımları, İstanbul.
  • Feldstein, Martin (1997)“Transition To A Fully Funded Pension System”, Nber Working Paper Series, 6149.
  • Fornero, E., Montıcone, C. (2011) “Financial literacy and pension plan participation in Italy”, Journal of Pension Economics and Finance, 10(04), 547-564.
  • Güleç, B. (2003) “Dünya’da Sosyal Güvenlik Reformu Işığında Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi( Riskler ve Öneriler)”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Gülhan, Cem (2007) “Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Güneş, Hidayet (2015) “ Bireylerin Bireysel Emeklilik Sistemine Yönelik Tutum Ve Davranışları: Karabük İlinde Bir Alan Araştırması” ,Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karabük: Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Heıdarpour, S. (2014) “Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sigortası Pazarının Gelişim Süreci ve OECD Ülkeleleri Karşılaştırılması”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Bankacılık ve Sigortacılık Enstitüsü, İstanbul.
  • Horoz, U. (2006) “Bireysel Emeklilik Pazarı ve Şirket Stratejileri”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Huberman, G., Iyengar, S. S., Jıang, W. 2007. “Defined Contribution Pension Plans: Determinants of Participation and Contributions Rates”, Journal of Financial Services Research, 31(1), 1-32.
  • İnneci, Ahmet, (2013) “Bireysel Emeklilik Sisteminde Yapılan Yeni Düzenlemeler ve Değerlendirilmesi”, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(1), 105-120.
  • Kaya, Feridun, (2010) “Sigortacılık”, Beta Yayınları, İstanbul.
  • Kaydu, Zerrin (2006) “Bireysel Emeklilik Sisteminde Tüketici Profillerinin Farklılaşması: Antalya Ve Isparta İllerinin Karşılaştırılması Örneği”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
  • Kızılgeçit, Zeynep, (2014) “Bireysel Emeklilik Sistemi ve Bireysel Emeklilik Sistemindeki Sigorta Şirketlerinde Fon Yönetimi”, Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
  • Koban, Hakan (2008) “Bireysel Emeklilik Sisteminde Pazarlama: Tüketici Algıları Üzerine Bir Araştırma”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Korkmaz, Esfender. (2007) Sosyal Güvenlikte Yeni Yaklaşım: Bireysel Emeklilik, Yayın No:2006-21,İstanbul Ticaret Odası Yayınları, İstanbul.
  • Köseoğlu, Aylin, (2009) “Veri Zarflama Analizi ile Türkiye’deki Bireysel Emeklilik Şirketlerinin Etkinliğinin İncelenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Bankacılık ve Sigortacılık Enstitüsü, İstanbul.
  • Munnell, A., Sunden, A., Taylor, C. 2002. “What determines 401(k) plan participation and contributions?”, Social Security Bulletin, 64(3), 64-75.
  • Nazlıgül, Gülcan, (2017) “Bireysel Emeklilik Sistemi Farkındalığı: Üniversite Öğrencilerine Yönelik Bir Araştırma”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(21), 369-383.
  • Orhan, M. (2015) “Bireysel Emeklilik Sistemi Ve Genç Tüketicilerin Algı Ve Tutumları Üzerine Bir Araştırma”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Özbolat, Murat, (2004) “Türkiye’de Hayat Sigortaları ve Bireysel Emeklilik Sistemi”, Detay Yayıncılık,1.baskı, Ankara.
  • Özer, Özlem ve Çınar Evren. (2012) ‘’Bir Vakıf Üniversitesi Akademik Personelinin Bireysel Emeklilik Sistemine Bakış Açısının Değerlendirilmesi’’, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(19), 75-88
  • Öztürk, Yavuz, (2010) “Dünyada ve Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi: Türkiye Performansı Üzerine Değerlendirmeler”, Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
  • Pitt-Watson, D. (2011). “Tomorrow’s Investor”, Pensions, 16, ss.191-205.
  • Samancı, Selen, (2010) “Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sisteminin Analizi ve Tüketicilerin Yaklaşımları Üzerine Bir Araştırma(Ankara İli Örneği)”, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Sezer, Fatma, (2008) “Bireysel Emeklilik Sistemi ve Fonlarının Performans Değerlendirmesi”, Yüksek Lisans Tezi, T.C. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Sezgin, Selami. Yıldırım, Tuba (2015) “Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sisteminin Etkinliği”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, S. 2, ss. 123-140.
  • Solmaz, A. (2016) “Bireysel Emeklilik Fonlarının Türkiye Ekonomisindeki Önemi Gelişimi ve Avrupa Birliği Ülkeleri ile Karşılaştırılması”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Şanver, Cahit, (2013) “Gelir Üzerinden Alınan Vergilerde Vergi Güvenlik Önlemleri Ve Mükelleflerin Vergi Güvenlik Önlemlerine Uyumu Araştırması”, Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Şener, Orhan ve Akın, Faruk (2010) ’’ Özel Emeklilik Fonları Ve Türkiye’de Bireylerin Bireysel Emeklilik Sistemine Giriş Kararlarını Etkileyen Faktörlerin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma’’, Marmara Üniversitesi, İ.İ.B.F Dergisi, 28(1), ss. 291-312.
  • T.C. Başbakanlık Hazine Müsteşarlığı, erişim tarihi 14.05.2017, http://www.bireyselemeklilik.gov.tr/tarihce.htm.
  • Uğur Suat, (2004) “Özel Emeklilik Türleri ve Bireysel Emeklilik”, Çimento İşveren Dergisi, C:18,Sayı:4, Temmuz.
  • Uyar, Hilal İlgin, (2012) “Bireysel Emeklilik Sistemi”, Detay Yayıncılık, Ankara.
  • Uyar, Hilal İ. (2011) “Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi İle Ekonomik Gelişmişlik Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Yanardağ, M. Özgür , (2010) “Türkiye’de Sosyal Güvenlik Sistemi ve Bireysel Emeklilik Sisteminin Etkinliği: Muğla İli Üzerine Ampirik Bir İnceleme”, Doktora Tezi, Muğla Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
  • 4632 sayılı Bireysel Emeklilik Tasarruf ve Yatırım Sistemi Kanunu, Madde: 20, Erişim Tarihi: 19.01.2019, http://www.resmigazete.gov.tr/main.aspx?home=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2001/04/20010407.htm/2 0010407.htm&main=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2001/04/20010407.htm,
  • 6327 Sayılı Bireysel Emeklilik Tasarruf Ve Yatırım Sistemi Kanunu ile Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun, Madde: 29, erişim Tarihi 26.06.2018, http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/06/20120629-1.htm.
APA şataf c, Yıldırım O (2019). Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi’nin (BES) Algılanma Düzeyi: Ordu İli Örneği. , 572 - 588.
Chicago şataf ceyda,Yıldırım Osman Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi’nin (BES) Algılanma Düzeyi: Ordu İli Örneği. (2019): 572 - 588.
MLA şataf ceyda,Yıldırım Osman Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi’nin (BES) Algılanma Düzeyi: Ordu İli Örneği. , 2019, ss.572 - 588.
AMA şataf c,Yıldırım O Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi’nin (BES) Algılanma Düzeyi: Ordu İli Örneği. . 2019; 572 - 588.
Vancouver şataf c,Yıldırım O Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi’nin (BES) Algılanma Düzeyi: Ordu İli Örneği. . 2019; 572 - 588.
IEEE şataf c,Yıldırım O "Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi’nin (BES) Algılanma Düzeyi: Ordu İli Örneği." , ss.572 - 588, 2019.
ISNAD şataf, ceyda - Yıldırım, Osman. "Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi’nin (BES) Algılanma Düzeyi: Ordu İli Örneği". (2019), 572-588.
APA şataf c, Yıldırım O (2019). Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi’nin (BES) Algılanma Düzeyi: Ordu İli Örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 22(2), 572 - 588.
Chicago şataf ceyda,Yıldırım Osman Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi’nin (BES) Algılanma Düzeyi: Ordu İli Örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi 22, no.2 (2019): 572 - 588.
MLA şataf ceyda,Yıldırım Osman Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi’nin (BES) Algılanma Düzeyi: Ordu İli Örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, vol.22, no.2, 2019, ss.572 - 588.
AMA şataf c,Yıldırım O Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi’nin (BES) Algılanma Düzeyi: Ordu İli Örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi. 2019; 22(2): 572 - 588.
Vancouver şataf c,Yıldırım O Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi’nin (BES) Algılanma Düzeyi: Ordu İli Örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi. 2019; 22(2): 572 - 588.
IEEE şataf c,Yıldırım O "Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi’nin (BES) Algılanma Düzeyi: Ordu İli Örneği." Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 22, ss.572 - 588, 2019.
ISNAD şataf, ceyda - Yıldırım, Osman. "Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi’nin (BES) Algılanma Düzeyi: Ordu İli Örneği". Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi 22/2 (2019), 572-588.