Devletin üç unsuru bulunmaktadır. Jellinek bunları ülke, egemenlik ve insan unsurları olarak tasnif eder. TürkiyeCumhuriyeti’nin kurucu unsuru olan insan öğesi Anayasa’da “Türk ve Türk Milleti” kavramlarıyla ifade edilmektedir. Bununlabağlantılı olarak “Türk Milliyetçiliği” veya “Atatürk Milliyetçiliği” kavramlarına da yer verildiğini görmekteyiz. Cumhuriyetinkurulması sonrasındaki tüm anayasalar birçok değişikliğe uğramalarına rağmen, “Milliyetçilik” ve “Türk” kavramları, 1924Anayasası’ndan itibaren, halen yürürlükte olan 1982 Anayasası da dâhil olmak üzere, tüm anayasalarda yer almıştır. Bukavramları kapsayıcı ve genişletici yorumlamak yerine, indirgemeci ve dışlayıcı bir perspektif getiren yaklaşımlara ve antropolojik,etnolojik ya da sosyolojik anlamları dışında tanım getirmek istemeyen anlayışlara sıkça rastlanmaktadır. Bu yaklaşımlarınkarşısında, Anayasa Mahkemesinin bahse konu anayasal kavramlara yüklediği hukukî anlamlar hem Atatürk’üngörüşleri ile uyum halindedir, hem de ayrıştırıcı değil bütünleştirici bir mahiyet arz etmektedir. Bu çalışmanın amacı, TürkiyeCumhuriyeti Devletinin kurucu insan unsurunun profilini oluşturan “Türk”, “Millet”, “Vatandaş” ve “Milliyetçilik” kavramlarınınAnayasal bağlamdaki hukukî anlamlarının Anayasa Mahkemesi Kararları çerçevesinde belirlenmeye çalışılmasıdır.