Almanca ve Türkçede Adın Belirtme Durumu

Zeki USLU, (Selçuk Üniversitesi)
Ayşe UYANIK (Kafkas Üniversitesi)
Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi
3 0
Yıl: 2018 Cilt: 0 Sayı: 40 Sayfa Aralığı: 159 - 170 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.21497/sefad.515248 İndeks Tarihi: 25-11-2019

Almanca ve Türkçede Adın Belirtme Durumu

Öz:
Bu çalışmanın amacı Almanca ve Türkçede adın belirtme durumunu karşılaştırmalı olarak incelemek, benzerlik ve farklılıklarını ortaya çıkarmak ve Almanca öğrenen Türkler için bu konudaki öğrenme zorluklarına çözüm önerileri geliştirmektir. Çalışma iki bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde adın belirtme durumu her iki dilde de ayrıntılı olarak incelenmektedir. Adın belirtme durumunda iki dil arasındaki en belirgin fark nesnenin belirtililik özelliğinde ortaya çıkmıştır. Türkçe tümcede nesne ekli ya da eksiz bulunabilmektedir. –İ ekini alan nesne belirtilidir. Almancada ise nesne ister belirtili ister belirtisiz olsun artikeli mutlaka Akkusativ durumda çekimlenmek zorundadır. İkinci bölümde öğrenci uygulamalarına yer verilmiştir. Öğrencilere çalışma kağıdı dağıtılmış ve üç farklı değişkende adın belirtme durumunu kullanma başarıları ölçülmüştür. Tümce kurmada ve Türkçeden Almancaya çeviride “ein” belirsiz artikelinin Akkusativ durumda çekimlenmemesi, Almancadan Türkçeye çeviride ise belirtisiz nesneye “–İ” ekinin getirilmesi en sık yapılan hatalar olarak bulunmuştur. Hatalar çözümlendiğinde bunların yalnızca Türkçe ile Almancanın yapısal farklılığından kaynaklanmadığı, birinci yabancı dil olarak öğrenilen İngilizcenin de etkisi olduğu anlaşılmıştır. Bu sonuçlara göre öğrencilerin dillere daha çözümleyici yaklaşmasının sağlanması ve dil bilinci oluşturulması yönünde çaba harcanması gerektiği ortaya çıkmıştır.
Anahtar Kelime:

Konular: Arkeoloji Tarih Eğitim, Eğitim Araştırmaları Sosyoloji Edebiyat Dil ve Dil Bilim

The Accusative of the Noun in German and Turkish

Öz:
The subject of this study is the accusative of the noun in German and Turkish. The aim of the study is to find similarities and differences in the field of the accusative and to develop solution proposals for learning difficulties. The study consists of two parts. In the first part, the accusative case of the noun is examined in detail in both languages. The biggest difference between two languages is found in the definiteness of the accusative object. The accusative object can be used in Turkish with or without suffix -İ. The accusative object with the suffix -i is determined. But the definiteness of the object must be shown in German with the definite article. The second part examines the students' test. A test has been carried out at Selcuk University, Konya among students in the Department of German Language and Literature. An analysis of the mistakes showed that there are particular problems regarding the translation of Turkish sentences into German and declension of the articles. It became clear that the mistakes not only consist of the structural differences between the two languages, but also that the first foreign language English plays an important role. The foreign language learner must be more careful when comparing languages and their language awareness needs to be developed.
Anahtar Kelime:

Konular: Arkeoloji Tarih Eğitim, Eğitim Araştırmaları Sosyoloji Edebiyat Dil ve Dil Bilim
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Apeltauer, Ernst (1997). Grundlagen des Erst- und Fremdsprachenerwerbs. Berlin: Langenscheidt.
  • Balcı, Tahir (2006). Valenzstrukturabhängige Probleme beim DaF-Lernen türkischer Studierender. DaF, 4 Quartal. Herder Institut. Leibzig. 239-241
  • Balcı, Tahir (2009): Grundzüge der Türkisch-Deutschen Kontrastiven Grammatik. Adana: Ulusoy Matbaası.
  • Balcı, Umut (2013). Direkte und indirekte Objekte im Deutschen und Türkischen. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 8/1. 871-879
  • Banguoğlu, Tahsin (1998). Türkçenin Grameri. Ankara: TDK Yay. 5. bs.
  • Çelik, Aylin Jale-Sakarya Maden, Sevinç (2016). Eine Studie zur Ermittlung der Einstellung der Lehramtskandidaten für Deutsch bezüglich der Kasusdifferenzierung im Deutschen. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 18/1. 159-176.
  • Doğan, Nuh (2016). İstem Sözlükleri ve Türkçe. The Journal of Academic Social Science Studies 42, 251-268
  • Dreyer, Hilke-Schmidt, Richard (2006). Lehr-und Übungsbuch der deutschen Grammatik. München: Hueber.
  • Duden (1995). Duden 4. Grammatik der deutschen Gegenwartssprache. Mannheim: Dudenverlag.
  • Ergin, Muharrem (1993). Türk Dil Bilgisi. İstanbul: Bayrak Yay.
  • Gencan, Tahir Nejat (1979). Dilbilgisi. Ankara: TDK Yay.
  • Helbig, Gerhard-Buscha, Joachim (1988). Deutsche Grammatik. Ein Handbuch für den Ausländerunterricht. Leibzig: Veb Verlag Enzyklopädie. Hengirmen, Mehmet (1998). Türkçe Dilbilgisi. Ankara: Engin Yay.
  • Islıoğlu, Selma (2014). Yabancı Dil olarak Türkçenin Öğretiminde Nesne Durum Ekinin Kullanımı ile ilgili Yanlışlar ve Çözüm Önerileri. Route Educational and Social Science Journal 1 (2). 101-115
  • Johanson, Lars (1977). Bestimmtheit und Mitteilungsperspektive im türkischen Satz. Zeitschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft. 1186-1203
  • Kaçar, Erdal (2016). Eylem-Eyleyen İlişkisi Bağlamında Nesne Kavramı. Diyalog interkulturelle Zeitschrift für Germanistik 1. 29-39
  • Karahan, Leyla (1999). Yükleme (accusative) ve İlgi (genitive) Hâli Ekleri Üzerine Bazı Düşünceler. 3. Uluslararası Türk Dil Kurultayı 1996. Ankara: Kılıçaslan Matbaacılık. 605-611
  • Klein, Wolfgang (1992). Zweitspracherwerb. Studienbuch Linguistik. Frankfurt: Anton Hain
  • Korkmaz, Zeynep (2003). Türkiye Türkçesi Grameri. Ankara: TDK Yay.
  • Uslu, Zeki (2016). Türkçe-Almanca Karşılaştırmalı Temel Dilbilgisi. Ankara: Anı Yay.
APA USLU Z, Uyanık A (2018). Almanca ve Türkçede Adın Belirtme Durumu. , 159 - 170. 10.21497/sefad.515248
Chicago USLU Zeki,Uyanık Ayşe Almanca ve Türkçede Adın Belirtme Durumu. (2018): 159 - 170. 10.21497/sefad.515248
MLA USLU Zeki,Uyanık Ayşe Almanca ve Türkçede Adın Belirtme Durumu. , 2018, ss.159 - 170. 10.21497/sefad.515248
AMA USLU Z,Uyanık A Almanca ve Türkçede Adın Belirtme Durumu. . 2018; 159 - 170. 10.21497/sefad.515248
Vancouver USLU Z,Uyanık A Almanca ve Türkçede Adın Belirtme Durumu. . 2018; 159 - 170. 10.21497/sefad.515248
IEEE USLU Z,Uyanık A "Almanca ve Türkçede Adın Belirtme Durumu." , ss.159 - 170, 2018. 10.21497/sefad.515248
ISNAD USLU, Zeki - Uyanık, Ayşe. "Almanca ve Türkçede Adın Belirtme Durumu". (2018), 159-170. https://doi.org/10.21497/sefad.515248
APA USLU Z, Uyanık A (2018). Almanca ve Türkçede Adın Belirtme Durumu. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 0(40), 159 - 170. 10.21497/sefad.515248
Chicago USLU Zeki,Uyanık Ayşe Almanca ve Türkçede Adın Belirtme Durumu. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi 0, no.40 (2018): 159 - 170. 10.21497/sefad.515248
MLA USLU Zeki,Uyanık Ayşe Almanca ve Türkçede Adın Belirtme Durumu. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, vol.0, no.40, 2018, ss.159 - 170. 10.21497/sefad.515248
AMA USLU Z,Uyanık A Almanca ve Türkçede Adın Belirtme Durumu. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi. 2018; 0(40): 159 - 170. 10.21497/sefad.515248
Vancouver USLU Z,Uyanık A Almanca ve Türkçede Adın Belirtme Durumu. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi. 2018; 0(40): 159 - 170. 10.21497/sefad.515248
IEEE USLU Z,Uyanık A "Almanca ve Türkçede Adın Belirtme Durumu." Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 0, ss.159 - 170, 2018. 10.21497/sefad.515248
ISNAD USLU, Zeki - Uyanık, Ayşe. "Almanca ve Türkçede Adın Belirtme Durumu". Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi 40 (2018), 159-170. https://doi.org/10.21497/sefad.515248
Sayfa Oluşturulma Tarihi
23-04-2024 9:23

İLETİŞİM

TÜBİTAK ULAKBİM TR Dizin

Yüzüncüyıl, İşçi Blokları Mahallesi

Muhsin Yazıcıoğlu Caddesi No:51/C

06530 Çankaya / ANKARA +90 (312) 298 92 00

trdizin@tubitak.gov.tr

TÜBİTAK ULAKBİM Ulusal Akademik Ağ ve Bilgi Merkezi Cahit Arf Bilgi Merkezi © Tüm Hakları Saklıdır. Gizlilik Politikası Kullanım Şartları