Karar Verme Becerileri Eğitim Programının Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Karar Verme Becerileri Üzerindeki Etkisi

Yıl: 2018 Cilt: 19 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 230 - 244 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.17679/inuefd.325966 İndeks Tarihi: 21-02-2020

Karar Verme Becerileri Eğitim Programının Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Karar Verme Becerileri Üzerindeki Etkisi

Öz:
Çocukluk dönemi bireyin çevresini araştırdığı, iletişim kurmaya istekli olduğu vetoplumun yapısına uygun davranışları kazandığı yıllardır. Okul öncesi eğitim,çocukların problem çözme becerisini geliştirici, farklı durumlara kolay uyumsağlayabilen, araştırmacı yönü ve güven duygusu gelişmiş, kendini ifade edebilen,doğru kararlar alabilen girişimci bireyler olarak yetiştirilebilmeleri açısındanönemlidir. Okul öncesi dönemde çocuk karşılaştığı problemleri çözmek için akılyürütme, çıkarım yapma, sorgulama gibi birçok bilgi ve beceri kazanmaktadır. Bubeceriler çocuğun karşılaştığı güçlükler üzerinde çözüm yollarını aramasını, bilgi vebecerilerini kullanmasını dolayısıyla kendi başına karar vermesini sağlamaktadır.Toplumların hızlı değişen yapısı bireylerin hızlı düşünen, problem çözebilen ve doğrukararlar verebilen, kararlarının sorumluluğunu alabilen bireyler yetiştirmeyi gereklikılmaktadır. Bu nedenle çalışmada, okul öncesi eğitime devam eden beş-altıyaşındaki çocukların karar verme becerilerinin “Karar Verme Becerileri EğitimiProgramı” ile desteklenmesi amacı ile planlanmıştır. Çalışma Öntest-sontest-izlemetesti içeren çalışma yarı deneysel modelde yapılandırılmıştır. Araştırmanın Çalışmagrubuna 20 deney, 20 kontrol grubu olmak üzere toplam 40 çocuk alınmıştır. Deneygrubundaki çocuklar on hafta süresince haftada iki oturum olmak üzere “Karar VermeBecerileri Eğitim Programı ile desteklenmiştir. Veriler araştırmacı tarafındangeliştirilen "Karar Verme Becerileri Değerlendirme Aracı-Çocuk Formu", "Karar VermeBecerileri Değerlendirme Aracı-Ebeveyn Formu" ve "Kişisel Bilgi Formu" ile verilertoplanmıştır. Çalışmanın sonucunda deney ve kontrol grubundaki çocukların kararverme becerileri puanları arasında anlamlı fark olduğu (p<,001) belirlenmiştir. Deneygrubundaki çocuklara dört hafta sonra kalıcılık testi uygulanmış, son test ile kalıcılıktesti puan ortalamaları arasında farkın anlamlı olmadığı (p>,05) ve eğitimprogramının etkisinin devam ettiği görülmüştür. Bu bulgulara dayalı olarak, okulöncesi dönem çocuklarının karar verme becerilerini geliştirmek amacıylaaraştırmacılara, eğitimcilere ve ebeveynlere yönelik öneriler sunulmuştur.
Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları Hemşirelik Aile Çalışmaları Davranış Bilimleri

The Effect of the Decision Making Skills Education Programme on the Preschool Children’s Decision Making Skills

Öz:
Childhood is the period when the individual searches his environment, is eager to communicate, and gains behaviors suitable for the structure of the society. The education provided in this period allows the child to form right habits, gain freedom and courage to apply what he learns, and acquire the behaviors he needs. Pre-school education is important for children to have developed problem-solving skills and a developed feeling of confidence, to be capable of easily adapting to different situations, expressing themselves, and making right decisions, and to be highly inquisitive and enterprising. During the pre-school period, the child acquires a lot of knowledge and skills such as reasoning, inference, and questioning in order to solve the problems they encounter. These skills enable the child to seek solutions against the difficulties he encounters, use his knowledge and skills, and therefore make his own decisions. The rapidly changing nature of societies makes it necessary for individuals to think quickly, problem solving and make right decisions, and to raise individuals who can take responsibility for their decisions. For this reason, in this study it is planned that the decision-making skills of the children aged between 5 and 6 who are continuing preschool education should be supported with the "Decision Making Skills Training Program". The study involving pre-test and post-test was constructed in a semi-experimental model. A total of 40 children were included in the study group, 20 of which were experimental and 20 were control groups. The children in the experimental group were supported by the "Decision Making Skills Training Program" with two sessions per week for ten weeks. The data were collected by the "Decision Making Skills Assessment Tool-Child Form" developed by the researcher, "Decision Making Skills Assessment Tool-Parent Form" and "Personal Information Form". As a result of the study, there was a significant difference (p<,001) between the scores of decision-making ability of the children in the experimental and control groups. The children in the experimental group were tested with the permanency test after four weeks, and it was seen that the difference between the post-test and permanency test point averages was not significant (p>,05) and the effect of the training program continued. Based on these findings, some suggestions are offered to researchers, educators and parents to develop the decision making skills of preschool children.
Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları Hemşirelik Aile Çalışmaları Davranış Bilimleri
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Aydoğan, Y. (2012). Problem çözme ve problem çözme becerilerinin desteklenmesi (Ed. Esra Ömeroğlu). Ankara: Özgün Kök Yayıncılık.
  • Bacanlı, F. (2012). Karar verme stratejileri ve ego kimlik statüleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Eğitim ve Bilim (Education and Science) , 37(163), 17-28.
  • Bağlıkol, Y. (2010). İlköğretim 8. Sınıf öğrencilerinin kendine saygı ile karar verme stratejileri arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Barkley, E. F, Cross P. K & Major C. H. (2005). Collaborative Learning Techniques. San Francisco, Jossey-Bass. Bogumill, S. (2007). Child-inclusive decision making. 21.12.2013 tarihinde http://compasshouseservices.org/press/article_chid_inclusive_parenting.pdf sayfasından erişilmiştir.
  • Byrnes, J. P. (2002). The development of decision-making. Journal of Adolescent Health, 31, 208-215. Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal bilimler için veri analiz kitabı. (10. Baskı). Ankara:Pegema Yayıncılık.
  • Case, R. (1995). Capacity-based explanations of working memory growth: Abrief history and revaluation. Mahwah: Erlbaum.
  • Çakmakcı, E. (2009). Karar verme becerilerinin kazandırılmasında drama dersinin ilköğretim 4. Sınıf öğrencileri üzerindeki etkilerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Osmangazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
  • Demirtaş, V. Y., & Sucuoğlu, H. (2009). In the early childhood period children's decision-making processes. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 1(1), 2317-2326.
  • Develioğlu, M. (2006). Problem çözme becerileri yüksek ve düşük olan üniversite öğrencilerinin karar verme stratejilerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara
  • Ellis, A. K. (2007). Teaching and Learning Elementary Social Studies. USA: Pearson Eduction Inc. Evans, P. W., Brown, R. & Killian, E. (2002). Desicion making and perceived postdetention success among ıncarcerated youth. Crime Delinquency, 548-553.
  • Garon, N., & Moore, C. (2004). Complex decision-making in early childhood. Brain Cognition, 55, 158–70.
  • Halpern-Felsher, B. L., & Cauffman, E. (2001). Costs and benefits of a decision—decision-making competence in adolescents and adults. Journal of Applied Developmental Psychology, 22, 257–273.
  • Huber, G. L. (2003). Processes of decision-making in small learning groups. Learning and instruction, 13(3), 255-269.
  • Jacobs, J. E. & Klaczynski, P. A. (2005). The Development of Judgment and Decision Making During Childhood and Adolescence. Current Directions in Psychological Science, 11, 145-149.
  • Kaptan, S. (1998). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri.Ankara: Tekışık Web Ofset.
  • Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Kuru Turaşlı, N. (2012). Okul Öncesi Eğitime Giriş. Gelengül Haktanır (Ed.), Okul öncesi eğitimi tanımı kapsamı ve önemi içinde (s.1-26). Ankara: Anı.
  • Kuzgun, Y. (2006). Meslek Gelişimi ve Danışmanlığı (2. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kotovsky, K., & Simon, H. A. (1990). What makes some problems really hard: Explorations in the problem space of difficulty, Cognitive Psychology, 22, 143-183.
  • Levin I, Weller J, Pederson A, & Harshman L. (2007). Age-related differences in adaptive decision making: Sensitivity to expected value in risky choice. Judgment and Decision Making, 2, 225–233.
  • Levin, I. P., & Hart, S. S. (2003). Risk preferences in young children: Early evidence of individual differences in reaction to potential gains and losses. Journal of Behavioral Decision Making, 16(5), 397-413
  • Lundberg, S. & Romich, J. (2006). Decision-making by the Children of the NLSY http://www.iser.essex.ac.uk/seminars/mondays/2006
  • Mata, F., Sallum, I., Moraes, P.H.D., Miranda, M.D. & Malloy Diniz, F. (2013). Development of a computerised version of the Children’s Gambling Task for the evaluation of affective decision-making in Brazilian preschool children. Estudos de Psicologia, 18(1), 151-157.
  • Pekdoğan, S. (2015). Karar verme becerileri eğitim programının 5-6 Yaş çocuklarının karar verme becerileri üzerindeki etkisinin incelenmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara..
  • Piaget, J. (1959). Çocukta dil ve düşünme (S.E. Siyavuşgil,Çev.). Ankara: Palme.
  • Pringle, M.K. (1993). The needs of children. Routledge London and Newyork.
  • Rudd, B., Djafarova.E. & Waring,T. (2012). Chinese students’ decision-making process: A case of a business school in the UK. The International Journal of Management Education 10, 129–138.
  • Saaty, T. L. (2008). Desicion making with the analytic hierarchy process. Int J. Services Sciences, 1 (1), 84.
  • Shure, M. B. (2001). What’s right with prevention? Commentary on prevention of mental disorders in school-aged children: current state ofthe field. Prevention and Treatment, 4 (7),1-8.
  • Simons, P. R. J. (1997). Definitions and theories of active learning. Peter Lang: Frankfurt am Main.
  • Yılmaz, N. (2003). Türkiye'de okul öncesi eğitimi. Müzeyyen Sevinç (Ed.), Erken çocuklukta gelişim ve yeni yaklaşımlar içinde (s.67-95). İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
  • Zembat, R. (2007). Okul öncesi eğitimde güncel konular. Oktay, A.& Polat Unutkan (Ed.), Kurumda Eğitim İçinde(s.25-45). İstanbul: Morpa Yayınları.
APA pekdoğan s, Ulutas I (2018). Karar Verme Becerileri Eğitim Programının Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Karar Verme Becerileri Üzerindeki Etkisi. , 230 - 244. 10.17679/inuefd.325966
Chicago pekdoğan serpil,Ulutas Ilkay Karar Verme Becerileri Eğitim Programının Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Karar Verme Becerileri Üzerindeki Etkisi. (2018): 230 - 244. 10.17679/inuefd.325966
MLA pekdoğan serpil,Ulutas Ilkay Karar Verme Becerileri Eğitim Programının Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Karar Verme Becerileri Üzerindeki Etkisi. , 2018, ss.230 - 244. 10.17679/inuefd.325966
AMA pekdoğan s,Ulutas I Karar Verme Becerileri Eğitim Programının Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Karar Verme Becerileri Üzerindeki Etkisi. . 2018; 230 - 244. 10.17679/inuefd.325966
Vancouver pekdoğan s,Ulutas I Karar Verme Becerileri Eğitim Programının Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Karar Verme Becerileri Üzerindeki Etkisi. . 2018; 230 - 244. 10.17679/inuefd.325966
IEEE pekdoğan s,Ulutas I "Karar Verme Becerileri Eğitim Programının Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Karar Verme Becerileri Üzerindeki Etkisi." , ss.230 - 244, 2018. 10.17679/inuefd.325966
ISNAD pekdoğan, serpil - Ulutas, Ilkay. "Karar Verme Becerileri Eğitim Programının Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Karar Verme Becerileri Üzerindeki Etkisi". (2018), 230-244. https://doi.org/10.17679/inuefd.325966
APA pekdoğan s, Ulutas I (2018). Karar Verme Becerileri Eğitim Programının Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Karar Verme Becerileri Üzerindeki Etkisi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 230 - 244. 10.17679/inuefd.325966
Chicago pekdoğan serpil,Ulutas Ilkay Karar Verme Becerileri Eğitim Programının Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Karar Verme Becerileri Üzerindeki Etkisi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 19, no.1 (2018): 230 - 244. 10.17679/inuefd.325966
MLA pekdoğan serpil,Ulutas Ilkay Karar Verme Becerileri Eğitim Programının Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Karar Verme Becerileri Üzerindeki Etkisi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, vol.19, no.1, 2018, ss.230 - 244. 10.17679/inuefd.325966
AMA pekdoğan s,Ulutas I Karar Verme Becerileri Eğitim Programının Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Karar Verme Becerileri Üzerindeki Etkisi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2018; 19(1): 230 - 244. 10.17679/inuefd.325966
Vancouver pekdoğan s,Ulutas I Karar Verme Becerileri Eğitim Programının Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Karar Verme Becerileri Üzerindeki Etkisi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2018; 19(1): 230 - 244. 10.17679/inuefd.325966
IEEE pekdoğan s,Ulutas I "Karar Verme Becerileri Eğitim Programının Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Karar Verme Becerileri Üzerindeki Etkisi." İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, ss.230 - 244, 2018. 10.17679/inuefd.325966
ISNAD pekdoğan, serpil - Ulutas, Ilkay. "Karar Verme Becerileri Eğitim Programının Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Karar Verme Becerileri Üzerindeki Etkisi". İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 19/1 (2018), 230-244. https://doi.org/10.17679/inuefd.325966