İKY UYGULAMALARININ İŞE ADANMIŞLIK VE İŞ YAŞAM DENGESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: ÖRGÜTSEL ADALET ALGISININ ARACI, KAYIRMACILIĞIN DÜZENLEYİCİ ROLÜ

Emir ÖZEREN, (Dokuz Eylül Üniversitesi, Reha Midilli Foça Turizm Fakültesi, Turizm İşletmeciliği Bölümü, İzmir, Türkiye)
Aykut ARSLAN, (Piri Reis Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Uluslararası İşletmecilik ve Ticaret Bölümü, İstanbul, Türkiye)
Özgür DEMİRTAŞ (İnönü Üniversitesi, Malatya, Türkiye)
Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi
2 1
Yıl: 2019 Cilt: 0 Sayı: BOR Özel Sayısı Sayfa Aralığı: 211 - 228 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.18092/ulikidince.526411 İndeks Tarihi: 03-06-2020

İKY UYGULAMALARININ İŞE ADANMIŞLIK VE İŞ YAŞAM DENGESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: ÖRGÜTSEL ADALET ALGISININ ARACI, KAYIRMACILIĞIN DÜZENLEYİCİ ROLÜ

Öz:
Küreselleşme, iş gücü farklılıklarının önem kazanması, gelişen teknoloji ve artan rekabet etkin İKYuygulamalarını ön plana çıkartmakta, örgütün rekabet üstünlüğü elde etmesinde taklit ve ikame edilmesi güçinsan kaynağının giderek daha stratejik bir rol kazanması hususu gündeme gelmektedir. Buradan hareketle,çalışmanın amacı, İKY uygulamalarının, örgütsel adalet algısının aracı olduğu durumlarda, işe adanmışlık ve işyaşam dengesi üzerindeki etkisini incelemektir. Ayrıca, kayırmacılığın (nepotizm) İKY uygulamaları ile örgütseladalet algısı arasındaki ilişkide düzenleyici rolü araştırılmıştır. Çalışma, havacılık sanayinde faaliyet gösterenbir imalat işletmesinin tam zamanlı 387 personelinden 2016 yılı Ocak ve Şubat ayları içerisinde toplamda 5hafta ara verilerek iki zamanlı olarak (boylamsal) toplanan veriler yoluyla gerçekleştirilmiştir. Veri toplamasürecinde ortak yöntem varyansı hatasını en aza indirmek amacıyla nicel metodoloji ve yönetim örgütyazınında önerildiği şekliyle böyle bir prosedür izlenmiştir. Sonuçlar, İKY uygulamalarının işe adanmışlık ve işyaşam dengesi üzerinde anlamlı düzeyde olumlu etkide bulunduğuna işaret etmektedir. Örgütsel adaletalgısının İKY uygulamaları ile iş-yaşam dengesi arasındaki ilişkide kısmi aracılık etkisi tespit edilmiştir. Örgütseladalet algısının İKY uygulamaları ile işe adanmışlık üzerindeki aracı etkisi ile kayırmacılığın İKY uygulamaları veörgütsel adalet algısı arasındaki düzenleyici rolü ise belirlenememiştir.
Anahtar Kelime:

THE EFFECTS OF HRM PRACTICES ON WORK ENGAGEMENT AND WORK-LIFE BALANCE: THE MEDIATING ROLE OF ORGANIZATIONAL JUSTICE PERCEPTION AND THE MODERATING ROLE OF NEPOTISM

Öz:
Globalisation, workforce diversity, technology and increasing competition bring effective HRM practices to the forefront and thereby, the strategic role of human resources that have been considered to be difficult to be imitated and substituted has been more pronounced today. This study aims to examine the effect of HRM practices on work engagement and work-life balance mediated by organizational justice perception. Besides, the moderating role of nepotism was investigated in the relationship between HRM practices and organizational justice perception. The study was conducted in a manufacturing organization operating in the aviation industry and the data was gathered longitudinally in two waves (time lag: 5 weeks) through 387 fulltime employees during the period of January and February 2016. In the data collection process, such a procedure was adopted intentionally in order to reduce the common method variance as suggested by quantitative research and management organization scholarship. Research evidence points to the fact that HRM practices have a significant positive effect on work engagement and work-life balance. In addition, it was found that perceived organizational justice has a partial mediation role in the relationship between HRM practices and work-life balance. However, the mediating effect of organizational justice perception on the relationship between HRM practices and work engagement and the moderating role of nepotism were not determined.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Ahmad, S. ve Schroeder, R. G. (2003). The Impact of Human Resource Management Practices on Operational Performance: Recognizing Country and Industry Differences. Journal of Operations Management, 21(1), 19-43.
  • Allen, D. G., Shore, L. M. ve Griffeth, R. W. (2003). The Role of Perceived Organizational Support and Supportive Human Resource Practices in the Turnover Process. Journal of Management, 29(1), 99-118.
  • Arslaner, E., Erol, G. ve Boylu, Y. (2014). Konaklama işletmelerinde nepotizm ve örgütsel adalet algısı üzerine bir araştırma. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 32 (2), 62-77.
  • Asunakutlu, T. ve Avcı, U. (2010). Aile işletmelerinde nepotizm algısı ve iş tatmini ilişkisi üzerine bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15 (2), 93-109.
  • Aycan, Z. ve Eskin, M. (2005). Relative Contributions of Childcare, Spousal Support, and Organizational Support in Reducing Work-Family Conflict for Men and Women: The Case of Turkey, Sex Roles, 53, 453-471.
  • Bakker, A. B. ve Bal, M. P. (2010). Weekly work engagement and performance: A study among starting teachers. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 83(1), 189-206.
  • Baron, R. M. ve Kenny, D. A. (1986). The moderator-mediator variable distinction in social psychological research: Conceptual, strategic, and statistical considerations. Journal of personality and social psychology, 51(6), 1173.
  • Biber, L. (2006). İnsan Kaynakları Uygulamalarının Örgütsel Performansa Etkisi Üzerine Bir Uygulama. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gebze.
  • Bies, R. J. (2001). Interactional (in)justice: The sacred and the profane. In J. Greenberg & R. Cropanzano (Eds.), Advances in Organizational Justice (pp. 89-118). Stanford University Press, Stanford, California, US.
  • Bies, R. J. ve Shapiro, D. L. (1988). Voice and justification: Their influence on procedural fairness judgments. Academy of Management Journal, 31(3), 676-685.
  • Birdi, K., Clegg, C., Patterson, M., Robinson, A., Stride, C.B., Wall, T.D. ve Wood, S.J. (2008). The impact of human resource and operational management practices on company productivity: A longitudinal study. Personnel Psychology. 61(3): 467-501.
  • Bowen, D. E. ve Ostroff, C. (2004). Understanding HRM-firm Performance Linkages: The Role of “Strength” of the HRM System. Academy of Management Review, 29, 203-221.
  • Burucuoğlu, M., Çapkulaç, O. ve Gül, H. (2015). Aile İşletmelerinde Nepotizmin Örgütsel Adalet ve İş Performansı Üzerindeki Etkileri Üzerine bir Araştırma. Psikiyatri ve Psikoloji Araştırmaları Dergisi, 3(2), 33-59.
  • Büte, M. (2011a). Kayırmacılık Algısı ile İş Tatmini, Olumsuz Söz Söyleme ve İşten Ayrılma Niyeti Arasındaki İlişki. E-Sosyal Bilimler Dergisi, 10(36), 187-203.
  • Büte, M. (2011b). Kayırmacılığın Çalışanlar Üzerine Etkileri ile İnsan Kaynakları Uygulamaları İlişkisi: Türk Kamu Bankalarına Yönelik Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), 383-404.
  • Cihangiroğlu, N. ve Yılmaz, A. (2010). Çalışanların Örgütsel Adalet Algısının Örgütler için Önemi. Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 19, 194-213.
  • Cohen-Charash, Y. ve Spector, P.E. (2011). The Role of Justice in Organizations: A Meta-analysis. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 86(2), 278-321.
  • Colquitt, J.A., Conlon, D.E., Wessen, M.J., Porter, C.O.L. ve Ng, K.Y. (2001). Justice at the Millennium: A Meta-Analytic Review of 25 Years of Organizational Justice Research. Journal of Applied Psychology, 86(3), 425-445.
  • DeConinck, J. B. ve Stilwell, C. D. (2004). Incorporating organizational justice, role states, pay satisfaction and supervisor satisfaction in a model of turnover intentions. Journal of Business Research, 57(3), 225-231.
  • Delaney, J.T. ve Huselid, M.A. (1996). The impact of human resource management practices on perceptions of organizational performance. Academy of Management Journal. 39(4): 949- 969.
  • Demirtaş, Ö. (2013). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi ve Örgütsel İnovasyon. Marmara Üniversitesi İ.İ.B. Dergisi, 35(2), 261-290.
  • Eisenberger, R., Huntington, R., Hutchison, S. ve Sowa, D. (1986). Perceived Organizational Support. Journal of Applied Psychology, 71(3), 500-507.
  • Erben, G.S. ve Ötken, A.B. (2014). Paternalist Liderlik ve İşe İlişkin İyilik İlişkisinde İş-Yaşam Dengesinin Rolü. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 22, 103-121.
  • Erdoğan, B. (2002). Antecedents and Consequences of Justice Perceptions in Performance Appraisals. Human Resource Management Review, 12, 555-578.
  • Fershtman, C., Gneezy, U. ve Verboven, F. (2005). Discrimination and Nepotism: The Efficiency of the Anonymity Rule. Journal of Legal Studies, 34, 371-394.
  • Fortin, M., Cojuharenco, I., Patient, D. ve German, G. (2016). It is Time for Justice: How Time Changes What We Know about Justice Judgments and Justice Effects. Journal of Organizational Behaviour, 37(1), 30-56.
  • Gilliland, S.W. (1993). The Perceived Fairness of Selection Systems: An Organizational Justice Perspective. Academy of Management Review, 18, 694-734.
  • Gilliland, S.W. (1995). Fairness from the Applicant's Perspective: Reactions to Employee Selection Procedures. International Journal of Selection and Assessment, 3, 11-19.
  • Giray, M. D. ve Ergin, C. (2006). Çift-Kariyerli Ailelerde Bireylerin Yaşadıkları İş-Aile ve Aile-İş Çatışmalarının Kendini Kurgulama Davranışı ve Yaşam Olayları ile İlişkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 21, 83-101.
  • Greenberg, J. (1993). The social side of fairness: Interpersonal and informational classes of organizational justice. In R. Cropanzano (Ed.), Series in Applied Psychology. Justice in the Workplace: Approaching Fairness in Human Resource Management (pp. 79-103). Hillsdale, NJ, US: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Greenberg, J. (1986). Determinants of Perceived Fairness of Performance Evaluations. Journal of Applied Psychology, 71, 340-342.
  • Greenberg J. ve Folger R. (1983). Procedural justice, participation, and the fair process effect in groups and organizations. In: P.B. Paulus (Ed.), Basic Group Processes(pp.235-256). Springer Series in Social Psychology. Springer, New York, NY.
  • Guthrie, J.P. (2001). High-Involvement Work Practices, Turnover, and Productivity: Evidence from New Zealand. Academy of Management Journal, 44(1): 180-190.
  • Gündüz, B. , Çapri, B. ve Gökçakan, Z. (2013). Mesleki Tükenmişlik, İşle Bütünleşme ve İş Doyumu Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 3(1), 29-49.
  • Haar, J., Spell, C.S. ve O’Driscoll, M.P. (2005). Organisational Justice and Work-Family Policies. South Pacific Journal of Psychology, 16(1), 30-39.
  • Hakanen, J. J., Bakker, A. B., Schaufeli, W. B. (2006). Burnout and Work Engagement among Teachers, Journal of School Psychology, 43(6), 495-513.
  • Harris, L. C. ve Ogbonna, E. (2001). Strategic Human Resource Management, Market Orientation, and Organizational Performance. Journal of Business Research, 51(2), 157-166.
  • Harmon, H. A., Brown, G., Widing, R. E. ve Hammond, K. L. (2002). Exploring the sales manager’s feedback to a failed sales effort. Journal of Business & Industrial Marketing, 17(1), 43-55.
  • Harter, J., Schmidt, F.L., Agrawal, S. ve Plowman, S.K. (2013). The Relationship between Engagement at Work and Organizational Outcomes, Meta-Analysis, GALLUP Research Paper.
  • Huselid, M.A., Jackson, S.E. ve Schuler, R.S. (1997). Technical and strategic human resources management effectiveness as determinants of firm performance. Academy of Management Journal. 40(1): 171-188.
  • Huselid, M.A. (1995). The Impact of Human Resource Management Practices on Turnover, Productivity, and Corporate Financial Performance. Academy of Management Journal, 38, 635-670.
  • Işık, M. ve Kama, A. (2018). Algılanan Örgütsel Desteğin İşgören Performansına Etkisinde İşe Adanmışlığın Aracı Etkisi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(3), 395-403.
  • Judge, T.A. ve Colquitt, J.A. (2004). Organizational Justice and Stress: The Mediating Role of Work– Family Conflict. Journal of Applied Psychology, 89(3), 395-404.
  • Jyothi, S.V. ve Jyothi, P. (2012). Assessing Work-Life Balance: From Emotional Intelligence and Role Efficacy of Career Women. Advances in Management, 5(6), 35-43.
  • Karacaoğlu, K. ve Yörük, D. (2012). Çalışanların Nepotizm ve Örgütsel Adalet Algılamaları: Orta Anadolu Bölgesinde bir Aile İşletmesi Uygulaması. İş, Güç, Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 14(3), 43-64.
  • Katou, A. A. ve Budhwar, P. S. (2010). Causal Relationship between HRM Policies and Organisational Performance: Evidence from the Greek Manufacturing Sector. European Management Journal, 28(1), 25-39.
  • Kelley, H. H. (1973). The Processes of Causal Attribution. American Psychologist, 28, 107–128.
  • Kernan, M. C. ve Hanges, P. J. (2002). Survivor reactions to reorganization: Antecedents and consequences of procedural, interpersonal, and informational justice. Journal of Applied Psychology, 87(5), 916.
  • Korsgaard, M. A. ve Roberson, L. (1995). Procedural Justice in Performance Evaluation: The Role of Instrumental and Non-Instrumental Voice in Performance Appraisal Discussions. Journal of Management, 21(4), 657-669.
  • Kuchinke, P. K. (2012). Invited Reaction: Mentoring as an HRD Approach: Effects on Employee Attitudes and Contributions Independent of Core Self‐evaluations. Human Resource Development Quarterly, 23(2), 167-175.
  • Lado, A.A. ve Wilson, M. (1994). Human Resource Systems and Sustained Competitive Advantage: a Competence Based Perspective. Academy of Management Review, 19, 699-727.
  • Laschinger, H. K. S. (2004). Hospital nurses’ perceptions of respect and organizational justice. Journal of Nursing Administration, 34(7), 354-364.
  • Lee, C., Law, K.S. ve Bobko, P. (1999). The Importance of Justice Perceptions on Pay Effectiveness: A Two Year Study of a Skill Based Pay Plan. Journal of Management, 25(6), 851-873.
  • Liljegren, M. ve Ekberg, K. (2009). The Associations between Perceived Distributive, Procedural, and Interactional Organizational Justice, Self-Rated Health and Burnout. Work, 33(1), 43-51.
  • Liu, Y., Combs, J. G., Ketchen, D. J. ve Ireland, R. D. (2007). The value of Human Resource Management for Organizational Performance. Business Horizons, 50(6), 503-511.
  • MacDuffie, J.P. (1995). Human resource bundles and manufacturing performance: organisational logic and flexible production systems in the world auto industry. Industrial and Labor Relations Review. 48: 197-221.
  • Malhotra, N.K., Kim, S.S. ve Patil, A. (2006). Common Method Variance in IS Research: A Comparison of Alternative Approaches and a Reanalysis of Past Research. Management Science, 52(12), 1865-1883.
  • Nahm, A. Y., Vonderembse, M. A. ve Koufteros, X. A. (2003). The impact of organizational structure on time-based manufacturing and plant performance. Journal of Operations Management, 21(3), 281-306.
  • Ostroff, C. ve Bowen, D. E. (2000). Moving HR to a higher level: HR practices and organizational effectiveness. In K. J. Klein & S. W. J. Kozlowski (Eds.), Multilevel theory, research, and methods in organizations: Foundations, extensions, and new directions (pp. 211-266). San Francisco, CA, US: Jossey-Bass.
  • Özkanan, A. ve Erdem, R. (2014). Yönetimde Kayırmacı Uygulamalar: Kavramsal bir Çerçeve. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(2), 179-206.
  • Podsakoff, P.M, MacKenzie, S. ve Podsakoff, N. (2012). Sources of Method Bias in Social Science Research and Recommendations on How to Control it. Annual Review of Psychology, 65, 539-569.
  • Rana, S., Ardichvili, A. ve Tkachenko, O. (2014). Theoretical Model of the Antecedents and Outcomes of Employee Engagement. Journal of Workplace Learning, 26(3/4), 249-266.
  • Rayton, B.A. ve Yalabık, Z.Y. (2014). Work Engagement, Psychological Contract Breach and Job Satisfaction. The International Journal of Human Resource Management, 25(17), 2382-2400.
  • Rich, B.L., Lepine, J.A. ve Crawford, E.R. (2010). Job Engagement: Antecedents and Effects on Job Performance. Academy of Management Journal, 53(3), 617–635.
  • Rogers, E.W. ve Wright, P.M. (1998). Measuring Organizational Performance in Strategic Human Resource Management: Problems, Prospects, and Performance Information Markets. Human Resource Management Review, 8(3), 311-331.
  • Rucker, D.D., Preacher, K.J., Tormala, Z.L. ve Petty, R.E. (2011). Mediation Analysis in Social Psychology: Current Practices and New Recommendations. Social and Personality Psychology Compass, 5/6, 359–371.
  • Salanova, M., Agut, S. ve Peiró, J. M. (2005). Linking organizational resources and work engagement to employee performance and customer loyalty: the mediation of service climate. Journal of Applied Psychology, 90(6), 1217-1227.
  • Salanova, M. ve Schaufeli, W. B. (2008). A Cross-National Study of Work Engagement as a Mediator between Job Resources and Proactive Behavior. The International Journal of Human Resource Management, 19(1), 116-131.
  • Sanders, K., Shipton, H. ve Gomes, J. F. (2014). Guest editors’ introduction: Is the HRM processs important? Past, current, and future challenges. Human Resource Management, 53(4), 489- 503.
  • Schaufeli, W.B. ve A.B. Bakker (2004). Job Demands, Job Resources and Their Relationship with Burnout and Engagement: A Multi-sample Study. Journal of Organizational Behavior, 25, 293-315.
  • Schweiger, D. M. ve Denisi, A. S. (1991). Communication with employees following a merger: A longitudinal field experiment. Academy of Management Journal, 34(1), 110-135.
  • Shankar, T. ve Bhatnagar, J. (2010). Work Life Balance, Employee Engagement, Emotional Consonance/Dissonance & Turnover Intention. The Indian Journal of Industrial Relations, 46(1), 74-87.
  • Smith, J. ve Gardner, D. (2007). Factors Affecting Employee Use of Work-Life Balance Initiatives. New Zeland Journal of Psychology, 36(1), 3-12.
  • Stavrou, E.T., Charalambous, C. ve Spiliotis, S. (2007). Human Resource Management and Performance: A Neural Network Analysis. European Journal of Operational Research, 181(1), 453–467.
  • Sürgevil, O. (2015). Çalış Anne: Kadın Akademisyenlerin Kaleminden Çalışma Yaşamında Annelik (1.Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • TCAA Sector Report. (2012). Turkish Civil Aviation Assembly Sector Report. Prepared by The Union of Chambers and Commodity Exchanges of Turkey.
  • Tepper, B. J. (2000). Consequences of Abusive Supervision. Academy of Management Journal, 43, 176-190.
  • Turgut, T. (2011). Çalışmaya Tutkunluk: İş Yükü, Esnek Çalışma Saatleri, Yönetici Desteği Ve İş-Aile Çatışması İle İlişkileri. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(3-4), 155-179.
  • Whitener, E.M. (2001). Do “high commitment” human resource practices affect employee commitment? A cross-level analysis using hierarchical linear modeling. Journal of Management. 27(5): 515-535.
  • Wright, P.M., Gardner, T.M., ve Moynihan, L.M. 2003. The impact of HR practices on the performance of business units. Human Resource Management Journal. 13(3): 21-36.
  • Youndt, M.A, Snell, S.A, Dean, J.W. ve Lepak, D.P. (1996). Human Resource Management, Manufacturing Strategy, and Firm Performance. Academy of Management Journal, 39(4), 836-866.
  • Yürür, Ş. (2005). Ödüllendirme Sistemleri ile Örgütsel Adalet Arasındaki İlişkilerin Analizi ve bir Uygulama. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
  • Zhao, X., Lynch Jr, J. G. ve Chen, Q. (2010). Reconsidering Baron and Kenny: Myths and truths about mediation analysis. Journal of Consumer Research, 37(2), 197-206.
APA ÖZEREN E, ARSLAN A, DEMIRTAS O (2019). İKY UYGULAMALARININ İŞE ADANMIŞLIK VE İŞ YAŞAM DENGESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: ÖRGÜTSEL ADALET ALGISININ ARACI, KAYIRMACILIĞIN DÜZENLEYİCİ ROLÜ. , 211 - 228. 10.18092/ulikidince.526411
Chicago ÖZEREN Emir,ARSLAN Aykut,DEMIRTAS OZGUR İKY UYGULAMALARININ İŞE ADANMIŞLIK VE İŞ YAŞAM DENGESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: ÖRGÜTSEL ADALET ALGISININ ARACI, KAYIRMACILIĞIN DÜZENLEYİCİ ROLÜ. (2019): 211 - 228. 10.18092/ulikidince.526411
MLA ÖZEREN Emir,ARSLAN Aykut,DEMIRTAS OZGUR İKY UYGULAMALARININ İŞE ADANMIŞLIK VE İŞ YAŞAM DENGESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: ÖRGÜTSEL ADALET ALGISININ ARACI, KAYIRMACILIĞIN DÜZENLEYİCİ ROLÜ. , 2019, ss.211 - 228. 10.18092/ulikidince.526411
AMA ÖZEREN E,ARSLAN A,DEMIRTAS O İKY UYGULAMALARININ İŞE ADANMIŞLIK VE İŞ YAŞAM DENGESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: ÖRGÜTSEL ADALET ALGISININ ARACI, KAYIRMACILIĞIN DÜZENLEYİCİ ROLÜ. . 2019; 211 - 228. 10.18092/ulikidince.526411
Vancouver ÖZEREN E,ARSLAN A,DEMIRTAS O İKY UYGULAMALARININ İŞE ADANMIŞLIK VE İŞ YAŞAM DENGESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: ÖRGÜTSEL ADALET ALGISININ ARACI, KAYIRMACILIĞIN DÜZENLEYİCİ ROLÜ. . 2019; 211 - 228. 10.18092/ulikidince.526411
IEEE ÖZEREN E,ARSLAN A,DEMIRTAS O "İKY UYGULAMALARININ İŞE ADANMIŞLIK VE İŞ YAŞAM DENGESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: ÖRGÜTSEL ADALET ALGISININ ARACI, KAYIRMACILIĞIN DÜZENLEYİCİ ROLÜ." , ss.211 - 228, 2019. 10.18092/ulikidince.526411
ISNAD ÖZEREN, Emir vd. "İKY UYGULAMALARININ İŞE ADANMIŞLIK VE İŞ YAŞAM DENGESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: ÖRGÜTSEL ADALET ALGISININ ARACI, KAYIRMACILIĞIN DÜZENLEYİCİ ROLÜ". (2019), 211-228. https://doi.org/10.18092/ulikidince.526411
APA ÖZEREN E, ARSLAN A, DEMIRTAS O (2019). İKY UYGULAMALARININ İŞE ADANMIŞLIK VE İŞ YAŞAM DENGESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: ÖRGÜTSEL ADALET ALGISININ ARACI, KAYIRMACILIĞIN DÜZENLEYİCİ ROLÜ. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 0(BOR Özel Sayısı), 211 - 228. 10.18092/ulikidince.526411
Chicago ÖZEREN Emir,ARSLAN Aykut,DEMIRTAS OZGUR İKY UYGULAMALARININ İŞE ADANMIŞLIK VE İŞ YAŞAM DENGESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: ÖRGÜTSEL ADALET ALGISININ ARACI, KAYIRMACILIĞIN DÜZENLEYİCİ ROLÜ. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi 0, no.BOR Özel Sayısı (2019): 211 - 228. 10.18092/ulikidince.526411
MLA ÖZEREN Emir,ARSLAN Aykut,DEMIRTAS OZGUR İKY UYGULAMALARININ İŞE ADANMIŞLIK VE İŞ YAŞAM DENGESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: ÖRGÜTSEL ADALET ALGISININ ARACI, KAYIRMACILIĞIN DÜZENLEYİCİ ROLÜ. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, vol.0, no.BOR Özel Sayısı, 2019, ss.211 - 228. 10.18092/ulikidince.526411
AMA ÖZEREN E,ARSLAN A,DEMIRTAS O İKY UYGULAMALARININ İŞE ADANMIŞLIK VE İŞ YAŞAM DENGESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: ÖRGÜTSEL ADALET ALGISININ ARACI, KAYIRMACILIĞIN DÜZENLEYİCİ ROLÜ. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi. 2019; 0(BOR Özel Sayısı): 211 - 228. 10.18092/ulikidince.526411
Vancouver ÖZEREN E,ARSLAN A,DEMIRTAS O İKY UYGULAMALARININ İŞE ADANMIŞLIK VE İŞ YAŞAM DENGESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: ÖRGÜTSEL ADALET ALGISININ ARACI, KAYIRMACILIĞIN DÜZENLEYİCİ ROLÜ. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi. 2019; 0(BOR Özel Sayısı): 211 - 228. 10.18092/ulikidince.526411
IEEE ÖZEREN E,ARSLAN A,DEMIRTAS O "İKY UYGULAMALARININ İŞE ADANMIŞLIK VE İŞ YAŞAM DENGESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: ÖRGÜTSEL ADALET ALGISININ ARACI, KAYIRMACILIĞIN DÜZENLEYİCİ ROLÜ." Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 0, ss.211 - 228, 2019. 10.18092/ulikidince.526411
ISNAD ÖZEREN, Emir vd. "İKY UYGULAMALARININ İŞE ADANMIŞLIK VE İŞ YAŞAM DENGESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: ÖRGÜTSEL ADALET ALGISININ ARACI, KAYIRMACILIĞIN DÜZENLEYİCİ ROLÜ". Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi BOR Özel Sayısı (2019), 211-228. https://doi.org/10.18092/ulikidince.526411
Sayfa Oluşturulma Tarihi
02-05-2024 12:0

İLETİŞİM

TÜBİTAK ULAKBİM TR Dizin

Yüzüncüyıl, İşçi Blokları Mahallesi

Muhsin Yazıcıoğlu Caddesi No:51/C

06530 Çankaya / ANKARA +90 (312) 298 92 00

trdizin@tubitak.gov.tr

TÜBİTAK ULAKBİM Ulusal Akademik Ağ ve Bilgi Merkezi Cahit Arf Bilgi Merkezi © Tüm Hakları Saklıdır. Gizlilik Politikası Kullanım Şartları