Kişilerarası İlişkilerde Affetme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Özgür Salih KAYA (Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi)
İlköğretim Online (elektronik)
6 0
Yıl: 2019 Cilt: 18 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 1244 - 1259 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.17051/ilkonline.2019.611538 İndeks Tarihi: 08-04-2020

Kişilerarası İlişkilerde Affetme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Öz:
Bu çalışmada, yetişkinlerde affetmeyi ölçebilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracının geliştirilmesiamaçlanmaktadır. Araştırma, 2018-2019 eğitim-öğretim yılında Türkiye’deki beş devlet üniversitesindeörgün eğitim alan 683 yetişkin ile gerçekleştirilmiştir. Katılımcıların yaşları 18-28 arasında değişmektedir.Ölçeğin yapı geçerliğinin belirlemesi amacıyla açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır.Açımlayıcı faktör analizi sonucunda, 14 maddeden oluşan üç boyutlu bir yapı ortaya çıkmıştır. Alanyazındoğrultusunda ölçek “Kişilerarası İlişkilerde Affetme Ölçeği” (KİAÖ), alt boyutları ise “Durumu Affetme”,“Soruna Yönelme” ve “Olumluya Odaklanma” olarak adlandırılmıştır. Analizlerde maddelerin toplamvaryansın %52.13’ünü açıkladığı görülmüştür. Ölçeğin üç faktörlü yapısı birinci düzey doğrulayıcı faktöranalizi ile doğrulanmıştır. Yapılan doğrulayıcı faktör analizi sonucunda model uyum indekslerininmükemmel uyum düzeyinde olduğu bulunmuştur (x2/sd= 1.57, CFI= .98, GFI= .96, AGFI= .94, IFI= .98,RMR=.041, RMSEA= 042). Benzer ölçek geçerliği incelendiğinde Toronto Empati Ölçeği ile .51, İletişimBecerileri Ölçeği için .54 bulunmuştur. Ölçeğin güvenirliği için Cronbach alfa içtutarlık ve test tekrar testyöntemi kullanılmıştır. Cronbach alfa iç tutarlık katsayısı .85, test tekrar test güvenirlik değeri .82bulunmuştur. Birinci alt faktöre ilişkin iç tutarlık katsayısı .86, ikinci alt faktöre ilişkin .83, üçüncü faktöreilişkin .85 bulunmuştur. Sonuç olarak KİAÖ’nün yetişkinlerde kişilerarası ilişkilerde affetmeyi ölçmedekullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.
Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları

The Scale of Forgiveness on Interpersonal Relationships: A Validity and Reliability Study

Öz:
The aim of this study is to develop a valid and reliable measurement tool that can measure forgiveness in adults. 683 people participated in the research in the 2018-2019 academic year continuing education in five universities in Turkey. The ages of the participants ranged from 18 to 28. In order to determine the construct validity of the scale, exploratory and confirmatory factor analyses were performed. As a result of exploratory factor analysis, a three-dimensional structure consisting of 14 items emerged. As a result of the literature review, the scale was named “The Scale of Forgiveness in Interpersonal Relationships” (SFIR) and its sub-dimensions were named, “Forgiveness to Status”, “Orientation to the Problem” and “Focusing on Positive”. In the analyses, it was concluded that the items explained 52.05% of the total variance. The three-factor structure of the scale was confirmed by a firstorder confirmatory factor analysis. As a result of the confirmatory factor analysis, it was found that the model fit indices were in perfect fit (X2 / sd = 1.57, CFI = .98, GFI = .96, AGFI = .94, IFI = .98, RMR = .041, RMSEA = 042). Similar scale validity was found to be .51 with Toronto Empathy Scale and .54 for Communication Skills Scale. For the reliability of the scale, Cronbach's alpha internality and test-retest method were used. The Cronbach alpha internal consistency coefficient is .85, for the whole scale, and the test-retest reliability is .82. As a result, it can be said that SFIR is a valid and reliable measurement tool that can be used to measure forgiveness in interpersonal relationships in adults.
Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Akın, A., Çolak, T. S. ve Eroğlu, N. (2012). Turkish version of Marital Offence-Specific Forgiveness Scale (MOFS). International Interdisciplinary Social Inquiry Conference-IISI, June, 17-21, Bursa, Turkey.
  • Akhtar, S., Dolan, A., & Barlow, J. (2017). Understanding the relationship between state forgiveness and psychological wellbeing: A qualitative study. Journal of religion and health, 56(2), 450-463.
  • Berry, J. W., Worthington, E. L., O‟Connor, L. E., Parrott, L. ve Wade, N. G. (2005). Forgivingness, vengeful rumination, and affective traits. Journal of Personality, 73(1), 183-225.
  • Brown, R. P. (2004). Vengeance is mine: Narcissism, vengeance, and the tendency to forgive. Journal of Research in Personality, 38(6), 576-584
  • Bugay, A. ve Demir, A. (2010). A Turkish version of heartland forgiveness scale. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 5, 1927-1931.
  • Bugay, A. ve Demir, A. (2012). Affetme arttırılabilinir mi?: Affetmeyi geliştirme grubu. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(37), 96-106.
  • Burnette, J. L., Davis, D. E., Green, J. D., Worthington Jr, E. L. ve Bradfield, E. (2009). Insecure attachment and depressive symptoms: The mediating role of rumination, empathy, and forgiveness. Personality and Individual Differences, 46(3), 276-280.
  • Byrne, M. B. ve Campbell, T. L. (1999). Cross-cultural comparisons and the presumption of equivalent measurement and theoretical structure: A look beneath the surface. Journal of Cross-Cultural Psychology, 30, 555-574.
  • Chung, M. S. (2014). Pathways between attachment and marital satisfaction: The mediating roles of rumination, empathy, and forgiveness. Personality and Individual Differences, 70, 246-251
  • Comrey, A. L. ve Lee, H. B. (1992). A First Course in Factor Analysis, 2nd Edn. Hillsdale, NJ: L
  • Çelik, H. E. ve Yılmaz, V. (2013). Yapısal eşitlik modellemesi temel kavramlar-uygulamalarprogramlama. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Çoklar, I. (2014). Kişilik özellikleri ile bağışlama eğilimi arasındaki ilişkinin intikam güdüsü ve adalete duyarlılık temelinde incelenmesi. Doktora tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Anabilim Dalı, Ankara.
  • Çoklar, I. ve Dönmez, A. (2014). Kişiler arası ilişkilerde bağışlama üzerine bir gözden geçirme. Nesne Psikoloji Dergisi, 2(4), 33-54.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2016). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Pegem Akademi.
  • Çolak, T., Koç, M., Düşünceli, B. ve Eker, H. (2017). Ortaöğretim öğrencilerinde Affetme Esnekliği Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Human Sciences, 14(1), 63-73.
  • DeShea, L. (2003). A scenario-based scale of willingness to forgive. Individual Differences Research, 1(3), 201-217.
  • Droll, D. M. (1984). Forgiveness. Theory and Research. Unpublished doctorial dissertation, University of Nevada, Reno.
  • Enright, R. D. (2001). Forgiveness is a choice: A step-by-step process for resolving anger and restoring hope. American Psychological Association.
  • Enright, R. D. ve Fitzgibbons, R. P. (2015). Forgiveness therapy: An empirical guide for resolving anger and restoring hope. American Psychological Association.
  • Enright, R. D., Rique, J. ve Coyle, C. T. (2000). The Enright Forgiveness Inventory (EFI) user’s manual. Madison, WI: International Forgiveness Institute.
  • Enright, R.D. ve The Human Development Study Group (1996). Counseling within the forgiveness triad: On forgiving, receiving forgiveness, and self-forgiveness. Counseling and Values, 40, 107-126.
  • Ersanlı, K. ve Vural-Batık, M. (2015). Development of the forgiveness scale: A study of reliability and validity. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. 10 (7), 19-32.
  • Fincham, F. D. ve Beach, S. R. (2002). Forgiveness in marriage: Implications for psychological aggression and constructive communication. Personal Relationships, 9(3), 239-251.
  • Gordon, K. V. ve Baucom, D. H., 1998. Understanding betrayals in marriage: A synthesized model of forgiveness. Family Process. 37, pp 425-450.
  • Gujarati, D. N. (2009). Basic econometrics. Tata McGraw-Hill Education.
  • Hair, J. F. ve Black, W. C., Babin, BJ, Anderson, RE, & Tatham, RL 1998. Multivariate Data Dnalysis, 5(3), 207-219.
  • Hargrave, T. D. ve Sells, J. N. (1997). The development of frogiveness scale. Journal of Marital and Family Therapy, 23, 41-63.
  • Hooper, D., Coughlan, J. ve Mullen, M. (2008). Structural equation modeling: Guidelines for determining model fit. The Electronic Journal of Business Research Methods, 6(1), 53-60.
  • Kamat, V. I., Jones, W. H. ve Row, K. L. (2006). Assessing forgiveness as a dimension of personality. Individual Differences Research, 4(5), 322-330.
  • Kline, P. (1994). An easy guide to factor analysis New York: Routledge.
  • Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling. NY: Guilford Publication, Inc.
  • Kline, R. B. (2011). Convergence of structural equation modeling and multilevel modeling. In M. Williams (Ed.), Handbook of methodological innovation. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Korkut Owen, F., ve Bugay, A. (2014). İletişim Becerileri Ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 51-64.
  • Macaskıll, A. (2005). Defining forgiveness: Christian clergy and generalpopulation perspectives. Journal of Personality, 73(5), 1237-1267.
  • Macaskill, A., Maltby, J. ve Day, L. (2002). Forgiveness of self and others and emotional empathy. The Journal of Social Psychology, 142(5), 663-665.
  • Marcoulides, G. A. ve Schumacker, R. E. (Eds.). (2001). New developments and techniques in structural equation modeling. Psychology Press.
  • McCullough, M. E., Exline, J. J. ve Baumeister, R. F. (1998). An annotated bibliography of research on forgiveness and related concepts. In E. Worthington (Ed.), Dimensions of forgiveness: Psychological research and theological perspectives (pp. 193–317). Philadelphia: Templeton Foundadition Press.
  • McCullough, M. E., Worthington, E. L., Jr. ve Rachal, K. C. (1997). Interpersonal forgiving in close relationships. Journal of Personality and Social Psychology, 73, 321–336.
  • McCullough, M.E., Rachal , K.C., Sandage, S.J., Worthington, E.L., Brown, S.W. ve Hight, T.L. (1998). Interpersonal forgiving in close relationships: II. Theoretical elaboration and measurment. Journal of Personality and Social Psychology, 75, 1586-1603.
  • Murphy, J. G. ve Hampton, J. (1988). Forgiveness and mercy. Cambridge: Cambridge University.
  • Rye, M. S., Loiacono, D. M., Folck, C. D., Olszewski, B. T., Heim, T. A. ve Madia, B. P. (2001). Evaluation of the psychometric properties of two forgiveness scales. Current Psychology, 20(3), 260-277.
  • Sandage, S. J. ve Williamson, I. (2015). Forgiveness in cultural context. In J. Everett L. Worthington (Ed.), Handbook of forgiveness (pp. 41-55). New York, NY: Routledge.
  • Sandage, S. J., Hill, P. C. ve Vang, H. C. (2003). Toward a multicultural positive psychology: Indigenous forgiveness and Hmong culture. The Counseling Psychologist, 31(5), 564-592.
  • Sarıçam, H. ve Akın, A. (2013). Affedicilik ölçeğinin Türkçe uyarlaması: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(19), 37-46.
  • Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H. ve Müller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Test of significance and descprictive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.
  • Scobie, E. D. ve Scobie, G. E.W. (1998). Damaging events: The perceived need for forgiveness. Journal of the Theory of Social Behaviour. 28, 373-401.
  • Sells, J. N. ve Hargrave, T. D. (1998). Forgiveness: A Review of The Theoretical and Empirical Literature. Journal of Family Therapy. 20(2), 21-36.
  • Soylu, B. (2010). Psikolojik ve sosyal dışlanma ile sosyal reddedilme kavramları arasındaki farklılıkların saldırganlık temelinde incelenmesi: Cinsiyet, bağışlayıcı kişilik ve negatif duygulanımın rolü. Yüksek lisans tezi. Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Şahin, N. H., Durak, A. ve Yasak, Y. (1994). Kişilerarası ilişkiler ölçeği: Psikometrik özellikleri. VIII. Ulusal Psikoloji Kongresinde Sunulmuş Bildiri, 21-23.
  • Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2001). Using multivariate statististics. (4th Ed.). MA: Allyn & Bacon, Inc.
  • Taysi, E. (2007). Suça ilişkin kişilerarası motivasyonlar ölçeğini Türk kültürüne uyarlama çalışması. Türk Psikoloji Yazıları, 10(20), 63-74.
  • Thompson, L. Y. ve Synder, C. R. (2003). Measuring forgiveness. In S. J. Lopez & C. R. Snyder (Eds.), Positive psychological assessment: A handbook of models and measures (pp. 301-312). Washington, DC: American Psychological Association.
  • Totan, T., Dogan, T. ve Sapmaz, F. (2012). The Toronto Empathy Questionnaire: Evaluation of Psychometric Properties among Turkish University Students. Eurasian Journal of Educational Research, 46, 179-198.
  • Toussaint, L. ve Webb, J. R. (2005). Gender differences in the relationship between empathy and forgiveness. The Journal of Social Psychology, 145(6), 673-685.
  • Trainer, M. F. (1981). Forgiveness: Instrinsic, role-expected, expedient, in the context of divorce. Doctoral dissertation. Boston University, Boston.
  • Van der Wal, R. C., Karremans, J. C., & Cillessen, A. H. (2017). Causes and consequences of children's forgiveness. Child Development Perspectives, 11(2), 97-101.
APA KAYA Ö (2019). Kişilerarası İlişkilerde Affetme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. , 1244 - 1259. 10.17051/ilkonline.2019.611538
Chicago KAYA ÖZGÜR SALİH Kişilerarası İlişkilerde Affetme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. (2019): 1244 - 1259. 10.17051/ilkonline.2019.611538
MLA KAYA ÖZGÜR SALİH Kişilerarası İlişkilerde Affetme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. , 2019, ss.1244 - 1259. 10.17051/ilkonline.2019.611538
AMA KAYA Ö Kişilerarası İlişkilerde Affetme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. . 2019; 1244 - 1259. 10.17051/ilkonline.2019.611538
Vancouver KAYA Ö Kişilerarası İlişkilerde Affetme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. . 2019; 1244 - 1259. 10.17051/ilkonline.2019.611538
IEEE KAYA Ö "Kişilerarası İlişkilerde Affetme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması." , ss.1244 - 1259, 2019. 10.17051/ilkonline.2019.611538
ISNAD KAYA, ÖZGÜR SALİH. "Kişilerarası İlişkilerde Affetme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması". (2019), 1244-1259. https://doi.org/10.17051/ilkonline.2019.611538
APA KAYA Ö (2019). Kişilerarası İlişkilerde Affetme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İlköğretim Online (elektronik), 18(3), 1244 - 1259. 10.17051/ilkonline.2019.611538
Chicago KAYA ÖZGÜR SALİH Kişilerarası İlişkilerde Affetme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İlköğretim Online (elektronik) 18, no.3 (2019): 1244 - 1259. 10.17051/ilkonline.2019.611538
MLA KAYA ÖZGÜR SALİH Kişilerarası İlişkilerde Affetme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İlköğretim Online (elektronik), vol.18, no.3, 2019, ss.1244 - 1259. 10.17051/ilkonline.2019.611538
AMA KAYA Ö Kişilerarası İlişkilerde Affetme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İlköğretim Online (elektronik). 2019; 18(3): 1244 - 1259. 10.17051/ilkonline.2019.611538
Vancouver KAYA Ö Kişilerarası İlişkilerde Affetme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İlköğretim Online (elektronik). 2019; 18(3): 1244 - 1259. 10.17051/ilkonline.2019.611538
IEEE KAYA Ö "Kişilerarası İlişkilerde Affetme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması." İlköğretim Online (elektronik), 18, ss.1244 - 1259, 2019. 10.17051/ilkonline.2019.611538
ISNAD KAYA, ÖZGÜR SALİH. "Kişilerarası İlişkilerde Affetme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması". İlköğretim Online (elektronik) 18/3 (2019), 1244-1259. https://doi.org/10.17051/ilkonline.2019.611538
Sayfa Oluşturulma Tarihi
23-04-2024 11:9

İLETİŞİM

TÜBİTAK ULAKBİM TR Dizin

Yüzüncüyıl, İşçi Blokları Mahallesi

Muhsin Yazıcıoğlu Caddesi No:51/C

06530 Çankaya / ANKARA +90 (312) 298 92 00

trdizin@tubitak.gov.tr

TÜBİTAK ULAKBİM Ulusal Akademik Ağ ve Bilgi Merkezi Cahit Arf Bilgi Merkezi © Tüm Hakları Saklıdır. Gizlilik Politikası Kullanım Şartları